Σάββατο 16 Μαΐου 2009

Ελληνοαγγλοαμερικανιές...


Εισαγωγή 1η: Η "Ελληνοαμερικανική Ένωση" διοργανώνει κι επιβλέπει τις (ανά εξάμηνο) εξετάσεις για την απόκτηση πιστοποιητικών γλωσσομάθειας που χορηγεί το Πανεπιστήμιο του Michigan. Για τους εν Θεσσαλονίκη εξεταζόμενους, ένα από τα εξεταστικά κέντρα για τη γραπτή δοκιμασία της 17ης Μαΐου ορίστηκε το Regency Casino. Προνοητικοί, όπως πάντα, "ψήνουν" από τώρα τα προς "άρμεγμα" αυριανά θύματα...


Εισαγωγή 2η: Ένεκα της ολοένα και αυξανόμενης συμμετοχής που παρατηρείται εδώ και χρόνια στις εξετάσεις του Michigan (θεωρούνται, συγκριτικά, πιο "εύκολες"), το British Council (ο φορέας που διοργανώνει τις εξετάσεις για την απόκτηση πιστοποιητικών γλωσσομάθειας που χορηγεί το Πανεπιστήμιο του Cambridge) θορυβήθηκε τα μάλα (απώλεια πελατείας, γαρ) και αποφάσισε να λάβει δραστικά μέτρα. Έτσι, δίνει (εδώ και λίγα χρόνια) το δικαίωμα σε κάποια ιδιωτικά Κέντρα Ξένων Γλωσσών (πλέον, αυτή είναι η επίσημη ονομασία για ό,τι κάποτε ονομαζόταν "φροντιστήριο") να λειτουργούν ως εξεταστικά κέντρα, με επιτηρητές τους εκεί διδάσκοντες. Με αυτόν τον τρόπο, και οι φροντιστηριάρχες αυξάνουν τις εγγραφές (αφού, όλο και περισσότεροι επιδιώκουν να εξεταστούν υπό κραυγαλέα ευνοϊκές συνθήκες και να εξασφαλίσουν ένα "απαραίτητο τυπικό προσόν") και οι Άγγλοι εισπράττουν περισσότερα εξέταστρα.


Εισαγωγή 3η: Σύμφωνα με όσα δημοσιεύθηκαν στην "Ελευθεροτυπία" (27.04.2009), το (ημικρατικό και ανακαινισμένο) καζίνο της Πάρνηθας διευρύνει τις "δελεαστικές προσφορές" και καλλιεργεί δυναμικά και αποφασιστικά τον εθισμό όλων των κοινωνικών ομάδων (ακόμη και των οικονομικών μεταναστών) στον τζόγο.


Εισαγωγή 4η: Οι φωστήρες του υπουργείου Οικονομικών βρήκαν, επιτέλους, την αλάνθαστη μέθοδο για την πάταξη της φοροδιαφυγής (ούτως ώστε να καρπώνονται περισσότερα τα κρατικοδίαιτα λαμόγια): ο φορολογούμενος, με τις αποδείξεις παροχής υπηρεσιών θα εισπράττει την αξία των αγορών του από την εφορία, αν τα δύο τελευταία ψηφία της απόδειξης είναι ίδια με αυτά του λαϊκού λαχείου που κληρώνει κάθε εβδομάδα.


Τα προηγούμενα "δένουν" με τη θριαμβευτική επιστροφή (για να ακριβολογούμε, την πλήρη νομιμοποίηση – νομική και ηθική) των (νέου τύπου) κουλοχέρηδων και των λοιπών ηλεκτρονικών φρούτων και λαχανικών. Στις 26 Οκτωβρίου 2006, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα για την απαγόρευση διεξαγωγής "τεχνικών ηλεκτρονικών παιχνιδιών" σε δηµόσιους ή ιδιωτικούς χώρους – απαγόρευση που είχε επιβάλει η κυβέρνηση Σηµίτη µε τον νόµο 3037/2002. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, υποστηρίζοντας πως οι διατάξεις τού εν λόγω νόµου ήταν ασύµβατες µε τις απαιτήσεις τού Κοινοτικού Δικαίου («ελεύθερη ανάπτυξη του επιχειρηματικού ανταγωνισμού...» και «αποτελεσματικότερος έλεγχος και καταπολέμηση του παράνομου τζόγου στο διαδίκτυο...»). Μετά από έναν χρόνο, κι ενώ η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε προχωρήσει σε καµία κίνηση για την κατάργηση των διατάξεων που ήταν αντίθετες προς το Κοινοτικό Δίκαιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσέφυγε για δεύτερη φορά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο – αυτήν τη φορά, για µη εφαρµογή τής απόφασης του 2006. Εκτός αυτού, αποφασίστηκε η επιβολή εφάπαξ προστίµου 3.500.000 ευρώ, το οποίο έπρεπε να πληρώσει η Ελλάδα ανεξαρτήτως από την απόφαση που θα ελάμβανε το Δικαστήριο, ενώ ταυτόχρονα η Επιτροπή εισηγήθηκε την επιβολή προστίµου ύψους 31.798 ευρώ την ηµέρα, το οποίο η Ελλάδα θα κληθεί να πληρώσει αναδροµικά από την ηµέρα τής πρώτης απόφασης (26.10.2006) αν καταδικαστεί για δεύτερη φορά.

"Γαλέρα", τεύχος 44, Μάιος 2009


Βέβαια, τα πρόστιμα που επιβάλλει το διευθυντήριο των Βρυξελλών δεν τα πληρώνουν οι εναλλασσόμενοι κυβερνώντες "από το υστέρημά τους", αλλά τα συνήθη κορόιδα-υποζύγια. Αυτή η ιστορία άνοιξε διάπλατα την πόρτα για τη διεύρυνση του τζόγου και την αύξηση των εσόδων του αδηφάγου και ακόρεστου κράτους (με την εφαρμογή του νόμου οι "φρουτέμποροι" θα υποχρεωθούν να καταβάλουν κεφαλικό φόρο 4.000 ευρώ για τον έλεγχο του κάθε μηχανήματος, ενώ παράλληλα σχεδιάζεται να επιβληθεί ετήσιο τέλος 100 έως 1.000 ευρώ ανά "φρουτάκι" για τη νόμιμη χρήση του, αναλόγως με τον πληθυσμό της πόλης, κάτι που θα αποφέρει περίπου 20.000.000 ευρώ ετησίως). Με όλα αυτά, οι εγχώριοι αχυράνθρωποι των Βρυξελλών προσπαθούν να εισάγουν το "ισπανικό μοντέλο" καθολικής νομιμοποίησης του τζόγου (τα τυχερά παιχνίδια νοµιµοποιήθηκαν στην Ισπανία το 1981 και σήµερα λειτουργούν σε ολόκληρη τη χώρα περίπου 250.000 µηχανήµατα). Στις αρχές Απριλίου 2009, οι μέχρι πρότινος "παράνομοι" ιδιοκτήτες καφενείων που φιλοξενούσαν στα μαγαζιά τους "φρουτάκια" και άλλες συσκευές ηλεκτρονικού τζόγου, έγιναν επισήμως δεκτοί στο υπουργείο Οικονομίας υπό την ιδιότητα των εκπροσώπων «εταιρειών ψυχαγωγικών τεχνικών παιγνίων» και, ως τέτοιοι, παρέδωσαν υπόμνημα με το οποίο ζητούσαν να ξαναλειτουργήσουν οι εν λόγω συσκευές δίχως κανέναν περιορισμό - ακόμη και για εφήβους άνω των 15 ετών.



Τα "φρουτάκια" της νέας εποχής θα έχουν μεν τη μορφή ηλεκτρονικού υπολογιστή (δηλαδή, δε θα μοιάζουν με τους γνωστούς "κουλοχέρηδες" που έχουν τον μοχλό στο πλάι) αλλά δε θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα σύνδεσης με internet ή άλλο ηλεκτρονικό δίκτυο. Θα πρέπει δε τα μηχανήματα αυτά να είναι τοποθετημένα σε ειδικούς χώρους και το ανώτατο όριο στοιχήματος (για κάθε παρτίδα) δε θα ξεπερνά τα 50 λεπτά του ευρώ και η μέγιστη επιστροφή χρημάτων στον παίκτη θα είναι τα 50 ευρώ. Βέβαια, τα χαμηλά ποσά τα οποία στοιχηματίζει ο παίκτης εύκολα πολλαπλασιάζονται από τον αριθμό των παρτίδων. Δηλαδή, η ταχύτητα του παιχνιδιού είναι τέτοια που κάποιος µπορεί να παίξει έως και 360 παιχνίδια σε μισή ώρα. Με άλλα λόγια, ο παθιασμένος τζογαδόρος µπορεί να χάσει µέχρι και 180 ευρώ µέσα σε µισή ώρα (360 παιχνίδια
x 0,50 λεπτά). Απλά πράγματα: ο παίκτης κερδίζει (όταν κερδίζει) μέχρι ενός ορίου, αλλά ο εθισμός επιτυγχάνεται.


Ο δρόμος προς τον ολοκληρωτικό εθισμό είναι ορθάνοιχτος: παρά την "κρίση" (ή, και λόγω αυτής) σχεδόν 14 δισεκατομμύρια ευρώ κατατέθηκαν (στην ελληνική επικράτεια) σε όλες τις μορφές τυχερών παιχνιδιών (κάθε είδους και μορφής) εντός του 2008. Η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη θέση τής παγκόσµιας κατάταξης σύµφωνα µε την κατά κεφαλήν δαπάνη για τα τυχερά παιχνίδια. Σε αυτά τα πλαίσια, ο Ο.Π.Α.Π. ανακοίνωσε (για τους πρώτους εννέα μήνες του 2008) άνοδο καθαρών κερδών κατά 32,1% (κερδοφορία 549.600.000 ευρώ, σε απόλυτα μεγέθη) και αύξηση κύκλου εργασιών κατά 12,2%. Σημειωτέον πως, το ένα στα τρία ευρώ που ποντάρεται (σε ευρωπαϊκό επίπεδο) σε παιχνίδια προκαθορισμένου στοιχήματος, αφορά παιχνίδια του Ο.Π.ΑΠ. Όλη η ζωή μας μια λοταρία...

Ετικέτες

1 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

Μέχρι και ο μεγάλος Μητροπάνος τραγουδάει "ένα λαχείο είναι η ζωή, ας είναι κι αμορτί"...

Δευτέρα, Μαΐου 18, 2009 8:48:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα