ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ

Αιματηρές συγκρούσεις συμμοριών, νονοί της νύχτας (στην πραγματικότητα, 24ωρης απασχόλησης), βεντέτες, δολοφονίες, συνδικάτα του εγκλήματος, λαθρεμπόριο, προστασία, εκβιασμοί, ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, ... Μακροσκελέστατος ο κατάλογος με πρόσωπα, ιδιότητες και δραστηριότητες. Αυτά και πολλά άλλα "άνθη" παρελάσανε στις κεντρικές σελίδες των εφημερίδων, καθώς και ως πρώτες ειδήσεις στα κεντρικά δελτία ειδήσεων όλων των τηλεοπτικών σταθμών την εβδομάδα που μόλις εκπνέει. Όλα αυτά δεν είναι καινούρια στην ελληνική επικράτεια, ίσως όμως γιγαντώνονται οι διαστάσεις τους. Εκείνο που κίνησε το δικό μας ενδιαφέρον είναι η αστυνομική - δικαστική εξέλιξη του θέματος και, αναπόφευκτα, οδηγηθήκαμε σε μια οδυνηρή και αποκαρδιωτική σύγκριση.

Το θέρος του 2002, παράλληλα με την "εξάρθρωση" της "Ε.Ο. 17Ν", η Εισαγγελία Αθηνών εξέδωσε 44 εντάλματα σύλληψης (ενεργοποιώντας, μάλιστα, τον λεγόμενο "αντιτρομοκρατικό νόμο") για πρόσωπα που στελέχωναν "κυκλώματα της νύχτας". Η ΕΛ.ΑΣ. θριαμβολογούσε και παρουσίαζε την εξέλιξη της υπόθεσης ως "καίριο πλήγμα στον υπόκοσμο". Όμως, η δικογραφία έκλεισε με την παραπομπή σε δίκη μόνο 20 από τους 44 εμπλεκόμενους. Τον Νοέμβριο του 2006, στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών, η αποδεικτική διαδικασία έκλεισε με 7 ενόχους και 13 αθώους (για τους οποίους δεν προέκυψαν ενδείξεις συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση). Η βασική μάρτυρας κατηγορίας, η οποία κατονόμασε συγκεκριμένα πρόσωπα, χαρακτηρίστηκε αναξιόπιστη και η κατάθεσή της αμφισβητήθηκε. Επίσης, οι αστυνομικοί που εξετάστηκαν στο δικαστήριο βεβαίωσαν πως οι επιχειρηματίες που εκλήθησαν στην Γ.Α.Δ.Α. αρνήθηκαν πως είχαν εκβιασθεί από τους κατηγορουμένους. Και, σα να μην έφταναν όλα αυτά, κατά την εκφώνηση της ετυμηγορίας, οι δικαστές ανακοίνωσαν πως όσοι από τους καταδικασθέντες ήταν παρόντες μπορούσαν να αφεθούν ελεύθεροι - κάποιοι υπό όρους και άλλοι άνευ. Το καλοκαίρι του 2002, οι διωκτικές αρχές πανηγύριζαν για τη διάλυση μιας ένοπλης οργάνωσης αντάρτικου πόλης, τα μέλη της οποίας δρούσαν στο σκοτάδι επί 27 συναπτά έτη. Περισσότεροι από 20 άνθρωποι κατηγορήθηκαν (ανοιχτά ή με υπονοούμενα) ως μέλη της "Ε.Ο. 17Ν" (ή συμπαθούντες αυτής) και οι περισσότεροι εξ' αυτών προφυλακίστηκαν και, ακολούθως, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν. Την περίοδο των συλλήψεων οργίασε η "ελεύθερη δημοσιογραφία", τα ονόματα των εμπλεκομένων (ακόμη και των υπόπτων) δόθηκαν αμέσως στη δημοσιότητα (αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων, είπατε;) και οι πάντες ανέπτυσσαν ανενόχλητα και ανερυθρίαστα τις υποθέσεις και τις βεβαιότητές τους (τόσο από τηλοψίας, όσο και από τις σελίδες των φυλλάδων), λειτουργώντας ως πρόδρομοι δικαστές και δήμιοι και δείχνοντας το δρόμο στους καθ' έδρας δικαστικούς. "Ομολογίες" αποσπάστηκαν από τους συλληφθέντες, με τη χρήση βασανιστηρίων και ψυχολογικών εκβιασμών, για να χρησιμοποιηθούν αργότερα. Στα δύο έκτακτα στρατοδικεία (δανειζόμαστε τον ευστοχότατο τίτλο από την εφημερίδα "Κόντρα") που ακολούθησαν στις αίθουσες των δικαστικών φυλακών Κορυδαλλού (το δεύτερο, το εφετείο, βρίσκεται σε εξέλιξη) θα καταγραφούν στην Ιστορία ως μνημεία επιβράβευσης ψευδομαρτύρων και πρότυπα καταδίκης με το "έτσι θέλω". Κάτι ανάλογο συνέβη και στο πρώτο έκτακτο στρατοδικείο για την υπόθεση του "Ε.Λ.Α.", αν και στο εφετείο η κατάσταση αντιστράφηκε (αλλά, εν τω μεταξύ, πέντε άνθρωποι και οι οικείοι τους υπέστησαν πολύμηνη ταλαιπωρία). Τι δείχνει η αντιπαράθεση των δύο περιπτώσεων; Κάτι πολύ απλό και παγιωμένο: πως, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την όποιας μορφής έμπρακτη αμφισβήτηση του εξουσιαστικού κατεστημένου, οι πραιτωριανοί και οι υπερασπιστές του συστήματος βάζουν τα δυνατά τους για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό. Έτσι, παραμένουν προφυλακισμένοι δύο απεργοί πείνας, ο Ταράσιο Ζαντορόζνι (απεργός πείνας από 29.11.2006) και ο Γεράσιμος Κυριακόπουλος (απεργός πείνας από 15.12.2006), ενώ έχουν αποφυλακισθεί σχεδόν όλοι οι συλληφθέντες για συμμετοχή στο "παραδικαστικό κύκλωμα" καθώς και οι "κουμπάροι" της υπόθεσης εκβιασμού γαλακτοβιομηχανίας. Το έχουμε διατυπώσει και στο παρελθόν: όποιος δεν αμφισβητεί τη λειτουργία του συστήματος και τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς, μπορεί να παρανομήσει χωρίς να υποστεί ιδιαίτερη ταλαιπωρία ή σοβαρές κυρώσεις. Μόνο οι πολιτικώς δρώντες είναι επικίνδυνοι για τις πολιτικοοικονομικές ολιγαρχίες και πρέπει να εξοντώνονται. Ο πιο επικίνδυνος από όλους, όμως, είναι ο ακρωτηριασμένος και σχεδόν τυφλός και κωφός Σάββας Ξηρός που αποσυντίθεται αργά και μεθοδικά σε κάποιο υπόγειο κελί του Κορυδαλλού...

Υ.Γ. Και, μέσα στον ορυμαγδό των ημερών, γίνεται γνωστό πως ο "Σύλλογος Ηπειρωτών Αστυνομικών και Πολιτικών Υπαλλήλων του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης" είχε προγραμματίσει να κάνει τον αποκριάτικο χορό του σε νυχτομάγαζο της Αθήνας που λειτουργεί χωρίς άδεια και, συν τοις άλλοις, ως υπεύθυνος του μαγαζιού εμφανίζεται αδελφός φυγόδικου αρχινονού που καταδικάστηκε σε κάθειρξη 14 ετών για εκβιασμούς και προστασία. Ο δε πρόεδρος του συλλόγου Ηπειρωτών μπάτσων, δημοτικός σύμβουλος του Δήμ(ι)ου Αθηναίων και μέχρι πρότινος αντιδήμαρχος αρμόδιος για τη Δημοτική Αστυνομία, δήλωσε πως «δε γνώριζε τίποτα». Το ερώτημα είναι: βλάκες ή συνένοχοι; ανίκανοι ή "λαμόγια"; Ποια διαπλοκή, ρε συκοφάντες;

"Η διαφθορά δημιουργεί απασχόληση - υπερασπιστείτε την".

Σκίτσο του "El Roto" στην ισπανική εφημερίδα "El Paίs" (1.ΧΙΙ.2006)