Συμβουλευτικά τρωκτικά…

Αφού το «παιδί-κληρονόμος» ζήτησε θυσίες από τα κορόιδα, τουλάχιστον να γνωρίζουμε ποιοι θα επωφεληθούν από όλα αυτά. Βέβαια, ο κατάλογος με τα λαμόγια και τους χαραμοφάηδες είναι ατελείωτος και μια ζωή δεν αρκεί για να καταγραφούν όλοι (άλλωστε, αναπαράγονται διαρκώς, σα Λερναία Ύδρα), αλλά μια προσπάθεια θα την κάνουμε –για την τιμή των όπλων, έστω...

Στις 17.12.2009, ο Παναγιώτης Διώτης (28 ετών τότε, υιός του γνωστού, από το θέρος του 2002, εισαγγελέα-μπροστάρη στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας») βούτηξε από τον 7^ο όροφο του αστυνομικού μεγάρου στη Λεωφόρο Κατεχάκη (από το γραφείο Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων, όπου «εργάζεται» το επιτελείο του υπουργού ΠροΠο) και προσγειώθηκε σε συστάδα δέντρων. Διακομίστηκε στον Ερυθρό Σταυρό και νοσηλεύτηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Από την αξονική τομογραφία διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν επηρεαστεί οι εγκεφαλικές λειτουργίες –πληθαίνουν οι «αυτόχειρες» τύπου Ζαχόπουλου, έχουν «άγιο» φαίνεται. Η διάγνωση: ελαφριά ρήξη σπλήνας, διάστρεμμα στο ένα πόδι και ατελές κάταγμα σε σπόνδυλο -χωρίς νευρολογικά συμπτώματα. Τα καθεστωτικά Μέσα Μαζοποιημένης Εξημέρωσης προέβαλαν την «ανθρώπινη πλευρά» του θέματος (όπως και στην «υπόθεση Ζαχόπουλου», όταν περιορίστηκαν στη «ροζ» εκδοχή) και αποσιώπησαν εντέχνως την ουσία –και ο πυρήνας του ζητήματος είναι το ερώτημα: «τι γύρευε η αλεπού στο παζάρι;». Φωτεινή εξαίρεση, μέσα στον ορυμαγδό της παραπληροφόρησης και της συγκάλυψης, η εφημερίδα «Κόντρα» (09.01.2010, φύλλο 582) η οποία ανέδειξε το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις.

Υποτίθεται πως ο βλαστός Διώ(κ)της αποπειράθηκε αυτοχειριασμό λόγω ευθιξίας (τα έμμισθα παπαγαλάκια έδωσαν ρεσιτάλ αποπροσανατολισμού με ατάκες όπως «άτυχος νεαρός» και «τραγικός πατέρας»), επειδή είχε πει στους γονείς του πως είχε ολοκληρώσει επιτυχώς τις σπουδές του και περίμενε την ορκωμοσία. Αφού, λοιπόν, το παιδί ήταν σχεδόν πτυχιούχος Νομικής, φρόντισε ο μπαμπάς να το αποκαταστήσει επαγγελματικά˙ όχι όπου κι όπου, αλλά σε θέση με κύρος και προοπτικές: «ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη». Η απόφαση 7016/1/32, την οποία υπογράφει ο Χουντοχοΐδης και δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. 504/1.12.2009, κάνει λόγο για συγκρότηση «Ειδικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου των αστυνομικών». Στη συγκεκριμένη επιτροπή, μαζί με αξιωματικούς της αστυνομίας (ανώτατους, απόστρατους και εν ενεργεία), καθηγητές πανεπιστημίου και νομικούς, «διορίζεται ως μέλος και ο Διώτης Παναγιώτης του Ιωάννη, δικηγόρος Αθηνών» -δικηγόρος άνευ πτυχίου, αλλά στο Ελλαδιστάν ό,τι δηλώσεις είσαι...

Ο Χρυσοχοΐδης μίλησε για «μιντιακό κανιβαλισμό», προσθέτοντας: «Προσπαθούν κάποιοι να δημιουργήσουν νοσηρά σενάρια εκεί που η πραγματικότητα μιλά από μόνη της και δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση. Επέλεξα να δώσω μια ευκαιρία σε έναν νέο άνθρωπο με ικανότητες, εντιμότητα και ευαισθησία, περιμένοντας καλή τη πίστη να μου προσκομίσει το πτυχίο του, χωρίς κανένα απολύτως οικονομικό κόστος για το Δημόσιο...». Φυσικά, ο «νέος άνθρωπος με ικανότητες» δεν ήταν κάποιος τυχαίος, αλλά ο κανακάρης του κολλητού του –ο οποίος, ως γνήσιο εξουσιαστικό παχύδερμο, παραμένει ακλόνητος στη θέση του, παριστάνοντας τον τιμητή των πάντων. Με τη δήλωση αυτή, ο κουτοπόνηρος πολιτικάντης παραδέχεται ότι γνώριζε το παράτυπο της υπόθεσης, ομολογεί ότι εν γνώσει του υπέγραψε απόφαση που περιείχε ψευδή στοιχεία και φανερώνει πως οι διακηρύξεις περί «αξιοκρατίας» και «ίσων ευκαιριών» παραμερίζονται όταν πρόκειται για βόλεμα «ημετέρων» και «δικών τους παιδιών». Άλλο χοντροκομμένο ψεύδος συνιστά η δήλωση ότι δεν υπάρχει «κανένα απολύτως οικονομικό κόστος για το Δημόσιο...», δεδομένου ότι τόσο ο πρόεδρος όσο και τα μέλη αυτής της επιτροπής λαμβάνουν «αποζημίωση», το ύψος της οποίας καθορίζεται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και ΠροΠο -σύμφωνα με όσα προβλέπει ο νόμος και αναφέρεται στην απόφαση διορισμού της επιτροπής (η οποία αποτελείται από πολυθεσίτες και συνταξιούχους του δημοσίου). Προσέτι, ο Χουντοχοΐδης αποκαλεί τον υιό Διώ(κ)τη «ειδικό σύμβουλο» στο υπουργείο, ενώ γνωρίζει πως δεν μπορεί να έχει αυτήν την ιδιότητα, ακόμη και αν διέθετε πτυχίο Νομικής. Το Προεδρικό Διάταγμα 63 (Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα) αναφέρει με σαφήνεια ότι, για να καταλάβει κάποιος θέση ειδικού συμβούλου σε υπουργείο, πρέπει να έχει πτυχίο Α.Ε.Ι. και «ειδίκευση σε επιστημονικό ή επαγγελματικό τομέα συναφή με τις αρμοδιότητες του οικείου μέλους της κυβέρνησης ή υφυπουργού, που αποδεικνύεται με αξιόλογη επιστημονική ενασχόληση (δημοσιεύσεις, συμμετοχή σε συνέδρια, ομάδες εργασίας κ.λπ.) ή αξιόλογη επαγγελματική απασχόληση ή επαρκείς γνώσεις και σημαντική εμπειρία, ανάλογη με τα αντικείμενα που πρόκειται να του ανατεθούν...». Τέλος, προϋπόθεση για κάθε διορισμό μόνιμου ή μετακλητού υπαλλήλου στο δημόσιο, είναι η εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων ή η νόμιμη απαλλαγή από αυτές –στην περίπτωση Διώτη δεν ισχύει τίποτε από τα δύο.

Ρητορικά ερωτήματα ή αφελείς απορίες: Ο Τσιτουρίδης υποχρεώθηκε σε παραίτηση από την κυβέρνηση Καραμανλή, επειδή ζήτησε από πρύτανη μετεγγραφή-ρουσφέτι για το βλαστάρι του. Ο Ρόβλιας εκδιώχθηκε από την κυβέρνηση του Γιωργάκη επειδή επιχείρησε να κάνει κάποια συνηθισμένα ρουσφέτια. Ο Χρυσοχοΐδης, ο οποίος διέπραξε καραμπινάτη παρανομία και πλήθος εσκεμμένων παρατυπιών, γιατί παραμένει υπουργός με την πλήρη ανοχή και στήριξη του πρωθυπουργού της «διαφάνειας» και της «αξιοκρατίας»; Ο «άτεγκτος και απηνής διώκτης του εγκλήματος» πατήρ Διώ(κ)της δεν μπορεί να διωχθεί ποινικά (ο γιος του είναι ενήλικος), αλλά τίθεται τεράστιο ηθικό ζήτημα. Για τον Χρυσοχοΐδη, όμως, το ζήτημα δεν είναι μόνο ηθικό και πολιτικό, είναι και ποινικό. Θα συγκινηθεί άραγε κάποιος εισαγγελέας να παρέμβει;