Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

No Politica…


Την πρώτη μέρα του Οκτώβρη, οι κατασταλτικές αρχές ανακοίνωσαν ότι συνέλαβαν ύποπτο για συμμετοχή σε «τρομοκρατική οργάνωση» και, πολύ σύντομα, ξεκίνησαν οι συνήθεις «διαρροές» προς τα έμμισθα φερέφωνα: χειρόγραφες σημειώσεις, σκαριφήματα, ονόματα και τηλέφωνα στόχων, κλπ. Ανάμεσα στους «στόχους» υποτίθεται ότι συμπεριλαμβανόταν και ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης, ιδιοκτήτης της Π.Α.Ε. Ολυμπιακός Πειραιώς. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα κινητοποιήθηκε το «ερυθρόλευκο σύμπαν», ενώ οι οπαδοί της ομάδας βρήκαν την ευκαιρία να κηρύξουν (και πάλι) τον πόλεμο στα απέναντι επιχειρηματικά συμφέροντα (π.χ. Αλαφούζος, Μελισσανίδης) με αφορμή εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή στο ρουφιανοκάναλο του μεγαλομετόχου του Παναθηναϊκού, οι συντελεστές της οποίας παρουσίασαν την «είδηση» με τρόπο που δεν άρεσε στα τσιράκια του Μαρινάκη. Δημιουργήθηκε τρόικα (Θύρα 7, Πανελλήνια Ομοσπονδία Φίλων Ολυμπιακού, βετεράνοι ποδοσφαιριστές του συλλόγου) η οποία προχώρησε σε άμεση δράση: ανήγγειλε συλλαλητήριο για το βράδυ της Δευτέρας 6.10.2014 έξω από τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, την ώρα της μετάδοσης της επίμαχης εκπομπής (22:00), ως μέσο διαμαρτυρίας «κατά των ατόμων που λασπολογούν συστηματικά κατά του συλλόγου και του προέδρου του, Βαγγέλη Μαρινάκη, προσπαθώντας την ίδια στιγμή να μειώσουν κάθε επιτυχία των Πειραιωτών…», ενώ από τηλοψίας ο Άκης και ο Τάκης (παλιά υπήρχαν οι Μπόλεκ και Λόλεκ) απορούσαν: «Να μας πείτε ποιος έδωσε αυτή την εντολή. Σχεδίαζαν τρομοκρατικό χτύπημα εναντίον του Μαρινάκη και πείτε μας ποιον έχει βλάψει. Από τότε που είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού τον κυνηγάνε γιατί επενδύει στην ομάδα…». Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε (οι ίδιοι ισχυρίζονται πως μαζεύτηκαν 4.000 νοματαίοι), οι οπαδοί επικεντρώθηκαν στο σύνθημα «Κάθε Δευτέρα θα είμαστε εδώ, πάρτε το… μπουρδέλο σας και φύγετε από εδώ…» και βάφτισαν το εν λόγω πανηγύρι «δυνατό μήνυμα μηδενικής ανοχής στη λασπολογία και απόλυτης στήριξης στο πρόσωπο του προέδρου της ομάδας, Βαγγέλη Μαρινάκη, τοποθετούμενοι έτσι απέναντι στο οργανωμένο σχέδιο κατασυκοφάντησης του ίδιου και του Θρύλου. Δεν μπορεί τρομοκρατικό χτύπημα να γίνει εναντίον ενός επιχειρηματία που δεν έχει "δαγκώσει" κανέναν Έλληνα. Δεν μπορεί να γίνει κατά του Μαρινάκη. Ο Μαρινάκης στοχοποιείται μόνο γιατί είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, δεν γίνεται να φθάνουμε στα όρια της δολοφονίας του προέδρου μας. Η λάσπη και η απατεωνιά τέλειωσε. Κανένας λαθρέμπορος και κανένας καναλάρχης δεν θα στοχοποιεί τον πρόεδρο του Ολυμπιακού […] Τον έχουν βάλει στον στόχο κάποιοι με λαθραία πετρέλαια, με λεφτά από την Ρωσία. Ο Μαρινάκης δεν έχει κανένα συμφέρον στην Ελλάδα, δεν παίρνει κρατικές δουλειές. Δεν γίνεται μέσα στον Πειραιά. Ό,τι κάνατε, κάνατε και θα τελειώσει ειρηνικά. Έχετε φθάσει στα όρια του ηθικού αυτουργού […]».

Σχετικές αναφορές από οπαδικές ιστοσελίδες:


Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς των οργανωμένων οπαδών του Ο.Σ.Φ.Π. είναι η υιοθέτηση του δόγματος "No Politica", για το οποίο έχει γράψει αναλυτικά η εφημερίδα «Κόντρα» (φύλλο 746, Σάββατο 5.10.2013), από την οποία αναδημοσιεύουμε: «[…] Στην περίπτωση των οπαδών του Ολυμπιακού, από την εποχή του Κόκκαλη, ο οποίος είχε φροντίσει τα ηγετικά στελέχη της Θύρας 7 να εξασφαλίσουν αργομισθίες σε επιχειρήσεις του ή σε ναυτιλιακές εταιρίες με μεγάλους μισθούς, έχει υιοθετηθεί από τους ερυθρόλευκους οπαδούς το No Politica, το οποίο σημαίνει ότι δε θα μπαίνουν πανό με πολιτικά συνθήματα στο γήπεδο, δε θα υπάρχει αντιπαλότητα μεταξύ των οπαδών του Ολυμπιακού και θα κυριαρχεί το σλόγκαν "είμαστε οπαδοί και η ομάδα μας είναι πάνω απ’ όλα". Αν και ακούγεται λογικό, στην πράξη αυτή η τακτική ευνόησε αφάνταστα τους φασίστες, οι οποίοι κατάφεραν να κατοχυρώσουν την παρουσία της παλιάς ελληνικής σημασίας με το σταυρό, της σημαίας της Βεργίνας και πανό με το σύνθημα "Ίμια 1996 Δεν Ξεχνώ", με το πρόσχημα ότι αυτά αποτελούν εθνικά και όχι πολιτικά σύμβολα. Επίσης, πανό των σέρβων εθνικιστών ("Orthodox Brothers" ή "Κοssovo is Serbia"), με το επιχείρημα ότι αφού έχουμε αδελφοποιηθεί με τους οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα πρέπει να τους συμπαρασταθούμε […]». Εν συνεχεία, η εφημερίδα επισημαίνει τις διαφορετικές αντιδράσεις των οργανωμένων οπαδών μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, παραθέτοντας την ανακοίνωση του συνδέσμου φιλάθλων του Ολυμπιακού Porto Leone στο Κερατσίνι («η ΘΥΡΑ 7 που μάθαμε, αγαπήσαμε και μεγαλώσαμε ήταν ένας τόπος όπου δεξιοί και αριστεροί, εργάτες και αφεντικά γινόταν ένα. Όλα τα άλλα δεν είχαν σημασία...και έτσι πρέπει να είναι στο γήπεδο. Πρέπει να υπάρχει ενότητα, γιατί αυτή είναι η κινητήρια δύναμη της κερκίδας μας…») και της θύρας 7 Εξαρχείων: «[…] "Δεν είμαστε πολιτικό γραφείο" λέει... Κατά τα άλλα τις σημαίες των ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ σέρβων, τα πανό για τους Σέρβους ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ, τα πανό για ο Κόσοβο (και ποιός το χέζει το Κόσοβο ρε νούμερα;;;; Ούτε κατά πού πέφτει δεν ξέρετε!!) μια χαρά τα σηκώνουνε στην 7. Και τις ελληνικές σημαίες... Λες και είμαστε η εθνική (ΕΛΛΑΣ-ΕΥΡΩΠΗ φωνάζανε κάτι άλλοι αν δεν κάνω λάθος- εμείς ΜΟΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ φωνάζαμε). Εκεί πάει περίπατο το NO Politica. ΞΕΦΤΙΛΕΣ! ε ΞΕΦΤΙΛΕΣ!!!!!». Δύο εβδομάδες αργότερα, πάλι στην «Κόντρα» (φύλλο 748, Σάββατο 19.10.2013), διαβάζουμε: «[…] Η προσπάθεια να εφαρμοστεί το No Politica, ξεκίνησε από την εποχή του Κόκκαλη και κορυφώθηκε επί προεδρίας Μαρινάκη, τον οποίο διάφορα δημοσιεύματα φέρουν να έχει στενούς δεσμούς με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Το αποτέλεσμα ήταν να φέρει τους ερυθρόλευκους οπαδούς σε αντιπαράθεση με τους οπαδούς όλων των άλλων ομάδων, αφού οι εξέδρες του Καραϊσκάκη ήταν οι μοναδικές στην Ελλάδα που δεν σηκώθηκε πανό καταδίκης της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από τη νεοναζιστική συμμορία. Το γεγονός αυτό έδειξε ξεκάθαρα ποιοι κυριαρχούν στην ερυθρόλευκη εξέδρα και πού οδήγησε η κυριαρχία του No Politica […]». Σχετική ανακοίνωση εξέδωσαν και οι Ερυθρόλευκοι Καλλιτέχνες Επιστήμονες, στην οποία τονίζουν: «Οι Ερυθρόλευκοι Καλλιτέχνες Επιστήμονες (ΕΚΕ), οι οποίοι είναι συνεχιστές με διαφορετικό όνομα της δραστηριότητας των γνωστών, κυρίως από τη συγγραφή των τριών βιβλίων τους, Θρησκευόμενων Κόκκινων Επιστημόνων, αποφάσισαν ομοφώνως: Να παρέμβουν με ποικίλες μορφές έτσι, ώστε να αναχαιτιστεί η προσπάθεια διάβρωσης των φιλάθλων του Ολυμπιακού από την φασιστική, ρατσιστική ιδεολογία και η ανοχή σε αυτήν. Δυστυχώς αυτή επιβεβαιώθηκε από την –σε αντίθεση με τους οργανωμένους οπαδούς όλων των άλλων ομάδων– μη καταγγελία των δολοφόνων του Παύλου Φύσσα στο όνομα της δήθεν μη εμπλοκής με την πολιτική. Εν προκειμένω αυτή η «αποχή» συνιστά σαφέστατη πολιτική πράξη, σηματοδοτεί μια αποχή-συνενοχή».

Από το «Ποντίκι», Πέμπτη 12.6.2014

Και αφού αναφερθήκαμε στα ποικίλα επιχειρηματικά συμφέροντα που λυμαίνονται τον χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού, ας θυμηθούμε (συνοπτικά) τι σημαίνει εφοπλισμός. Κατ’ αρχάς, είναι γνωστό τοις πάσι ότι το εφοπλιστικό κεφάλαιο απολαμβάνει δεκάδες (περισσότερες από 50) φοροαπαλλαγές, τις οποίες συντηρεί εκβιάζοντας με υποστολή της ελληνικής σημαίας από τα καράβια -ο δε Μαρινάκης, ζήτημα να έχει 2 ή 3 πλοία με την ελληνική σημαία. Όπως διαβάζουμε σε σχετικό ρεπορτάζ («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 8.9.2013), «Τα τελευταία χρόνια σημειώνεται μία σταθερή μείωση των πλοίων με ελληνική σημαία και σταθερή αύξηση των ελληνικών πλοίων με ξένη σημαία. Με επακόλουθο να συρρικνώνονται, ακόμα περισσότερο, οι θέσεις εργασίας των Ελλήνων ναυτικών στην ελληνική ποντοπόρο ναυτιλία […] Τα πλοία ελληνικών συμφερόντων (ελληνόκτητα) ήταν 3.677 (86 πλοία λιγότερα σε σχέση με το 2012). Από αυτά με ελληνική σημαία (ελληνικά) ήταν 829 (το 2012 ήταν 862). Οι Έλληνες ναυτικοί στην ποντοπόρο ναυτιλία είναι περίπου 4.500 (από περίπου 80.000-100.000 τη δεκαετία του '80) […] Ο κύριος λόγος που οι εφοπλιστές αποφεύγουν να χρησιμοποιούν Έλληνες ναυτικούς είναι ότι οι αλλοδαποί κοστίζουν πολύ λιγότερο. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων εφοπλιστών εφαρμόζει το μισθολόγιο της Διεθνούς Οργάνωσης Μεταφορών (ITF), βάσει της οποίας ο ναύτης έχει συνολικές μηνιαίες αποδοχές 1.400 δολάρια. Ο Έλληνας ναύτης, με βάση τη σύμβαση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, αμείβεται με συνολικές αποδοχές που φθάνουν τα 2.400 ευρώ. Εξαίρεση αποτελεί ένας μικρός αριθμός Ελλήνων εφοπλιστών που χρησιμοποιούν Έλληνες ναυτικούς. Κυρίως, αξιωματικούς. Επίσης, οι Έλληνες εφοπλιστές διατηρούν έναν μικρό αριθμό πλοίων με ελληνική σημαία και μεταφέρουν τα υπόλοιπα (περίπου 80%) σε σημαίες (ευκολίας) όπως Λιβερίας, Κύπρου, Παναμά, Ονδούρας, Μάλτας κ.ά. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, από τα 3.677 πλοία ελληνικών συμφερόντων, μόλις τα 829 είναι με ελληνική σημαία. Κι αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή η ελληνική σημαία προσφέρει κύρος. Έτσι γλιτώνουν περιττούς ελέγχους στα λιμάνια, πληρώνουν χαμηλότερα ασφάλιστρα και απευθύνονται στη διεθνή αγορά, μεταφέροντας προϊόντα υψηλής αξίας […]». Σε άλλο άρθρο («Εφημερίδα των Συντακτών», φύλλο 241, Δευτέρα 2.9.2013), πληροφορούμαστε ότι «τον Ιούνιο του 2013 οι απώλειες για το ελληνικό νηολόγιο συνεχίστηκαν, καθώς η δύναμη του ελληνικού εμπορικού στόλου (πλοία 100 κόρων και άνω) μειώθηκε κατά 3,5% σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012. Ο ελληνικός στόλος αριθμούσε 1.913 πλοία έναντι 1.982 τον περυσινό Ιούνιο. Δηλαδή 69 πλοία κατέβασαν την ελληνική σημαία, από τα οποία τα 38 είναι επιβατηγά, τα 13 φορτηγά, τα 8 δεξαμενόπλοια και τα 10 άλλων κατηγοριών…». Ο περιλάλητος «πατριωτισμός» των εγχώριων εφοπλιστών φαίνεται κάθε τόσο, όπως αποκαλύπτει και σχετικό ρεπορτάζ στην «Αυγή της Κυριακής» (14.10.2012): «[…] έχουν απαιτήσει από την ελληνική κυβέρνηση να εξαιρεθούν από τη διμερή συμφωνία Ελλάδας - Ελβετίας που έχει σκοπό την φορολόγηση των καταθέσεων Ελλήνων σε ελβετικές τράπεζες […] Η επιστολή της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (την υπογράφει ο πρόεδρος Θόδωρος Βενιάμης) έφθασε στο γραφείο του Ευ. Βενιζέλου στο υπουργείο Οικονομικών στις 14 Δεκεμβρίου. Με ιδιόχειρη σημείωσή του ο Ευ. Βενιζέλος την αρχειοθέτησε στο γραφείο του και στον γενικό γραμματέα Ηλία Πλασκοβίτη που διεξάγει τις διαπραγματεύσεις με την Ελβετία (σε αντίθεση με τη λίστα Λαγκάρντ, δεν την αρχειοθέτησε στο υπουργείο, αλλά μόνο σε ένα κουτάκι του γραφείου του...). Τι απαιτούν οι εφοπλιστές; "Όπως περιληφθεί στο κείμενο της σχετικής συμφωνίας όρος βάσει του οποίου οι ρυθμίσεις τής υπό διαπραγμάτευση συμφωνίας δεν θα έχουν εφαρμογή για τις καταθέσεις των Ελλήνων εφοπλιστών που ευρίσκονται στην Ελβετία" […] Ο πρόεδρος της Ένωσης Εφοπλιστών Θ. Βενιάμης αναφέρει ότι οι εφοπλιστές έχουν επιλέξει τις ελβετικές τράπεζες για κατάθεση των νόμιμων εσόδων τους, που προέρχονται από την εκμετάλλευση των πλοίων τους, τα οποία αποκτούν στην αλλοδαπή και τα οποία "είναι νόμιμα και απαλλάσσονται βάσει της κείμενης νομοθεσίας από επιβολή φορολογίας". Η νομική τους επιχειρηματολογία προέρχεται από νόμους του 1975 και 1978 και το άρθρο 107 του Συντάγματος για επενδύσεις κεφαλαίου εξωτερικού. Οι εφοπλιστές απαιτούν να μην τους ελέγχει καν το ελληνικό κράτος: "Καταθέσεις πλοιοκτητριών εταιρειών πλοίων με ελληνική σημαία ή ξένη σημαία των οποίων η διαχείριση γίνεται από διαχειρίστρια εταιρεία εγκατεστημένη στην Ελλάδα και των αμέσων και εμμέσων μετόχων αυτών, φυσικών και νομικών προσώπων, καθώς και καταθέσεις των εν Ελλάδι εγκατεστημένων διαχειριστριών εταιρειών δεν εμπίπτουν εις το πεδίον εφαρμογής της παρούσης συμφωνίας". Ζητούν δηλαδή να μην φορολογούνται όχι μόνο οι καταθέσεις στην Ελβετία, αλλά και στην Ελλάδα! Και ποιος θα εξετάζει την προέλευση των χρημάτων; Μα φυσικά "η ελβετική τράπεζα θα ελέγχει και θα διαπιστώνει με εσωτερική διαδικασία" […]». 



Ένα άλλο ακανθώδες θέμα είναι και η οικονομική συνεισφορά των εφοπλιστών σε ό,τι οι μνημονιακοί ονομάζουν «εθνική προσπάθεια για αποπληρωμή του χρέους», πεδίο το οποίο οι καραβοκύρηδες θεωρούν απεχθές ναρκοπέδιο. Όπως διαβάζουμε, τον Φεβρουάριο του 2013 «ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) Θ. Βενιάμης μιλώντας στην ετήσια τακτική γενική συνέλευση των μελών της και χαρακτήρισε "υποκριτικά" τα σχόλια μερίδας του Ευρωπαϊκού Τύπου που κατηγορούν την ελληνική εφοπλιστική κοινότητα για "ανεπαρκή φορολόγηση", καθώς, όπως είπε, ανάλογα φορολογικά καθεστώτα εφαρμόζουν οι περισσότερες, ευρωπαϊκές και μη, χώρες, όχι μόνο για την εθνική τους ναυτιλία αλλά και για την προσέλκυση ξένων εφοπλιστικών επενδύσεων…». Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, το υπουργείο Ναυτιλίας έδωσε παράταση έως και την 12η Ιουλίου 2013 για την προθεσμία υποβολής των «δηλώσεων οικειοθελούς προσφοράς» που είχε λήξει στις 28 Ιουνίου 2013 και τα αποτελέσματα της συμμετοχής ήταν αποκαρδιωτικά –και όλη η φασαρία γίνεται για 140 εκατομμύρια ευρώ ετησίως επί τρία χρόνια, για τα οποία είχαν συμφωνήσει Σαμαράς και Βενιάμης, με την προϋπόθεση να μην αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού του φόρου που πληρώνουν οι πλοιοκτήτες. Όπως αναφέρει η «Αυγή της Κυριακής», 25.08.2013, «Την ίδια στιγμή που οι φορολογικοί συντελεστές για τους ναυτικούς είναι 15% για τους αξιωματικούς και 10% για τα κατώτερα πληρώματα, με την επιπλέον φορολογία να ανέρχεται στα 57 εκατομμύρια ετησίως, σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών. Αξίζει να τονιστεί πως η φορολογία για τα πληρώματα υπερδιπλασιάστηκε (3% και 6% ήταν αντίστοιχα) και όχι εθελοντικά... Η αντίστοιχη συνεισφορά των εφοπλιστών, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2012, άγγιζε τα 14 εκατομμύρια ευρώ… […] Η παράταση δόθηκε, οι εφοπλιστές σφύριξαν ξανά αδιάφορα, όπως φαίνεται από τη λίστα που εξέδωσε η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα dealnews.gr. Συνολικά συμμετείχαν στο πρόγραμμα της εθελοντικής φορολογίας 442 ναυτιλιακές εταιρείες, πολλές εκ των οποίων έχουν κοινό ιδιοκτήτη. Ανάμεσα στα πιο γνωστά ονόματα που αρνήθηκαν να δηλώσουν συμμετοχή στο πρόγραμμα, σύμφωνα πάντα με την Deal, και έτσι δεν θα πληρώσουν ούτε ευρώ είναι ο Πάρις Δράγνης, ο Αδαμάντιος Πολέμης, ο Κωστάκης Λοΐζου, ο Βασίλης Θεοχαράκης, ο Νίκος Ε. Λιβανός, ο Πήτερ Λιβανός, ο Γιώργος Σακαλής, ο Λεωνίδας - Δημήτρης Ευγενίδης, ο Νικόλας Φιστές και ο Μιχάλης Ζολώτας, ο Νίκος Νοτιάς, ο Λεό Πατίτσας, ο Γιώργος Περογιαννάκης, ο Αδαμάντιος Λεμός, ο Νίκος Μαδιάς, ο Ηλίας Τσάκος, ο Πάνος Ηλιόπουλος, ο Σταμάτης Φραγκούλης, ο Γιώργος Φραγκίστας και ο Χρήστος Π. Λεμός. Από την άλλη, μεταξύ εκείνων που δήλωσαν συμμετοχή στο πρόγραμμα είναι ο Β. Μαρινάκης, ο Δ. Μελισσανίδης, ο Γ. Βαρδινογιάννης, ο πρόεδρος της ένωσης, Θ. Βενιάμης, οι αδερφοί Αγγελόπουλοι, ο όμιλος Λασκαρίδη, οι οικογένειες Τσάκου, Κωνσταντακόπουλου και Αλαφούζου.». Τον Απρίλιο του 2014, το υπουργείο Οικονομικών προσπάθησε να δικαιολογήσει την άρνηση των εφοπλιστών για έκτακτη εισφορά και απέδωσε τις καθυστερήσεις στην είσπραξη της εισφοράς σε "τεχνικές δυσκολίες" -κάτι που δεν ισχύει για τους «κοινούς θνητούς», για τους οποίους όλες οι «έκτακτες εισφορές» μονιμοποιούνται. Τον Μάιο του 2014, ο Βενιάμης δηλώνει ότι «παρά την άμεση ανταπόκριση της ναυτιλιακής μας κοινότητας να συνεισφέρει στα δημοσιονομικά έσοδα της χώρας, που κατέληξε στην επιτυχή ολοκλήρωση και υπογραφή ενός συνυποσχετικού με τον πρωθυπουργό για εθελοντικό διπλασιασμό της φορολογίας της για μια τριετία, υπήρξε νομοθετική επιβολή φοροεισπρακτικών μέτρων που αποτελεί συνταγματική εκτροπή…», ενώ τον Ιούνιο επικαλείται μελέτες του ΙΟΒΕ και εκβιάζει λέγοντας ότι για να απασχοληθούν Έλληνες αξιωματικοί αλλά και κατώτερα πληρώματα σε ελληνόκτητα πλοία θα πρέπει να επικρατήσουν στην ελληνική αγορά εργασίας «οικονομικοί όροι σύμφωνα με τα νομίμως ισχύοντα στη διεθνή ναυτιλιακή αγορά εργασίας και τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις…» -εννοώντας ότι είναι απαραίτητο να καταργηθούν στα ελληνόκτητα πλοία οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Μια συνοπτική (αλλά σαφέστατη) παρουσίαση του ζητήματος της εισφοράς δημοσίευσε το «Ποντίκι» (φύλλο 1816, 12 Ιουνίου 2014). Σχεδόν αμέσως, τη σκυτάλη πήρε ο υπουργός Ναυτιλίας Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ο οποίος δήλωσε ότι «εμάς μας ενδιαφέρει το πώς θα μπορέσουμε τον κλάδο της ναυτιλίας να τον κάνουμε να έχει περισσότερη σύνδεση με την ελληνική οικονομία, το πώς θα μπορέσουμε να κινητροδοτήσουμε περισσότερα ναυτιλιακά κεφάλαια να επενδυθούν στη χώρα, το πώς θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε αυτό που λέγεται shipping cluster στον Πειραιά […] δυστυχώς οι φορολογικές παρεμβάσεις το τελευταίο διάστημα έφεραν αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα […]». Έτσι, φτάσαμε στο τέλος της φαρσοκωμωδίας, με τη μετατροπή της έκτακτης εισφοράς των ναυτιλιακών εταιρειών σε εθελοντική (ψηφίστηκε την 1η.10.2014, από τη συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ.: 52 «ναι», 36 «όχι» κι ένα «παρών», επί 89 παρόντων), την ίδια στιγμή που οι εισπρακτικοί μηχανισμοί προσδοκούν περίπου 4 δισεκατομμύρια ευρώ από τα συνήθη φορολογημένα υποζύγια…


Εν κατακλείδι: όλοι εκείνοι (4.000 ή οσοιδήποτε) παρευρέθησαν στο «ερυθρόλευκο συλλαλητήριο» σε πόσες κατηγορίες μπορούν να ταξινομηθούν και ποια η σχέση τους με την καθημερινότητα; Ασφαλώς, ουκ ολίγοι εξ αυτών (όπως οι τηλεοπτικοί Άκης και Τάκης) διατηρούν μια έμμισθη σχέση με το εφοπλιστικό (ή, εν γένει, επιχειρηματικό) κεφάλαιο το οποίο διαχειρίζεται τις Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες και τους οπαδικούς στρατούς. Οι υπόλοιποι μαντραχαλαίοι οι οποίοι δεν έχουν κάποιο χειροπιαστό όφελος (τουναντίον, μαστίζονται από ανεργία ή αναλώνονται σε εξευτελιστικά κακοπληρωμένες δουλειές, έχουν να σηκώσουν αβάστακτους φόρους και βάναυσα χαράτσια) και, γενικώς, δεν έχουν ούτε παρόν ούτε μέλλον, για ποιον λόγο υπερασπίζονται τα αδηφάγα συμφέροντα ενός ακόρεστου καπιταλιστή; πόση καφρίλα και δουλοπρέπεια υπάρχει στην ψυχοσύνθεση ενός οπαδού, ώστε να δέχεται να γίνει λακές του κάθε αδίστακτου μεγαλοκαρχαρία;


Ετικέτες

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα