Ναζισιωνισικές χυδαιότητες…

«Πάνω στο πλοίο βρέθηκαν όπλα και δεν μπορούσαμε να αφήσουμε να ανοίξει διάδρομος διακίνησης όπλων και τρομοκρατών συνεργατών της Χαμάς και της Αλ Κάιντα…», δήλωσε ο σιωνιστής υφυπουργός Εξωτερικών Danny Ayalon, σχετικά με το δολοφονικό ρεσάλτο της επίλεκτης μονάδας "Shayetet 13" (των ειδικών δυνάμεων του ναυτικού) στο τουρκικό πλοίο "Mavi Marmara" –όπου επέβαιναν 581 επιβάτες. Ανάλογες δηλώσεις έκανε και ο υπουργός «Άμυνας» Ehud Barak: «Μπροστά στον κίνδυνο, οι στρατιώτες αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν όπλα για τη διάλυση του πλήθους, καθώς και κανονικά πυρά…», ενώ το ναζισιωνιστικό επιτελείο στρατού (Israel Defense Forces) επισήμανε με στόμφο ότι «οι κανόνες εμπλοκής επιτρέπουν στους στρατιώτες να ανοίγουν πυρ, όταν βρεθούν μπροστά σε κατάσταση κινδύνου ζωής…». Τις πλέον αηδιαστικές κουβέντες εκστόμισε ο (προερχόμενος από τα σπλάχνα του σιωνιστικού στρατού) υφυπουργός «Άμυνας» Matan Vilnai: «Δε θα επιτρέψουμε στα πλοία να φθάσουν στη Γάζα για να ανεφοδιάσουν την περιοχή αυτή που έγινε βάση τρομοκρατών και απειλεί την καρδιά του Ισραήλ. Οι στρατιώτες αντέδρασαν όπως έπρεπε. Θεωρούσαν ότι είχαν να κάνουν με υπέρμαχους ενός ανθρωπιστικού σκοπού, αλλά, τελικά, είχαν να κάνουν με αλήτες. Δεν σκοτώθηκαν εννιά ειρηνιστές, αλλά εννιά αλήτες…». Ποια ήταν τα περίφημα όπλα που υποτίθεται ότι βρέθηκαν; Δύο πιστόλια (τα οποία αποσπάστηκαν από τους σιωνιστές Rambo κατά τη διάρκεια της συμπλοκής, μαχαίρια, σιδερόβεργες και μπουκάλια. Οι Γερμανοί που βρίσκονταν στο τουρκικό πλοίο (Norman Paech, 72 ετών, πρώην βουλευτής του αριστερού κόμματος Die Linke, καθώς και οι βουλευτές του ίδιου κόμματος Inge Heger, 59 ετών και Annette Groth, 56 ετών), δήλωσαν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, λίγο μετά τον επαναπατρισμό τους: «[…] χρησιμοποιήθηκαν δύο ξύλα, δεν υπήρχε τίποτα περισσότερο. Δεν είδαμε ποτέ να χρησιμοποιείται μαχαίρι ως όπλο. Κανείς δεν οπλοφορούσε. Με ξύλα υπερασπιστήκαμε τον εαυτό μας. Ήταν μια επίθεση εναντίον μιας ειρηνικής αποστολής σε διεθνή ύδατα. Οι Ισραηλινοί μπορούν να υπερασπίζονται τη στρατιωτική ζώνη άμυνάς τους, όμως εμείς βρισκόμασταν εκτός των ορίων της. Είχαμε το δικαίωμα να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, ακόμα και να χρησιμοποιήσουμε τα όπλα με τα οποία μας επιτίθονταν […]». Φυσικά, η ναζιστική συμπεριφορά των σιωνιστών δεν περιορίστηκε στη θάλασσα: οι 610 που αρνήθηκαν να υπογράψουν τα έγγραφα για την απέλασή τους, οδηγήθηκαν σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στην έρημο Negev. Η προβλεπόμενη από το υπουργείο Εσωτερικών διαδικασία κράτησης συνήθως είναι 72 ώρες, ενώ οι πλιατσικολόγοι σιωνιστές κατέσχεσαν (δηλαδή, έκλεψαν, αφού δε θα επιστραφούν στους κατόχους) όλα τα προσωπικά είδη των συλληφθέντων:φωτογραφικές μηχανές, φορητούς υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, κλπ.

 Σκίτσο του Carlos Latuff

Είναι γνωστό (και διαπιστωμένο κατ’ επανάληψη) πως οι εκάστοτε ηγήτορες και οι πολυπλόκαμοι μηχανισμοί των κυβερνήσεων του ναζισιωνιστικού ψευδοκράτους επιδίδονται συστηματικά σε μια ποταπή προπαγάνδα, η οποία έχει δύο στόχους: αφενός να παρουσιάσει το πειρατικό σιωνιστικό ψευδοκράτος ως τον αναξιοπαθή και άκακο αμνό που περιβάλλεται από σαρκοβόρα θηρία και, αφετέρου, να καταδείξει πως οι γειτονικοί λαοί (δηλαδή, οι Άραβες) στερούνται ακόμη και των βασικών ηθικών ποιοτικών χαρακτηριστικών…

Η δεύτερη μέθοδος είναι ακόμη πιο αισχρή από την πρώτη, δεδομένου ότι προσπαθεί να πλήξει την ηθική υπόσταση των αραβικών πληθυσμών και να τους παρουσιάσει ως αδίστακτα και ανήθικα τέρατα. Έτσι, συνεπικουρούμενοι από τους υπερατλαντικούς τους προστάτες, οι ναζισιωνιστές διέδωσαν μια εμετική προπαγάνδα –ενδύοντάς την με τον μανδύα της σοκαριστικής αποκάλυψης και ακολουθώντας πιστά το δόγμα του Joseph Goebbels: «πες, πες, κάτι θα μείνει…». Συγκεκριμένα, όπως έγραψε η εφημερίδα «Κόντρα» (13.03.2010, φύλλο 591) βορειοαμερικανός χαφιεδίσκος ονόματι Paul L. Williams (τον οποίον τα καθεστωτικά "think tanks" προωθούν ως δημοσιογράφο, συγγραφέας και «ειδικό» σύμβουλο σε θέματα «τρομοκρατίας» -επί σειρά ετών συνεργάτης του F.B.I.), ανέλαβε να πείσει τη σοκαρισμένη υφήλιο πως η Χαμάς προωθεί την παιδοφιλία στα παλαιστινιακά εδάφη. Όλα αυτά ξεκίνησαν από κάποιες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν σε έναν μαζικό παλαιστινιακό γάμο (παντρεύτηκαν ταυτόχρονα γύρω στα 450 ζευγάρια και η Χαμάς απέδωσε στο γεγονός πολιτικό χαρακτήρα) που έγινε στις 30.07.2009, στην πόλη Τζαμπάλιγια (Λωρίδα της Γάζας), σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από τα σύνορα με το Ισραήλ. Οι φωτογραφίες έδειχναν άντρες ντυμένους γαμπρούς (είχαν στον λαιμό το γνωστό παλαιστινιακό κασκόλ) να κρατούν από το χέρι κοριτσάκια ντυμένα με λευκά φορέματα. Ένας κανονικός άνθρωπος, ακόμα και αν δεν γνωρίζει το τελετουργικό ενός μουσουλμανικού γάμου, θα σκεφτόταν ότι πρόκειται για παρανυφάκια. Ο χυδαίος λακές, όμως, ισχυρίστηκε ότι τα ανήλικα κορίτσια ήταν νύφες τις οποίες πάντρευαν (με το ζόρι) με τους ενήλικους άνδρες παρουσία χιλίων και πλέον καλεσμένων. Επομένως, συμπέρανε ο «εγκέφαλος», όχι μόνο η Χαμάς ευλόγησε την παιδοφιλία (υψηλόβαθμα στελέχη της παρευρέθησαν στον γάμο) με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο, αλλά και οι Παλαιστίνιοι (συλλήβδην) είναι ένας λαός διεστραμμένων και ανώμαλων. Παρεμπιπτόντως, σύμφωνα με τα τοπικά (ανδροκρατικά) έθιμα, η νύφη δεν εμφανίζεται καθόλου στον χώρο των ανδρών προσκεκλημένων κατά τη διάρκεια της γαμήλιας τελετής. Η αποκάλυψη της πλαστογραφίας προήλθε από πολλές πηγές –και όχι μόνο παλαιστινιακές. Στην ιστοσελίδα του ισραηλινού πρακτορείου "World Net Daily", (04.08.2009) ο Aaron Klein έγραψε ότι «[…] πράγματι, η Χαμάς οργάνωσε μια μαζική γαμήλια τελετή την προηγούμενη Πέμπτη, στην οποία παρευρέθησαν σχεδόν χίλιοι Παλαιστίνιοι. Πολλές από τις οικογένειες που συμμετείχαν, δήλωσαν ότι δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα για να οργανώσουν μια γαμήλια γιορτή και πως κάθε γαμπρός έλαβε δώρο 500 δολαρίων από τη Χαμάς, η οποία υπογράμμισε πως πολλοί από τους εργάτες της πρόσφεραν το 5% των μηνιαίων αποδοχών τους για τη συμπλήρωση του γαμήλιου δώρου. Ο Ahmed Jarbour, αξιωματούχος της Χαμάς στη Γάζα και υπεύθυνος για την κοινωνική δράση, μας είπε ότι η νεαρότερη νύφη της τελετής ήταν 16 ετών και οι περισσότερες ήταν άνω των 18. Μας εξήγησε, επίσης, ότι τα μικρά κορίτσια που φαίνονταν στις εικόνες και στο video, ήταν συγγενείς της νύφης ή του γαμπρού και πως είναι παράδοση να φορούν νυφικά φορέματα σε ανάλογες περιπτώσεις [...] Βρήκαμε κάποια από αυτά τα εικονιζόμενα μικρά κορίτσια, τα οποία μας είπαν ότι βρέθηκαν στη γαμήλια τελετή ως συγγενείς και όχι ως νύφες. Το ίδιο επιβεβαίωσαν τηλεφωνικώς και πολλοί Παλαιστίνιοι που παρακολούθησαν την τελετή […]».

Στα καθ’ ημάς, τη χαλκευμένη «αποκάλυψη» φρόντισαν να παπαγαλίσουν και να διαδώσουν (έστω και με καθυστέρηση κάποιων μηνών) κάποιοι εντεταλμένοι χαρτογιακάδες της κουτσομπολίστικης γραφίδας. Έτσι, στις 9 Μαρτίου 2010, η φυλλάδα («Αδέσμευτος Τύπος») του γνωστού και μη εξαιρετέου Δημήτρη Ρίζου, συνοδεία της υπογραφής κάποιας Τάνιας Μυλωνά, φιλοξένησε την πλαστή είδηση σε «αποκλειστικό» («μόνο στον Α.Τ.») πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ –συνοδευόμενο με τον πρωτότυπο χαρακτηρισμό «απίστευτο». Στις 13.03.2010, η ίδια η Μυλωνά ανασκεύασε («Οι ανήλικες ήταν παρανυφάκια!»), παραθέτοντας τη διάψευση της Χαμάς και την ανακοίνωση της παλαιστινιακής πρεσβείας στην Αθήνα. Ανάλογη επιστολή, της ιρανικής πρεσβείας, δημοσιεύθηκε στις 20.03.2010. Εν τούτοις, εξακολουθεί να δυσπιστεί –επαναλαμβάνοντας, ουσιαστικά, το αρχικό δημοσίευμα: «[…] ο Δρ Paul L.Williams που παραθέτει το υλικό (φωτογραφίες - βίντεο), υποστηρίζει τα αντίθετα. Πού είναι όμως η αλήθεια; Στις φωτογραφίες και στο σχετικό βίντεο δεν βλέπουμε πουθενά ενήλικες νύφες. Ωστόσο στον κοινό αυτό γάμο βλέπουμε πλήθος γυναικών να τον παρακολουθεί, ενώ οι νύφες (οι ενήλικες) δεν εμφανίζονται ούτε σε κάποιο μαζικό πλάνο που να τις δείχνει από μακριά, ή έστω από πίσω, ούτε καν μετά την ολοκλήρωση της τελετής, συνοδεύοντας τους νόμιμους συζύγους τους. Επί τούτου δεν υπάρχουν τα πλάνα αυτά; Κόπηκαν, με σκοπό να «στηθεί» μια κατηγορία; Ή μήπως όλα είναι έτσι ακριβώς όπως τα δείχνει και τα καταγράφει ο Δρ Paul L.Williams; Ασφαλές συμπέρασμα δεν μπορεί να βγει […] η παλαιστινιακή νομοθεσία, η οποία τροποποιήθηκε μόλις το 2005 και ισχύει στη Λωρίδα της Γάζας, θέτοντας τα 18 χρόνια ως τη μικρότερη ηλικία για γάμο, δίνει ωστόσο την εξουσία στο ισλαμικό δικαστήριο να εγκρίνει γάμους για μικρότερης ηλικίας (αγόρια και κορίτσια), αν ο ανώτατος δικαστής του ισλαμικού δικαστηρίου πειστεί ότι είναι… ώριμα σωματικά και διανοητικά […]». Η εν λόγω «δημοσιογράφος» εμμένει στη λασπολογία, αρνούμενη να ξεχωρίσει την ήρα από το σιτάρι: στον μουσουλμανικό κόσμο (ανδροκρατούμενες κοινωνίες, γαρ), πράγματι, υπάρχει η συνήθεια να παντρεύουν τις θυγατέρες τους σε αρκετά τρυφερή ηλικία –ακόμη και να τις χρησιμοποιούν ως μέσο συναλλαγής. Αυτό, όμως, απέχει παρασάγγας από την εξόφθαλμη συκοφαντία περί μαζικής γαμήλιας τελετής στην οποία οι νύφες είναι μεταξύ 6 και 8 ετών. Πρόθυμος συνοδοιπόρος της αμερικανοσιωνιστικής προπαγάνδας και ο μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος ο οποίος, μέσα από το προσωπικό του ιστολόγιο, αναπαράγει την «είδηση» και βρίσκει ευκαιρία να επιτεθεί εναντίον του νομοσχεδίου για τη νομιμοποίηση των μεταναστών «οι οποίοι σαν τα κοπάδια των αποδημητικών πουλιών εισέρχονται ανεξέλεγκτα στη Χώρα μας…» -ο ανιδιοτελής και φιλάνθρωπος χριστιανός… Στον μισαλλόδοξο και φανατικό ρασοφόρο απάντησε δεόντως ο Νίκος Σαραντάκος –ένα από τα πλέον αξιόλογα ιστολόγια εν Ελλάδι…

 Σκίτσο του Carlos Latuff

Όσο για το ποιόν (ή, πύον) του «δόκτορος» Paul L. Williams, γράφει η δημοσιογραφική ομάδα «Ιός», σε δημοσίευμα με τίτλο «Οι νέοι σταυροφόροι της απάτης» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 21.03.2010): […] ο Williams είναι ένας χριστιανός φονταμενταλιστής, φανατικός αντιμουσουλμάνος, θιασώτης και ταυτόχρονα παραγωγός κάθε υστερικής αντιμουσουλμανικής θεωρίας που ξεπήδησε στις ΗΠΑ μετά το σοκ που προκάλεσε η επίθεση στους δίδυμους πύργους. Ο Williams θεωρεί ότι είναι ένας νέος σταυροφόρος και μάλιστα ο τελευταίος υπερασπιστής της χριστιανικής Αμερικής, ενώ συνδέεται με κάθε λογής συνωμοσιολογικούς δικτυακούς τόπους. Το ιστολόγιό του (από όπου ξεκίνησε και ο μύθος για την παιδοφιλία στη Γάζα) φέρει τον αποκαλυπτικό τίτλο Η Τελευταία Σταυροφορία (The Last Crusade) και περιλαμβάνει πλήθος παρόμοιων ιστοριών, ενώ ακολουθεί την πετυχημένη συνταγή των τηλε-ευαγγελιστών, δηλαδή τη διατύπωση εξωφρενικών θεωριών σε συνδυασμό με εσχατολογικές αναφορές στη Βίβλο και τις βουλές του Κυρίου. Ένας από τους κύριους στόχους του Williams είναι ο πρόεδρος Ομπάμα, τον οποίο ο ιεραπόστολος-δημοσιογράφος θεωρεί εχθρό της χριστιανικής Αμερικής και τον κατηγορεί ως υποστηρικτή της Χαμάς και της Αλ Κάιντα […] Ήταν 7 Αυγούστου 2009, όταν ο κ. Williams ανήρτησε στο ιστολόγιό του The Last Crusade (και όχι σε βιβλίο στη... Βραζιλία, όπως λέει ο «Αδέσμευτος Τύπος») το επίμαχο κείμενο με τίτλο «Η Χαμάς παίζει ρόλο οικοδεσπότη στην παιδοφιλία». Και πώς το εμπνεύστηκε; Μήπως πήγε στη Γάζα ή μήπως είχε κάποιον που τον ενημέρωσε σχετικά και του έδωσε τις επίμαχες φωτογραφίες; Τίποτα απ' αυτά. Απλά αντέγραψε ένα τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων (AFP), το οποίο είχε καλύψει δημοσιογραφικά τον ομαδικό γάμο, ενώ έκανε χρήση και των επίσημων φωτογραφιών που κυκλοφόρησαν. Το τηλεγράφημα του AFP, με ημερομηνία 30 Ιουλίου 2009, φέρει τον τίτλο «Η Χαμάς οργανώνει ομαδικό γάμο στη Γάζα» και βέβαια δεν μιλά ούτε για παιδοφιλία ούτε μπερδεύει τις νύφες με τα παρανυφάκια. Μια βδομάδα αργότερα, ο κ. Williams αντιγράφει τις τέσσερις πρώτες παραγράφους του τηλεγραφήματος (χωρίς βέβαια να αναφέρει την πηγή) και τις συνοδεύει με τις καταγγελίες περί παιδοφιλίας. Όμως η πέμπτη παράγραφος του ίδιου τηλεγραφήματος του AFP δίνει την απάντηση στο πού βρίσκονταν οι νύφες: «Οι 450 νύφες δεν πήραν μέρος στη λαμπρή τελετή και κάθονταν μαζί με το κοινό των περίπου χιλίων καλεσμένων: τα περισσότερα ζευγάρια είχαν ήδη πάρει μέρος σε θρησκευτικές τελετές αλλού, ενώ περισσότεροι γάμοι έχουν προγραμματιστεί για τις αμέσως επόμενες μέρες». Μ' άλλα λόγια, η πηγή του κ. Williams διέψευδε εξαρχής την «αποκάλυψή» του. Αντιγράφοντας το τηλεγράφημα και αποσιωπώντας την κατάληξή του ο κ. Williams συλλαμβάνεται εδώ να πλαστογραφεί εν γνώσει του την αλήθεια [...] Για την προσωπικότητα του Paul Williams είναι ενδεικτικές και δύο λεπτομέρειες από το βιογραφικό του, τις οποίες ανακάλυψε ο καναδός φοιτητής δημοσιογραφίας Barnabe Geisweiller, ο οποίος έχει συντάξει ένα από τα πιο ολοκληρωμένα σχόλια για την πλαστή είδηση στον προοδευτικό ιστότοπο Common Dreams. Ο Geisweiller δοκίμασε να βρει τα άρθρα που ο ίδιος ο Williams ισχυρίζεται ότι έχει γράψει σε δύο μεγάλες εφημερίδες των ΗΠΑ, τη «Wall Street Journal» και την «USA Today». Το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Στο ηλεκτρονικό αρχείο της πρώτης που ξεκινά από το 1976 δεν βρέθηκε τίποτα, ενώ ούτε ο εκπρόσωπός της Τίμοθι Λέμερ μπόρεσε να εντοπίσει κάτι σχετικό. Το ίδιο συνέβη και με τη δεύτερη εφημερίδα. Η υπεύθυνη Μισέλ Πομπλέτ απάντησε ότι δεν μπόρεσε να βρει το όνομα του Paul L. Williams στα αρχεία της […].

 

Εθνοκάθαρση του ισραηλινού στρατού στην Παλαιστίνη. 

Σκίτσο του Carlos Latuff