"ΛΟΓΙΚΕΣ" ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ...

«Πόρσε, Χάμερ και Ψωροκώσταινα» τιτλοφορείται ρεπορτάζ του Νίκου Μουμούρη στην "Ελευθεροτυπία" (Πέμπτη 2 Αυγούστου 2007). Σταχυολογούμε: «(...) τα στοιχεία του Συνδέσμου Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτων (Σ.Ε.Α.Α.) για τις πωλήσεις αυτοκινήτων στο πρώτο εξάμηνο του έτους είναι αποκαλυπτικά του παράλληλου πλούσιου σύμπαντος της χώρας μας. Σε έξι μήνες, λοιπόν, πωλήθηκαν 119 Πόρσε Καγέν, που στη... φτωχή έκδοση των 3.600 κυβικών εκατοστών πωλείται αντί 80.000 ευρώ περίπου, ενώ οι πιο εξελιγμένες εκδόσεις της ξεπερνούν με άνεση τα 154.000 ευρώ, όσο κάνει δηλαδή ένα τριάρι σε μια μέση συνοικία της πρωτεύουσας. Στην ίδια περίοδο προστέθηκαν επίσης 9 θηριώδη Χάμερ, εκ των οποίων τα 8 ανήκουν στο πολυσυζητημένο και μονίμως διψασμένο για καύσιμα μοντέλο Η2. Με μηχανή 6.000 κυβικών κάτω από το καπό και βάρος που αγγίζει (αν δεν ξεπερνά) τους 4 τόνους, αποτελεί υπόδειγμα... σπατάλης ενέργειας και η τιμή του υπερβαίνει τα 110.000 ευρώ. Από τον κατάλογο πωλήσεων του Σ.Ε.Α.Α. προκύπτει πως έχουμε στα μέρη μας τον περήφανο κάτοχο ενός... σεμνού Η3, που σε σύγκριση με το μεγάλο του αδερφό, είναι σαφώς λιγότερο προικισμένο. "Μόλις" 3.500 κυβικά και κόστος αγοράς 60.000 ευρώ... Ας μιλήσουμε, όμως, για πολυτέλεια με δύο μόνο λέξεις: Μπέντλεϊ Κοντινένταλ. 6.000 κυβικά, 560 άλογα, τελική ταχύτητα άνω των 310 χλμ./ώρα και όλα όσα θα περίμενε κανείς από ένα αυτοκίνητο που ξεπερνά με άνεση τον πήχυ των 270.000 ευρώ. Τον πήχυ τον πέρασε, να δούμε πού θα παρκάρει (απάντηση: Εξω από μαγαζιά της παραλιακής). Έχουμε (δηλαδή, δεν έχουμε εμείς, κάποιος άλλος έχει) επίσης μια Μπέντλεϊ Αρνάζ, μια λιμουζίνα με μηχανή 6.700 κυβικών και τιμή άνω των 360.000 ευρώ. Πόσα αυτοκίνητα κυκλοφορούν στην Ελλάδα; Μετρήσαμε τουλάχιστον 12 Μπέντλεϊ συνολικά... Αν θέλετε κάτι φθηνότερο, ακολουθήστε το παράδειγμα εκείνου που απέκτησε τη μία Φεράρι 599. Με κάτι λιγότερο από 300.000 ευρώ παίρνετε ένα αυτοκίνητο, οι 620 ίπποι του οποίου θα φέρουν το κοντέρ στην ένδειξη των 100 χλμ./ώρα σε 3,7 δευτερόλεπτα. Ένας είναι επίσης ο ιδιοκτήτης Κορβέτ (αναφερόμαστε πάντα σε πωλήσεις του πρώτου εξαμήνου), ο οποίος υπολογίζουμε πως έδωσε γύρω στα 100.000 ευρώ για να καθίσει πίσω από το τιμόνι του αυτοκινήτου με τα 404 άλογα και την τελική των 300 χλμ./ώρα. (...) στην ίδια περίοδο είδαμε επίσης 131 νέες Πόρσε 911 και Κέιμαν, των οποίων οι βασικές εκδόσεις ξεκινούν από 110.000 και 66.000 ευρώ αντίστοιχα. Φτώχεια καταραμένη...»

Στην ίδια εφημερίδα, την επομένη, δημοσιεύθηκε ρεπορτάζ της Ιωάννας Σωτήρχου με τίτλο «Επιδημία φτώχειας με "φάρμακο" 80 ευρώ το μήνα». Διαβάζουμε: «(...) 21% είναι το ποσοστό των φτωχών συμπολιτών μας που ξεπερνούν τους 2,2 εκατομμύρια ανθρώπους. Και κανείς δεν διευκρινίζει με ποιον τρόπο, πότε, πόσοι και ποιοι θα πάρουν το ετήσιο επίδομα των 1.000 ευρώ -ούτε 80 ευρώ το μήνα- από τα 500.000 ευρώ που σε πρώτη φάση σκέφτεται ότι θα διαθέσει η κυβέρνηση για το σχετικό ταμείο (...). Την ένδεια των πολιτικών πυροτεχνημάτων μεσούντος του θέρους αποκαλύπτουν οι σχετικές έρευνες που μας θέλουν πανευρωπαϊκούς πρωταθλητές στη φτώχεια, καθώς ο ένας στους πέντε Ελληνες εξαναγκάζεται να ζει με λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα, αλλά και στην εισοδηματική ανισότητα, καθώς η Ελλάδα -μετά την Πορτογαλία- έχει το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών, σύμφωνα με τη Eurostat. Επίσης, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Κοινωνικής Πολιτικής του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (Ι.Κ.ΠΟ.-Ε.Κ.Κ.Ε.), ακόμη και οι κοινωνικές δαπάνες, που μειώθηκαν τα τελευταία χρόνια, δεν φτάνουν σε αυτούς που κανονικά θα έπρεπε, τους ευάλωτους οικονομικά, αλλά σε μη φτωχούς (...)».

Η επόμενη κατραπακιά έρχεται από τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδας (Ε.Σ.Υ.Ε.), σύμφωνα με τα οποία «(...) στο διάστημα Ιανουαρίου-Ιουλίου 2007 κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά 246.875 αυτοκίνητα (καινούργια ή μεταχειρισμένα εξωτερικού), παρουσιάζοντας αύξηση 4,1% ως προς την αντίστοιχη περίοδο του 2006, ενώ αύξηση 1,4% είχε παρουσιάσει το εφτάμηνο 2006 σε σχέση με το 2005 (...)» ("Ελευθεροτυπία", Τρίτη 7 Αυγούστου 2007).

Συνδυάζοντας τα προαναφερθέντα, θα μπορούσαμε να ανοίξουμε ένα τεράστιο ζήτημα και να αναλωθούμε σε ατέρμονες συζητήσεις και αναλύσεις περί κοινωνικής και οικονομικής ανισότητας, περί νοοτροπίας και προτύπων, και πολλά άλλα ων ουκ έστι αριθμός... Αντί γι' αυτό, θα παραχωρήσουμε τον λόγο στην εικόνα - συγκεκριμένα στα σκίτσα.

Ο Andy Singer (Η.Π.Α.) είναι ένας εύστοχος και δηκτικός αναλυτής της εποχής μας. Ακολουθούν 4 δικά του σκίτσα:

Σκίτσο του "El Roto" δημοσιευμένο στην ισπανική εφημερίδα "El Paίs" (3 Απριλίου 2007)