ALEXEY TITARENKO
Οι φωτογραφίες της έκθεσης αποτελούν τμήμα της δεύτερης δουλειάς του Titarenko, με τίτλο "Η Πόλη των Σκιών" ("City of Shadows", 1992 - 1994). Όπως αφηγείται ο ίδιος, «(...) πρόκειται για μια ρεαλιστική απεικόνιση της τότε καθημερινότητας, μετά την κατάρρευση της Ε.Σ.Σ.Δ. (...) Οι άνθρωποι άλλαξαν ξαφνικά και μετατράπηκαν σε σκιές που σέρνονταν από δω κι από κει (...) Έβλεπα ανθρώπους μπερδεμένους, στα όρια της απελπισίας και της τρέλας. Έβλεπα ανθρώπους άσχημα ντυμένους, γυναίκες με απόγνωση στα μάτια, που χρησιμοποιούσαν τις τελευταίες τους δυνάμεις για να βρουν λίγη τροφή για την οικογένειά τους, για να κερδίσουν λίγη ζωή ακόμη. Έμοιαζαν με σκιές του εαυτού τους. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι ναζί είχαν αποκλείσει την πόλη (...)».
"Οι πίσω αυλές", Αγία Πετρούπολη, 1998
"Στην ουρά για να αγοράσουν γάλα", Αγία Πετρούπολη, 1999
"Παλιατζίδικα", Κίεβο Ουκρανίας, 1999
στα σύνορα με την Πολωνία", 1999
Η στοά "Μπεζεστένι" δεν είναι ένας "κλασικός" εκθεσιακός χώρος, αλλά χαρακτηρίζεται από μια παράδοξη συνύπαρξη της καλλιτεχνικής δημιουργίας με την τέχνη της επιβίωσης. Η "ανάγνωση" των φωτογραφιών γίνεται συνοδεία βαρέων λαϊκών ασμάτων που τραγουδούν νταλγκαδιασμένα νταλκαδιασμένοι θεριακλήδες καταστηματάρχες. Προς επίρρωση των όσων αναφέρω, παραθέτω τις ακόλουθες εικονοληψίες...
1 σχόλια:
Καλησπέρα @ alterapars.
Στη Μόσχα πήγα το 94.
Εβρισκες να φας απο μερικά σέντσ (πιροσκί, σάντουιτσ και παλμύνια) μέχρι 100 δολάρια, σε κανονικά εστιατόρια. Εβρισκες παντού ανθρώπους που πουλούσαν στο δρόμο, ότι μπορείς να φανταστείς. Απο γάτες, σκύλους, ένα πουκάμισο, παπούτσια, βιβλία.
Στα μουσεία, υπήρχαν δεκάδες κορίτσια που πουλούσαν ξενάγηση για όσα χρήματα τους έδινες.
Στο μετρό, οι περισότεροι ήταν με ένα βιβλίο στο χέρι.
Η κατάρευση του "σοσιαλισμού" δεν ήταν πρόοδος, αλλά δυστυχώς οπισθοδρόμιση. Δεν ξαναπήγα απο τότε.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα