Η μέρα εκείνη δε θ’ αργήσει…

«Σήμερα το πρωί, ξεκίνησε το μποϊκοτάζ εναντίον των εβραϊκών καταστημάτων και θα συνεχιστεί μέχρι τα μεσάνυχτα. Θα εκτελεστεί με λυσσώδη σφοδρότητα και αταλάντευτη πειθαρχία…».

Paul Joseph Goebbels, δίνοντας το ακριβές στίγμα των διωγμών που εξαπέλυσαν εναντίον του «εσωτερικού εχθρού» οι ένστολοι δολοφόνοι του 3^ου Reich.

Αντί για "Goebbels" μπορούμε να τοποθετήσουμε το όνομα οποιουδήποτε θεσμικού εγκληματία (π.χ. υπουργός μπάτσων και καταστολής) και τα "εβραϊκά καταστήματα" μπορούν να αντικατασταθούν από τον εκάστοτε «εσωτερικό εχθρό» του ολιγαρχικού καθεστώτος που φέρει τον αυτάρεσκο και παραπλανητικό τίτλο «Δημοκρατία».

 Οι εικόνες που «κοσμούν» το παρόν δημοσίευμα δεν είναι πρωτότυπες ή πρωτοφανείς, ούτε και διεκδικούν εύσημα υψηλής αισθητικής. Για πολλοστή φορά, απεικονίζεται η πάγια συμπεριφορά των ανθρωπόμορφων τεράτων που αποκαλούνται «άνδρες» των Μ.Α.Τ. Το εν λόγω οπτικό υλικό αφορά στις διαδηλώσεις της 5^ης Οκτωβρίου στο κέντρο της Αθήνας.

Οι εικόνες αυτές είναι μία ακόμη υπενθύμιση προς όλους τους δουλόφρονες «νοικοκυραίους» που υποστηρίζουν πως οι κατάφρακτοι λακέδες «τη δουλειά τους κάνουν…» ή «εκτελούν εντολές…» -τόσο τα Τάγματα Εφόδου, όσο και τα SS εκτελούσαν επίσης εντολές. Με το ίδιο εθελόδουλο σκεπτικό, και η Τρόικα τη δουλειά της κάνει, και οι διεθνείς τοκογλύφοι (τράπεζες και χρηματιστήρια) τη δουλειά τους κάνουν, και ο νεοδωσίλογος-φιλοσιωνιστής G.A.P. (με την εγκληματική του συμμορία και τους πρόθυμους πατριδέμπορους συμμάχους του) τη δουλειά του κάνει και αυτός –προσφέροντας γη και ύδωρ στο αδηφάγο 4^ο Reich. Καθείς εφ’ ω ετάχθη…

 Κάποτε, ήταν πολύ δημοφιλές το σύνθημα «τρεις κι εξήντα παίρνετε και τον κόσμο δέρνετε…». Αργότερα, κατά τις δύο πρώτες μεταπολιτευτικές δεκαετίες, η στάση των συγκεκριμένων ανθρωποειδών (είτε επρόκειτο για τις δυνάμεις καταστολής του «εθνάρχη» και των διαδόχων του, είτε για τις αντίστοιχες του «σοσιαλιστή» με το ζιβάγκο) αποδόθηκε από τη λαϊκή μούσα με στιχουργικές επινοήσεις όπως «εμπρός, Ανδρέα, με Μ.Α.Τ. και Μ.Ε.Α. για μια Ελλάδα νέα…» ή «καλώς τα τα παιδάκια με τα ροπαλάκια, χωρίς τα ροπαλάκια είσαστε πουστράκια…» -χωρίς την παραμικρή ρατσιστική πρόθεση εναντίον των ομοφυλοφίλων, απλώς έτσι εθίγετο με καίριο τρόπο ο συμπλεγματικός «ανδρισμός» των γλοιωδών ροπαλοφόρων. Έκτοτε, το θράσος και ο κωλοπαιδισμός των ένστολων τσογλαναράδων έχουν παραφουσκώσει˙ τόσο λόγω της όλο και πιο ενισχυμένης πολεμικής εξάρτυσης που φέρουν, όσο και λόγω της απεριόριστης κάλυψης που τους παρέχουν οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι –ας μη λησμονούμε την προ εικοσαετίας παραίνεση του ακατονόμαστου εκ Χανίων βρικόλακα: «εσείς είσαστε το κράτος…».

 Το ποιον (μάλλον, το πύον) των αναλώσιμων (αλλά και τόσο απαραίτητων για την εξουσία) πραιτοριανών γενίτσαρων δεν έχει βελτιωθεί διόλου στο πέρασμα των ετών: πάντα αδίστακτοι και δολοφονικοί, πάντα θρασύδειλοι (λόγω συντριπτικής υπεροπλίας απέναντι στον «εχθρό»), πάντα τσουτσέκια και προγραμματισμένα ανδρείκελα, μια χαμερπής τσογλανοπαρέα...

 Σχετικά με τις αγριότητες της συγκεκριμένης ημέρας, οι γραφειοκράτες της ΕΛ.ΑΣ. εξέδωσαν ανακοίνωση στην οποία αναφέρεται ότι «διατάχθηκε έρευνα προκειμένου να εξεταστούν καταγγελίες σχετικά με τη βίαιη συμπεριφορά αστυνομικών σε βάρος ομάδας δημοσιογράφων…», αν και το υπάρχον υλικό (φωτογραφίες και βίντεο) δείχνει καθαρά τους τραμπουκισμούς που υπέστησαν όσοι βρέθηκαν στον δρόμο των αρματωμένων χοιρινών –ανάμεσά τους, η κακοποίηση της φωτορεπόρτερ Τατιάνας Μπόλαρη του πρακτορείου "Eurokinissis", καθώς και το χτύπημα με ασπίδα που δέχτηκε στο πρόσωπο φωτορεπόρτερ ξένου πρακτορείου και του κόστισε ένα δόντι. Ο συγκεκριμένος «άνδρας» των Μ.Α.Τ. συνελήφθη το πρωί της επομένης (κατηγορούμενος για «εξύβριση», «απρόκλητη σωματική βλάβη» και «βίαιη συμπεριφορά σε βάρος της φωτορεπόρτερ»), οδηγήθηκε με άκρα μυστικότητα στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων και, φυσικά, αφέθηκε ελεύθερος από τον εισαγγελέα, ο οποίος όχι μόνο δεν άσκησε καμία ποινική δίωξη εις βάρος του, αλλά  ανέθεσε την υπόθεση ανατέθηκε σε πταισματοδίκη (για να διερευνηθεί αν έχουν τελεσθεί τα αδικήματα της εξύβρισης και της απειλής, βάσει ιατροδικαστικής εξέτασης)˙ αντιθέτως, συνελήφθησαν 10 διαδηλωτές στους οποίους απαγγέλθηκαν οι συνήθεις για τη συγκεκριμένη περίπτωση κατηγορίες: «διατάραξη κοινής ειρήνης», «απόπειρα σωματικής βλάβης σε βάρος αστυνομικών», «εξύβριση», «αντίσταση κατά της αρχής», «παράνομη οπλοφορία» και άλλα τέτοια φαιδρά και βαρύγδουπα. Κερασάκι στην τούρτα, ο αφόρητα γελοίος και άχθος αρούρης Κοκκαλάκης, ο εκπρόσωπος Τύπου της μπατσαρίας, ο οποίος περιφέρει το άθλιο σαρκίο του στους τηλεοπτικούς σταθμούς προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Σε αυτόν τον προκλητικό και θρασύτατο, αδαή και αστοιχείωτο, παλαιάς κοπής σμπίρο, ανήκουν οι βαθυστόχαστες φράσεις: «Συχνά, η παρουσία των διαδηλωτών αλλά και των δημοσιογράφων, επηρεάζει συναισθηματικά στους αστυνομικούς των Μ.Α.Τ. διότι τους θυμίζει καταστάσεις και περιπτώσεις όπου θεώρησαν ότι έτυχαν άδικης μεταχείρισης από τα Μέσα Ενημέρωσης…» και «να συνειδητοποιήσουν οι δημοσιογράφοι ότι ο κίνδυνος είναι μέρος της δουλειάς τους…»˙ όμως, αν ισχύει η δεύτερη φράση, ο γραφειοκράτης μπασκίνας θα πρέπει να δεχτεί ότι το ίδιο αφορά και τους έμμισθους πραιτοριανούς του καθεστώτος –οπότε, ας μην κλαψουρίζουν όταν γίνονται (καθ’ όλα θεμιτός) στόχος...

(Πηγές: «Ελευθεροτυπία», Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011 (ρεπορτάζ της Αργυρώς Μώρου) / «Ελευθεροτυπία», Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011 (ρεπορτάζ: Αργυρώ Μώρου – Αντωνία Ξυνού) / «Ελευθεροτυπία», Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011 (ρεπορτάζ της Γεωργίας Δαμά) / indymedia Αθήνας, Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011).

 Εν κατακλείδι, οι ένστολοι μούλοι με τις πανοπλίες και τον βαρύ οπλισμό δεν είναι «εργαζόμενοι με στολή» ούτε «παιδιά της εργατικής τάξης και του λαού» -όπως, με περισσή κουτοπονηριά, διαδίδει το «Κ».Κ.Ε. Είναι ο κατιμάς της κοινωνίας, αδίστακτα και αναξιοπρεπή καθάρματα που δεν έχουν το ηθικό σθένος να κερδίσουν τα προς το ζην με τρόπο έντιμο και μη εξουσιαστικό. Η φυσική τους εξόντωση (όπως ο Ηρακλής εξολόθρευσε τη Λερναία Ύδρα) αποτελεί επιτακτική και αδήριτη ανάγκη. Η μέρα εκείνη δε θ’ αργήσει…

 Υ.Γ.₁: Ενώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν. Για δεύτερη φορά μέσα σ’ έναν μήνα, και μάλιστα την επομένη των τελευταίων αγριοτήτων, ένστολοι (αστυνομικοί και ειδικοί φρουροί) συγκεντρώθηκαν έξω από το υπουργείου της λεωφόρου Κατεχάκη (ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα διαμαρτυρίας της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής) και, κραδαίνοντας τα εκκαθαριστικά τους σημειώματα (τα οποία τοιχοκόλλησαν στον εξωτερικό τοίχο του υπουργείου ΠροΠο), διαμαρτυρήθηκαν για τις περικοπές που έχουν υποστεί οι μισθοί και τα επιδόματά τους από την αρχή του έτους και βροντοφώναξαν: «Όχι άλλες μειώσεις, όχι άλλες αφαιμάξεις των μισθών μας!…». Για την παγίως δολοφονική συμπεριφορά των ομογάλακτων ροπαλοκρανοφόρων, ούτε κουβέντα –και πάλι. Προφανώς, αδυνατούν να κατανοήσουν το πόσο αναλώσιμοι είναι…

Υ.Γ.₂: Όπως επισημαίνει και η λαϊκή σοφία, «στην αναμπουμούλα χαίρεται ο λύκος…». Πληροφορούμεθα, λοιπόν, ότι, την ίδια ημέρα που οι διαδηλωτές κακοποιούνταν από τους «άνδρες» των μονάδων καταστολής, ο Βασίλης Σαραλιώτης (το δεξί χέρι του Κορκονέα το βράδυ της δολοφονίας του έφηβου Γρηγορόπουλου) αποφυλακιζόταν υπό τον (μοναδικό) όρο να παραμένει μόνιμα στη Δράμα -στον τόπο καταγωγής του. Για την Ιστορία, να υπενθυμίσουμε ότι ο συγκεκριμένος ειδικός φρουρός είχε καταδικαστεί πρωτοδίκως (στις 11 Οκτωβρίου 2010) σε δεκαετή κάθειρξη για απλή συνέργεια στην ανθρωποκτονία του 15χρονου -αυτή είναι η μικρότερη δυνατή ποινή που προβλέπεται για το συγκεκριμένο αδίκημα. Τώρα, λίγες ημέρες πριν χρονίσει ως έγκλειστος, το Πενταμελές Εφετείο Λαμίας (με ομόφωνη απόφασή του και παρά την αντίθετη εισήγηση του εισαγγελέα της έδρας Χαράλαμπου Λακαφώση) αναστέλλει την εκτέλεση της ποινής του. Στην αίτηση αποφυλάκισης που είχε υποβάλει, ο Σαραλιώτης επικαλούταν ως λόγους την ασθένεια στενού συγγενικού του προσώπου και τις οικονομικές δυσχέρειες που αντιμετωπίζει η οικογένειά του. Όπως όλοι γνωρίζουμε, η «Δικαιοσύνη» εξάντλησε όλη της την αυστηρότητα όταν επέβαλε τις ποινές για την υπόθεση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς» -υπόθεση για την οποία, οι καταδικασθέντες (όχι όλοι) ευθύνονταν μονάχα για κάποιες υλικές ζημιές…

Υ.Γ.₃: Όταν μια κυβέρνηση παραπαίει, συνήθως «αλλάζει ο Μανωλιός και βάζει τα ρούχα του αλλιώς» –σε πιο εκσυγχρονιστική ορολογία: ανασχηματισμός, αναδόμηση, κλπ, για να έχουν να ασχολούνται τα χαχόλια. Κάτι ανάλογο επιχείρησαν και οι υψηλά ιστάμενοι γραφειοκράτες της μπατσαρίας (μαζί με τον υπουργό του «Σαμίνα», φυσικά), μετά τους τελευταίους τραμπουκισμούς των «ανδρών» τους. Τα ονόματα δεν έχουν καμία σημασία, αφού η τακτική των καθαρμάτων θα παραμείνει αναλλοίωτη. Το κορυφαίο σημείο στις πρόσφατες «αλλαγές» είναι η ανάκληση από την αποστρατεία του αντιστράτηγου Χαράλαμπου Χριστοφαρεΐζη, προκειμένου να αναλάβει καθήκοντα συμβούλου του Παπουτσή. Τι εστί Χριστοφαρεΐζης; ήταν διοικητής των μονάδων αστυνομικών επιχειρήσεων (επί υπουργίας Παπαθεμελή και Γείτονα) και ηγήθηκε της ηρωικής επιδρομής των Μ.Α.Τ. εναντίον των συνταξιούχων τρομοκρατών –οι οποίοι, τον Μάρτιο του 1995, διαδήλωναν έξω από το μέγαρο Μαξίμου και χαλούσαν την υπερπολύτιμη αυτοσυγκέντρωση του πάνσοφου και λαοπρόβλητου εκσυγχρονιστή Σημίτη…