ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ
Μεγάλα γλέντια!!! Σε δύο (και κάτι) εβδομάδες… Και, για όσους δεν κατάλαβαν, το Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης έχει ήδη φροντίσει (με ολοσέλιδες καταχωρίσεις στον Τύπο) να ενημερώσει το πανελλήνιο για την ύψιστη σημασία της εκλογικής διαδικασίας και για το ότι κρατάμε τη ζωή μας στα χέρια μας – πάντα, όμως δι’ αντιπροσώπου. Αυτό, τουλάχιστον, δηλώνουν τα χαρωπά, αισιόδοξα και "πολιτικώς ορθά" πρόσωπα της διαφήμισης. Δύστυχε Καστοριάδη…
«Ψηφίζεις, Αποφασίζεις»: Ποιος θα σε ξεσκίζει (χωρίς λιπαντικό) στο εγγύς μέλλον, ποιος θα ασελγεί καθημερινά επάνω σου για ένα "εύλογο" χρονικό διάστημα, ποιος θα είναι ο νταβατζής σου (αφού δε διαθέτεις ικανότητα αυτενέργειας ή αυτόνομη σκέψη)…
«Δεν αφήνω τους άλλους να αποφασίσουν για μένα»: Αποφασίζω μέσα από διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας (π.χ. τα συχνότατα, εν Ελλάδι, δημοψηφίσματα), ελέγχω την εξουσία και στηρίζω την "Αλλαγή" (όπα, αυτή η ατάκα ανήκει σε άλλη αείμνηστη επανάσταση)…
«Οι γυναίκες συμμετέχουμε ενεργά στις εκλογές»: Ε, ναι, λοιπόν, πρέπει να το τονίσουμε και να το διατυμπανίσουμε, διότι είμαστε ειδική συνομοταξία (κάτι σαν προστατευόμενο είδος) και μας κάνουν χάρη που μας επιτρέπουν να δραστηριοποιούμαστε. Τύφλα να’ χουν οι Σουφραζέτες…
«Η ψήφος είναι δικαίωμά μου, είναι η δύναμή μου»: Είναι δικαίωμά μου (και τιμή μου, γιατί όχι;) να είμαι εξουσιαζόμενο ον, ανδράποδο, υπήκοος και υποτακτικός – δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνες…
«Ψηφίζουμε για το μέλλον μας, αποφασίζουμε για τον τόπο μας»: Τόπο χλοερό, σε αντίθεση με την καμένη γη (κυριολεκτικά και μεταφορικά) του παρόντος…
Υ.Γ. Ange-ta, περιμένω τις σφοδρές σου αντιρρήσεις...
5 σχόλια:
Καλημέρα φίλε μου
και καλό μήνα,
"σφοδρές αντιρρήσεις"
Εκεί με έχει κατατάξει ε;
Στους έλληνες ψηφοφόρους!
Στους τρέξτε ελληνες ψηφοφόροι να ψηφίσετε τους εμπρηστές σας;;
Δε σε έχω κατατάξει σε καμία κατηγορία. Απλώς, υποψιάζομαι πως είσαι της άποψης ότι "η αποχή από την εκλογική διαδικασία λειτουργεί υπέρ του πρώτου κόμματος", πως "δεν είναι όλοι ίδιοι", κλπ. Δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά νιώθω απέχθεια προς κάθε μορφή αντιπροσώπευσης. Εξ' ου και η τελευταία φωτογραφία, για την οποία περίμενα τις αντιρρήσεις σου...
Αντί άλλης απάντησης σου αφιερώνω, αξαιρετικά, ένα πανέμορφο ποίημα του Ντουρούτι:
(στο είχα αφιερώσει και στο ιστολόγιο του καθηγητή, αλλά μάλλον δεν το πρόσεξες:
"Είμαστε αυτοί που έχτισαν τα παλάτια
Της Ισπανίας, της Αμερικής και του κόσμου όλου
Εμείς οι εργάτες καινούργια θα κτίσουμε στη θέση τους
Καινούργια και καλλίτερα
Δεν φοβόμαστε τα συντρίμμια
Η γη είναι η κληρονομιά μας,
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία
Η μπουρζουαζία θα τινάξει τη γη σε κομμάτια
Πριν φύγει από την σκηνή της ιστορίας
Κουβαλάμε ένα νέο κόσμο μαζί μας
Και αυτός ο κόσμος μεγαλώνει κάθε στιγμή"
Μεγαλώνει ενώ εμείς μιλάμε… και μπλογκάρουμε
Κανένα σχόλια για τις φωτό, είνια όλες πρώτες, αλλα μου λείπει ο βυθός της θάλασσας, γιατί τον εξαφάνισες;
Πολύ καλά κάνουμε και συζητούμε (έστω και απρόσωπα) και ανταλλάσσουμε απόψεις. Πιστεύω πως εξίσου απαραίτητα στοιχεία με τη δράση είναι η πνευματική καλλιέργεια, η αυτογνωσία και η πολιτικοκοινωνική συνείδηση. Αν απουσιάζουν όλα αυτά, οδηγούμαστε σε αποτυχημένες εξεγέρσεις που βασίζονται μόνο στα (ευκόλως χειραγωγήσιμα) ένστικτα. Ο βυθός θα επανέλθει λίγο πιο πλούσιος - βρίσκεται στο στάδιο της επεξεργασίας...
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα