Πόρ(δ)ισμα...

Στις εφημερίδες της 19^ης Μαΐου 2010 δημοσιεύθηκε ολοσέλιδη καταχώριση της MARFIN EGNATIA BANK, με τίτλο «Μήνυμα του Ανδρέα Βγενόπουλου, μη εκτελεστικού Προέδρου της MARFIN POPULAR BANK, μητρικής Τράπεζας της MARFIN EGNATIA BANK, προς όλους τους εργαζομένους της Τράπεζας». Στο κείμενο αυτό (με ημερομηνία 18 Μαΐου 2010), ο «αυτοδημιούργητος» και «αδιάφθορος» Βγενόπουλος επιχειρεί να διαδώσει το δικό του πόρισμα, να προκαταλάβει την έρευνα (αν και δε θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να του καταλογιστούν ευθύνες) και να δηλώσει «θύμα» και «συμπάσχων». Ας δούμε κάποια σημεία από το κείμενο: [...] ολοκλήρωσα σήμερα τη δική μου έρευνα για τις συνθήκες της άνανδρης δολοφονίας, αφού είχα και προσωπικές επαφές με το Σύλλογο Εργαζομένων στην MARFIN – ΕΓΝΑΤΙΑ και με τους διασωθέντες συναδέλφους του Καταστήματος Σταδίου [...] δεχθήκαμε μια απίστευτη επίθεση λάσπης κυρίως μέσα από blogs που δημοσίευαν ανώνυμες ή «επώνυμες» επιστολές ανύπαρκτων συναδέλφων μας [...] Η MARFIN – ΕΓΝΑΤΙΑ είναι ένα παράδειγμα εργοδοσίας που έχει άριστες σχέσεις με τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων της. Πραγματοποιήσαμε συγχώνευση τριών τραπεζών και παρόλο που προέκυψαν πολλοί υπεράριθμοι δεν απολύθηκε κανείς. Τα αιτήματα των εργαζομένων που μας διαβιβάζονται μέσω του Συλλόγου τους ικανοποιούνται πάντα, στον βαθμό που αυτό είναι εφικτό. Και φυσικά, ποτέ δεν έχουν υπάρξει οποιασδήποτε μορφής εμπόδια για όποιον εργαζόμενο θέλει να απεργήσει. Ποτέ δεν έχει υπάρξει επίπτωση σε έναν εργαζόμενο που έχει απεργήσει ούτε για την προαγωγή του, ούτε για τη μισθολογική του εξέλιξη, ούτε για το bonus του [...] Το κατάστημα Σταδίου είχε όλα τα από το νόμο προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας, πυρανίχνευση, πυρασφάλεια με 16 πυροσβεστήρες, έξοδο κινδύνου, ενισχυμένα τζάμια, με τους περιορισμούς όμως ενός διατηρητέου κτιρίου που δεν μπορούσε από την υφιστάμενη νομοθεσία να μετατραπεί σε φρούριο [...] Το τζάμι χτυπήθηκε με αλλεπάλληλα χτυπήματα από δύο βαριοπούλες και, παρόλο που δεν έσπασε, σε κάποια σημεία υποχώρησε και κάπου ανοίχτηκε μια τρύπα υπό συνθήκες που ασφαλώς θα μας εξηγήσει το πόρισμα των ανακριτικών αρχών. Από εκεί πετάχτηκαν ειδικές μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ και αδειάστηκε το περιεχόμενο ενός μπιτονιού που περιείχε ένα ειδικό εύφλεκτο υλικό που προκαλεί άμεσα πυκνό καπνό και συνθήκες ασφυξίας. Οι διασωθέντες το παρομοιάζουν με «βόμβες napalm» [...] Είμαι υπερήφανος που η Τράπεζά μας δεν έχει πάρει καμία κρατική ενίσχυση και που όλοι μαζί, Διοίκηση και εργαζόμενοι, προσπαθούμε να προστατέψουμε με την εργασία μας την ανεξαρτησία της Τράπεζας και τη διατήρηση των θέσεων εργασίας [...] Το τραγικό κατάστημα στην Σταδίου δεν θα λειτουργήσει ποτέ ξανά. Η 5η Μαΐου θα είναι πάντα για μας μέρα αργίας και μνήμης των συναδέλφων μας και οι οικογένειές τους έχουν γίνει ήδη και δικές μας. Η λάσπη δεν μας αγγίζει. Η οδύνη μας βαραίνει, αλλά και μας δυναμώνει για τη κρίσιμη περίοδο που διανύουμε. Αναπάντητο όμως μένει το ερωτηματικό σε ποια Πολιτεία και σε τι κοινωνία ζούμε επιτέλους.

Απορίες αφελούς: ποιος κρίνει (και με ποια κριτήρια) σε ποιον βαθμό είναι εφικτό να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των εργαζομένων (τα οποία, σύμφωνα με τον mr. MIG, ικανοποιούνται πάντα); Αν η υφιστάμενη αρχή θέλει να υπονομεύσει την ανέλιξη κάποιου υπαλλήλου, δεν μπορεί να επικαλεστεί άλλα «κουσούρια» ή «ανεπάρκειες» αυτού χωρίς να αναφερθεί στη συμμετοχή του σε απεργία; Πώς γνωρίζει ο Βγενόπουλος ότι ερρίφθησαν «ειδικές μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ» και τι εμπειρία έχουν οι διασωθέντες υπάλληλοι από «βόμβες napalm»; Το γεγονός ότι η Marfin δε συμμετέχει στα «πακέτα» διάσωσης ή ενίσχυσης του τραπεζικού συστήματος, δε σημαίνει πως ο πρώην δικηγόρος είναι άμεμπτος και άσπιλος –κυρίως ως εργοδότης σε πολλές επιχειρήσεις, αλλά και ως πάμπλουτος «από το πουθενά»...

Εν μέσω αποδοκιμασιών, πηγαίνοντας χαμογελαστός να «αποδώσει φόρο τιμής» στους τρεις νεκρούς, δείχνει τρία δάχτυλα όταν γίνεται λόγος για κότερα. Μόνο τρία κότερα διαθέτει ο «Έλληνας Berlusconi»; φτώχεια...

Την επαύριο του τραγικού γεγονότος, εργαζόμενος στο συγκεκριμένο υποκατάστημα της Marfin (τα στοιχεία του δε δημοσιοποιήθηκαν, για ευνόητους λόγους) έστειλε επιστολή-καταγγελία στον Τύπο, αναφορικά με τις συνθήκες εργασίας. Στην επιστολή ο συγκεκριμένος εργαζόμενος αναφέρει: «Νιώθω υποχρέωση απέναντι στους αδικοχαμένους συναδέλφους μου να πω αυτές τις αντικειμενικές αλήθειες. Στέλνω αυτό το μήνυμα σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και όλα τα ενημερωτικά sites. Οποιος έχει ακόμα συνείδηση, ας το δημοσιεύσει. Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι της κυβέρνησης. Η πυροσβεστική υπηρεσία δεν έχει δώσει έγγραφη άδεια για το συγκεκριμένο κτίριο, η συμφωνία ήταν κάτω από το τραπέζι, όπως άλλωστε γίνεται πρακτικά με όλες τις επιχειρήσεις και τις εταιρείες στην Ελλάδα. Το συγκεκριμένο κτίριο δεν διαθέτει πυρασφάλεια και πυροπροστασία, ούτε μελέτη ούτε εγκατάσταση, δηλαδή ψεκαστήρες οροφής, εξόδους διαφυγής, πυροσβεστικές φωλιές. Μόνο φορητούς πυροσβεστήρες, οι οποίοι φυσικά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μια εκτεταμένη πυρκαγιά σε ένα κτίριο φτιαγμένο με προ πολλού ξεπερασμένες προδιαγραφές ασφαλείας. Κανένα κατάστημα της τράπεζας δεν διαθέτει προσωπικό εκπαιδευμένο στην αντιμετώπιση πυρκαγιών. Ούτε καν στη χρήση των λιγοστών πυροσβεστήρων. Η διοίκηση προφασίζεται πάντα το κόστος και δεν κάνει ούτε στοιχειώδεις κινήσεις για να προφυλάξει το προσωπικό. Ποτέ δεν έχει γίνει άσκηση εκκένωσης οποιουδήποτε κτιρίου από τους εργαζόμενους της τράπεζας ούτε έχει γίνει σεμινάριο από πυροσβέστες, ώστε να δοθούν οδηγίες για τέτοιες καταστάσεις. Οι μόνες ασκήσεις που έχουν γίνει στη Marfin Bank είναι για σενάρια τρομοκρατικών ενεργειών και διαφυγή των μεγάλων κεφαλιών της τράπεζας από τα γραφεία τους. Το συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε ειδική πρόβλεψη για φωτιά, παρ' όλο που η κατασκευή του είναι πολύ ευαίσθητη κάτω από τέτοιες συνθήκες και παρ' όλο που ήταν γεμάτο με υλικά από πάνω μέχρι κάτω. Υλικά που παίρνουν φωτιά πολύ εύκολα, όπως χαρτί, πλαστικά, καλώδια, έπιπλα. Το κτίριο αυτό αντικειμενικά είναι ακατάλληλο για χρήση σαν τράπεζα λόγω της κατασκευής του. Καμία ομάδα προσωπικού ασφαλείας δεν έχει γνώση πρώτων βοηθειών και πυρόσβεσης, παρ' όλο που πρακτικά του ανατίθεται με προφορική εντολή κάθε φορά να προστατέψει το κατάστημα. Οι τραπεζικοί υπάλληλοι καλούνται να γίνουν πυροσβέστες και σεκιούριτι ανάλογα με τις επιθυμίες του κάθε κ. Βγενόπουλου. Τα στελέχη της τράπεζας απαγόρεψαν κάθετα και κατηγορηματικά στους εργαζόμενους να φύγουν, παρ' όλο που οι ίδιοι το ζητούσαν επίμονα από νωρίς το πρωί, ενώ επέβαλαν στους εργαζόμενους να κλειδώσουν τις πόρτες και επιβεβαίωναν συνέχεια τηλεφωνικά το κλείδωμα του κτιρίου. Οποιος φύγει, να μην έρθει αύριο για δουλειά, ήταν η μόνιμη απειλή. Τους έκλεισαν ακόμα και την πρόσβαση στο Διαδίκτυο για να μην επικοινωνούν με τον έξω κόσμο. Εδώ και μέρες επικρατεί πλήρης τρομοκρατία στην τράπεζα σχετικά με τις κινητοποιήσεις, με την προφορική προσφορά "ή δουλεύεις ή απολύεσαι". Οι δύο αστυνομικοί της ασφάλειας που δουλεύουν στο συγκεκριμένο κατάστημα για τις ληστείες δεν εμφανίστηκαν σήμερα, παρ' όλο που τα στελέχη είχαν υποσχεθεί προφορικά ότι θα τους φέρουν εκεί. Επιτέλους, κύριοι, κάντε την αυτοκριτική σας και σταματήστε να περιφέρεστε παριστάνοντας τους σοκαρισμένους. Είστε οι υπεύθυνοι για αυτό που έγινε σήμερα και σε κάποιο ευνομούμενο κράτος (σαν κι αυτά που κατά καιρούς χρησιμοποιείτε σαν παράδειγμα από τηλεοράσεως) θα ήσασταν ήδη κρατούμενοι για τις παραπάνω πράξεις. Με δόλο έχασαν τη ζωή τους οι συνάδελφοί μου σήμερα. Δόλο της τράπεζας και του κ. Βγενόπουλου προσωπικά, που έδωσε εντολή όποιος δεν δουλέψει, να μην έρθει αύριο στο γραφείο.».

 Οι φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα «Κόντρα» (15.05.2010, φύλλο 598)

Όμως, και ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Γραμματείας Τύπου της Ο.Τ.Ο.Ε. Δημήτρης Φωτόπουλος διαψεύδει τους ισχυρισμούς του Βγενόπουλου, δηλώνοντας ότι  «[...] οι τράπεζες που βρίσκονται στη διαδρομή των διαδηλώσεων έχουν ευθύνη και υποχρέωση να παίρνουν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των εργαζόμενων και των πολιτών. Οι υπόλοιπες τράπεζες κατέβασαν τα ρολά, προστάτευσαν τις εισόδους τους και δεν γνωρίζουμε αν είχαν φροντίσει να διώξουν και τους υπαλλήλους τους. Η συγκεκριμένη τράπεζα, όμως, ήταν ορθάνοιχτη και χωρίς καθόλου μέτρα ασφαλείας που θα απέτρεπαν εκδήλωση φωτιάς. Δεν έχει ούτε καν ρολά. Οι υπάλληλοι προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να φύγουν και δεν υπήρχε κανείς. Προσπαθούσαν να σπάσουν τα τζάμια και οι πυροσβέστες με λοστούς για να μπορέσουν να απεγκλωβίσουν τους ανθρώπους. Στην τράπεζα δεν υπάρχουν ειδικά συστήματα. Η πόρτα θα έπρεπε να είναι εντελώς κλειστή, για να μην μπορούν να μπουν άτομα μέσα. Υπάρχει και η πληροφορία ότι οι εργαζόμενοι είχαν ζητήσει να αποχωρήσουν και δεν τους το επέτρεψαν. Το θέμα είναι ότι τελικά το θλιβερό γεγονός έχει και φυσικούς αλλά και ηθικούς αυτουργούς. Οι ηθικοί είναι και η πολιτική της κυβέρνησης και η συγκεκριμένη διοίκηση της τράπεζας. Και πρέπει να αποδοθούν ευθύνες [...] ».