Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2007

Business Σε νωπό χώμα

Λωρίδα της Γάζας, 16 Μαρτίου 2003. Η Rachel Corrie (23 ετών, από την Washington των Η.Π.Α.), μαζί με άλλους διαδηλωτές, στέκεται μπροστά σε μια μπουλντόζα που κατευθύνει Ισραηλινός στρατιώτης με σκοπό να γκρεμίσει το σπίτι ενός Παλαιστινίου. Η μπουλντόζα (της εταιρείας Caterpillar) καταπλακώνει την ακτιβίστρια, αλλά η τραγωδία δεν τελειώνει εδώ.
Η Ισραηλινή κυβέρνηση επιμένει να αρνείται ότι η μπουλντόζα συνέθλιψε την Corrie και διατείνεται πως σκοτώθηκε από κομμάτια τσιμέντου που έπεσαν επάνω της «καθώς η μπουλντόζα καθάριζε κάτι μπάζα που βρίσκονταν κοντά και ο χειριστής της δεν την είδε» (κι ας φορούσε πλαστικό πορτοκαλί φωσφοριζέ γιλέκο). Εν τω μεταξύ, η οικογένεια Corrie επιχείρησε να κινηθεί δικαστικώς εναντίον της Caterpillar. Όμως, στις 17 Σεπτεμβρίου 2007, το Ομόσπονδο Εφετείο της Νέας Υόρκης αποφάσισε πως η οικογένεια Corrie δεν μπορεί να κάνει μήνυση στην αμερικάνικη εταιρεία Caterpillar που κατασκευάζει την μπουλντόζα, επειδή, βάσει του σκεπτικού, «μια τέτοια υπόθεση θα έφερνε το δικαστήριο, αναγκαστικά, σε αντιπαράθεση μ' έναν εκτελεστικό κλάδο της αμερικανικής κυβέρνησης». Ποιος είναι αυτός ο κλάδος; μα, η θαυμάσια αμερικανική εξωτερική πολιτική! Οι τρεις δικαστές που απέρριψαν το αίτημα της οικογένειας Corrie, είπαν πως «η εκδίκαση μιας μήνυσης εκ μέρους τους εναντίον της Caterpillar, δεν θα μπορούσε να προχωρήσει χωρίς να διατυπωθούν σοβαρά ερωτήματα, ακόμα και έντονες επικρίσεις, για την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησής μας στο Ισραήλ». Οι δικηγόροι της οικογένειας (οι οποίοι εκπροσωπούν και τις οικογένειες άλλων 4 Παλαιστινίων που επίσης σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια κατεδαφίσεων από μπουλντόζες της ίδιας εταιρείας) υποστηρίζουν πως «η Caterpillar, όταν πούλησε τα μηχανήματα αυτά στην ισραηλινή κυβέρνηση, γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει, πως θα χρησιμοποιούνταν για την κατεδάφιση σπιτιών, κατά σαφή παραβίαση του διεθνούς δικαίου». Η Caterpillar, από την άλλη πλευρά, αναγκάστηκε να παραδεχτεί έπειτα από δημοσιεύματα εφημερίδων, πως οι μπουλντόζες αγοράστηκαν από το Πεντάγωνο, «στο πλαίσιο της πολιτικής παροχής στρατιωτικής βοήθειας των Η.Π.Α. προς το Ισραήλ».
Υ.Γ. Από τη νέα θεατρική περίοδο, το θέατρο "Φούρνος" παρουσιάζει την παράσταση «Το όνομά μου είναι Rachel Corrie», που βασίζεται στα ημερολόγια και στα κείμενα της Αμερικανίδας ακτιβίστριας.
Πηγές:
  • "The Guardian" 19.09.2007
  • "Indymedia" 20.09.2007
  • Ετικέτες

    2 σχόλια:

    Ο χρήστης Blogger cropper είπε...

    "Έλεος. Μην τα σκαλίζεις. Μας στενοχωρείς, μας κάνεις κακό. Άσε μας στην άγνοιά μας."
    Είπε ο Καραγκιόζης κι αμέσως μετά σκέφτηκε: "Όσο σε μία Rachel Corrie αντιστοιχούν εκατομμύρια Χατζατζάρηδες ..." Δεν συνεχισε την σκέψη του. Τον έπνιξαν τα κλάματα. Τον έπνιξε η οργή. Τον έπνιξαν οι ενοχές. Οι Καραγκιόζηδες κι οι Χατζατζάρηδες, μαζί τον έπνιξαν.

    Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 26, 2007 10:31:00 μ.μ.  
    Ο χρήστης Blogger ab irato είπε...

    Ναι, σου αναγνωρίζω "απέραντο και αστείρευτο δίκαιον". Όντως, έχουμε τεθεί εκτός εποχής, εκτός συγκλονιστικών και κοσμογονικών εξελίξεων και, εν τέλει, εκτός "παραγωγικής διαδικασίας". Θα έπρεπε, "κανονικά", να μας απασχολεί το μέγα τρίλημμα: ο 3ος ο μακρύτερος, ο οδοστρωτήρας Μπενίτο, ή μήπως, ο τρίτος πώλος; Η πλειονότης των συνελλήνων αγωνιά και αναλύει, από φουρναραίους έως ακαδημαϊκούς δασκάλους - δεν μπορεί, κάτι παραπάνω θα ξέρουν όλοι αυτοί... Κατάλαβες, ρε περιθωριακέ;

    Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 27, 2007 5:39:00 μ.μ.  

    Δημοσίευση σχολίου

    Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

    << Αρχική σελίδα