ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑ

Θέρος του 2007: η Ελλάδα στις φλόγες, σχεδόν σε ολόκληρη την επικράτεια. Ο κρατικός μηχανισμός δασοπυρόσβεσης αποδεικνύεται τραγικά ανεπαρκής και ανέτοιμος. Στην Αχαΐα, πυροπαθείς καταγγέλλουν πως όταν ζήτησαν από τις αστυνομικές δυνάμεις να τους βοηθήσουν στην κατάσβεση της πυρκαγιάς, οι ένστολοι λεβέντες απάντησαν: «Αυτό δεν είναι δική μας δουλειά»!!!

Το πρωί της Κυριακής 29 Ιουλίου 2007, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την οικολογική καταστροφή στην Πάρνηθα. «Η συμβολική διαμαρτυρία πραγματοποιήθηκε στις 9.20 το πρωί. Πετάχτηκε κόκκινη μπογιά στην πρόσοψη του καζίνου και σε δύο οχήματα που ήταν σταθμευμένα απ' έξω. Παράλληλα, φωνάχτηκαν συνθήματα για την προστασία του περιβάλλοντος και την απομάκρυνση του καζίνου από το δρυμό και ανοίχτηκε και πανό, προκειμένου να τονιστεί ο συμβολικός χαρακτήρας της πράξης. Ούτε όταν καιγόταν η Πάρνηθα δεν ήταν τέτοια η κινητοποίηση της Αστυνομίας, που χρησιμοποίησε επίγειες και εναέριες δυνάμεις για τον εντοπισμό των διαδηλωτών. Ακολούθησε καταδίωξη έξι ωρών στα καμένα, για να συλληφθούν οι άνθρωποι που τόλμησαν να υπερασπίσουν το δάσος από τα συμφέροντα του καζίνου. Στη σύλληψή τους βοήθησαν, σύμφωνα με καταγγελίες, μέλη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Θρακομακεδόνων, που σταματούσαν και "ανέκριναν" όποιον βρισκόταν μπροστά τους, αλλά και κάποιοι από τους κατοίκους που υπεδείκνυαν στους αστυνομικούς τα σημεία όπου είχαν θεαθεί οι διαδηλωτές. Οι κατηγορούμενοι έχουν καταγγείλει ότι μετά τη σύλληψή τους χτυπήθηκαν από τις δυνάμεις καταστολής. Ζήτησαν να μεταφερθούν στο νοσοκομείο, αλλά το αίτημά τους μέχρι αργά το βράδυ δεν είχε γίνει δεκτό και υπάρχουν πληροφορίες ότι θα τους εξετάσει γιατρός της Αστυνομίας, πράγμα το οποίο δεν επιθυμούν, επισήμανε στην "Ε" η συνήγορος, Χρύσα Πετσιμέρη, που για περισσότερες από τρεις ώρες είχε μόνο τηλεφωνική επαφή με τους συλληφθέντες, αφού δεν της επετράπη η είσοδος στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής, όπου μεταφέρθηκαν από το Α.Τ. Θρακομακεδόνων. Σύμφωνα με καταγγελίες, στην Ασφάλεια δεν τους δόθηκε νερό, δεν τους επετράπη να δουν δικηγόρο, ενώ στο επίμονο αίτημά τους να μεταφερθούν οι τραυματίες στο νοσοκομείο, ξυλοκοπήθηκαν εκ νέου με κλομπ, γροθιές και κλοτσιές από τη διμοιρία που είχε αναλάβει τη φύλαξή τους. (…) Από την Αστυνομία έγινε γνωστό μόνο ότι συνελήφθησαν 27 άτομα ύστερα από 6ωρη μεγαλειώδη καταδίωξη (…)» ("Ελευθεροτυπία", Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007).

Τη Δευτέρα 30 Ιουλίου, οι "27" προσήχθησαν στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων. «(…) Οι αστυνομικές δυνάμεις, που αναίτια προηγουμένως είχαν απαγορεύσει την έξοδο των συγκεντρωμένων οι οποίοι έσπευσαν στα δικαστήρια να συμπαρασταθούν στους συλληφθέντες, χωρίς προφανή λόγο πέραν των γνωστών αψιμαχιών μεταξύ αστυνομικών και νεαρών που φώναζαν συνθήματα συμπαράστασης κινούμενοι προς τις αστυνομικές δυνάμεις, "δηλητηρίασαν" τον αέρα της Ευελπίδων με χημικά και δακρυγόνα. Οι συγκεντρωμένοι πέταξαν μπουκάλια και πέτρες προς την πλευρά των αστυνομικών κι εκείνοι απάντησαν με χημικά. Οι νεαροί σκορπίστηκαν στους γύρω δρόμους, ενώ η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική για όλους τους παρευρισκομένους. (…)

Η συμβολική διαμαρτυρία πραγματοποιήθηκε προχθές στις 9.20 το πρωί και η Αστυνομία, με μια πρωτοφανή επιχείρηση με διμοιρίες των ΜΑΤ και ελικόπτερο, κατάφερε δύο πράγματα: Πρώτον, να συλλάβει τους 27 νεαρούς (που εικάζεται ότι παρέβησαν τον νόμο στο πλαίσιο μιας ειρηνικής διαδήλωσης) προκαλώντας μια δυσάρεστη ανακολουθία για τους εμπρηστές που καίνε ανενόχλητοι τα δάση. Δεύτερον, να σχηματισθεί μια δεύτερη δικογραφία η οποία αφορά τη συμπεριφορά των αστυνομικών προς 4 συλληφθέντες που καταγγέλλουν δια της συνηγόρου τους ότι ξυλοκοπήθηκαν άγρια κι ενώ ήδη τους είχαν περάσει χειροπέδες. Μάλιστα, όπως είπε η συνήγορος Χρύσα Πετσιμέρη, μια κοπέλα έχει ραγισμένη λεκάνη και ένας άλλος νεαρός έχει χαρακιές στην πλάτη.

Ο εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη για δύο πλημμελήματα σε βάρος των 27 νεαρών (δύο εξ αυτών διώκονται και για απείθεια γιατί δεν δέχτηκαν να δακτυλοσκοπηθούν) και τους παρέπεμψε να δικαστούν σήμερα από το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών. Μάλιστα, οι νεαροί θα περάσουν κι αυτή τη νύχτα στα κρατητήρια, αφού η καθυστέρηση στην προσαγωγή τους απέκλεισε τα χρονικά περιθώρια για να οδηγηθούν χθες το βράδυ σε δίκη. Η συνήγορος Μαρίνα Δαλιάνη, μιλώντας στην "Ε", τόνισε πως οι νεαροί "αδικαιολόγητα θα κρατηθούν συνολικά 40 ώρες και δεν θα οδηγηθούν σε δίκη εντός 24ώρου, όταν μάλιστα μεταξύ αυτών υπάρχουν και σοβαρά τραυματισμένοι. Είναι αντιφατικό απ' τη μια να διατάσσεται προανάκριση για τις ευθύνες αστυνομικών για τους ξυλοδαρμούς και ταυτόχρονα να παρατείνεται αναίτια η κράτηση. Είναι απάνθρωπο, είναι καταστολή άνευ ορίων". Οι συλληφθέντες μάλιστα υπαινίσσονται "περίεργη" καθυστέρηση στον σχηματισμό της δικογραφίας και στην αξιολόγησή της από την εισαγγελέα, με αποτέλεσμα να μην προλάβουν τη συνεδρίαση του Αυτοφώρου και να κρατηθούν επιπλέον 16 ώρες στα κρατητήρια της Ασφάλειας» ("Ελευθεροτυπία", Τρίτη 31 Ιουλίου 2007).

«(…) Οι δικηγόροι Χρύσα Πετσιμέρη και Μαρίνα Δαλιάνη, που εκπροσωπούν κάποιους από τους 27 κατηγορουμένους, κατήγγειλαν στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, Παν.Αθανασίου, πως οι αστυνομικοί πέραν της ολοκληρωτικής κατάληψης του χώρου του δικαστηρίου (κατά παραβίαση της δημοσιότητας της δίκης, όπως λένε) επέδειξαν τη σωματική ρώμη τους πάνω σε κατηγορούμενο και στη δικηγόρο του, μέσα στον χώρο όπου "βασιλεύει" η δικαιοσύνη. Σύμφωνα με όσα είπαν στην "Ε" οι δύο δικηγόροι σε διάλειμμα της δίκης, κι ενώ το δικαστήριο αναζητούσε τους αστυνομικούς μάρτυρες κατηγορίας, εξερχόμενοι κατηγορούμενοι αναγνώρισαν στα πρόσωπα των αστυνομικών αυτούς που τους συνέλαβαν και τους ξυλοκόπησαν με αποτέλεσμα τέσσερις από αυτούς να τραυματιστούν και να υποστούν, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, βαριές σωματικές βλάβες. Όπως αναφέρουν μεταξύ κατηγορουμένων, συντρόφων τους και αστυνομικών, ξεκίνησαν τότε κάποιες λεκτικές αντιπαραθέσεις, όταν όμως ένας κατηγορούμενος ρώτησε "γιατί μας σπρώχνετε;", απρόκλητα οι δυνάμεις της αστυνομίας εντός του κτιρίου του δικαστηρίου, τον έριξαν κάτω και τον χτύπησαν με το κλομπ. Άρχισαν δε να χτυπούν αδιακρίτως μέχρι και τη συνήγορό του, Χρύσα Πετσιμέρη, που έσπευσε να τον βοηθήσει και να τον βγάλει από τα χέρια των αστυνομικών. Σύμφωνα με όσα λένε οι συνήγοροι, το ξύλο συνεχίστηκε και έξω από το κτίριο, στο προαύλιο των δικαστηρίων, ενώ η κ. Πετσιμέρη αναγκάστηκε να φύγει από την πίσω πλευρά του κτιρίου και να προσέλθει ενώπιον του αναπληρωτή προϊσταμένου της Εισαγγελίας να του αναφέρει τα γεγονότα. Εκείνος της πρότεινε την άσκηση μήνυσης προκειμένου να διερευνηθεί το θέμα ακολούθως. Ο εισαγγελέας δηλαδή επέλεξε να μην ακολουθήσει την αυτόφωρη διαδικασία, αλλά να παραπέμψει τη δικηγόρο στο τμήμα Ποινικής Δίωξης». ("Ελευθεροτυπία", Πέμπτη 2 Αυγούστου 2007).

Η δίκη ορίστηκε για την Πέμπτη 9 Αυγούστου.

Οι φωτογραφίες αναρτήθηκαν στην υπερπολύτιμη διεύθυνση www.athens.indymedia.org

Στις 30 Απριλίου 2007, η οργάνωση "Επαναστατικός Αγώνας" πραγματοποίησε ένοπλη επίθεση εναντίον του αστυνομικού τμήματος Περισσού. Στις 10 Μαΐου, στην εφημερίδα "Το Ποντίκι", δημοσιεύθηκε προκήρυξη της οργάνωσης. Από αυτό το (5σέλιδο) κείμενο σταχυολογούμε: «(…) Με την ενέργειά μας αυτή, απαντάμε στην εντεινόμενη καταστολή που χρησιμοποιεί το ελληνικό κράτος ενάντια σε όσους στρέφονται δυναμικά κατά των νεοφιλελεύθερων πολιτικών του. Στις επαναλαμβανόμενες κτηνωδίες που προκαλούν τα όργανα διαφύλαξης της καθεστωτικής τάξης, στις κατασταλτικές επιθέσεις και τους ξυλοδαρμούς διαδηλωτών, στις δολοφονικές επιθέσεις εναντίον πολιτών, στους βασανισμούς κρατουμένων στις αστυνομικές κλούβες και τα αστυνομικά τμήματα, στους "μυστήριους" θανάτους στα κρατητήρια της αστυνομίας, στις εν ψυχρώ εκτελέσεις κατά τη διάρκεια ελέγχων στους δρόμους από μπάτσους που μένουν ατιμώρητοι. Επίσης, με αφορμή την ενέργειά μας αυτή, προειδοποιούμε πως αν στο μέλλον οξυνθεί αυτό το κλίμα της αστυνομικής βίας και τρομοκρατίας, θα εντείνουμε αναλόγως τη δράση μας. Αν οι μπάτσοι έχουν "ευαίσθητο" νευρικό σύστημα – κατά την καμουφλαρισμένη απειλή του Πολύδωρα με την οποία νομιμοποιεί προκαταβολικά ακόμη και τις εν ψυχρώ εκτελέσεις -, τότε να γνωρίζουν ότι εμείς έχουμε ευαίσθητα συνειδησιακά αντανακλαστικά και αντιδρούμε έντονα μπροστά στις εγκληματικές προκλήσεις των φρουρών του καθεστώτος και τη μόνιμη ατιμωρησία την οποία απολαμβάνουν. (…) Όσον αφορά τους σύγχρονους "πραίτωρες", μπορεί ο Πολύδωρας να τους καλύπτει πολιτικά, όμως η κοινωνική νομιμοποίησή τους βρίσκεται υπό έντονη αμφισβήτηση. Αν κάποιοι από αυτούς θεωρούν εαυτούς ως αθώους που βρέθηκαν σε αυτό το επάγγελμα λόγω ανάγκης, καλά θα κάνουν να αναθεωρήσουν τη στάση τους. Η ανεργία όσο και να αυξάνεται δεν μπορεί να δικαιολογήσει μέσα στην άγρια εποχή που διανύουμε, την καταφυγή στη "σιγουριά ενός επαγγέλματος του δημοσίου" όπως είναι αυτό του μπάτσου. Δεν είναι "μια δουλειά σαν όλες τις άλλες". Η αστυνομία είναι ένας ταξικός μηχανισμός που υπάρχει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, να διασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη μέσω της τρομοκράτησης και της ωμής βίας. Όποιος εξακολουθεί να πιστεύει πως οι μηχανισμοί αστυνόμευσης και καταστολής υπάρχουν για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του "απλού λαού", δεν το κάνει τόσο λόγω αφέλειας ή έλλειψης πολιτικής σκέψης και ταξικού κριτηρίου, αλλά κυρίως, γιατί συντάσσεται – είτε λόγω κοινωνικής θέσης και ταξικού συμφέροντος είτε λόγω δουλικότητας – με τη μεριά του ισχυρού. (…) Η δικαιοσύνη, όπως και η αστυνομία είναι ταξικός μηχανισμός στην υπηρεσία των πολιτικά και οικονομικά ισχυρών και δεν θα μπορούσε παρά να εξαντλεί την επιείκειά της απέναντι στους ένοπλους φρουρούς του καθεστώτος ενώ από την άλλη, δεν χάνει ευκαιρία να εξαντλεί την αυστηρότητά της στους πολιτικούς του αντιπάλους, όποτε αυτοί πέφτουν στα δίχτυα της, και στους σύγχρονους Αγιάννηδες που η εξαθλίωση τους οδηγεί στο να αρπάξουν ένα κομμάτι ψωμί για να επιβιώσουν. Βασανιστές και ψυχροί εκτελεστές, δουλέμποροι, έμποροι ναρκωτικών, σωματέμποροι και βιαστές απολαμβάνουν την προστασία της αστικής δικαιοσύνης και την πολιτική κάλυψη από την κυβέρνηση όταν ανήκουν στο αστυνομικό σώμα. Επειδή οι παραπάνω κατηγορίες κοινωνικών αποβρασμάτων όχι μόνο συνδέονται οργανικά με το αστυνομικό "λειτούργημα" αλλά και επιβραβεύονται μέσω της ασυλίας που απολαμβάνουν, επειδή δεν θεωρούμε πως τα περιστατικά των ξυλοδαρμών, των βασανισμών, των εκτελέσεων είναι απλές παρεκτροπές κάποιων "θερμόαιμων" αστυνομικών οργάνων, επειδή η αλήθεια είναι ότι οι ένοπλοι υπηρέτες της καθεστηκυίας τάξης είναι εκπαιδευμένοι δολοφόνοι και ως τέτοιοι πληρώνονται, δεν μπορούμε παρά να τους θεωρούμε εχθρούς των προλετάριων, εχθρούς των αντιστεκομένων, άρα και δικούς μας εχθρούς. Αν κάποιοι από αυτούς πιστεύουν πως δεν ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες, δεν έχουν παρά να το αποδείξουν έμπρακτα. Να πάψουν να γίνονται συνεργοί σε εγκλήματα κατά Ελλήνων και μεταναστών προλετάριων. Να σταματήσουν να ληστεύουν τους ληστές της πλουτοκρατίας, τους απατεώνες υπουργούς και βουλευτές, τους κρατικούς αξιωματούχους. Να εγκαταλείψουν τα φυλάκια στις πρεσβείες εγκληματιών όπως είναι οι Αμερικάνοι, στα μέγαρα του κράτους και των πολυεθνικών. Να σταματήσουν να επιτίθενται κατά αγωνιστών. Ν’ αρνηθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως ένοπλοι καθεστωτικοί τραμπούκοι. Να μην συμμετέχουν στη φύλαξη αυτού του εγκληματικού καθεστώτος. Να παραιτηθούν. (...)»

Λίγες ημέρες μετά, σωρεία "μεμονωμένων περιπτώσεων" βαρβάτης διαφθοράς αστυνομικών και συνεργασίας τους με κυκλώματα της νύχτας είδαν το φως της δημοσιότητας. Ο δε διοικητής του εν λόγω αστυνομικού τμήματος, συνελήφθη να παραλαμβάνει 35.000 ευρώ από συγγενείς κρατουμένου στις φυλακές Αλικαρνασσού (ο οποίος είχε αποδράσει με τη χρήση πλαστών δικαστικών εγγράφων)...

Γιάννης Καλαϊτζής ("Ελευθεροτυπία", 31 Ιουλίου 2007)

Γιάννης Καλαϊτζής ("Ελευθεροτυπία", 1η Αυγούστου 2007)