ΗΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΒΛΑΚΕΙΑ...

Το παρελθόν Σάββατο "εορτάστηκε" η "Ευρωπαϊκή ημέρα χωρίς αυτοκίνητο". Αν πιστέψουμε το σχετικό δημοσίευμα στην "Ελευθεροτυπία" (24.09.2007), ο "περιούσιος λαός" (τι θα πει «ποιος είναι αυτός;») δεν τίμησε ιδιαίτερα την εορτή αυτήν. Αντιθέτως, επιδόθηκε στο λαοφιλές και άκρως θεαματικό άθλημα της οδικής αυτοχειρίας. Επτά νεκροί κοντά στη Θήβα, μετά από εναέρια ακροβατικά ("Ελευθεροτυπία" 24.09.2007). Εν είδει επιλόγου, το σχόλιο του Χρήστου Μιχαηλίδη ("Ελευθεροτυπία", 24.09.2007) με τίτλο "Ούτε μια μέρα": «Σάββατο περασμένο. Μια μέρα χωρίς αυτοκίνητο, συμβολικώς, για το περιβάλλον και τη ζωή μας, τη βιασύνη και την απληστία μας. Αλλά λίγοι αντέξαμε με το χέρι μακριά από το τιμόνι κι από το πόδι στο πεντάλ. Την ίδια ετούτη μέρα, της φτωχής, συμβολικής μας, έστω, αποχής, ένα από τα πιο πολύνεκρα δυστυχήματα των τελευταίων χρόνων σε ελληνικούς δρόμους. Μια BMV, στην εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας, στη μεγάλη ευθεία όπου η ποιότητα της ασφάλτου θυμίζει δρόμο της Βαγδάτης μετά από έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου, τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και φυσιολογικώς απογειώνεται. Περνάει τις μπάρες και προσγειώνεται στην οροφή άλλου οχήματος. Ολοι οι επιβάτες νεκροί. Ημέρα που, συμβολικώς, θέλαμε να δείξουμε ότι μπορούμε να ζήσουμε, έστω για 24 ώρες, χωρίς δολοφόνους...»

Η ακόλουθη ερασιτεχνική εικονοληψία μπορεί να φαίνεται (ως προς το περιεχόμενο) άσχετη με τα προαναφερθέντα. Πιστεύω, όμως, πως απεικονίζει ανάγλυφα τη λεβέντικη νοοτροπία και τη "μαγκιά" του "υπέροχου λαού". Ερώτηση κρίσεως: σε απόσταση πόσων μέτρων από την ακτή "γκαζώνει" ο νεόπλουτος νεοέλλην με το jet - ski;