Φωτιά στα μπατζάκια μας...

Είναι καιρός να εκσυγχρονιστούμε: όπως έχει οριστεί κάποια χρονική περίοδος ως "κυνηγετική", έτσι να προσδιοριστούν και τα χρονικά όρια της "εμπρηστικής" περιόδου. Άλλωστε, αφού το στοιχείο της έκπληξης έχει ήδη εκλείψει (κάθε καλοκαίρι η ίδια ιστορία), γιατί να μην επισημοποιήσουμε το τελετουργικό; Θα μπορούσαμε, δε, να διοργανώσουμε και πανελλήνιο πρωτάθλημα (μια σχετική Super League, ας πούμε) – κάτι που θα ευνοούσε την ανάπτυξη της ευγενούς άμιλλας. Να δώσουμε κίνητρο και στους νέους αυτού του τόπου, βρε αδελφέ, που τους πήρε τα πρωτεία (για το "πύρινο" έτος 2007) μια 78χρονη από την Ηλεία που έψηνε κόλλυβα. Να μην πάει χαμένη και η μεγαλειώδης έμπνευση του Σουφλιά να καταρτίσει κτηματολόγιο στα αστικά κέντρα, αναβάλλοντας το δασολόγιο (να εξαλειφθούν όλα τα δάση πρώτα, να μην κουραζόμαστε άσκοπα). Να δικαιωθεί (οριστικά και αμετάκλητα, πλέον) και ο μακαρίτης ο "εθνάρχης" (ή "Θεός", για τους μοχθηρούς εχθρούς του: "γέρος της αντιπαροχής και της εργολαβίας"), όταν θα ολοκληρωθεί το εκσυγχρονιστικό όραμα για μετατροπή της Ελλάδας σε μια απέραντη τσιμεντένια φαβέλα (έτσι, δε θα χρειαζόμαστε δάση, παρά μόνο ευμεγέθη αστικά πάρκα) με υπερσύγχρονους αυτοκινητόδρομους. Να "ανοίξουν" επιτέλους οι δουλειές των κτηματομεσιτών (όπως ο Γ. Μπούσουλας, ηρωικός αντιδήμαρχος Μαραθώνα), ν’ ανασάνει ο πολύπαθος κλάδος του real estate. Επίσης, όλες οι περιοχές της χώρας θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στο "Πάμε Στοίχημα", σχετικά με τις επικείμενες πλημμύρες (η Εύβοια άνοιξε τον χορό)˙ όσο περισσότερα μπαζωμένα ρέματα και απανθρακωμένες δασικές εκτάσεις, τόσο επικρατέστερη θα θεωρείται μια περιοχή.

Ολίγη αριθμολογία:

Το "Πρόγραμμα Σχεδιασμού Εκτάκτων Αναγκών" της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενέκρινε κονδύλιο 350 εκατομμυρίων ευρώ για ενίσχυση των πυρόπληκτων περιοχών του 2007˙ από το ποσό αυτό, μέχρι σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση "καταδέχθηκε" μόνο 50 εκατομμύρια ευρώ.

Μόνο στην Αττική, 3.167 κτίσματα (το 75% βίλες, τα υπόλοιπα: αποθήκες, εργοστάσια και ξενοδοχεία) έχουν κριθεί τελεσίδικα (δηλαδή, δικαστικώς) κατεδαφιστέα˙ από αυτά, δεν έχει γκρεμιστεί ούτε ένα.

Την τελευταία 20ετία (λόγω του νόμου 998/1989), έχουν ενταχθεί στο σχέδιο πόλης της Αθήνας περίπου 40.000 στρέμματα δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων˙ άλλες 30.000 στρέμματα έχουν οικοδομηθεί παράνομα. Η εικόνα που παρουσιάζει η Αττική (επιβεβαιώνεται πλήρως ο στίχος του Νίκου Γκάτσου, ο οποίος τη χαρακτήρισε «φαιό νταμάρι») ισχύει, τηρουμένων των αναλογιών (δηλαδή, ως προς τις πιέσεις για οικιστική ανάπτυξη) για όλη την επικράτεια αυτού του ευλογημένου (ως προς τη φύση) και καταραμένου (ως προς τους κατοίκους του) τόπου.

Στις 06.06.2009, στην εφημερίδα "Κόντρα" (φύλλο 557), δημοσιεύθηκε άρθρο με τίτλο «Μίζερη παραμένει η πολιτική προστασίας και ανάπτυξης των δασών». Ο συντάκτης επιβεβαιώθηκε πλήρως («[…] το αποτέλεσμα θα είναι να έχουμε και πάλι πολλές καταστροφικές φωτιές […]») από τα γεγονότα – όχι λόγω προφητικών ικανοτήτων, αλλά λόγω κατανόησης του αυταπόδεικτου. Άντε, και του χρόνου…

Σκίτσο του Philippe Vuillemin.

Υ.Γ. Εντός του Ιουλίου 2009, εντάθηκε η αντίθεση των κατοίκων του Γραμματικού στη δημιουργία Χ.Υ.Τ.Α. (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων – πρακτική την οποία απορρίπτει η Ευρωπαϊκή Ένωση) στην περιοχή. Στις 07.07.2009, οι "ένστολοι μεροκαματιάρηδες", στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν τον νόμο και την τάξη, πνίγουν την περιοχή στα δακρυγόνα και προκαλούν πυρκαγιά μετά από ρίψη χειροβομβίδων κρότου-λάμψης. Στην τελευταία προκήρυξη (δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Το Ποντίκι", 10.09.2009, φύλλο1568), μετά το χτύπημα στο Χ.Α.Α., ο "Επαναστατικός Αγώνας" επισημαίνει: «[…] Κι αν η Αττική κάηκε ολοσχερώς στις τελευταίες πυρκαγιές, δεν ήταν αποτέλεσμα αμέλειας και κακών χειρισμών. Το γεγονός ότι κάθε χρόνο καίγεται η Ελλάδα, το γεγονός ότι ελάχιστα δάση έχουν μείνει άκαυτα, το γεγονός ότι οι εμπρησμοί δασών πολλαπλασιάζονται, δεν είναι αποτέλεσμα αμέλειας, είναι επίσης, αποτέλεσμα πολιτικής. Γιατί, είναι πολιτική να μην προσλαμβάνονται πυροσβέστες και να προσλαμβάνονται συνεχώς μπάτσοι, να χαρίζονται εκατομμύρια για την πρόσληψη "σεκιουριτάδων", με τους οποίους έχει γεμίσει κάθε γωνιά της Αθήνας. Είναι πολιτική να μην ξοδεύεται τίποτα για δασοπροστασία, να μην αγοράζονται πυροσβεστικά εναέρια μέσα και να δαπανώνται δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς, για πολεμικά ελικόπτερα και υπερσύγχρονα συστήματα ασφαλείας για την προστασία του καθεστώτος. Οι τελευταίες πυρκαγιές που κατάκαψαν ό,τι πράσινο είχε απομείνει στην Αττική, είναι γνωστό –κι ας αποσιωπάται από τα κόμματα και τα ΜΜΕ- ότι εξυπηρετούν τις κατασκευαστικές που είχαν συμφέροντα από τη δημιουργία ΧΥΤΑ στην περιοχή του Γραμματικού. Όπως και οι πυρκαγιές στην Ηλεία το 2007, εξυπηρετούσαν τις εταιρείες που είχαν συμφέροντα από τη δημιουργία της Ιονίας οδού. Η Ελλάδα καίγεται κάθε χρόνο για τα συμφέροντα των κατασκευαστικών και των μεγαλοεργολάβων και σε αυτή την καταστροφή συνεπικουρεί το κράτος, θεσμοθετώντας νόμους που οδηγούν στην αγοραιοποίηση της γης και των δασών και νομιμοποιούν την καταστροφή του περιβάλλοντος. Και μπορεί όλη η Αττική να καιγόταν το Σάββατο και την Κυριακή 23 Αυγούστου, όμως τη Δευτέρα οι χρηματιστηριακοί δείκτες ανέβαιναν εκ νέου με πρωταγωνιστές, εκτός από τις τράπεζες, τις κατασκευαστικές και, κυρίως, τις ασφαλιστικές που οι μετοχές τους εκτινάχθηκαν αφού αναμένονται νέα τρελά κέρδη από τις ασφάλειες κατοικιών που πρόκειται να γίνουν. Πάνω στα αποκαΐδια της Αττικής και της υπόλοιπης Ελλάδας, πάνω στην καταστροφή της φύσης, πάνω στη δυστυχία και τον αργό θάνατο όλων μας, για μια ακόμη φορά το κεφάλαιο στήνει νέο πανηγύρι κερδών. […]».

Σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή ("Ελευθεροτυπία", 02.09.2009)