Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ SALVADOR DALI

"Salvador Dalí, ο μύθος του σουρεαλισμού", έκθεση γλυπτών και χαρακτικών του ιδιοφυούς Ισπανού, έως τις 16 Ιουνίου 2008, στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης. Παρουσιάζονται 12 πρωτότυπα ορειχάλκινα (μπρούντζινα) γλυπτά σε φυσικό μέγεθος, 12 πολλαπλά ορειχάλκινα γλυπτά και 21 λιθογραφίες. Βέβαια, πολλά θα μπορούσε να προσάψει κανείς στον Dalí: ο ενθουσιασμός του για την άνοδο του Χίτλερ, η στήριξη που έδωσε στο φρανκικό καθεστώς, η αποστασιοποίησή του από τους κοινωνικοπολιτικούς στόχους των υπόλοιπων σουρεαλιστών (ο μεγάλος André Breton, τον αποκαλούσε "Avida Dollars" – αναγραμματισμός του ονοματεπωνύμου του, που σημαίνει "άπληστος για δολάρια"). Ο ίδιος δήλωνε: «Ο αγώνας μου γίνεται για την ποικιλία ενάντια στην ομοιομορφία, για την ιεραρχία ενάντια στην ισοπέδωση, για την παράδοση ενάντια στην επανάσταση, για την πίστη ενάντια στον σκεπτικισμό». Παρ’ όλα αυτά, υπήρξε δημιουργικότατος και αχαλίνωτα ευφάνταστος. Δύσκολα κάποιος θα έμενε αδιάφορος μπροστά σε ένα έργο του: ή θα ενθουσιαζόταν ή θα έφριττε…

"Ο Σουρεαλιστής Άγγελος" (1983),
έργο εμπνευσμένο από τη "Νίκη της Σαμοθράκης"

"Ο Κυβιστής Άγγελος" (1983)

"Συστρεφόμενος Χριστός" (1976).
Το σώμα του Χριστού ακολουθεί τη συστροφή του σταυρού.

"Ωτορινολογική κεφαλή της Αφροδίτης" (1964), εμπνευσμένο από την "Αφροδίτη της Μήλου". Ο Dalí, τοποθετεί το αυτί στη θέση της μύτης και αντιστρόφως.

"Η Θεία Στιγμή – Το Μεγάλο Σταχτοδοχείο" (1972). Βασίζεται στο ομότιτλο ζωγραφικό του έργο, που δημιούργησε το 1938. Λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το μέλλον της Ευρώπης συζητείτο έντονα μέσω τηλεφώνων. Οι τηλεφωνικές γραμμές είχαν "ανάψει" από τις συνομιλίες και ο Dalí δήλωνε πως «τον Σεπτέμβριο τα τηλέφωνα ψήσανε τις σαρδέλες». Στοιχεία του γλυπτού είναι το τηλέφωνο (υποστηριζόμενο από δεκανίκι), τα τηγανητά αυγά, το σαλιγκάρι, η σαρδέλα, η ξυριστική λεπίδα.

"Η κεφαλή του Beethoven" (1983)

"Γυμνό ανεβαίνοντας τη Σκάλα" (1973)

"Γυναίκα με κεφαλή από τριαντάφυλλα" (1981)

"Κοσμικός Ελέφαντας" (1971)

"Ερμής" (1974)

"Ο άνθρωπος του 2000, ο οποίος θα είναι γαστρονομικά στερεοσκοπικός και στερεοχημικός" (1971)

"Ένας δανδής, με εντελώς άχρηστη λυρική εμφάνιση" (1971)

"Θεία Κωμωδία - Παράδεισος" (1960)

"Θεία Κωμωδία - Παράδεισος" (1960)

"Θεία Κωμωδία - Κόλαση" (1960)

"Θεία Κωμωδία - Κόλαση" (1960)