ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΥΤΟΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ




Το 1988, ο συγγραφέας Salman Rushdie είχε καταδικαστεί σε θάνατο (με ιρανικό φετφά) λόγω του βιβλίου του "Σατανικοί Στίχοι" και, έκτοτε, ζει κρυμμένος στην Αγγλία. Στις 6 Μάη 2002, δολοφονήθηκε ο ακροδεξιός Ολλανδός πολιτικός Pim Fortuyn. Στις 2 Νοεμβρίου 2004, δολοφονήθηκε ο Ολλανδός σκηνοθέτης Theo van Gogh. Το 2006 υπήρξε αναταραχή με τα σκίτσα που είχε δημοσιεύσει η Δανική εφημερίδα Jyllands - Posten. Προ μηνών, οι ισλαμιστές επικήρυξαν τον Σουηδό σκιτσογράφο Larsh Vilks. Αυτές είναι λίγες μόνο από τις πολλές περιπτώσεις βίαιης καταστολής της ελεύθερης έκφρασης. Τελευταία, έχουμε περάσει στο στάδιο της αυτολογοκρισίας. Ο Geert Wilders (διάδοχος του Pim Fortuyn), θέλει να γυρίσει μια τηλεταινία στην οποία συγκρίνει το Κοράνι με το βιβλίο του Χίτλερ "Ο Αγών μου", αλλά τα ολλανδικά κανάλια έχουν δηλώσει ότι δεν θα την προβάλουν. Μεγάλη αναταραχή προκλήθηκε και για την όπερα "Ιδομενέας" στο Μόναχο.
Αν ισχύουν τα λόγια του William Blake «Prudence is a rich ugly old maid courted by incapacity» («Η σωφροσύνη είναι μια πλούσια και άσχημη γριά γεροντοκόρη που τη φλερτάρει η ανικανότητα»), τότε δεν μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι (ούτε καν ικανοποιημένοι) για την αυτολογοκρισία την οποία μας επιβάλλουν οι πάσης φύσεως (και αποχρώσεως) δογματικοί υπερασπιστές της "αέναης και αδιαμφισβήτητης αλήθειας". Αν το δεχτούμε, θα ενταφιάσουμε την αξιοπρέπειά μας και στο μνήμα της θα αναγράφεται "Go dtuga Dia suaimhneas da anam"...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα