ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ...
«Ο δρόμος προς την "αθανασία"» τιτλοφορείται το άρθρο που δημοσιεύτηκε στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" (30 Σεπτεμβρίου 2007) και αναφέρεται στις αγχώδεις και δραματικές προσπάθειες των "πνευματικών ανθρώπων" της ψωροκώσταινας να γίνουν αποδεκτοί από την Ακαδημία Αθηνών (δηλαδή, να ανακηρυχθούν μέλη της). Μνημονεύονται ονόματα "συντηρητικών" και "προοδευτικών", ενώ επισημαίνεται πως «(...) από την εποχή της μεταπολίτευσης, και ειδικά τα τελευταία χρόνια, η Ακαδημία Αθηνών προχωρά σε ανοίγματα που άλλοτε έμοιαζαν αδιανόητα. Ίσως σ' αυτά να οφείλεται κι ο συνωστισμός που παρατηρείται φέτος στον προθάλαμό της, μετά την προκήρυξη νέων θέσεων από την Τάξη των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών (...)». Συνωστισμός, λοιπόν (κι εδώ...), μιας και πολλά ταμπού έχουν καταρριφθεί και τα τείχη της επάρατης και ανασταλτικής συντήρησης καταρρίπτονται το ένα μετά το άλλο. Με το ευαγές ίδρυμα της Ακαδημίας Αθηνών ασχοληθήκαμε και παλαιότερα (6 Μάη 2007). Από το χθεσινό δημοσίευμα, ως ένδειξη κακίας και απόδειξη περίτρανου λαϊκισμού, αντιγράφουμε: «(...) Στην επόμενη συνεδρίαση της Ολομέλειας, όποιος καταφέρει να συγκεντρώσει τις ψήφους των μισών εν ενεργεία μελών συν μία ακόμα, εκλέγεται. Κι όσο ζει, ανεξάρτητα απ' τα υπόλοιπα εισοδήματά του, θ' ανταμείβεται μηνιαίως από την πολιτεία μ' ένα ποσό που, απ' ό,τι λέγεται, δεν απέχει πολύ από τα 3.000 ευρώ». Στους "τιτάνες του πνεύματος" που χαρίζουν γενναιόδωρα (και ανιδιοτελώς) δόξα και τιμή σε όλους εμάς τους επίλοιπους χαμερπείς και φωτίζουν τις γκρίζες και ανούσιες ημέρες μας, αφιερώνω το ποίημα του Κώστα Καναβούρη "Τετελεσμένο Γεγονός".
1 σχόλια:
Θείο, εγώ άμα μεγαλώσω θα γίνω αγαμηδαϊκός. Γιατί τώλα που είμαι μικλός, είμαι Παναγαμηθαϊκός.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα