Προοπτικές καριέρας…

Ο αρχιδωσίλογος g.a.p. υποτίθεται ότι παραιτήθηκε, αλλά δεν αποτόλμησε ούτε να το προφέρει. Φυσικά, οι εντεταλμένοι λακέδες του παγκοσμιοποιημένου χρηματοοικονομικού καπιταλισμού δεν πτοούνται και δεν αγωνιούν για τίποτα –αφού, από τα γεννοφάσκια τους ακόμη, έχουν εξασφαλίσει πολύ περισσότερα απ’ όσα δε θα απολαύσει ποτέ ο «κοινός θνητός» που αναλώνεται καθημερινώς στα εργασιακά σκλαβοπάζαρα. Το γεγονός ότι απέφυγε να μιλήσει περί παραίτησης, δεν είναι σίγουρο ότι χρήζει ψυχαναλυτικής ανάλυσης –ίσως να αποτελεί μια μελετημένη κίνηση (ή, μη κίνηση) με κρυφό και ασαφή πολιτικό προσανατολισμό. Πάντως, για την Ιστορία και μόνο, παραθέτουμε το Προεδρικό Διάταγμα (αναδημοσίευση από την εβδομαδιαία εφημερίδα «Κόντρα») με το οποίο επικυρώνεται η παραίτηση (αφού έκανε τη βρώμικη δουλειά) του ποταπού αχυράνθρωπου της διεθνούς τοκογλυφίας…

Και, αν κάποιος αναρωτιέται τι θα απογίνει ο καημένος ο βουτυρομπεμπές της αμερικανοεβραίας, ας δούμε την εξέλιξη της σταδιοδρομίας του «εργατικού» Anthony Charles Lynton Blair, όπως την περιγράφει ο Γιώργος Αγγελόπουλος στη στήλη του «Πρόσωπα» («Τα Νέα», Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011), σε κείμενο υπό τον τίτλο «Στην υπηρεσία του Ναζαρμπάγεφ»: «[…] Η Tony Blair Associates άνοιξε γραφείο στην Αστάνα, την πρωτεύουσα του Καζαχστάν, μιας χώρας η οποία διαθέτει μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και τον ίδιο ηγέτη από την εποχή της ΕΣΣΔ. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η αμοιβή του Μπλαιρ θα είναι οκτώ εκατομμύρια στερλίνες τον χρόνο, γύρω στα 9,2 εκατομμύρια ευρώ. Η ομάδα του στην Αστάνα θα περιλαμβάνει επίσης τον Αλιστερ Κάμπελ, υπεύθυνο Τύπου όταν ήταν πρωθυπουργός, και τον Τζόναθαν Πάουελ, τον πρώην προσωπάρχη του. Ο Εργατικός πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας έγινε λοιπόν σύμβουλος του 71χρονου Ναζαρμπάγεφ, ο οποίος κυβερνά το Καζαχστάν από τη σοβιετική περίοδο και επανεξελέγη φέτος για νέα πενταετή θητεία με ποσοστό μεγαλύτερο από 95%. Ο άνθρωπος που ως πρωθυπουργός έστειλε τη χώρα του σε πόλεμο εναντίον του δικτάτορα του Ιράκ γίνεται τώρα σύμβουλος του ηγέτη μιας χώρας στο Κοινοβούλιο της οποίας εκπροσωπείται μόνον ένα κόμμα - το Νουρ-Οτάν του εν λόγω ηγέτη -, όπου ο ανεξάρτητος Τύπος είναι σχεδόν ανύπαρκτος, όπου ο επιχειρηματίας με τη μεγαλύτερη επιρροή είναι ο… γαμπρός του προέδρου, όπου από τη δεκαετία του 1990 έχουν φυλακιστεί ή σκοτωθεί πολλά μέλη της αντιπολίτευσης ή επικριτές του καθεστώτος, όπου δεν έχουν γίνει ποτέ εκλογές που να έχουν χαρακτηριστεί ελεύθερες και δίκαιες από τους διεθνείς παρατηρητές […]».

Είναι σαφές: αν κάποιος κάνει καλά τη δουλειά του, ανταμείβεται από τα αφεντικά με προαγωγή και υψηλές αποδοχές. Παλαιότερα, ο Gerhard Fritz Kurt Schröder (Σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, 1998-2005) είχε χαρακτηριστεί «πολιτική πόρνη» από τον Thomas Peter Lantos (πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Η.Π.Α. και ανήκων στο Δημοκρατικό Κόμμα), διότι είχε διοριστεί από τη ρωσική εταιρεία Gazprom έμμισθος πρόεδρος της επιτροπής μετόχων του αγωγού Nord Stream. Κάπου θα βολευτεί και ο g.a.p. –αλλιώς, θα τον κατασπαράξει η μαμά…

Σκίτσο του Βραζιλιάνου Carlos Latuff