Σάββατο 31 Μαρτίου 2007

ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ ΑΜΕΛΕΤΗΤΑ

Σκάνδαλο: πράξη ή γεγονός που προκαλεί τη γενική αγανάκτηση ║ η κοινή δυσφορία από αποκάλυψη άτοπης πράξης (Μείζον Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλος – Φυτράκης).

Άραγε, ποιος σκανδαλίζεται πλέον; Ποιος μπορεί να νιώσει έκπληκτος ή αιφνιδιασμένος για καταστάσεις που επαναλαμβάνονται διαρκώς από καταβολής κόσμου; Πολύ περισσότερο, μπορεί να αισθανθεί αμηχανία ή προσβολή κάποιος που γνωρίζει "πώς έχουν τα πράγματα" και, επιπλέον, συμβάλλει στη διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης; Το έχουμε ξαναπεί και δε θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε: όλες οι συμπεριφορές είναι ανθρώπινες και, ως εκ τούτου, εξηγήσιμες - η δικαιολόγηση είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό. Από τι υποκινείται κάθε άνθρωπος και, εν γένει, κάθε ζωντανός οργανισμός; αρχικά, από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και, εν συνεχεία, από τη δίψα του να ικανοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερες επιθυμίες του. Άλλωστε, ο βασικός και απαράβατος νόμος που επικρατεί σε όλη τη φύση είναι ο εξής: ο θάνατός σου, η ζωή μου. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια μπορούν να χωρέσουν τα πάντα (στην κυριολεξία): η ολιγάρκεια και η απληστία, ο αλληλοσεβασμός και ο αλληλοσπαραγμός, η αλληλοϋποστήριξη και η αλληλοϋπονόμευση - γενικά, ό,τι μπορεί να συμβάλλει στην αρμονική συνύπαρξη και ό,τι μπορεί να την ακυρώσει. Η ανθρωπότητα έχει επιλέξει να ακολουθήσει και να διευρύνει στα άκρα τον θεμελιώδη νόμο της φύσης - το ίδιο και η ελληνική κοινωνία. Βέβαια, στο "ελληνικό υπόδειγμα" προστίθενται η κουτοπονηριά, η βλακεία και η δουλοπρέπεια - γι' αυτό και οι πάσης φύσεως εξουσιαστές βρίσκουν το πλέον πρόσφορο έδαφος για να παρασιτήσουν και να εδραιώσουν την κυριαρχία τους.




Νομίζουμε πως δεν αξίζει να σπαταλήσουμε χρόνο και φαιά ουσία για να ερευνήσουμε λεπτομερώς μια συνηθισμένη υπόθεση - απάτη (ασχέτως αν τέτοιες περιπτώσεις δε βγαίνουν συχνά στη δημοσιότητα) με άυλους τίτλους και χρηματιστηριακό τζόγο. Αρκούν λίγες και συγκεκριμένες παρατηρήσεις. Ακόμη κι αν οι εν λόγω αγοραπωλησίες έγιναν με νόμιμο τρόπο, δεν παύουν να είναι πράξεις που πηγάζουν από την ερήμην και αυθαίρετη διαχείριση του βίου των πολλών από τους λίγους. Τα Μ.Μ.Ε. αρκούνται στο να αναλύουν αν τα συγκεκριμένα πάρε - δώσε είναι νομότυπα και αν υπήρξαν επωφελή ή ζημιογόνα. Ούτε κουβέντα για την προκλητική κι "ετσιθελική" χρησιμοποίηση καταβεβλημένων χρηματικών ποσών μυριάδων εργαζομένων - (υποχρεωτικώς) ασφαλισμένων εκ μέρους κάποιων "αετονύχηδων" για ίδιον όφελος. Γιατί, όμως, η πλειονότητα ανέχεται και συντηρεί τους άχρηστους και γλοιώδεις δυνάστες της; Το ερώτημα είναι ρητορικό, αλλά θα επιχειρήσουμε να δώσουμε μιαν απάντηση: διότι, απλούστατα, κανείς δε θέλει να πολεμήσει αυτό το οποίο, στην ουσία, χαρακτηρίζει και τον ίδιο. Αυτά που πράττουν οι εκάστοτε (φανεροί και παρασκηνιακοί) κυβερνώντες είναι τα ανομολόγητα και ακατανίκητα πάθη της σιωπηλής πλειονότητας των, κατά τ' άλλα, "φιλήσυχων νοικοκυραίων" που αγανακτούν με τους ταραξίες κουκουλοφόρους και δέχονται ως "φυσιολογικό" και αξιομίμητο ό,τι εφαρμόζουν οι καθωσπρέπει νταβατζήδες τους. Συνοπτικά, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: είμαστε βλάκες ή συνένοχοι, άλλη περίπτωση δεν υφίσταται...



-Θα έρθει κάποια στιγμή που η επιλογή στην πολιτική ζωή θα είναι:
διεφθαρμένος ή βλάκας.

- Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος;

- Ναι, αλλά είναι ο χειρότερος: ημιδιεφθαρμένος ή ημιβλάκας.

- Να πάρει !

(Σκίτσο του Máximo στην ισπανική εφημερίδα "El País" (22.I.2007)

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα