«Ανάπτυξη» [III]

Μία μόλις εβδομάδα πριν τη νέα εκλογική φαρσοκωμωδία, πολύς λόγος γίνεται και πάλι για την πολύφερνη «ανάπτυξη» με τους αναρίθμητους μνηστήρες και αγαπητικούς. Όσο για το ποια ανάπτυξη έχουν επιτύχει (εδώ και δεκαετίες) οι αυτόκλητοι «σωτήρες» και πορνοβοσκοί, το γνωρίζουμε άπαντες –και ας λένε τα λαμόγια ότι η χώρα είναι «ατμομηχανή ανάπτυξης». Πλέον, μέσα στον ορυμαγδό των απολύσεων και της πλήρους διάλυσης των εργασιακών σχέσεων υπέρ της εργοδοσίας (με αποτέλεσμα την αναδιανομή του πλούτου προς τα επάνω), ανθούν οι πάσης φύσεως τοκογλυφικές, σαράφικες και μαυραγορίτικες δραστηριότητες –σαφέστατη απόδειξη της τροχιάς εξαθλίωσης που ακολουθεί η αδούλωτη και ανυπότακτη τροϊκαλάνδη των Βαλκανίων. Στο συγκεκριμένο θέμα έχουμε αναφερθεί άλλες δύο φορές («Ανάπτυξη» I  και «Ανάπτυξη» II) και, όπως φαίνεται, το έργο δε θα εξαντληθεί με μια τριλογία. Όποιος και από τους δύο νεοδωσίλογους και αν εκλεγεί την επόμενη Κυριακή, απλώς θα πάρει τη σκυτάλη από τον εντεταλμένο λακέ Παπαδήμ(ι)ο και θα ακολουθήσει τον δρόμο της υποτέλειας και της εξάρτησης που ακολουθεί το νεοελληνικό κράτος εδώ και σχεδόν δύο αιώνες –και μας τον παρουσίασε με τον πλέον επίσημο (κι εκσυγχρονισμένο) τρόπο ο μούλος της αμερικανοεβραίας, ο ρουφιάνος αρχιδωσίλογος g.a.p.

Ως υστερόγραφο, παραθέτουμε την πολιτική διαθήκη του Δημήτρη Χριστούλα, ο οποίος προέβη στο αξιοπρεπέστατο απονενοημένο διάβημα στις 4 Απριλίου 2012: «Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη, που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι’ αυτή. Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικοφ, ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για την διατροφή μου. Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (πιάτσα πορέτο του Μιλάνου)».

Η πυρπόληση της σουλτανικής ναυαρχίδας από τον Κωνσταντίνο Κανάρη ενέπνευσε τον Τάσο Αναστασίου, με αποτέλεσμα αυτό το πολύ εύστοχο σκίτσο που δημοσιεύθηκε στην «Αυγή της Κυριακής» (25.03.2012). Αφιερώνεται σε όλους τους «μετριοπαθείς» και «νηφάλιους» καρπαζοεισπράκτορες της οικουμένης…