ΤΙ ΤΕΙΧΗ !!!

Padova, βορειοανατολική Ιταλία, μία από τις πιο ευημερούσες περιοχές της χώρας. Ένα ατσάλινο τείχος (μήκους 84 μέτρων, ύψους 3 μέτρων και κόστους 80.000 ευρώ) χωρίζει τις οδούς Luigi Anelli και De Besi, στην περιφέρεια της πόλης. Στις δύο άκρες του τείχους υπάρχουν αντίστοιχες κλούβες της αστυνομίας και ο έλεγχος διέλευσης διενεργείται 24 ώρες το 24ωρο. Το τείχος ανήγειρε (ξεκινώντας στις 9 Αυγούστου 2006) η Δημοτική Αρχή, ικανοποιώντας αίτημα κατοίκων της περιοχής, μετά από άγριες συμπλοκές μεταξύ ομάδων Νιγηριανών και Μαροκινών μεταναστών (στις 26 Ιουλίου 2006). Τι είναι αυτό που θέλουν να αφήσουν "απ' έξω"; Σύμφωνα με τους υπερασπιστές του μέτρου αυτού, το γκέτο είχε μετατραπεί σε μια τεράστια αγορά σκληρών ναρκωτικών και σκοπό τους έβαλαν την πλήρη καταστροφή της. Σύμφωνα τον Paolo Ferrero (υπουργός κοινωνικής αλληλεγγύης), η περίπτωση της Padova είναι ένα υπόδειγμα καταστροφής αστικού γκέτο, επιτυγχάνοντάς το μέσω της ενσωμάτωσης των εργαζομένων μεταναστών, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε άλλα σημεία της πόλης.

Ας δούμε, όμως, την ιστορία από την αρχή. Το συγκρότημα κατοικιών με την ονομασία "serenissima" ("γαληνότατη") οικοδομήθηκε πριν τριάντα και πλέον χρόνια, με σκοπό να φιλοξενήσει φοιτητές ερχόμενους από άλλες περιοχές της Ιταλίας. Το σχέδιο προέβλεπε τη δημιουργία μικρών διαμερισμάτων και αθλητικών εγκαταστάσεων, αλλά ποτέ δε χρησιμοποιήθηκε για τον προαναφερθέντα σκοπό. Στα διαμερίσματα των 28 τετραγωνικών μέτρων, εγκαταστάθηκαν αρκετές πόρνες (Ιταλίδες αρχικά, αλλοδαπές αργότερα), οι οποίες έφυγαν το 1995 και τα διαμερίσματα άρχισαν να φιλοξενούν μετανάστες, πολλοί από τους οποίους ήταν διατεθειμένοι να πληρώνουν από 500 έως και 1.000 ευρώ για να στοιβάζονται μέχρι και μια ντουζίνα άνθρωποι - αρκεί ο ιδιοκτήτης να μην τους ζητούσε "χαρτιά" (άδεια παραμονής, κλπ). Σύντομα, η περιοχή γκετοποιήθηκε και άνθισε και το πρεζεμπόριο.

Το 2004, ο Δήμος (με νέο δήμαρχο τον "κεντροαριστερό" Flavio Zanonato), αποφάσισε να κυνηγήσει εμπόρους και χρήστες. Οι τελευταίοι, για να ξεφύγουν από τους συχνότερους και ασφυκτικότερους ελέγχους, άρχισαν να εισβάλουν στα γειτονικά σπίτια της οδού De Besi, προκαλώντας πανικό στους ενοίκους τους. Μετά τα αιματηρά γεγονότα της 26^ης Ιουλίου 2006, το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε τη μετεγκατάσταση των ενοίκων (σχεδόν 600 άνθρωποι) σε άλλες (διάσπαρτες, προς αποφυγή νέας γκετοποίησης) περιοχές της πόλης και την ανέγερση του τείχους. Αυτό προκάλεσε τη διαμαρτυρία των ιδιοκτητών των 278 (εκ των οποίων, τα 94 είναι δημοτικά) εκκενωμένων διαμερισμάτων, λόγω της οικονομικής ζημίας που τους προκαλεί. Επίσης, συγκέντρωση διαμαρτυρίας (με βίαιη κατάληξη) οργάνωσε και το ριζοσπαστικό κίνημα "No Global" με την υποστήριξη των "πρασίνων".

Αντιδράσεις υπήρξαν και από την πλευρά της κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης (έγινε λόγος για "νέο τείχος του Βερολίνου"), ενώ το πρόγραμμα υποστηρίχθηκε και από την "Κομμουνιστική Επανίδρυση". Το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών του μέτρου είναι πως, το γκέτο χώριζε τους μετανάστες από τον υπόλοιπο κόσμο κι εμπόδιζε την ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία και αυτό το εμπόδιο ξεπερνιέται με τη μεταφορά τους σε άλλα σημεία της πόλης. Βέβαια, το ζήτημα δεν είναι ποιες πολιτικές δυνάμεις αντιδρούν και ποιες συναινούν, αλλά η μεσοβέζικη αντιμετώπιση βασικών προβλημάτων. Για μία ακόμη φορά (δεν αποτελεί, δα, παγκόσμια πρωτοτυπία) το μείζον θέμα της τοξικοεξάρτησης παρακάμφθηκε, αφού το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε (κυρίως) στο σουλούπωμα της βιτρίνας. Άλλωστε, μια σοβαρή αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί αυστηρή αυτοκριτική και κριτική όλων των δομών της κοινωνίας, της καθημερινότητάς μας και (γενικά) του τρόπου ζωής στο σύνολό της. Δηλαδή, γκρέμισμα των πάντων και "ανοικοδόμηση". Αφήστε, καλύτερα...

Σχετικά δημοσιεύματα:

"La Stampa" 10.08.2006

"Corriere della Sera" 10.08.2006

Indymedia Ιταλίας 25.09.2006

"L' Unitά 16.07.2007

"La Repubblica" 25.09.2006

"Corriere della Sera" 15.07.2007

"Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" 20.05.2007