The Last Drive
Οι Last Drive στο πάρκο Νέας Παραλίας Θεσσαλονίκης, ξημερώματα Σαββάτου 12.06.2010, στα πλαίσια του πολιτικού διήμερου «Αναιρέσεις 2010». Καταιγιστικοί και ξέχειλοι ενέργειας, όπως πάντα…
«[…] Έχουμε οι ίδιοι προγόνους που πήγαν μετανάστες και δε μας αρέσει καθόλου η σκέψη ότι τους φέρθηκαν όπως φέρονται σήμερα κάποιοι Έλληνες τους πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα μας. Όσο για τις πόλεις, θα είναι πάντα καθρέφτης των ανισοτήτων που στεγάζουν. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι (μιλάμε για το τελευταίο κύμα προσφύγων) έφτασαν σε μια πειρατική μεταθατσερική χώρα, την Ελλάδα, που "φούσκωνε" τρώγοντας τις σάρκες της και ξεπουλώντας το μέλλον της, όπου δεν υπήρχε κανένα δίχτυ ασφαλείας, ούτε στην εργασία, ούτε στην παιδεία, ούτε στην κατοικία, πουθενά, και όπου η κυρίαρχη νοοτροπία ήταν η απληστία και η αρπαχτή. Έτσι, πέρασαν αμέσως στην εξαθλίωση, και αυτός ο μετασχηματισμός είναι πάντα πολύ γόνιμο έδαφος για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Τα ΜΜΕ κατάλαβαν αμέσως προς τα πού φυσάει ο άνεμος και κάνουν ό,τι μπορούν για να διατηρούν τους μετανάστες αποπροσωποποιημένους, ανθρώπους-σκιές, σε ένα ντελίριο διαχωρισμού. Όμως, πολλοί απ’ αυτούς φτάνουν εδώ κυνηγημένοι από πολέμους στους οποίους συμμετέχουν και ελληνικές δυνάμεις και σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι είναι θύματα (εμμέσως, αλλά είναι) και της δικής μας ευρωπαϊκής "ευημερίας". Αν περιμένεις από ένα τέτοιο κράτος να δείξει αλληλεγγύη στους μετανάστες, θα περιμένεις για πάντα˙ ο ρόλος αυτός ανήκει στους ανθρώπους και στην κοινωνία […]».
«[…] Ήταν αδύνατο να μας αφήσει ανεπηρέαστους μια στιγμή που το ατομικό έγινε συλλογικό και άνοιξε ένας ζωντανός διάλογος, που δυστυχώς σήμερα φαίνεται να έχει σιγήσει. Η κοινωνική έκρηξη που ζήσαμε ήταν αποτέλεσμα συσσωρευμένης οργής και μιας ηθικής στάσης για τη δολοφονία ενός παιδιού, μια κραυγή ενός μέρους της νεολαίας σε έναν τόπο όπου ο νέος που σκέφτεται διαφορετικά από τον εικονικό μέσο όρο ήταν και είναι ο άλλος, ο ξένος. Αν προσθέσεις σ’ αυτό την υποκοσμικού τύπου διακυβέρνηση και την ορατή έλλειψη οποιασδήποτε προοπτικής, μιλάμε για τεράστια αποθέματα αγανάκτησης. Τον Δεκέμβρη οι μάσκες έπεσαν, ο παραλογισμός αυτού του συστήματος φάνηκε ολοκάθαρα και ήταν μοιραίο, όλο αυτό που έγινε, να χτυπηθεί και να συκοφαντηθεί με τόση σφοδρότητα[…]».
[Τα αποσπάσματα είναι από συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Έψιλον» της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», με αφορμή τη συμμετοχή τους στο 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ –3,4 και 5 Ιουλίου 2009].
Ετικέτες Μουσική
3 σχόλια:
O Mάρξ (χωρίς να πίνουμε και νερό στ όνομά του βέβαια) άσκησε μια εξαιρετικά οξεία κριτική στον Ουγκώ. Τον κατηγορεί, ότι χύνει κορκοδύλια δάκρυα για τους φτωχούς του κόσμου, ενώ κλείνει τα μάτια του στο σύστημα που τους γενάει.
Αυτη είναι σήμερα η πολιτική της "αριστεράς" η της "αναρχοαυτονομης" "αριστεράς" απέναντι στους μετανάστες. Μάλιστα κάνει και το μέγα σφάλμα να προσομοιάζει τους σημερινούς λαθρομετανάστες με τους ελληνες μετανάστες προς την αγαπημένη μου Γερμανία. Ωστόσο ρώτα με να σου πώ ΠΩΣ ΓΙΝΟΜΑΣΤΑΝ ΑΠΟΔΕΚΤΟΙ Ως ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.
Μας έψαχναν τα δόντια, όπως οι δουλέμποροι (Ολλανδοί στην συντριπτική του πλειοψηφία, μετά εγγλέζοι και γάλλοι, έλληνες δεν ξέρω) εψαχναν τους αρπαγμένους μαύρους. Και ξέρουμε πολύ καλά, και συ υποθέτω απο την κουλτούρα που έχεις, ποιός μας έσπρωξε στις φάμπρικες της Γερμανίας. Καλύτερα να μέναμε στο τόπο μας!!!!!
Είναι σπορ και έχει στύλ, να βρίζουμε την Ελλάδα (ας μην πολυξεχνιώμαστε ότι εχει καταντησει και ρατσιστικό) σαν όλα τα κακά του κόσμου να έρχονται απο τούτη τη γωνιά της γης.
Θα μπορούσα να κατανοήσω τη θέση της θεσμικής αριστεράς, το κάνει απο τη φόρα που εχει πάρει απο τη πρώτη διεθνη για διεθνισμό, του ΚΚΕ εσ, γιατι δεν είναι σικ, να είσαι εθνικιστης, δεν κολάει στα κοσμοπολίτικα σαλόνια που κυκλοφορούν, αλλά δεν καταλαβαίνω τον Αναρχικό χώρο που είναι κατα βάση και καταρχάς ΤΟΠΙΚΙΣΤΗΣ!!
ΤΙ ΖΗΤΆΕΙ ΔΗΛΑΔΉ Η ΑΛΕΠΟΎ ΣΤΟ ΠΑΖΆΡΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ;;;
AngeTa,
Δε διαφωνώ με όσα γράφεις για το τι υπέστησαν οι Έλληνες (και όχι μόνον αυτοί) μετανάστες στην (προικοδοτημένη με συγχωροχάρτι) μεταναζιστική Γερμανία. Όμως, αυτό δε σημαίνει ότι έχουμε το δικαίωμα να συμπεριφερόμαστε με ανάλογο (ή και χειρότερο) τρόπο στους μετανάστες ή πρόσφυγες (πολιτικούς, οικονομικούς ή ό,τι άλλο –δεν έχει σημασία) που εισέρχονται στην Ελλάδα, διότι έτσι πράττουμε το ίδιο με τους Ισραηλινούς ναζισιωνιστές–οι οποίοι, επικαλούμενοι διαρκώς το άλλοθι του Ολοκαυτώματος, θεωρούν πως έχουν το απόλυτο δικαίωμα της προληπτικής «αυτοπροστασίας» με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμη και με γενοκτονία…
Σχετικά με τα «κροκοδείλια» δάκρυα, δε νομίζω πως ισχύει για όλους. Ίσως κάποιοι έχουν αναλάβει ως κερδοφόρα εργολαβία την (φραστική και μόνο) υπεράσπιση των αδύναμων˙ αυτό, όμως, δε σημαίνει πως όσοι δηλώνουν αλληλέγγυοι παραβλέπουν το σύστημα –το οποίο είναι και η γενεσιουργός αιτία όλων των ανισοτήτων.
Όσο για τα περί «εθνικισμού» (ακόμη και με την έννοια της φιλοπατρίας) που αναφέρεις, αναρωτιέμαι: τι είν’ η πατρίδα μας; διότι, αν πατρίδα είναι τα αδηφάγα λαμόγια (πολιτικοί, οικονομικοί ή οποιουδήποτε φυράματος παράγοντες) του συστήματος και οι λογής στυλοβάτες αυτών, τότε δεν έχω καμία διάθεση φιλοπατρίας –το αντίθετο, μάλιστα…
Τέλος, δεν κατανοώ το εξής: από πού πηγάζει το αξίωμα πως ο αναρχικός (ή αντιεξουσιαστικός, ή…) χώρος «είναι κατά βάση και καταρχάς τοπικιστής…» και δεν μπορεί να περιφέρεται (όχι απαραιτήτως ως αλεπού) στο «παζάρι» του κόσμου;
Όχι, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα, ούτε ηθικό, ούτε πολιτικό, ούτε «επαναστατικό» να φερόμαστε στους μετανάστες άσχημα.
Αλλοίμονο μου, αν σκέφτομαι κάτι τέτοιο. Ούτε το σκέφτομαι, ούτε θα μπορούσα, καν να το σκεφτώ. Απλώς με ενοχλεί αυτό το επαναλαμβανόμενο σιχτίρισμα του κάθε τι που γίνεται και συμβαίνει εδώ, σάματις αλλού να είναι αλλιώς. Όχι πως εδώ θα βρεις κάτι ορθό ή σωστό, αλλά να μην περιοριζόμαστε στο δένδρο και να χάνουμε το δάσος.
Για την μετανάστευση η θέση μου είναι απλή: η μετανάστευση δεν φέρνει ευημερία ούτε στον μετανάστη, ούτε στη χώρα υποδοχής μεταναστών, αλλά στο κεφάλαιο, ή στους πλούσιους, όπως θέλεις πες το. Η μετανάστευση είναι σα μια κουτάλα που ανακατεύει μια κατσαρόλα με πλούσιους και φτωχούς και σπρώχνει το πλούτο στους πλούσιους και τη φτώχεια στους φτωχούς. Αποδυναμώνει και καθιστά αδύνατη κάθε πιθανή αντίσταση στο σύστημα. Παράδειγμα: με τους νέους Νόμους, επιτρέπεται στους εργοδότες να διώχνουν τους εργαζόμενους και προσλαμβάνουν άλλους, με 80% του μισθού του απολυμένου. Καταλαβαίνεις, γιατί το πρώτο που έκανε η σοσιαλιστική Κυβέρνηση ήταν η απονομή εύκολα και γρήγορα ελληνικής υπηκοότητας σε μετανάστες.
Το παράδειγμα της Γερμανίας το αναφέρω, γιατί η σημερινή λεγόμενη αριστερά, μας τσαμπουνάει τις αηδίες περί της μετανάστευσης των Ελλήνων στη Γερμανία, που δήθεν ωφελήθηκαν τα μάλα.
Στο τι είναι η πατρίδα μας: Είναι εκτός των άλλων η αγάπη για το δίκαιο, την ελευθερία και την ειρήνη και είναι αυτά τα συναισθήματα που σε ξεχωρίζουν από τα εγωϊστικά τέρατα της εποχής μας.
Διαβάζοντας τις «ανοιχτές φλέβες» διαπιστώνει κανείς, ότι μόνο η αγάπη για την πατρίδα έδωσε - όποτε έδωσε - στις χώρες της Λ. Αμερικής διαλλείματα αξιοπρεπούς ζωής. Βέβαια, όχι μόνο στην Λ.Α.
Απλώς, εκεί οι καταστάσεις καταπίεσης και εκμετάλλευσης είναι πιο άγριες, από οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου και καταλαβαίνεις πιο εύκολα τα διαπλεκόμενα.
Ε, τώρα δεν χρειάζεται να πω, ότι αυτοί που μας κυβερνάνε είναι πληρωμένοι πράκτορες και δεν έχουν καμία σχέση με την πατρίδα.
Μάλιστα δεν το κρύβουν καν!!! Οι πρώτες πράξεις της ιστορικής κυβέρνησης της Παπανδρέου εγγονού, ήταν η κατάργηση της λέξης «εθνικός» από μερικά Υπουργεία!
Τέλος:
Αν θεωρήσουμε την αναρχία, σαν την πρώτη πράξη μετά την πτώση της ταξικής κοινωνίας, (σε αντίθεση με την μαρξιστική άποψη, περί αναγκαιότητας της δικτατορίας του προλεταριάτου) αυτή δεν μπορεί παρά να είναι κοινοτική διακυβέρνηση.
Ιστορικά, ξεκίνησε αυτή η μορφή διακυβέρνησης (μετά της αρχαία Ελλάδα, συγγνώμη, που θα βγάλεις σπυριά, αλλά έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ) στην Ισπανία του 36, όπου ο μέγας πατερούλης έκανε ότι μπορούσε για να την σβήσει από το χάρτη.
Επομένως, αν κάποιος θα έπρεπε να είναι κατά της μετανάστευσης, θα έπρεπε να είναι ο αναρχικός, σύμφωνα με τη ρήση του μεγάλου κινηματογραφιστή Ρενουάρ: plus c' est local et plus c' est universel.
Οσο πιο τοπικό είναι, τόσο είναι πιο παγκόσμιο.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα