ΓΕΡΟΝΤΟΝΕΟΙ

Οι επίδοξοι σωτήρες και στο βάθος ο λόφος της Ακρόπολης...

Διαβάζουμε τον τίτλο της πολύ "καυτής" είδησης στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" την Τετάρτη 12 Ιουλίου 2006: "Σαράντα τέσσερις 25χρονοι υποψήφιοι με τον Σκανδαλίδη" και αναθεματίζουμε που δεν είμαστε πλέον τόσο νέοι ώστε να αδράξουμε την ευκαιρία και να ασχοληθούμε με τα κοινά, να σώσουμε τον τόπο βρε αδερφέ! Το ίδιο θέμα προβάλλουν και άλλες φυλλάδες (κυρίως οι πασοκικές) συνοδεία της απαραίτητης γηρασμένης (αλλά πάντα χρησιμοποιούμενης) συνθηματολογίας : "Τόπο στα νιάτα", "ανανέωση" κ.ο.κ.- νέος ήμουν και γέρασα, δηλαδή.

Το γεγονός ότι ο ένας στους τέσσερις υποψηφίους δημοτικούς και διαμερισματικούς συμβούλους που θα συγκροτήσουν το ψηφοδέλτιο του συνδυασμού του πασοκοϋποψήφιου για τον Δήμο Αθηναίων, το 25% δηλαδή, είναι ηλικίας έως 30 ετών, προβάλλεται ως άκρως τολμηρή και γενναία πολιτική πράξη που απαιτεί (και αξίζει) την προσοχή μας. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ο "νεαρόκοσμος" του Σκανδαλίδη (άραγε, τι ρίζες έχει αυτό το επώνυμο;) απαρτίζεται από νέους και νέες που προέρχονται από διάφορους κοινωνικούς και επαγγελματικούς χώρους. Συν τοις άλλοις, με ιδιαίτερο κέφι, όπως δήλωσαν και οι ίδιοι, ρίχνονται στη μάχη της Αθήνας. "Η Αθήνα αλλά-Ζει με τη νέα γενιά στο προσκήνιο της πόλης", επισήμανε χθες ο υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ δήμαρχος Αθηναίων Κ. Σκανδαλίδης, παρουσιάζοντας τους νέους αυτούς ανθρώπους, τους οποίους και χαρακτήρισε "ατομική βόμβα" του συνδυασμού του και "οξυγόνο" της Αθήνας. "Είναι αυτοί", είπε, "που θα δώσουν το άρωμα της νίκης, θα πάνε παντού, σε σπίτια και γειτονιές και θα μεταφέρουν το μήνυμα ανάτασης και ανάκαμψης στην πόλη".

Δε λέω, αυτή είναι πραγματική επανάσταση!!! Ριζική ανατροπή, εκ βάθρων ξερίζωμα της σαπίλας, θα ηττηθεί οριστικά το τέρας της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας, θα επιλυθεί αμετάκλητα κάθε μείζον και έλασσον πρόβλημα, θα... Ό,τι δεν τον άφησαν να κάνει ως μέλος των πασοκοκυβερνήσεων, θα το πραγματοποιήσει τώρα με την ιδιότητα του εντελώς αυτόνομου και ακριβοδίκαιου τοπικού άρχοντα.

Και, τέλος πάντων, ο Σκανδαλίδης (και ο οποιοσδήποτε όμοιός του) είναι ένας επαγγελματίας πολιτικάντης, ένα εξουσιαστικό παράσιτο που έχει ως ρόλο τη διατήρηση της πλειονότητας των κοινωνικών προβλημάτων (εν μέσω της επίλυσης ορισμένων, για τη δημιουργία εντυπώσεων) ούτως ώστε να μπορεί να τάζει ψευδόμενος. Το αποκρουστικό και γλοιώδες φαινόμενο είναι η διαρκής τροφοδότηση των (κάθε χρώματος) κομματικών μηχανισμών από ανθρώπους των οποίων η βιολογική ηλικία θα έπρεπε (θεωρητικά τουλάχιστον) να παραπέμπει σε έννοιες όπως: αμφισβήτηση, αξιοπρέπεια, ανυπακοή, ρήξη, ανατροπή, κ.ο.κ. Απεναντίας, διαπιστώνουμε πως γιγαντώνονται οι στρατιές των ασπόνδυλων οσφυοκαμπτών και των χαμερπών εξουσιολάγνων. Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτής της σήψης απαντάται στα πανεπιστήμια, όπου οι φοιτητικές παρατάξεις των δύο κομμάτων του διπολισμού σαρώνουν στις εκλογές των σχολών προωθώντας τη "γκλαμουριά" της εποχής και παρέχοντας πρακτικές διευκολύνσεις.

Ας επιστρέψουμε, όμως, στους φερέλπιδες "νέους" του Σκανδαλίδη (παρεμπιπτόντως, ανάμεσά τους υπάρχει και κάποια που είναι μέλος της κριτικής επιτροπής καλλιστείων για τον τίτλο της μις Πελοπόννησος). Ο μετριοπαθής και σώφρων πολίτης αυτής της χώρας θα δώσει τα εύσημά του "στα παιδιά που ενδιαφέρονται και αγωνιούν για το κοινό καλό". Αντιθέτως, ο γκρινιάρης και φθονερός υπονομευτής θα ανακράξει: "Φτου σας, γυμνοσάλιαγκες, λακέδες της εξουσίας και συντηρητές της εξουσιαστικής ευτέλειας!!!" Γιατί, ποιος μπορεί να πιστέψει πως οι συμμετέχοντες στα κοινά έχουν ευγενή και ανιδιοτελή κίνητρα; Αυτό θα το υποστήριζε μόνο ένας αθεράπευτα ηλίθιος ή κάποιος που κάνει μια απέλπιδα και αδέξια προσπάθεια να δικαιολογήσει τις πολιτικές του επιλογές (ήτοι, τη συντήρηση της κομματοκρατίας).

Οι "νέοι" του Σκανδαλίδη έχουν συγκεκριμένους στόχους που δεν είναι άλλοι από την ανάρρησή τους (σταδιακά, έστω) σε όλο και υψηλότερα αξιώματα, η είσοδός τους στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς, η "δικτύωσή" τους, η δημιουργία προσωπικών προοπτικών και άλλα πολλά τέτοια ευγενικά και χαριτωμένα. Μόνο ιδιοτελείς ή ανιστόρητοι, αδαείς ή κουτοπόνηροι, βολεψάκηδες ή αφελείς μπορούν να υποστηρίζουν τη συντήρηση του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού. Το δίπολο είναι πάντα το ίδιο: βλάκας ή (συν)ένοχος.

Και πάλι ο νομοταγής και μετρημένος υπήκοος θα υποβάλλει την ένστασή του: "Μα, δεν είναι δυνατόν να αρνηθούμε σε κάποιον το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι". Βεβαίως και όχι, αλλά και οι μονίμως "υπό" (δηλαδή, οι εξουσιαζόμενοι) μπορούν να χρησιμοποιούν την όποια δυνατότητα έχουν για να υπερασπίζονται την αξιοπρέπειά τους (όπως αυτοί την ορίζουν) σε καθημερινή βάση. Σιχτίρ, πια!!!

Ας το πάρουμε απόφαση: αθωότητα δεν υπάρχει, έπαψε να υπάρχει από καταβολής του ανθρωπίνου είδους. Πλέον, υπάρχουν μόνο διαβαθμίσεις ενοχής και χυδαιότητας...