ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
Πιο ουσιαστικός ο σκιτσογράφος "EL ROTO" σχολιάζει εύστοχα στην "ΕL PAIS" (28-VI-2006) και περιγράφει μια ζωή "ποδήλατο", η αντιμετώπιση της οποίας απαιτεί διαρκές και ασταμάτητο ντοπάρισμα- εγγύηση για σταθερά αυτοκαταστροφική πορεία...
Μακροσκελείς αναλύσεις ειδικών και μη, πλήθος στατιστικών στοιχείων, διηγήσεις προσωπικών εμπειριών, απόψεις, προτάσεις, γνώμες, νύξεις, βεβαιότητες, αμφιβολίες... Όλα αυτά, και πολλά άλλα ακόμη, κατέκλυσαν εφημερίδες, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές συζητήσεις ανήμερα 27η Ιουνίου. Ένα μόνο δεν εθίχθη, ίσως το πιο ουσιώδες: γιατί συμβαίνουν όλα αυτά, γιατί όλο και περισσότεροι άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και κοινωνικής θέσης χρειάζονται "βοηθήματα" ("σκληρά" ή "μαλακά", λιγότερο ή περισσότερο επώδυνα, νόμιμα ή έκνομα) για να αντεπεξέλθουν σε μια κατάσταση την οποία, αν είχαμε το στοιχειώδη αυτοσεβασμό, θα έπρεπε να δεχτούμε ως υπερπολύτιμο θεόσταλτο δώρο και όχι ως αγγαρεία ή καθήκον προς διεκπεραίωση ; Ως πότε θα προσκυνούμε τον αλαζονικό Μαμωνά πιστεύοντας πως ο ανηλεής ανταγωνισμός, η ασυγκράτητη υπερπαραγωγή και η αλόγιστη υπερκατανάλωση είναι στοιχεία προόδου και βελτίωσης της καθημερινότητάς μας ; Τα ερωτήματα είναι μάλλον ρητορικά, δεδομένου ότι η ιστορία και η αιματοβαμμένη πορεία του ανθρώπινου είδους δεν επιτρέπει ελπιδοφόρες σκέψεις και προσδοκίες. Άλλωστε, η Κόλαση έχει συνήθως ανθρώπινα χαρακτηριστικά...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα