Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ...

Ο Άγγλος Ian Hibell υπήρξε μια θρυλική μορφή στον χώρο της ταξιδιωτικής (μη ανταγωνιστικής) ποδηλασίας. Ο Hibell, από το 1963 και μετά, έχοντας διανύσει σχεδόν 250.000 μίλια, ταξίδεψε με το ποδήλατο σε όλες τις ηπείρους, φτάνοντας και στις πιο απομακρυσμένες και αφιλόξενες περιοχές του πλανήτη. Ξέφυγε από ληστές, επέζησε από επιθέσεις πεινασμένων ζώων και σαρκοβόρων τροπικών μυρμηγκιών, γλίτωσε τον πνιγμό σε βάλτους και, γενικά, επιβίωσε μετά από κάθε του αναμέτρηση με τα στοιχειά της φύσης. Στην πατρίδα του τον αποκαλούσαν "ο σύγχρονος Marco Polo" - χαρακτηρισμός καθόλου υπερβολικός.
Έτσι, ο ατρόμητος εξερευνητής συνέχιζε να εμπλουτίζει την ψυχή του με μοναδικές εμπειρίες, μέχρι που έκανε το μοιραίο σφάλμα: επισκέφθηκε το "λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού" και το πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή, σε ηλικία 74 ετών. Όχι, δεν απεβίωσε λόγω υπερβολικής συγκινησιακής φόρτισης που προήλθε από τη γνωριμία του με τον υπέροχο νεοελληνικό πολιτισμό. Εφονεύθη (23.08.2008, στην Εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας, στο ύψος της Βαρυμπόπης) από εκπρόσωπο του ραγδαίως διαδεδομένου (όπως όλες οι επιδημίες) τύπου του "συμπλεγματικού γκαζιάρη ιθαγενούς αυτοκινητάνθρωπου". Άλλος ένας που "έζησε τον μύθο του" στην απαράμιλλη χώρα μας...

5 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger ange-ta είπε...

Ολο το Πολυτεχνείο το τελείωσα με ποδήλατο. Οταν γύρισα στο ελλάδα μας, είπα να συνεχίσω την οικολογική μου παράδοση.
Μόλις κατάλαβα τι σημαίνει έλληνας οδηγός, είπα άσε καλύτερα πεζή παρα στο τάφο.
Κρίμα τον άνθρωπο, που γνωριζε όλο τον κόσμο και δεν γνωριζε τι θα πει ελληναράς οδηγός.

Βλέπεις κάποιες τρύπες στη γνώση μας είναι μεγάλης σημασίας.

Εσύ τι λές για το CERN και τα πειράματα του?

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 14, 2008 10:49:00 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger ab irato είπε...

Στην υπέροχη "πατρίδα μας" και οι πεζοί κινδινεύουν εξίσου - και όχι μόνο από τους παρανοϊκούς εποχούμενους. Εγώ, πάλι, απορώ με κάποιους που, έχοντας τη μακροχρόνια εμπειρία της αλλοδαπής (και, δη, τόπων με αξιόλογη κοινωνική οργάνωση), επιστρέφουν εδώ - αν και γνωρίζουν πολύ καλά το απερίγραπτο χάλι που κυριαρχεί...

Όσο για το CERN, δε θέλω να εκφράσω (προς το παρόν) άποψη - δεδομένου ότι δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα. Όμως, θαρρώ πως αυτό το άγχος του ανθρώπου να δώσει οριστικές και αμετάκλητες απαντήσεις στα θεμελιώδη ερωτήματα της δημιουργίας, εκτός του ότι φανερώνει απύθμενη αλαζονεία και ματαιοδοξία, υπονομεύει και το βασικό κίνητρο της ζωής: κάθε απάντηση γεννά καινούρια ερωτήματα και αμφιβολίες, άρα δίνει νέα ώθηση σε περαιτέρω έρευνα. Εκτός κι αν αποδεχθούμε το δόγμα που λέει ότι σκοπός του ανθρώπου είναι η διαρκής και απεριόριστη συσσώρευση υλικού πλούτου...

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 16, 2008 11:54:00 π.μ.  
Ο χρήστης Blogger ange-ta είπε...

"Εγώ, πάλι, απορώ με κάποιους που, έχοντας τη μακροχρόνια εμπειρία της αλλοδαπής (και, δη, τόπων με αξιόλογη κοινωνική οργάνωση), επιστρέφουν εδώ - αν και γνωρίζουν πολύ καλά το απερίγραπτο χάλι που κυριαρχεί"

Γιατι αυτο το χάος, αυτο το κωλοχανείο, έχει μια γοητεία που την καταλαβαίνεις όταν
έχεις ζήσει στη τάξη και στην ανώτερη οργάνωση της αλλοδαπής.

Ασε, αυτο είναι μεγάλη παρα πολύ μεγάλη συζητηση!!

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 16, 2008 9:52:00 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger ange-ta είπε...

πολύ ωραίο αυτο που λες για το CERN!!!
Αν ο σκοπος του είδους μας είναι να μαζεύουμε πλούτο, τοτε δεν διαφέρουμε απο τα μυρμίγκια και επειδη αυτά συσσωρευουν σπόρους και καθαρίζουν και τη φύση εμείς είμασε περιττοί και επικίνδυνοι!

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 16, 2008 9:59:00 μ.μ.  
Ο χρήστης Blogger ab irato είπε...

Όποιος θεωρεί ότι "αυτο το χάος, αυτο το κωλοχανείο, έχει μια γοητεία που την καταλαβαίνεις όταν
έχεις ζήσει στην τάξη και στην ανώτερη οργάνωση της αλλοδαπής", δε δικαιούται να επισημαίνει δηκτικά τα "κακώς κείμενα" παρά μόνο να τα απολαμβάνει...

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 20, 2008 2:32:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα