Συγκρίσεις…

Η καρατόμηση: Την Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012 ολοκλήρωσε την πρώτη φάση (σε 31 συνεδριάσεις) της εντεταλμένης του αποστολής το έκτακτο πολιτικό στρατοδικείο του Κορυδαλλού που δίκασε (και καταδίκασε, όπως αναμενόταν) τέσσερα μέλη της οργάνωσης «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» -με διαδικασίες "fast-track" και τη απουσία συνηγόρων υπεράσπισης και κατηγορουμένων. Η προειλημμένη απόφαση (ο εισαγγελέας δε ζήτησε διακοπή για να προτείνει ποινές, άρα το δικαστήριο δε χρειάστηκε να διακόψει για να εξετάσει την εισαγγελική πρόταση, αλλά συσκέφτηκε επί της έδρας) έχει ως εξής: ο Χρήστος Τσάκαλος ένοχος μόνο για συμμετοχή στην οργάνωση, καταδικάστηκε σε επταετή κάθειρξη. Οι Μιχάλης και Γιώργος Νικολόπουλος και ο Δαμιανός Μπολάνο κρίθηκαν ένοχοι για συμμετοχή στην οργάνωση (επταετής κάθειρξη), για τέσσερις πράξεις κατασκευής, προμήθειας και κατοχής εκρηκτικών και για ηθική αυτουργία σε απλή συνέργεια σε τρεις εκρήξεις με άγνωστους δράστες (10 χρόνια για καθεμιά από τις τέσσερις πράξεις κατασκευής, προμήθειας και κατοχής εκρηκτικών και 7 χρόνια για καθεμιά από τις απλές συνέργειες στις τρεις εκρήξεις: σύνολο 68 χρόνια στον καθένα, κατά συγχώνευση 34, εκτίονται τα 25 κατά συγχώνευση, δυνατότητα αποφυλάκισης στα 3/5), από τις οποίες υποτίθεται ότι προήλθε κίνδυνος για αντικείμενα και ανθρώπους –παρά το γεγονός ότι τόσο ο Χηνοφώτης όσο και ο Αρσένης είχαν καταθέσει κατηγορηματικώς ότι δεν υπήρξε κίνδυνος για τη φυσική ακεραιότητα κανενός. Προσέτι, για τον Δαμιανό Μπολάνο η απόφαση προβλέπει επίσης απέλασή του μετά την έκτιση της ποινής, ενώ και στους τέσσερις επιβάλλεται πενταετής στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και, φυσικά, δε δικαιούνται να διεκδικήσουν αναστολή ποινής. Όπως επισημαίνει η εφημερίδα «Κόντρα» (φύλλο 702, Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012), «[…] Εντύπωση, επίσης, προκαλεί ο εκπληκτικός συνδυασμός "ηθική αυτουργία-απλή συνέργεια", που θ’ απασχολήσει ασφαλώς την αστική νομική επιστήμη στο μέλλον. Έχουμε ως τώρα γνωρίσει την ηθική αυτουργία να εξισώνεται με τη φυσική αυτουργία όπου αυτή δεν προκύπτει (δίκη 17Ν) και την απλή συνέργεια να θεμελιώνεται με την "ψυχική συνδρομή" (πρώτη δίκη ΕΛΑ). Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε και το παράδοξο "ηθική αυτουργία σε απλή συνέργεια". Αυτά, όμως, μικρή σημασία έχουν για τόσο προκλητικά τρομοδικεία. Προς τι ο διαχωρισμός του Χρ. Τσάκαλου ως προς τους συντρόφους του, όταν και αυτοί καταδικάστηκαν για ηθική αυτουργία και όχι για οποιαδήποτε φυσική συμμετοχή; Εφόσον και ο Χρ. Τσάκαλος ανέλαβε την πολιτική ευθύνη και υπερασπίστηκε τη δράση της οργάνωσής του, σε τι διαφοροποιήθηκε από τους συντρόφους του; Έτσι κι αλλιώς, και για τους υπόλοιπους τρεις αγωνιστές δεν προέκυψε κανένα στοιχείο, όχι μόνο για φυσική συμμετοχή τους στις εκρήξεις, αλλά ούτε για οποιαδήποτε κατοχή, προμήθεια και κατασκευή εκρηκτικών. Αυτό προέκυψε από το αυθαίρετο βάφτισμα ενός σπιτιού σε "γιάφκα", στο οποίο ποτέ δεν αποδείχτηκε ότι κατασκευάστηκαν όχι τέσσερις αλλά οποιοσδήποτε εκρηκτικός μηχανισμός. […] Αν ήθελαν να είναι στοιχειωδώς αντικειμενικοί, μέσα στο αστικό νομικό πλαίσιο, τότε δεν θα εφεύρισκαν την ηθική αυτουργία στις εκρήξεις, ούτε την παντελώς αναπόδεικτη κατασκευή, προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών. Θα έμεναν μόνο στη συμμετοχή στην οργάνωση, που υπερήφανα διακήρυξαν όλοι οι δικαζόμενοι, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη […]». Τη Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012 ξεκίνησε νέα δίκη, με συνολικά 17 κατηγορούμενους εκ των οποίων μόνο οι 9 έχουν αναλάβει την ευθύνη της συμμετοχής (Όλγα Οικονομίδου, Μιχάλης Νικολόπουλος, Γιώργος Νικολόπουλος, Χρήστος Τσάκαλος, Γεράσιμος Τσάκαλος, Παναγιώτης Αργυρού, Δαμιανός Μπολάνο, Γιώργος Πολύδωρος, Χάρης Χατζημιχελάκης), ενώ οι υπόλοιποι (Θεόφιλος Μαυρόπουλος, Κώστας Παπαδόπουλος, Γιώργος Καραγιαννίδης, Αλέξανδρος Μητρούσιας, Κώστας Σακκάς, Στέλλα Αντωνίου, καθώς και οι δύο φυγόδικοι: Δημήτρης Πολίτης και ο «τοξοβόλος» Γιάννης Μιχαηλίδης) έχουν προστεθεί από τους ρουφιάνους του 12^ου ορόφου της Γ.Α.Δ.Α. για να «δέσει» καλύτερα το παραμύθι. Και οι 17 κατηγορούνται για συμμετοχή στην οργάνωση και απειλούνται με εξίσου εξοντωτικές ποινές -παρόλο που (και στην περίπτωση αυτή) οι κατηγορίες που τους βαραίνουν δεν μπορούν να αποδειχθούν. Όπως γράφει η «Κόντρα» σε ρεπορτάζ για την πρώτη ημέρα, «[…] ενώ είναι σαφές ποιες ενέργειες έχει κάνει η ΣΠΦ και ποιοι έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή τους στη ΣΠΦ, έρχεται η Αντιτρομοκρατική, με εργαλείο τις πάντα πρόθυμες εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, και φτιάχνει μια τρομοδίκη-πακέτο, αναμιγνύοντας διαφορετικές υποθέσεις και ανάγοντάς τες όλες σε ενέργειες της ΣΠΦ και όλους τους συλληφθέντες σε μέλη της ΣΠΦ. Παίρνει την υπόθεση της συμπλοκής στην Πεύκη, την κάνει ένα με τις συλλήψεις στο Βόλο, προσθέτει στους συλληφθέντες αυτής της υπόθεσης και μερικά μέλη της ΣΠΦ και κάνει μια προκλητική κατασκευή. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο προσθέτει μερικά μέλη της ΣΠΦ ως κατηγορούμενους στην υπόθεση των όπλων που βρέθηκαν στη Νέα Σμύρνη και φτιάχνει μια ανύπαρκτη "υπόθεση ΣΠΦ", επιβαρύνοντας και τους συλληφθέντες αυτής της υπόθεσης (τους οποίους δεν μπορούσε να εντάξει σε οργάνωση), αλλά και τα μέλη της ΣΠΦ που ανέμιξε στην υπόθεση. Τέλος, μ’ αυτές τις δύο άσχετες με τη ΣΠΦ υποθέσεις αναμιγνύει και την υπόθεση των βομβοδεμάτων. […]». Πάντως, τα μέλη της οργάνωσης τηρούν αξιοπρεπέστατη στάση από την ημέρα της σύλληψής τους και, όσες φορές παρουσιάστηκαν έναντι των ρουφιανοδικαστών, ήσαν επιθετικοί και δικαίως απαξιωτικοί. Αυτά τα παιδιά αξίζουν κάθε σεβασμό και ας παπαγαλίζουν κάποιοι άκαπνοι καρπαζοεισπράκτορες τη ραγιάδικη φράση «και τι κατάλαβαν; κατέστρεψαν τη ζωή τους…».

Η διαπόμπευση: Στις 28.09.2012 η ΕΛ.ΑΣ. έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία και φωτογραφίες εννέα νέων ανθρώπων που «συνελήφθησαν για διάφορα αδικήματα που έλαβαν χώρα προχθές (26-09-2012) σε συγκεντρώσεις-πορείες στο κέντρο και άλλες περιοχές της Αθήνας…». Όπως μας πληροφορεί ανακοίνωση (με αξεπέραστες ελληνικούρες) που αναρτήθηκε στην επίσημη μπατσο-ιστοσελίδα, «Δίνονται στη δημοσιότητα, ύστερα από σχετικές εισαγγελικές διατάξεις, τα στοιχεία ταυτότητας, οι φωτογραφίες και οι ποινικές διώξεις που ασκήθηκαν σε βάρος εννέα (9) ατόμων, τα οποία συνελήφθησαν προχθές (26-09-2012) για διάφορα αδικήματα, που έλαβαν χώρα πριν και κατά τη διάρκεια συγκεντρώσεων και πορειών στο κέντρο και σε άλλες περιοχές της Αθήνας. Πρόκειται για τους: […] Σε βάρος των παραπάνω ασκήθηκε ποινική δίωξη κακουργηματικού χαρακτήρα, για τα κατά περίπτωση αδικήματα της εκτέλεσης βιαιοπραγιών, στο πλαίσιο διατάραξης της κοινής ειρήνης, από άτομα με καλλυμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου και της κατοχής εκρηκτικών βομβών. Η δημοσιοποίηση αποσκοπεί κυρίως στην εξακρίβωση τυχόν τέλεσης άλλων αδικημάτων από τους ίδιους. Στο πλαίσιο αυτό οι πολίτες μπορούν να επικοινωνούν με τα τηλέφωνα […]». Οι εννέα διαπομπευμένοι είναι οκτώ αγόρια κι ένα κορίτσι, ηλικίας 19-26 ετών, όλοι κάτοικοι Αθήνας. Στις φωτογραφίες ένας διακρίνεται με το δεξί χέρι στον γύψο κι ένας άλλος με το αριστερό χέρι φασκιωμένο με επιδέσμους –εμφανή δείγματα της γνωστής «περιποίησης» από τους μπασκίνες. Σχετικά με την «προληπτική» καταστολή στην οποία προέβησαν τα ένστολα τσοπανόσκυλα της ολιγαρχίας στην προσυγκέντρωση της πλατείας Γαρδένιας στην περιοχή Ζωγράφου, γράφει η (αυτόπτης μάρτυρας) Μαίρη Ευαγγελοπούλου στην εφημερίδα «Εποχή» (φύλλο 1.123, Κυριακή 30.09.2012): «Μια γειτονιά υπό την κατοχή των δυνάμεων καταστολής ήταν ολημερίς την περασμένη Τετάρτη του Ζωγράφου. Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα δεν ήταν μόνο εξαιρετικής έντασης. Είναι πρωτοφανή για τις συνθήκες της μεταπολίτευσης, γιατί καταγράφουν με αγριότητα τον προσανατολισμό της μνημονιακής κυβερνητικής τρόικας να επεκτείνει τη βαριά καταστολή, να τη διασπείρει στις πλατείες, στους δρόμους, στα σοκάκια κάθε γειτονιάς θέτοντας ουσιαστικά υπό απαγόρευση το δικαίωμα του συναθροίζεσθαι, ισοπεδώνοντας ό,τι απόμεινε από την κουτσουρεμένη δημοκρατία.. Το σκέλος της επιχείρησης, που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε στην πλατεία Γαρδένιας του Ζωγράφου απ’ ευθείας από τη ΓΑΔΑ είχε τα χαρακτηριστικά χουντικής απαγόρευσης, τη βαρβαρότητα γερμανικού μπλόκου της κατοχής και την επιθετικότητα χρυσαυγίτικου τάγματος εφόδου. Υπερβάλουμε μήπως; Τι άλλο χαρακτηρισμό να δώσουμε στο εντελώς απρόκλητο και απροειδοποίητο πρωινό αστυνομικό ντου στην απεργιακή προσυγκέντρωση, πριν καν αυτή να κάνει ένα βήμα από την πλατεία προς το οδόστρωμα; Στο άγριο κυνηγητό των συγκεντρωμένων με μηχανές ΔΕΛΤΑ και ΔΙΑΣ μέσα στα στενά; Στα χτυπήματα και τους τραυματισμούς νέων ανθρώπων και μαθητών που έτρεχαν να γλιτώσουν από τους εποχούμενους διώκτες τους; Στις δεκάδες αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις, ακόμα και ανήλικων, στους οποίους απαγόρευαν μέχρι αργά το βράδυ κάθε επαφή με τους συνηγόρους και τους γονείς τους; […] Δεν είχαμε ακόμα προφτάσει να χαιρετίσουμε ο ένας τον άλλο. Σε μια εντελώς χαλαρή ατμόσφαιρα κάποιοι άρχισαν να γράφουν ένα πανό, κάποιοι έστηναν τη μικροφωνική και κάποιοι άλλοι –όπως εγώ- χάζευαν. Ήταν 7:15μ.μ. όταν στην πάνω μεριά τις πλατείας έφτασαν, πρώτα, οι εποχούμενοι. Με αστραπιαίες κινήσεις ξεπέζεψαν και με τα γκλοπ στα χέρια όρμησαν με φόρα στην πλατεία και μας περικύκλωσαν. Παιδάκια που εκείνη την ώρα έπαιζαν δίπλα μας έμπηξαν τα κλάματα και τις φωνές. Μανάδες έτρεχαν σε κατάσταση πανικού. Γέροντες αραγμένοι στα παγκάκια προσπαθούσαν να απομακρυνθούν έντρομοι. Και εμείς, καμιά τριανταριά όλοι κι όλοι, τεθήκαμε "υπό κράτηση" εκεί στην πάνω άκρη της πλατείας! Έτσι ακριβώς μας ανακοινώθηκε άγρια από έναν ένστολο που τα μάτια του πέταγαν φωτιές μέσα από το κράνος. Μπροστά και δίπλα στον καθένα μας πήραν θέση οι νταγλαράδες με τα πόδια ανοιχτά απαγορεύοντάς μας κάθε μετακίνηση. Δυο κοπέλες που πήγαν να κινηθούν δηλώνοντας πως δεν έχουν κάνει τίποτα για να είναι υπό κράτηση, τις βούτηξαν βίαια και τις οδήγησαν σηκωτές στον πεζόδρομο δίπλα στην πλατεία. Τέσσερα παιδιά τα είχαν καθηλωμένα σε ένα παγκάκι και όποιο πήγαινε να σηκωθεί το κάθιζαν άγρια. […] Όσο πέρναγε η ώρα άρχισε να μαζεύεται κόσμος και να δυναμώνουν τα συνθήματα διαμαρτυρίας. Τότε όρμησε κυριολεκτικά πάνω μας μια διμοιρία ΜΑΤ που όλη την προηγούμενη ώρα ήταν κρυμμένη σε ένα στενό πάνω από τη λεωφόρο χτυπώντας και σπρώχνοντας όσους πατούσαν στο πεζοδρόμιο που χωρίζει την πλατεία από τη λεωφόρο. Στο μεταξύ, όμως, και σε διάστημα λιγότερο της μίας ώρας είχαν συγκεντρωθεί γύρω γύρω πάνω από 500 άτομα. Η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα των συγκεντρωμένων και οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης τελικά αντέστρεψαν την κατάσταση και άρχισε μια μεγάλη και μαχητική πορεία διαμαρτυρίας, με τα ΜΑΤ να μας έχουν κατά πόδας αναζητώντας την παραμικρή αφορμή για νέο χτύπημα. Και το ερώτημα είναι: Τι θα γίνει την επόμενη φορά; Τώρα μας τη φύλαγαν στην πλατεία, την επόμενη φορά μήπως θα μας τη φυλάνε έξω από την πόρτα μας; Και ακόμα, τι θα γίνει με τα παιδιά που παραπέμπονται με βαρύτατες κατηγορίες - εντελώς ανυπόστατες, όπως καταγγέλλει και το Δημοτικό Συμβούλιο- και επί πλέον διαπομπεύονται με τη δημοσιοποίηση των στοιχείων και των φωτογραφιών τους; Και κάτι ακόμα: Επιχειρήσεις έγιναν και σε άλλες γειτονιές, κάτι που ενισχύει αυτό που προανέφερα για την διάχυση της βίας και της καταστολής, γιατί όμως τέτοια ένταση και αγριότητα στου Ζωγράφου; Ίσως γιατί είναι μια φοιτητούπολη, όπου αναπτύσσονται ζωντανές συλλογικότητες, ανήσυχα κινήματα, απόπειρες για ένα άλλο πολιτισμό που οι μηχανισμοί του κράτους και της καταστολής τα θέλουν υπό ομηρία, υπό …κράτηση. […]».

«Να επαγρυπνείς, ώστε όσα λέγονται στον δρόμο να μην ακούγονται στα γραφεία και όσα λέγονται στα γραφεία να μην ακούγονται στον δρόμο…». Σκίτσο του Ισπανού Andrés Rábago García ["El Roto"].

«Σεβαστείτε την ελευθερία έκφρασής μου!». 
Σκίτσο του Αργεντινού Bernardo Erlich.

Το χάδι: Στις 31.08.2012 η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Περιφέρειας Πελοποννήσου (ειδικότερα, η Αστυνομική Διεύθυνση Λακωνίας) εξέδωσε Δελτίο Τύπου με τίτλο «31-08-2012: Τραυματισμός 38χρονου ημεδαπού μετά από έκρηξη στην Λακωνία», στο οποίο αναφέρεται: «Σε εξέλιξη βρίσκεται αστυνομική έρευνα, για την εξακρίβωση των συνθηκών κάτω από τις οποίες, σήμερα (31-08-2012) και πρώτες πρωινές ώρες, στην Σπάρτη Λακωνίας, έλαβε χώρα τραυματισμός 38χρονου ημεδαπού, ύστερα από έκρηξη αυτοσχέδιου μηχανισμού. Στο σημείο κλήθηκε αρμόδιο συνεργείο του Γραφείου Εγκληματολογικών Ερευνών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λακωνίας, ενώ στον χώρο βρέθηκαν και περισυλλέγησαν, μία (1) φιάλη βουτανίου και δύο (2) μπαταρίες. Ο 38χρονος αρχικά διεκομίσθη στο Γενικό Νοσοκομείο Σπάρτης, και στη συνέχεια λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης του στο Νοσοκομείο Αθηνών "ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ". Η αστυνομική έρευνα και η προανάκριση, διενεργούνται από το Τμήμα Ασφαλείας Σπάρτης.». Τόσο απλά και λακωνικά (Λάκωνες, γαρ), χωρίς ονοματεπώνυμο και φωτογραφίες. Έξι εβδομάδες μετά, καμία νέα ανακοίνωση επί του συγκεκριμένου θέματος δεν υπήρξε από την ΕΛ.ΑΣ. Όσα μάθαμε για το ζήτημα αυτό, προέρχονται από (τα λίγα και ανεπαρκή) δημοσιεύματα εφημερίδων, αφού οι ένστολοι ψηφοφόροι των εγχώριων νεοναζί έχουν κάθε λόγο να θέλουν να σκεπάσουν την υπόθεση. Πληροφορηθήκαμε, λοιπόν, ότι ο εν λόγω 38χρονος (ο οποίος εξέπνευσε στις 8 Σεπτεμβρίου) ονομαζόταν Γιώργος Κορκόκιος και κατοικούσε στο χωρίο Αιγιές (κοντά στο Γύθειο), που ήταν και ο τόπος καταγωγής του. Η έκρηξη του μηχανισμού έλαβε χώρα το ξημέρωμα της 31ης Αυγούστου, στην οδό Ωραίας Ελένης στη Σπάρτη. Όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα «Νέα Προοπτική» (φύλλο 533, Σάββατο 15.09.2012), «[…] Οι ανακρίσεις οδήγησαν στον 33χρονο Tσαμασίρο από το χωριό Zελίνα Λακωνίας, στην κατοχή του οποίου βρέθηκαν 71 βόμβες με πυροκροτητές έτοιμες για χρήση. Οι περισσότερες λειτουργούσαν με μηχανισμό που πυροδοτείται με κινητό τηλέφωνο! Παρά το βαρύτατο τραυματισμό του Κορκόκιου και τις δεκάδες βόμβες που ανακαλύφθηκαν, η υπόθεση γενικώς σκεπάστηκε. Ο συνεργός του Kορκόκιου, στο σπίτι του οποίου το κλιμάκιο της Αντιτρομοκρατικής από την Αθήνα βρήκε έτοιμες 71 εμπρηστικές βόμβες, αφού απολογήθηκε αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. […] Η αστυνομία επίσης έμεινε σιωπηλή. Κυρίως αφ’ ότου ανακάλυψε ότι και οι δύο είχαν δεσμούς με την γνωστή φασιστοοργάνωση Χρυσή Αυγή! Ύστερα από 10 ημέρες στην εντατική, στις 11 Σεπτεμβρίου, ο βαρειά τραυματισμένος, με ολικά σχεδόν εγκαύματα (80%), Κορκόκιος, υπέκυψε. Οι έρευνες της αστυνομίας έγιναν σε πολλά σπίτια, σε διάφορα χωριά, και αρκετά άτομα ανακρίθηκαν. Από τα στοιχεία που έρχονται στο φως, κυρίως διαδικτυακά, φαίνεται πως εκτός των πολιτικών δραστηριοτήτων, ο μοιραίος βομβιστής και ο φίλος του είχαν κι άλλες δραστηριότητες. Ληστείες, προστασία σε νυκτερινά κέντρα, εκβιασμοί, ξεκαθάρισμα λογαριασμών, τρομοκράτηση ανθρώπων του κρατικού μηχανισμού, ήταν κάποιες από τις δραστηριότητες στις οποίες φέρονται εμπλεκόμενοι. […]». Σύμφωνα με τη φιλοκυβερνητική «Δημοκρατία» [Δευτέρα 03.09.2012], «[…] Έχει καεί σε όλο του το σώμα, αφού η 500άρα φιάλη βουτανίου που κουβαλούσε επί της οδού Ωραίας Ελένης, 150 μέτρα από την Αστυνομική Διεύθυνση Λακωνίας, άρπαξε φωτιά λόγω λάθους ή απροσεξίας με αποτέλεσμα να τον κάνει κάρβουνο. […] Η Αστυνομία ψάχνει μια ομάδα (έως πέντε) ατόμων που θεωρεί ότι συνδέονται με άλλες τέσσερις εμπρηστικές-βομβιστικές ενέργειες στη Λακωνία. Σε τρία ΑΤΜ τραπεζών στο Γύθειο, στο Πρωτοδικείο Γυθείου, στην αυλή παραθαλάσσιας κατοικίας επιχειρηματία και μια απόπειρα εμπρησμού σε υπηρεσιακό αυτοκίνητο αστυνομικού. Τα άτομα αυτά φέρεται ότι αποτελούν ιδιότυπη παρακρατική φράξια, που "καθάριζαν" βεντέτες και "ανοιχτούς λογαριασμούς" και στόχευαν κρατικούς αξιωματούχους οι οποίοι τους είχαν μπει στο μάτι. Κατά την Αστυνομία δεν έχει εντοπιστεί ιδεολογικό υπόβαθρο στην εγκληματική συμπεριφορά. […]». Ολοφάνερη η προσπάθεια να μην αποδοθεί ιδεολογικός (εν προκειμένω, ακροδεξιός) χαρακτήρας στην υπόθεση και, όπως σημειώνει η «Αυγή της Κυριακής» ( 16.09.2012): «[…] ανήκε, σύμφωνα με ανώτερους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., στον χώρο της Ακροδεξιάς. Η ίδια πληροφορία από τους ίδιους αξιωματικούς θα προκαλούσε πληθώρα δημοσιευμάτων αν ο νεκρός παρά λίγο βομβιστής ανήκε στον αναρχικό χώρο ή την Αριστερά. Τότε τις έρευνες θα είχε αναλάβει πιθανότατα η Αντιτρομοκρατική ή, στη χειρότερη περίπτωση, η κρατική Ασφάλεια και θα έδιναν και θα έπαιρναν οι θεωρίες περί "συγκοινωνούντων δοχείων", συνδέσεων τρομοκρατίας και ποινικών, "επαναστατικών ταμείων" που τροφοδοτούνται από ένοπλες ληστείες και άλλα πολλά. Στην περίπτωση του 38χρονου όμως νεκρού παρά λίγο βομβιστή της Σπάρτης, που η αστυνομία τοποθετεί στον χώρο της Ακροδεξιάς, η ιδεολογία και η πιθανή εγκληματική του δράση είναι ασύνδετες.[…]». Σε πιο βαθιά νερά πηγαίνει η εφημερίδα «Ποντίκι», βλέποντας «Ακροδεξιά τρομοκρατία εν όψει» (Πέμπτη 20.09.2012): «[…] Το πράγμα ξεκαθάρισε αμέσως μόλις έγινε η άρση των τηλεφωνικών επικοινωνιών. Επίκεντρο της αποκάλυψης το τηλέφωνο του δράστη. Η έκρηξη δεν προήλθε από κάποια αστοχία στη συνδεσμολογία, όπως αρχικά εκτιμήθηκε, αλλά επειδή το κινητό τηλέφωνο, ενώ μιλούσε ο 33χρονος, γλίστρησε και χτύπησε τη βόμβα προκαλώντας την ανατίναξή της! Από την άρση των επικοινωνιών, ωστόσο, προέκυψε η ταυτότητα του ανθρώπου με τον οποίο συνομιλούσε και από την κατ’ οίκον έρευνα που ακολούθησε προέκυψε ολόκληρη γιάφκα! Σύμφωνα με πληροφορίες από αστυνομικές πηγές, οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Σπάρτης, σε συνεργασία με κλιμάκιο συναδέλφων τους από την Αθήνα, βρήκαν υλικά κατασκευής για εξήντα άρτιες εμπρηστικές βόμβες! […] Το ξεχωριστό όμως ζήτημα που ανέκυψε ήταν η διαυγής πολιτική τοποθέτηση του δεύτερου εμπλεκόμενου ατόμου. Οι πληροφορίες από πηγές της Αστυνομίας Σπάρτης, της ηγεσίας στην Αθήνα και του υπουργείου Δημόσιας Τάξης τον έφεραν στην καρδιά του διευθυντηρίου του τοπικού παραρτήματος της Χρυσής Αυγής. Με την εις βάρος του δικογραφία για κατοχή των 60 εμπρηστικών βομβών, ο συλληφθείς οδηγήθηκε στους αρμόδιους τοπικούς δικαστικούς εκπροσώπους, οι οποίοι, μετά τη μελέτη των στοιχείων της αστυνομίας, αποφάσισαν... ν’ αφεθεί ελεύθερος με περιοριστικούς όρους […] Λίγες ημέρες μετά την αποκάλυψη και δημοσιοποίηση των σχετικών πληροφοριών, το site zougla.gr, το οποίο παρεμπιπτόντως σημειώνουμε πως είναι μεταξύ των αποδεκτών των κειμένων της "Ε.Ο. 1821", κάνει "πρώτο θέμα" την είδηση και φιλοξενεί τον εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής Ηλία Κασιδιάρη, ο οποίος δηλώνει ότι ο 38χρονος δεν είχε καμία σχέση με τη Χρυσή Αυγή, χαρακτηρίζει το θέμα ανύπαρκτο για το κόμμα του και καταλήγει πως "δεν μπορεί ο καθένας να κάνει τέτοιους συσχετισμούς". Το ζήτημα όμως που δεν θίχτηκε και αφορά άμεσα τη Χρυσή Αυγή ήταν όχι το θύμα, το οποίο η αστυνομία περιέγραφε ως εσωστρεφές και αντικοινωνικό, αλλά το άτομο στο οποίο βρέθηκαν τα υλικά κατασκευής, το οποίο, όπως λένε οι αρμόδιοι αξιωματικοί που χειρίζονται την υπόθεση, βρίσκεται ψηλά στα κατάστιχα των μελών του κόμματος ως ενεργός ή δεδηλωμένος οπαδός. […]». Αντί επιλόγου, παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από σχετικό άρθρο της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη» (φύλλο 1.040, Τετάρτη 10.10.2012): «[…] Ακόμα, εκκρεμούν οι δίκες άλλων νεοναζί που κατηγορούνται ακόμα και για απόπειρα ανθρωποκτονίας, όπως η "περίφημη" Θέμις Σκορδέλη. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα όταν πρόκειται για μέλη της συμμορίας του Μιχαλολιάκου που άλλωστε γνωρίζει καλά από τοποθετήσεις βομβών σε σινεμά που έπαιζαν αριστερές ταινίες ή γραφεία αριστερών οργανώσεων από τη δεκαετία του ’70. […]».