ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ...

Εργαζόμενος της καταδυόμενης οικονομίας, τη στιγμή που βγαίνει στην επιφάνεια για να πάρει αέρα.

(Σκίτσο του "EL ROTO")

Η έρευνα και η δημοσιογραφία στην υπηρεσία των εξουσιαστικών σχεδίων. «Άτομα τα οποία προσβλέπουν σε πρόωρη συνταξιοδότηση, ίσως θα έπρεπε να ξανασκεφθούν τα σχέδιά τους, αφού σύμφωνα με νέα ελληνική έρευνα φαίνεται να υπάρχει συσχέτιση μεταξύ συνταξιοδότησης και θνητότητας φαινομενικώς υγιών ατόμων (…)». Θα μπορούσε να ήταν απόσπασμα από κείμενο κυβερνητικής προπαγάνδας για την αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης, αλλά πρόκειται για άρθρο ("Καθημερινή", 27.07.2008) που αναφέρεται σε σχετική έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η μελέτη συμπεριέλαβε 16.827 ενήλικους (7.119 άνδρες και 5.834 γυναίκες) που παρακολουθήθηκαν επί 7 χρόνια και 7 μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, 619 (ποσοστό 3,68%) από τους συμμετέχοντες έχασαν τη ζωή τους, εκ των οποίων 404 θάνατοι μετρήθηκαν μεταξύ των 3.874 ατόμων που είχαν σταματήσει να εργάζονται (ποσοστό 10,4%). Λαμβάνοντας υπόψη τα στατιστικά δεδομένα της εν λόγω έρευνας, δε συνάγεται απολύτως κανένα ασφαλές συμπέρασμα ότι η συνταξιοδότηση (πρόωρη ή όχι) αυξάνει τις πιθανότητες για θάνατο. Άλλωστε, όσο γερνάμε πλησιάζουμε περισσότερο προς το μοιραίο και το προαναφερθέν 10,4% δεν μπορεί να θεωρηθεί υψηλό ποσοστό θνησιμότητας. Επίσης, το άρθρο δεν αναφέρει σε ποιον επαγγελματικό κλάδο ανήκαν οι συμμετέχοντες. Διότι, αν πρόκειται για κάποιους που δε ζορίζονταν (π.χ. γραφειοκράτες, κρατικοί αξιωματούχοι, κλπ. – βλέπε τρισκατάρατος Μητσοτάκης) και αμείβονταν αδρά, ενδεχομένως να τους κόστισε ψυχολογικά η συνταξιοδότηση – κυρίως, αν δεν είχαν ενδιαφέροντα για να γεμίσουν τις ώρες τους. Αν, όμως, μιλάμε για μισθωτούς στο κάτεργο του ιδιωτικού τομέα (άθλιες συνθήκες, πενιχροί μισθοί και λαστιχένια ωράρια), τότε, με το συμπάθιο, η "ερευνητική ομάδα της δρος Χριστίνας Μπάμια" δημοσιεύει παπαριές του κερατά που δίνουν "επιστημονικό" άλλοθι και κύρος στην εγκληματική αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Ενδιαφέρον θα ήταν αν οι συγκεκριμένοι "ερευνητές" έδιναν τα αποτελέσματα της "μελέτης" τους στους εργαζόμενους της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης Περάματος, στους εργαζόμενους στα Σωληνουργεία Κορίνθου ή της Ρικομέξ και, γενικά, όπου το μεροκάματο της ανεπαρκούς επιβίωσης έχει μετατραπεί σε καθημερινό σκηνικό τρόμου και αγωνίας.

Αν αποτύχει ο καπιταλισμός, μπορούμε να δοκιμάσουμε τον κανιβαλισμό
(Σκίτσο του "EL ROTO")

Στους αντίποδες συναντούμε το φαινόμενο "καρόσι", δηλαδή, τον θάνατο λόγω υπερβολικής εργασίας. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Εργασίας της Ιαπωνίας, καταγράφηκαν 142 θάνατοι από karoshi (υπερεργασία) μέσα στο 2007 και 2.207 αυτοκτονίες σχετικά με θέματα εργασίας (εκ των οποίων, οι 672 είχαν αιτία το "καρόσι"). Η εργασία απελευθερώνει οριστικά και αμετάκλητα, τόσο που παραπέμπει άμεσα στο ναζιστικό "Arbeit macht frei"…

Αφού δουλεύω σε χρυσωρυχείο, γιατί δεν είμαι πλούσιος;
(Σκίτσο του "EL ROTO")