ΕΘΙΣΜΕΝΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

"Στόχος της σφαγής: η συντριβή κάθε αντίστασης" τιτλοφορείται το άρθρο του Τάκη Φωτόπουλου στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" το Σάββατο 22 Ιουλίου 2006. Κάποια βασικά σημεία του κειμένου:

«Ενώ η σιωνιστική επίθεση με το πράσινο φως της υπερεθνικής ελίτ (Η.Π.Α. και Ε.Ε., σε συνεργασία με Ρωσία και Κίνα) συνεχίζεται, και προμηνύεται να ενταθεί μόλις εκκενωθεί η "εμπόλεμη περιοχή" από τους υπηκόους της ελίτ αυτής, οι στόχοι της σφαγής είναι πια καθαροί. Ο βασικός στόχος είναι η συντριβή κάθε αντίστασης στη Νέα Τάξη. Σ' αυτό βοηθεί αποφασιστικά η μετονομασία της αντίστασης σε "τρομοκρατία", στην οποία συμφωνεί και ολόκληρη η ρεφορμιστική Αριστερά, διεθνής και εγχώρια, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων δήθεν "ελευθεριακών", αλλά και του δηλούντος "αναρχικού" Τσόμσκι. Αυτό δίνει το δικαίωμα στους σιωνιστές σφαγείς όχι μόνο να επιδίδονται σε συστηματικές δολοφονίες όποιων χαρακτηρίζουν "τρομοκράτες", καθώς και πολλαπλασίων αμάχων πολιτών, που χαρακτηρίζονται "παράπλευρες" απώλειες, αλλά και να ισοπεδώνουν τις βασικές υποδομές του παλαιστινιακού και λιβανέζικου λαού (γέφυρες, εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού, αεροδρόμια, εκατοντάδες σπίτια κ.λπ.) δημιουργώντας νέα κύματα προσφύγων. Οι παρεπόμενοι στόχοι της συντριβής της αντίστασης είναι, πρώτον, η υποταγή του παλαιστινιακού λαού στα "τετελεσμένα" που ήδη έχουν οργανώσει οι σιωνιστές με τις ρατσιστικές εθνοκαθάρσεις τους από τη στιγμή που ίδρυσαν το κράτος τους το 1948. Το σχέδιο είναι, όταν η ένοπλη αντίσταση που προσφέρουν οι αντιστασιακές οργανώσεις θα έχει συντριβεί, τότε θα είναι ανοικτός ο δρόμος για την ίδρυση κάποιων Μπαντουστάν σε τμήματα της Παλαιστίνης, που θα διαφεντεύεται η νέα πελατειακή ελίτ, η οποία θα προωθηθεί εκεί, ανάλογη με τις μαριονέτες της υπερεθνικής ελίτ που παριστάνουν τους "υπουργούς" στο Ιράκ και το Αφγανιστάν».

Σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή στην "Ελευθεροτυπία" (22.VII.2006)

Σκίτσο του EL ROTO στην ισπανική εφημερίδα "EL PAIS" (20.VII.2006). «Νίκησες, Δαβίδ... Στο εξής θα είσαι Γολιάθ»

Βέβαια, το "κόμμα του Θεού" εξαπολύει τις επιθέσεις του από κατοικημένη περιοχή έχοντας έτσι υπό μια ιδιότυπη ομηρία ακόμη και άμαχους, αμέτοχους ή ανένταχτους. Η χυδαιότητα και η έπαρση δε γνωρίζουν όρια...

Οι δε σιωνιστές, εργολάβοι της φρίκης άμα τη λήξει της Β' Παγκόσμιας αλληλοσφαγής, σπέρνουν αφειδώς πόνο και σπαραγμό.

Το τι θα θερίσουν, δεν είναι και πολύ δύσκολο να το φανταστούμε...