Δευτέρα 10 Μαρτίου 2008

ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ !!!

Δεν είναι παράξενο το ότι ο πλανηταρχήδης υπερασπίστηκε τις μεθόδους των μυστικών (;) υπηρεσιών, ούτε είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι παρόμοιο. Δικαίως, οι Η.Π.Α. θεωρούνται το κράτος των βασανιστηρίων, βάσει του σχετικού "αντιτρομοκρατικού" νόμου. Πρόσφατα (17.II.2008), η EL PAIS έγραψε για 800 κρατούμενους στο "Guantánamo του Afganistán" (αεροπορική βάση Bagram, 60 χιλιόμετρα βόρεια της Καμπούλ) και η "Καθημερινή" (24.02.2008) δημοσίευσε την ιστορία εγκλεισμού ενός Κινέζου στο (επί κουβανέζικου εδάφους) κολαστήριο των Yankees. Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα και πολλαπλασιάζονται δραματικά αν υπολογίσουμε όσα δε γνωστοποιούνται. Όπως υπενθυμίζει και ο Στάθης Σταυρόπουλος, inter armas silent leges - αν και, οι θεμελιωτές των εκάστοτε νόμων είναι και οι πρώτοι βιαστές αυτών.

Οι Η.Π.Α. εθεωρούντο, κάποτε, "χώρα της ελευθερίας" (για ποιους και σε ποιον βαθμό, σηκώνει πολλή συζήτηση). Τώρα, λογίζονται ως μια "βρώμικη δημοκρατία" ακόμη και από διανοούμενους εντός των τειχών.

Ένα θέμα που δεν πήρε τις διαστάσεις που θα του άξιζε, είναι και το ζήτημα των εξαγόμενων μισθοφόρων δολοφόνων, π.χ. της εταιρείας "Blackwater U.S.A." τα μέλη της οποίας αυτοχαρακτηρίζονται "άνθρωποι του Θεού". Στα "ψιλά" πέρασε και η αγαστή συνεργασία της εν λόγω εγκληματικής οργάνωσης με μια βαλκανική συμμορία (ονόματι "ελληνική κυβέρνηση"), εν όψει της "μεγάλης ιδέας του 2004". Μπορούμε, λοιπόν να μιλάμε για τη "δική μας" Blackwater.


Μια άλλη (σοβαρότατη) πτυχή της καταστροφής και λεηλασίας του Ιράκ, είναι και το διαρκώς αυξανόμενο μεταναστευτικό κύμα προς τη Δύση. Βέβαια, οι άμεσα εμπλεκόμενοι και οι σύμμαχοί τους, απορρίπτουν σωρηδόν τις αιτήσεις για πολιτικό άσυλο (κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Ελλάδα με τους Πακιστανούς). Μέσα σε όλα αυτά, δεν απουσιάζουν και τραγελαφικές καταστάσεις, όπως η περιπέτεια του Ιρακινού ποδοσφαιριστή Νασάτ Ακράμ.

Τέλος, πληθαίνουν και οι φωνές που υποστηρίζουν πως, σε αντίθεση με την άποψη που κυριαρχούσε έως τώρα, ο πόλεμος καταστρέφει την αμερικανική (και όχι μόνο) οικονομία.

Υ.Γ. Στις φωτογραφίες εικονίζεται ο Κολομβιανός ζωγράφος Fernando Botero, με έργα του που έχουν ως θέμα το Abu Graib.

2 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger Unknown είπε...

Πολύ ενδιαφέρον blog. Ανταποδίδω το link και θα τα λέμε...

Τρίτη, Μαρτίου 11, 2008 3:50:00 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger ange-ta είπε...

Αλλος ιός, πέρασε και απο μένα ο ακινογάλ.

Καταπληκτικός ο Μποτερό!!
Στην Αθήνα υπάρχει ένα γλυπτό σε μολύβι του Μποτερό, στην είσοδο κάποιας Τράπεζας.
Οταν περνάω απο κεί μπαίνω μέσα και κάθομαι στο παγκάκι και το χαζεύω. Ερχεται πάντα κάποιος παρακαθημενος της τραπέζης και με ρωτάει αν χρειάζομαι κάτι.
- Οχι ευχαριστώ, χαζεύω το γλυπτό,

του λέω και αυτός με κοιτάει δύσπιστα.

Τρίτη, Μαρτίου 11, 2008 10:06:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα