ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ ΣΤΗ ΦΑΚΑ!

ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ

Παγίδες της ζωής της τέχνης παγίδες

Τρέμιζε το μαντίλι στις άκρες των χεριών μήνυμα νεκρών (που χάθηκαν για πάντα)˙ βγήκες στα όνειρα ρωτώντας πού είναι το ξέφωτό τους, αν ξημέρωσαν ποτέ - ψεύτη κόσμε! Ένα ποτήρι νερό ήταν η ζωή και το ’πιες, γιατί πάλι αδιάλλακτος ελπίζεις; Ένα λουλούδι στο βάζο, σε λίγο ένα τίποτε˙ οριστικά λοιπόν λησμόνησέ τα, εσύ γνωρίζεις, δεν πιάνουν άλλο τα παιχνίδια. Φύγε! Από τις άκριες τώρα, να βρεις νερά που υπόσχονται το ψάρι του ερημίτη, μια καλύβα να σε προφυλάξει από τον χειμώνα, ας πούμε άλλες ώρες να βρεις άλλες μέρες – όσες απόμειναν πια. Έτσι κι αλλιώς, ίσκιος σε πάτησε νωρίς, δεν γλυτώνεις. Ακόμα και στο στόμα του λύκου είναι φωλιά βολική (έτσι θαρρείς)˙ Δίχως αυγές και τα παρόμοια (και χωρίς λαχανιασμένα σκυλιά πισώπλατα) στη σπηλιά κοιμήσου˙ αμφίστομος αλληλούιος ψαλμός: μπρος γκρεμός και πίσω αίμα.

Μάρκος Μέσκος

Το "πράσινο" κουτόχορτο θέριεψε και πάλι. Σχεδόν 20 χρόνια μετά το ρεζιλίκι με την επωνυμία "Οικολόγοι-Εναλλακτικοί", φύτρωσαν οι "Οικολόγοι-Πράσινοι" ("πράσινα κοράκια" τους χαρακτήρισα παλαιότερα) και προβάλλουν «18+2 θέσεις για μια πράσινη συμφωνία» (όπως τις παρουσίασε η "Ελευθεροτυπία", προ ημερών). Τόσες "θέσεις", απλώς και μόνο για να επιτευχθεί (;) ένα αμφίβολο και αμήχανο φτιασίδωμα του κυρίαρχου κοινωνικοπολιτικοοικονομικού συστήματος. Οι συγκεκριμένοι πολιτευτές επιδιώκουν ένα κομμάτι από την ευρω-εξουσιαστική "πίτα" και, μάλλον, θα το γευθούν (δεδομένης της αυξανόμενης δυσαρέσκειας): πάντα υπάρχουν αφελείς, εύπιστοι ή, απλώς, καλοπροαίρετοι ψηφοδότες. Βέβαια, το γεγονός ότι στις «18+2 θέσεις» δεν υπάρχει τίποτα το ρηξικέλευθο ή ριζοσπαστικό (π.χ. καμία αναφορά σε διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, καμία πρόταση για εγκατάλειψη του υπερκαταναλωτικού προτύπου ζωής), ίσως να οφείλεται και στο ότι γνωρίζουν πολύ καλά ποιο είναι το ποιόν του συμφύρματος που (αυτό)αποκαλείται "κυρίαρχος λαός" (κατά πως έλεγε και ο "αείμνηστος" με το ζιβάγκο).