«θανάτω θάνατον πατήσας...»
Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.
Τώρα μ' ακολουθούν κορίτσια κυανά
κι αλογάκια πέτρινα
με τον τροχίσκο του ήλιου στο πλατύ μέτωπο.
Τώρα μ' ακολουθούν κορίτσια κυανά
κι αλογάκια πέτρινα
με τον τροχίσκο του ήλιου στο πλατύ μέτωπο.
Γενεές μυρτιάς μ' αναγνωρίζουν
από τότε που έτρεμα στο τέμπλο του νερού
άγιος, άγιος, φωνάζοντας.
Ο νικήσαντας τον Άδη και το Έρωτα σώσαντας
αυτός ο Πρίγκηπας των Κρίνων είναι.
από τότε που έτρεμα στο τέμπλο του νερού
άγιος, άγιος, φωνάζοντας.
Ο νικήσαντας τον Άδη και το Έρωτα σώσαντας
αυτός ο Πρίγκηπας των Κρίνων είναι.
Ιδού, ας ακολουθήσουνε τα βήματά μου!Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.
Τώρα το χέρι του Θανάτου
αυτό χαρίζει τη ζωή
και ο ύπνος δεν υπάρχει.
Οδυσσέα Ελύτη "Άξιον Εστί" (ΙΗ')
1 σχόλια:
ο νικήσαντας τον άδη
ο μόνος
γιατί γύρισε την πλάτη του στην εξουσία που μόλις κέρδισε
και πέθανε
και σώθηκε
...
όσο άξιος κι αν είναι ο φίλος του ο Φιντέλ, οι επικριτές του αντλούν επιχειρήματά όχι από την επανάσταση αλλά από την άσκηση εξουσίας
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα