Επικήδειος...

 

Ο κανόνας είναι γνωστός και ισχύει παγκοσμίως: τα πλέον βδελυρά καθάρματα μακροημερεύουν και χαίρουν ασυλίας αφ’ υψηλού. Πρόσφατο παράδειγμα ο ναζί Paul Schäfer Schneider, ο οποίος εψόφησε (24.04.2010) μετά από 88 έτη αισχρής παρουσίας και γλοιώδους δραστηριότητας. Υπαξιωματικός του ναζιστικού στρατού κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενεργό μέλος της ναζιστικής νεολαίας και των χιτλερικών ταγμάτων εφόδου, μετά τη συντριβή του ναζισμού έμεινε ατιμώρητος («εκτελούσε διαταγές», γαρ, ως υπάκουος στρατιώτης) και ίδρυσε μια φιλανθρωπική οργάνωση. Όταν αποκαλύφθηκε πως η «φιλανθρωπική» του δραστηριότητα περιελάμβανε συστηματική σεξουαλική κακοποίηση δεκάδων ανηλίκων, διέφυγε στη Χιλή. Όμως, ούτε εκεί έμεινε άπραγος: εν έτει 1961, σε μια έκταση 16.000 εκταρίων (πόθεν έσχε;), 400 χιλιόμετρα νότια της πρωτεύουσας Santiago και δίπλα στα σύνορα με την Αργεντινή, εγκατέστησε τον προσωπικό του παράδεισο (και κόλαση για πολλούς άλλους) με την ονομασία "Villa Baviera" (έπαυλη Βαυαρία) και τις ευλογίες της δεξιάς κυβέρνησης του Jorge Alessandri Rodríguez. Σύντομα άρχισε να φιλοξενεί Γερμανούς μετανάστες (έφτασαν τους 300 περίπου), οι οποίοι εργάστηκαν (επί δεκαετίες) στις εγκαταστάσεις και τα κτήματά του αμισθί. Άνδρες και γυναίκες ζούσαν χωριστά και ο «ισόβιος θείος» (έτσι είχε αυτοαναγορευθεί) σοδόμιζε ανενόχλητος τους (ενήλικους ή ανήλικους) «υποτακτικούς» του. Σχεδόν μια δεκαπενταετία μετά, ξεκίνησαν οι πρώτες αποδράσεις από την "Colonia Dignidad" («Αποικία Αξιοπρέπεια», όπως ονόμασε το «φιλανθρωπικό» του ίδρυμα) και διέρρευσαν οι σχετικές αποκαλύψεις. Βέβαια, οι καταγγελίες έπεσαν στο κενό, δεδομένου ότι ο ναζί βιαστής ήταν εκλεκτός φίλος του επίορκου δικτάτορα (ανδρείκελο των Η.Π.Α.) Augusto Pinochet (άλλο ένα ποταπό καθίκι, το οποίο εψόφησε ατιμώρητο και από φυσικά αίτια σε βαθιά γεράματα) και πιστός συνεργάτης του φασιστικού καθεστώτος που ανέτρεψε τον Salvador Allende στις 11.09.1973 –η πραγματική 11^η Σεπτέμβρη. Συν τοις άλλοις, απαλλαγμένος από οποιαδήποτε φορολογία, πλούτισε χάρη στη στυγνή εκμετάλλευση της (κατά μέσο όρο) 14ωρης καθημερινής εργασίας των μεταναστών. Κατά τη διάρκεια της χιλιανής χούντας (1973-1990) η "Colonia Dignidad" λειτούργησε ως κέντρο βασανιστηρίων και φυσικής εξόντωσης πολιτικών αντιπάλων (στον συγκεκριμένο χώρο, υπολογίζεται ότι ξεπέρασαν τους 100) του τυραννικού καθεστώτος, υπό την άμεση διεύθυνση της μυστικής αστυνομίας D.I.NA. (Dirección de Inteligencia Nacional) του στρατηγού Juan Manuel Guillermo Contreras Sepúlveda. Μετά την πτώση του καθεστώτος Pinochet, ξεκίνησαν έρευνες βάσει των καταγγελιών εναντίον του Schäfer, γεγονός που ανάγκασε τον εγκληματία ναζί να διαφύγει στην Αργεντινή το 1996. Το 2005 συνελήφθη και η Αργεντινή τον παρέδωσε στη Χιλή για να δικαστεί. Καταδικάστηκε, συνολικά, σε 33 χρόνια κάθειρξης: 7 χρόνια για ανθρωποκτονία, 3 χρόνια για παραβίαση του νόμου περί όπλων, 3 χρόνια για βασανιστήρια, και 20 χρόνια για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Οι έρευνες που διεξήχθησαν στο «φιλανθρωπικό» του ίδρυμα έφεραν στο φως της δημοσιότητας ένα πραγματικό και ανεξέλεγκτο κράτος εν κράτει, αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο: κάμερες και μικρόφωνα παντού (ακόμη και σε δέντρα, για την πλήρη παρακολούθηση των εγκλείστων), υπόγειοι διάδρομοι, αποθήκες οπλισμού, χιλιάδες δελτία με προσωπικά στοιχεία πολιτικών κρατουμένων, κλπ. Μόνο η κόρη του και ο δικηγόρος του συνόδευσαν τη σορό του «συγχωρεμένου», ενώ κάτοικοι της χιλιανής πρωτεύουσας συγκεντρώθηκαν εκστομίζοντας κατάρες και πετώντας πέτρες στη νεκροφόρα. Ακόμη και σήμερα, 20 χρόνια μετά το τέλος της τυραννίας, οι «εξαφανισμένοι» και «αγνοούμενοι» Χιλιανοί του 17ετούς άγους παραμένουν κάποιες χιλιάδες....