Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕΘ' ΗΜΩΝ

«Γεννήματα εχιδνών,

πώς δύνασθε αγαθά λαλείν πονηροί όντες;»

(κατά Ματθαίον ιβ' 34)

Τις τελευταίες ημέρες, στο οπισθόφυλλο της εφημερίδας "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" δημοσιεύονται καθημερινές ανταποκρίσεις του Χρήστου Μιχαηλίδη από τον Αμαζόνιο. Την Παρασκευή 21 Ιουλίου το κείμενο αναφερόταν στην επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη:

ΚΙΝΗΣΑΜΕ, μέσα σε σκοτάδι βαθύ, μικρή... νηοπομπή από ένα κρουαζιερόπλοιο και δέκα πλοιάρια, να βρεθούμε, μόλις χαράξει η μέρα, σ' ένα σημείο του Αμαζονίου, δυτικά του Μανάους, όπου συναντώνται δύο από τους μεγαλύτερους παραποτάμους του: ο Ρίο Νέγκρο, που τα νερά του είναι μαύρα (σαν Κόκα-Κόλα ένα πράγμα!), και ο Σαλιμόες, που 'ναι κίτρινος και λασπώδης κι έρχεται απ' τα δυτικά, απ' το Περού.ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ αυτό επέλεξε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, εμπνευστής των ετήσιων Συμποσίων για το Περιβάλλον, με επίκεντρο πάντα το νερό, για να ευλογήσει τα ύδατα του Αμαζονίου. Ήταν μια τελετή που, όσοι τη ζήσαμε, ακόμα δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε πως έγινε στ' αλήθεια. Ισως και να τη φανταστήκαμε! Σας την περιγράφω, λοιπόν. (...) Ο Χαϊμόντο, θρησκευτικός ηγέτης των αυτόχθονων Ινδιάνων του Αμαζονίου, μπήκε χορεύοντας στο σκηνικό. Άναψε με μυσταγωγία την πίπα του και φύσηξε καπνό προς τη μεριά του Οικουμενικού Πατριάρχη και των δύο καρδιναλίων που κάθονταν δίπλα του -απεσταλμένος του Πάπα ο ένας, του Αμαζονίου ο άλλος. ΕΚΑΝΕ δέηση υπέρ ειρήνης και αγάπης, «οι άνθρωποι, κίτρινοι, μαύροι και λευκοί, να σμίγουν όσο αρμονικά σμίγουν και τα νερά των δύο αυτών ποταμών». Κάλεσε τα φίδια τα κακά να απομακρυνθούν «απ' τα ιερά ύδατα ετούτα» και να φυλάξουν το δηλητήριό τους μόνο για να θεραπεύουν αρρώστιες.ΨΑΛΛΟΝΤΑΣ, είπε: «Έρχομαι απ' τα βάθη των αιώνων, απόγονος των τριών σοφών Ινδιάνων που απελευθέρωσαν τη φυλή μου από τα μάγια των κακών και που τα πρόσωπά τους αποτυπώνονται στα δέντρα και αντανακλώνται στα νερά του Αμαζονίου». ΣΤΑΜΑΤΩΝΤΑΣ, τότε, το αργό λίκνισμά του, στράφηκε προς τους άλλους θρησκευτικούς ηγέτες και είπε: «Είμαι πολύ πιο ισχυρός από όποιον άλλον άνθρωπο λευκό. Γιατί με τη δύναμη που κληρονόμησα από τους προγόνους μου, μπορώ να θεραπεύσω κάθε αμαρτία». ΠΕΡΑΣΑΝ λίγα δευτερόλεπτα... εκκωφαντικής σιωπής, να χωνέψουμε τα τεκταινόμενα. Πέρασε και ένα στρατιωτικό ελικόπτερο, πετώντας χαμηλά, με έναν εικονολήπτη κρεμασμένο να τραβάει πλάνα. Ο Πατριάρχης, στο μεταξύ, είχε ήδη αρχίσει το δικό μας τροπάριο: «Σώσον, Κύριε, τον λαό Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου». Η ΦΩΝΗ του, βαριά και υποβλητική: «Ευλογώντας τα ύδατα του μέγα Αμαζονίου, δηλώνουμε την πεποίθησή μας ότι η προστασία του περιβάλλοντος είναι πρωτίστως ηθικό και πνευματικό πρόβλημα, που αφορά όλους. Είναι επίσης θέμα κοινωνικής και οικονομικής δικαιοσύνης. Ο σεβασμός στο περιβάλλον και η συγκατάβαση είναι έννοιες αλληλένδετες». ΑΠΟ ΕΝΑ γυάλινο δοχείο άδειασε έπειτα αγιασμό στον κιτρινόμαυρο Αμαζόνιο. Οι αυτόχθονες Ινδιάνοι, Ουμούρι Μάσα (που σημαίνει «λαός του σύμπαντος»), με τον τελευταίο τους χορό προσφέρουν, είπαν, την τελετή του αγιασμού «σε όλα τα υπέρτατα όντα της φύσης: τους κεραυνούς, τις αστραπές και τους αγέρηδες» (...)

Ε, λοιπόν, ναι!!! Έτσι θα σωθεί το περιβάλλον και, γενικά, αυτός είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος επίλυσης του κάθε προβλήματος: αγιασμοί, δεήσεις, ξόρκια, ψαλμωδίες, τροπάρια, ευχολόγια και αοριστολογίες. Ποιοι μιλούν για σεβασμό και δικαιοσύνη (οικονομική και κοινωνική); Οι εκπρόσωποι της εκκλησίας που είναι από τους πλέον αιματοβαμμένους θεσμούς της ανθρώπινης ιστορίας. Ούτε κουβέντα για την ουσία του προβλήματος. Βρέθηκαν στον παγκόσμιο πνεύμονα και δεν τόλμησαν (ή, μάλλον, δε θέλησαν) να κατονομάσουν τους δράστες του συστηματικού ροκανίσματος της ζούγκλας του Αμαζονίου και της σταδιακής μετατροπής του σε κρανίου τόπο. Εκτός κι αν δεν ευθύνονται οικονομικοί κολοσσοί (Mc Donald's, Coca-Cola, κλπ) και ντόπιοι μεγαλοκτηνοτρόφοι που θέλουν να δημιουργήσουν απέραντα βοσκοτόπια και καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Όλα αυτά δεν τα γνωρίζουν οι "εκπρόσωποι του Θεού επί της γης". Ούτε και μνημόνευσαν τον Τσίκο Μέντες ο οποίος πρωτοστατώντας στην ίδρυση της «Ενωσης των Εργατών του Καουτσούκ» προσπάθησε να τους πείσει να μην πουλάνε τα χωράφια τους στους αγελαδοτρόφους, αλλά τον Δεκέμβριο του 1988 δολοφονήθηκε στο σπίτι του στο χωριό Ζαπουρί, της επαρχίας Ακρι, στον Αμαζόνιο.

Μπορούμε να πούμε πάρα πολλά γι αυτόν τον κερδοσκοπικό οργανισμό και τους χριστέμπορους οι οποίοι εκμεταλλεύονται τη βλακεία και τις ανασφάλειες του άβουλου πλήθους που ψάχνει απεγνωσμένα ένα παρηγορητικό αποκούμπι. Μπορούμε, επίσης, να γεμίσουμε ογκώδεις τόμους παραθέτοντας τα εγκλήματα και τα ανοσιουργήματα όλων των εκκλησιών και δογμάτων της οικουμένης στην πορεία των αιώνων. Αρκεί να θυμηθούμε πως, όταν οι Ισπανοί και Πορτογάλοι coquistadores έσφαζαν τους γηγενείς πληθυσμούς του νέου κόσμου, το έκαναν "με το σταυρό στο χέρι" συνοδευόμενοι από καθολικούς ρασοφόρους. Επίσης, δε σβήνεται το όνειδος της Ιεράς εξέτασης (ο Giordano Bruno, o Galileo Galilei και αμέτρητοι "ανώνυμοι" γνώρισαν τη "δικαιοσύνη της), ούτε η αφειδής στήριξη του Βατικανού σε όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα του δυτικού κόσμου. Αυτό λησμόνησε ο νέος προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας όταν (υποκριτικά) αναρωτήθηκε, επισκεπτόμενος το Άουσβιτς, «Μα, πού ήταν ο Θεός τότε;». Ας μην ξεχνούμε και τους διωγμούς που υπέστησαν οι πιστοί της αρχαιοελληνικής πολυθεϊστικής θρησκείας από τους μαινόμενους χριστιανούς άμα τη επικρατήσει της νέας θρησκείας, την κατάργηση της Σχολής των Αθηνών (όπου είχαν διδάξει τα φωτεινότερα μυαλά της αρχαιότητας) από τον Ιουστινιανό το 529 μ.Χ., την αλεξανδρινή νεοπλατωνική φιλόσοφο Υπατία (κακοποιήθηκε, βιάσθηκε και διαμελίστηκε από μπουλούκι μοναχών και φανατικών πιστών, γύρω στο 415μ.Χ.), καθώς και τις λογής σκοταδιστικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται κάθε τόσο ακόμη και στις μέρες μας...

«Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί, ότι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν δε γέμουσιν οστέων νεκρών και πάσης ακαθαρσίας»

(κατά Ματθαίον κγ' 27)