Α-ΛΟΓΟΙ ΣΚΟΥΠΙΔΟΡΑΒΔΟΥΧΟΙ...

Λευκίμμη νότιας Κέρκυρας, Πέμπτη 29 Μαΐου 2008. Οι κάτοικοι της περιοχής διαδηλώνουν, για μία ακόμη φορά, κατά της δημιουργίας Χ.Υ.Τ.Α. (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων) μόλις 350 μέτρα από τον οικισμό (ενώ η νομοθεσία προβλέπει 1.500 μέτρα τουλάχιστον. Άλλωστε, η Ευρωπαϊκή Ένωση, με οδηγία της, περιορίζει την αδειοδότηση νέων Χ.Υ.Τ.Α. μέχρι τις 16 Δεκεμβρίου 2009, αφού προωθεί τους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων και όχι Απορριμμάτων, δηλαδή τους Χ.Υ.Τ.Υ.

Πώς απαντά η εξουσία στις κινητοποιήσεις των κατοίκων; με τον κλασικό τρόπο, δηλαδή, με την ανηλεή και λυσσαλέα επέμβαση των δυνάμεων καταστολής (οι γνωστοί "μεροκαματιάρηδες" των Μ.Α.Τ.). Το αποτέλεσμα της ένστολης βιαιότητας είναι πολλοί τραυματίες και μια νεκρή γυναίκα, η 43χρονη Μαρία Κουλούρη. Τα Μ.Μ.Ε. μιλούν για "τροχαίο": ένας 16χρονος, στην προσπάθειά του να διαφύγει, έπεσε επάνω στην άτυχη γυναίκα (η οποία εξέπνευσε αργότερα και κηδεύτηκε το απόγευμα της Τρίτης). Οι αυτόπτες μάρτυρες, στις καταθέσεις τους, περιγράφουν αλλιώς το γεγονός: ο έφηβος πήγε να πάρει το "παπάκι" του που είχε μείνει μεταξύ δύο οδοφραγμάτων, αλλά στην επιστροφή οι ένστολοι τον χτύπησαν με τα κλομπ στα χέρια και στη μέση, με αποτέλεσμα να πέσει και το δίκυκλο να κυλήσει και να χτυπήσει την άτυχη γυναίκα. Τη βαναυσότητα των "πραιτόρων" (μη λησμονείτε τον Βύρωνα) περιέγραψαν άπαντες οι παρόντες. Βέβαια, ο Ρουσόπουλος (άξιος εκπρόσωπος μιας κυβέρνησης που είναι άξια απόγονος της μετεμφυλιακής Δεξιάς) έδωσε "γραμμή" να φορτωθεί η ευθύνη στον 16χρονο, δηλώνοντας (με τα υπέροχα ελληνικά του): «Το γεγονός ότι από την επέμβαση κάποιοι προσπάθησαν να ξεφύγουν για τους χ, ψ λόγους που γνωρίζουν οι ίδιοι (διότι, προφανώς, για να προσπαθήσουν να ξεφύγουν από εκείνο το σημείο κάτι θα είχαν να ανησυχήσουν) και στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν, η μοτοσυκλέτα έπεσε πάνω σε μια άτυχη γυναίκα, την τραυμάτισε και, όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια, σε τόσο σοβαρό βαθμό ώστε να μην μπορεί να γλιτώσει τη ζωή της, αυτό δε σημαίνει ότι έχει την ευθύνη (που εσείς, στην πρώτη σας ερώτηση, βάλατε) η αστυνομία (…) Εάν, δηλαδή, η ελληνική Πολιτεία προσπαθεί να τηρήσει τον νόμο και φτάνουμε στο άλλο άκρο να πιστεύουμε ότι στην προσπάθειά της να τηρήσει τον νόμο κάποιοι, οι οποίοι ξεφεύγουν από τον νόμο και σκοτώνουν στην πορεία έναν άνθρωπο, μπορούν να αποδώσουν στην ελληνική Πολιτεία την ευθύνη, επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι ξεφεύγει από τη λογική (…)» (Press Room, 2 Ιουνίου 2008). Φυσικά, οι Λευκιμμαίοι δε συμφωνούν με τον Ρουσόπουλο, ούτε με τις προθέσεις των τοπικών κοτζαμπάσηδων, όπως διαβάζουμε και στην ιστοσελίδα τους .

Εμφανής η "περιποίηση" στα πλευρά του...

Η Μαρία Κουλούρη στο έδαφος.

Οι αποκαλούμενοι Χ.Υ.Τ.Α. διαφοροποιούνται από τις χωματερές επειδή διαθέτουν ένα νάιλον (μια μεμβράνη πλαστικού, αμφίβολης αποτελεσματικότητας), στον πυθμένα και τα σκουπίδια καλύπτονται με χώμα και μερικές φορές με μπάζα. Βέβαια, το πλαστικό σχίζεται κάθε φορά που τα απορριμματοφόρα ρίχνουν μέσα βαριά αντικείμενα. Άλλωστε, είναι γνωστό πως ο κάθε Χ.Υ.Τ.Α. καταλήγει σε ανεξέλεγκτη χωματερή (Χ.Α.Δ.Α. ή Χώρος Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων). Το αποτέλεσμα είναι η μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα, δηλαδή, του νερού που προορίζεται για πόση και άρδευση. Σύμφωνα με τις μετρήσεις που έκανε το Γενικό Χημείο του Κράτους, το σύνολο των πηγών της Κέρκυρας είναι σχεδόν ακατάλληλο για πόση.

Είναι γνωστό πως, στην Ελλάδα, ο καθένας μπορεί να "λειτουργήσει" μια αυτοσχέδια χωματερή. Άλλωστε, χωρίς υπερβολή, ολόκληρη η χώρα μια χωματερή είναι, δεδομένου ότι αριθμεί περισσότερους από 3.000 (επίσημους) σκουπιδότοπους. Για προγράμματα ανακύκλωσης ας μη συζητάμε, διότι θα απογοητευθούμε οικτρά. Χωρίς να είναι παράξενο, ακόμη και το ίδιο το κράτος υπονομεύει τη λειτουργία της ανακύκλωσης. Και όχι μόνο αυτό, αλλά οραματίζεται σκουπιδότοπους σε προστατευμένες (υποτίθεται) περιοχές.

Σύμφωνα με την παροιμία, «το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο μαζί το πρόσωπο». Στην προκειμένη περίπτωση, και τα δύο χέρια είναι κουλά: ένας κρατικός μηχανισμός με διδακτορικό στην αργομισθία και τον παρασιτισμό κι ένας λαός αριστούχος της σχολής του "δε βαριέσαι". Εδώ, το ψάρι δε βρωμάει μόνο από το κεφάλι˙ βρωμάει και η ουρά και το κυρίως σώμα. Κάποια στιγμή, μάλλον σύντομα, θα πνιγούμε από τα ίδια μας τα περιττώματα – κυριολεκτικά ή μεταφορικά. Αυτή, ίσως, θα ήταν και η πλέον δίκαιη κατάληξη…