ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ...

«Δε γνωρίζουμε ακόμη τα αίτια της εξαφάνισής τους, αλλά θα τα ανακαλύψουμε σύντομα». Σκίτσο του Erlich, στην "El Paίs" (12.X.2007)

Το όνομα αυτού "Habbo Hotel" και η υπόστασή του εικονική, δεδομένου ότι πρόκειται για πολυσύχναστη (συμμετέχουν 80 και πλέον εκατομμύρια παίκτες, από 31 χώρες) ιντερνετική διεύθυνση. Παρ’ όλα αυτά, η συμμετοχή στο παιχνίδι αυτό έχει επιπτώσεις και στη μη ψηφιακή ζωή - και όχι μόνο σχετικά με τον εθισμό των συμμετεχόντων. Το 2005, ένας Κινέζος παίκτης δολοφονήθηκε για ένα εικονικό σπαθί. Πρόσφατα, νεαρός Ολλανδός κατηγορήθηκε για κλοπή εικονικών αντικειμένων αξίας 4.000 (μη εικονικών) ευρώ. Το παιχνίδι λειτουργεί ως εξής: οι παίκτες δημιουργούν τους ψηφιακούς χαρακτήρες που θα τους αντιπροσωπεύουν και αναλαμβάνουν τη διακόσμηση δωματίων σε υπερπολυτελή ξενοδοχεία, χρησιμοποιώντας έπιπλα και αντικείμενα - όλα αυτά εικονικά. Αντιθέτως, κάθε άλλο παρά εικονικά είναι τα χρήματα που καταβάλλουν οι συμμετέχοντες - για την αγορά των εικονικών αντικειμένων (ο σχετικός παγκόσμιος τζίρος υπολογίζεται στο 1,5 δισ. δολάρια).

Για όλες τις καταστάσεις υπάρχει μία αιτία (συχνά και περισσότερες). Η όλο και πιο μαζική καταφυγή σε κόσμους πλασματικούς (όπως το "Second Life", το "World of Warcraft" και άλλες εικονικές πραγματικότητες) δεν είναι κάτι ανεξήγητο ή παράξενο: οφείλεται στον άνυδρο και χωρίς φαντασία βίο που έχουμε επιλέξει, στην άχαρη και άγονη καθημερινότητα που βιώνουμε, στις ψευδεπίγραφες και υποκριτικές κοινωνικές μας σχέσεις, στο ευνουχιστικό κυνηγητό της επαγγελματικής καταξίωσης και της συσσώρευσης υλικού πλούτου, στην ανικανότητά μας να εκτιμήσουμε και να προσεγγίσουμε με διάθεση κατανόησης και φιλομάθειας ό,τι μας περιβάλλει και μας ξεπερνά. Ο άνθρωπος, σε όλες του (σχεδόν) τις δραστηριότητες, δείχνει πως αποτελεί ξένο σώμα στον πλανήτη και δεν μπορεί να προσαρμοστεί στο φυσικό περιβάλλον ή να συνυπάρξει με τους ομοειδείς του έξω από συνθήκες αλληλοϋπονόμευσης και αλληλοσφαγής. Άλλωστε, και στον εικονικό βίο, οι άνθρωποι εκδηλώνουν τις αδυναμίες του ψυχισμού τους, την ανεπάρκεια και τα κενά του εσωτερικού τους κόσμου, τα απωθημένα και τη μεγαλομανία τους, τη δουλοπρέπεια και την εξουσιομανία τους. Εικονική ζωή και οδυνηρά πραγματικός (καθημερινός και βασανιστικός) θάνατος…