Δωσίλογοι αρχαίας και νεοταξικής κοπής...

Εφιάλτης (ή, Επιάλτης, όπως τον αναφέρει ο Ηρόδοτος), γιος του Ευρυδήμου. Απεικόνισή του δεν έχει διασωθεί και, γι’ αυτό, επιστρατεύσαμε το σκίτσο που φιλοτέχνησε ο Frank Miller για την εικονογραφημένη ιστορία «300». Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (Ιστορίες, βιβλία 1-9), τον Αύγουστο του 480 π.Χ., παρουσιάστηκε στον Ξέρξη και του υπέδειξε το στενό μονοπάτι που οδηγούσε (μέσα από το όρος Καλλίδρομο) στις Θερμοπύλες˙ από εκεί, ανέλαβε να οδηγήσει τους Πέρσες (συγκεκριμένα, τους επίλεκτους «Αθανάτους») ούτως ώστε βρεθούν στα νώτα των τριακοσίων Σπαρτιατών του Λεωνίδα. Μετά το οριστικό στραπάτσο και την άτακτη υποχώρηση των Περσών, η Δελφική Αμφικτυονία (ομοσπονδία δώδεκα φυλών της Στερεάς Ελλάδας και της Θεσσαλίας) τον επικήρυξε έναντι χρηματικής αμοιβής και γι' αυτό ο προδότης κατέφυγε στη Θεσσαλία. Όταν, έπειτα από χρόνια, επέστρεψε στην πατρίδα του (Αντίκυρα Φθιώτιδας) δολοφονήθηκε από κάποιον ονόματι Τραχίνιος ο Αθηνάδης αν και, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (Ιστορίες, Βιβλίο Ζ’: Πολύμνια, 213.3), η δολοφονία δεν είχε σχέση με την προδοσία…

Νεοδωσίλογος, γιος του «σοσιαλιστή» με το ζιβάγκο, εγγονός της κερκόπορτας των Δεκεμβριανών του 1944, χαϊδεμένος κανακάρης της αμερικανοεβραίας μαμάς. Δόγμα του, η ρήση του Τσολάκογλου: «θυσιάζομαι για να σώσω τη χώρα…». Περαιτέρω συστάσεις περιττεύουν…

Υ.Γ. Πλησιάζει η 71^η επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου. Άραγε, οι κοινοβουλευτικές συμμορίες και οι θεσμικοί λακέδες της παγκοσμιοποιημένης τοκογλυφίας θα τολμήσουν τα εθιμοτυπικά διαγγέλματα και, αν ναι, τι περιεχόμενο θα έχουν αυτά;