Παρασκευή 20 Ιουλίου 2007

Χριστεμπορικό Real Estate

Ο πιο καλός ο πωλητής… (τραγουδιέται εις τον ρυθμόν του άσματος του Ζαμπέτα). Εν Ελλάδι, οι δύο μεγαλύτερες επιχειρήσεις έχουν και το πιστότερο ποίμνιο. Ο λόγος για την "Εκκλησία της Ελλάδος" και το "κόμμα του λαού". Προς το παρόν θα ασχοληθούμε με τους επαγγελματίες σωτήρες της ψυχής ημών, τους περιώνυμους χριστέμπορους.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα, «(…) η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη» (άρθρο 13, παρ.1) αλλά, «(…) επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας» (άρθρο 3, παρ.1). Η απόλυτη σχιζοφρένεια… Οι σχέσεις πολιτικής και εκκλησιαστικής εξουσίας χαρακτηρίζονται από αγαστή συνεργασία και αλληλοσυμπλήρωση, παρά τους όποιους λεονταρισμούς από την πλευρά των πολιτικάντηδων.

Η "Εκκλησία της Ελλάδος" (Α.Ε.) είναι, ίσως, ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης πανελληνίως – κυρίως ακίνητης περιουσίας, άρα ο μεγαλύτερος γαιοκτήμονας. Η πλειονότητα των εκτάσεων που κατέχει, της παραχωρήθηκε από τους σουλτάνους κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κατοχής για να τραβά το χαλινάρι στον υπόδουλο (και υποψήφιο εξεγερμένο) πληθυσμό, ενώ οι υπήκοοι απαγορευόταν να έχουν ατοµική ιδιοκτησία και χρήση γης. Η πολιτική εξουσία, από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους, ουδέποτε αμφισβήτησε τους τίτλους ιδιοκτησίας της χριστεμπορικής κλίκας – απεναντίας, είδε σ’ αυτήν έναν απαραίτητο σύμμαχο στην προσπάθεια διατήρησης του καθεστώτος μόνιμης σκλαβιάς των ιθαγενών. Σήµερα, η ακίνητη περιουσία της υπολογίζεται περί τις 100.000 στρέµµατα (αναγνωρισμένα) και άλλα τόσα χωρίς να διαθέτει αποδεικτικά έγγραφα κυριότητας. Τα "φιλέτα", βέβαια, βρίσκονται στην Αττική, όπου, εκτός από οικόπεδα, διαθέτει και περίπου 800 κτίρια.

Βέβαια, οι επαγγελματίες υψηλόβαθμοι ρασοφόροι δεν περιορίζονται στην απλή κατοχή τεραστίων εκτάσεων, αλλά διευρύνουν ποικιλοτρόπως τον επιχειρηματικό τους ορίζοντα και τα έσοδά τους, βεβαίως. Άλλωστε, τόση ακίνητη περιουσία γιατί να μείνει "αναξιοποίητη; "Το θέμα είναι τεράστιο (σε έκταση και σημασία) και, αναγκαστικά, θα το εξετάσουμε σε τμήματα. Ο τρόπος ανάπτυξης των επιχειρηµατικών δραστηριοτήτων της εκκλησίας αποτελεί υπόδειγµα υλοποίησης business plan, το οποίο θα ζήλευε ακόµη και πολυεθνική εταιρεία: Εκµετάλλευση ακινήτων (real estate, δηλαδή), κατασκευές και εργολαβίες σε συνεργασία µε τον δηµόσιο και ιδιωτικό τοµέα, και επιδοτήσεις από τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, το 2002 ιδρύθηκε ανώνυµη εταιρεία µε την επωνυµία «Διαχείριση Υποστήριξη Επιχειρησιακών και Χρηµατοδοτικών Προγραµµάτων, Μελετών και Έργων», µε έδρα την Αθήνα. Σκοπός τής εταιρείας είναι η διαχείριση κονδυλίων τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και πόρων τής Εκκλησίας από το Δηµόσιο, τις διάφορες δωρεές και τις χορηγίες. Κάθε χρόνο διάφοροι φορείς της εισπράττουν χορηγίες τής τάξης των 10 εκατομμυρίων ευρώ από τα παιχνίδια του Ο.Π.Α.Π. και από το Κρατικό Λαχείο. Πρόεδρος στο διοικητικό συµβούλιο τής εταιρείας είχε οριστεί ο µητροπολίτης Αττικής Παντελεήµων, ο οποίος τον Ιούνιο του 2006 καταδικάστηκε σε κάθειρξη 8 ετών από το Τριµελές Εφετείο Κακουργηµάτων για υπεξαίρεση 30 εκατοµµυρίων δραχµών από τη µονή τού Οσίου Εφραίµ περί τα τέλη της δεκαετίας του ’90 (σ.σ. άσκησε νέα έφεση και αφέθηκε ελεύθερος). Η αρνητική, προφανώς, δηµοσιότητα για τον Παντελεήµονα –πολύ πριν την έκδοση της δικαστικής απόφασης– οδήγησε στην καθαίρεσή του από µητροπολίτη Αττικής, αλλά και από τη θέση τού προέδρου τού διοικητικού συµβουλίου της εταιρείας, στην οποία πρόεδρος ανέλαβε, τον Μάιο του 2005, ο µητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων, Σεραφείµ. Το 2003 ιδρύθηκε η ανώνυµη εταιρεία "Μετόχι Α.Ε.", µε µετοχικό κεφάλαιο 1 εκατομμύριο ευρώ και έδρα το Αίγιο, όπου, µητροπολίτης Αιγιαλείας και Καλαβρύτων είναι ο Αµβρόσιος, εκ των "αδερφών" τού αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Σκοπός τής εταιρείας, η ίδρυση και εκµετάλλευση συνεδριακών κέντρων και τουριστικών επιχειρήσεων, η αγορά, πώληση, κατασκευή, µίσθωση, "ανάπτυξη" ακινήτων που αποκτώνται µε οποιοδήποτε τρόπο, η συµµετοχή σε ευρωπαϊκά κοινοτικά προγράµµατα κ.ά.
Ασχοληθήκαμε στο παρελθόν με τις ιερές "αναπτυξιακές" μπίζνες που έχει ξεκινήσει η Μονή Τοπλού και το ίδρυμα "Παναγία η Ακρωτηριανή" στη βορειοανατολική Κρήτη, στο ακρωτήριο Σίδερος – ιστορία που ξεκίνησε το 1995.
Σε απομονωμένη περιοχή, στο ακρωτήριο Σίδερο, 21 χλμ. από τη Σητεία., το μοναστήρι υψώνεται σαν κάστρο. Η Μονή είναι γνωστή και με το όνομα Παναγία Ακρωτηριανή, επειδή βρίσκεται κοντά στο ακρωτήριο Σίδερο. Τοπλού ονομάστηκε επί Τουρκοκρατίας επειδή διέθετε κανόνι (τοπ) από την εποχή της Ενετοκρατίας για να προφυλάσσεται από τους πειρατές.
Γενικότερα, για την επαρχία Σητείας, τα τελευταία χρόνια έχουν ανακοινωθεί ουκ ολίγες επενδύσεις στον τριτογενή τομέα (ξενοδοχειακές μονάδες, τουριστικά χωριά, συνεδριακά κέντρα, αθλητικές εγκαταστάσεις, γήπεδα γκολφ, πισίνες). Την τσιμεντοποίηση της περιοχής χαιρέτησαν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, καθώς και τοπικοί μεγαλοπαράγοντες κάθε χρώματος. Στις 6 Νοεμβρίου 2006, ο Σουφλιάς δήλωνε: «(…) με απόφασή μου εγκρίθηκε η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ανοίγει το δρόμο για την πραγματοποίηση στο νομό Λασιθίου της μεγαλύτερης τουριστικής επένδυσης στην Ελλάδα και μιας από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη». Βέβαια, ο Σουφλιάς φιλοδοξεί να εφαρμόσει το "ισπανικό μοντέλο", δηλαδή την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δόμηση (με κολοσσιαίες ξενοδοχειακές μονάδες) κατά μήκος των ακτογραμμών. Στο ίδιο μήκος κύματος η Πετραλιά, εξέφραζε τη βεβαιότητά της (27 Φεβρουαρίου 2007) πως η Minoan Group και ο πρόεδρός της Christopher Egleton θα σεβαστούν το φυσικό περιβάλλον, τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και τον πολιτισμό της. Δυστυχώς, η πλειονότητα της τοπικής κοινωνίας έχει πεισθεί πως οι μπουλντόζες θα δημιουργήσουν έναν επίγειο παράδεισο και, φυσικά, προσβλέπουν σε εύκολο πλουτισμό. Μόνο κάποιοι "γραφικοί" αντιδρούν, όπως η Οικολογική Ομάδα Σητείας η οποία (έχοντας ήδη προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας) επισημαίνει τον ορατό κίνδυνο ερημοποίησης για την περιοχή με τις λιγότερες βροχοπτώσεις στην Ελλάδα και τη συνεπακόλουθη συνεχή μείωση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα.
Πέρα από την οικολογική διάσταση του θέματος, υπάρχει και η οικονομική που ξεκινά από την ανύπαρκτη πιστοληπτική ικανότητα της Minoan Group. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1991 με αποκλειστικό σκοπό την ενασχόληση με τη συγκεκριμένη επένδυση. Παρ’ όλα αυτά, πηγές χρηματοδότησης δεν υπάρχουν και η τραπεζική αγορά είναι κλειστή για τη συγκεκριμένη εταιρεία. Πιθανότατα, προσβλέπει στην προσέλκυση μικροεπενδυτών οι οποίοι θα αγοράσουν μετοχές και θα χάσουν αρκετά χρήματα από τους άγγλους αεριτζήδες. Βέβαια, δε θα κλάψουμε για τους τυχοδιώκτες νοικοκυραίους οι οποίοι θέλουν να πλουτίσουν συναινώντας σε ένα έγκλημα. Το ερώτημα αφορά το ίδρυμα "Παναγία η Ακρωτηριανή" και τη Μονή Τοπλού (και, κατ’ επέκταση, όλο το "χριστεπώνυμο πλήρωμα" το οποίο στηρίζει και ανέχεται τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της εκκλησίας): είναι συνένοχοι ή βλάκες; Ό,τι από τα δύο κι αν συμβαίνει, δε δικαιολογείται η συνέχιση του προνομιακού καθεστώτος το οποίο απολαμβάνει ένας παρασιτικός και άπληστος θεσμός εις βάρος των "κοινών θνητών". Η σωτηρία της ψυχής μέσα από το real estate
"Λαιμαργία", σκίτσο του Πέτρου Ζερβού, δημοσιευμένο στη "Γαλέρα" (τεύχος 7, Ιανουάριος 2006)
Πηγές:
"Ελευθεροτυπία", Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2005

"Γαλέρα", τεύχος 10, Ιούλιος 2006

"Καθημερινή", 7 Νοεμβρίου 2006

"Κυριακάτικη Αυγή", 10 Δεκεμβρίου 2006

"Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", 4 Μαρτίου 2007

"Γαλέρα", τεύχος 19, Απρίλιος 2007

"Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" ("Ιός"), 15 Απριλίου 2007

"Ρήξη" φύλλο 11, 21 Απριλίου 2007

"Καθημερινή της Κυριακής", 20 Μαΐου 2007

"Τα Νέα", Σάββατο 23 Ιουνίου 2007

"Αντί", τεύχος 898, 29 Ιουνίου 2007

Οικολογική Ομάδα Σητείας (www.ecocrete.gr)

Ετικέτες

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα