ΑΧΡΩΜΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ...

Απόγευμα Τρίτης 27 Μαΐου 2008: ανηφορίζουμε προς το "Αλατζά Ιμαρέτ" (Κασσάνδρου 91-93, Θεσσαλονίκη) για να δούμε την έκθεση φωτογραφίας του Γερμανού Claudio Hils, με τίτλο "Archive_Belfast". Σύμφωνα με το επίσημο πρόγραμμα, η διάρκεια της έκθεσης είναι από τις 12 Απριλίου έως 30 Μαΐου 2008. Το "Αλατζά Ιμαρέτ" χτίστηκε το 1484 και το όνομά του σημαίνει "πολύχρωμο πτωχοκομείο", τόσο από τις πολύχρωμες πέτρες σε σχήμα ρόμβου με τις οποίες ήταν διακοσμημένος ο μιναρές του, όσο και εξαιτίας του πτωχοκομείου (ιμαρέτ), που λειτουργούσε δίπλα στο τζαμί. Μετά από αρκετή ώρα πεζοπορίας, κάτω από τον ανελέητο ήλιο και σε συνθήκες πλήρους άπνοιας, αφικνούμαστε στον χώρο της έκθεσης και "θαυμάζουμε" τα γυμνά ντουβάρια. Η αιτία; κάποιοι, για κάποιον (;) λόγο, αποκαθήλωσαν τις φωτογραφίες (τρεις ημέρες πριν την προγραμματιζόμενη λήξη) και τις πακετάρισαν στο εικονιζόμενο κιβώτιο. Ο φύλακας δήλωσε άγνοια και είπε πως, όταν πήγε για την απογευματινή του βάρδια, αντίκρισε το ίδιο ακριβώς θέαμα. Αυτά, σχετικά με το οργανωτικό σκέλος.

Το 2003, ο οργανισμός "Belfast Exposed Photography" ανέθεσε στον Claudio Hils να φωτογραφίσει το Belfast, στοχαζόμενος την κατάσταση της πόλης μετά το τέλος των συγκρούσεων. Ο Hils αποκτά πρόσβαση σε χώρους στους οποίους στεγάζεται αρχειακό υλικό και φωτογραφίζει τα αρχεία πληροφοριών που μαρτυρούν τις συνέπειες της πολυετούς βίας στη Βόρεια Ιρλανδία.

Και πάλι περί "Βορειοϊρλανδικού ζητήματος" ο λόγος και, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην ταινία του εικονιζόμενου Άγγλου σκηνοθέτη Steve McQueen με τίτλο "Hunger" ("Πείνα"). Η ταινία (παρουσιάστηκε στο τελευταίο φεστιβάλ των Καννών και τιμήθηκε με το βραβείο"Χρυσή Κάμερα") αναφέρεται στον Bobby Sands και τους υπόλοιπους Ιρλανδούς απεργούς πείνας του 1981. Για όσους δε θέλουν να έχουν "κοντή" μνήμη...