ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓ(Ρ)ΙΟΥΣ...

Ιστορία 1^η: Ονομάζεται Διονύσης Χονδρός, κάτοικος Άμφισσας. Μαζί με την παρέα του, εκσφενδόνισαν μια μολότοφ εναντίον περιπολικού. Κατά τη διαφυγή, σωριάστηκε στο οδόστρωμα – δεδομένου ότι πάσχει εκ γενετής από βαριά μορφή άσθματος και ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή σε μεγάλη δόση. Οι φίλοι του τον μετέφεραν στο νοσοκομείο και συνελήφθησαν άπαντες. Ανέλαβε την αποκλειστική ευθύνη για τη ρίψη της μολότοφ και προφυλακίστηκε. Αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας και, στο Μικτό Ορκωτό δικαστήριο, ανέλαβε και πάλι την ευθύνη, επισημαίνοντας πως δεν υπήρχε πρόθεση για πρόκληση πυρκαγιάς ή τραυματισμού. Η ετυμηγορία: 5 χρόνια με αναστολή στους δύο συγκατηγορούμενούς του (για απλή συνέργεια) και 14 χρόνια χωρίς αναστολή στον Διονύση Χονδρό και, μάλιστα, χωρίς κανένα ελαφρυντικό (παρά τα 23 του χρόνια και το λευκό ποινικό του μητρώο). Οδηγήθηκε στη φυλακή της Άμφισσας, όπου υπέστη επαναλαμβανόμενες κρίσεις άσθματος. Ακολούθως, μεταφέρθηκε στο (τρόπος του λέγειν) "νοσοκομείο" των φυλακών Κορυδαλλού όπου και διαπιστώθηκε η σοβαρότητα της κατάστασής του. Εδώ και λίγες εβδομάδες νοσηλεύεται (φρουρούμενος, διότι αποτελεί μέγα δημόσιο κίνδυνο) στο "Σωτηρία". Η εκδίκαση της έφεσης ορίστηκε για τον Μάρτιο του 2009, αλλά ο πρόεδρος του δικαστηρίου που τον καταδίκασε δεν ενδιαφέρθηκε (το αντίθετο, μάλιστα) να καθαρογραφεί η απόφαση, με αποτέλεσμα ο Διονύσης να μην έχει τη δυνατότητα να ζητήσει την αποφυλάκισή του μέχρι το εφετείο. Λεπτομέρεια (σημαντική): με το συγκεκριμένο θέμα καταδέχθηκε να ασχοληθεί μόνο η εβδομαδιαία εφημερίδα "Κόντρα" (19.10.2008).

Ιστορία 2^η: Για την "υπόθεση ζαρντινιέρα" έχουν γραφτεί και ακουστεί πολλά. Την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου ήρθε το δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΛ.ΑΣ. για να δώσει ακόμη ένα χαστούκι στις όποιες προσδοκίες του Αυγουστίνου Δημητρίου για ηθική δικαίωση. Συγκεκριμένα, στον αρχιφύλακα ο οποίος κλωτσούσε με μανία τον Κύπριο φοιτητή στο πρόσωπο, επιβλήθηκε ποινή 6μηνης αργίας με απόλυση (απόφαση καρμπόν με το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο). Έτερος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. (εις βάρος του οποίου, σε πρώτο βαθμό, είχε επιβληθεί ποινή 4μηνης αργίας με πρόσκαιρη παύση) τιμωρήθηκε με χρηματική ποινή 1.000 ευρώ (ιλιγγιώδες ποσό, πράγματι). Στον τρίτο της "ζωηρής" παρέας (αστυφύλακας αυτός), επιβλήθηκε ποινή 4μηνης αργίας με απόλυση και οι υπόλοιποι τέσσερις απαλλάχθηκαν. Για να το πούμε απλά, η "ποινή της αργίας" μεταφράζεται σε παρακράτηση του μισθού κατά 60%. Σε πρώτο βαθμό, είχε επιβληθεί ποινή 15ήμερης αργίας και στον πρώην διευθυντή της Κρατικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης (ο οποίος ήταν παρών και, απλώς, παρακολουθούσε την κλοτσοπατινάδα), αλλά έχει πλέον συνταξιοδοτηθεί (από τον Μάρτιο του 2008), αφού προηγουμένως διετέλεσε αστυνομικός διευθυντής Κιλκίς (αυτό θα πει "δυσμενής μετάθεση"!!!). Η υπόθεση εκκρεμεί ακόμη στα ποινικά δικαστήρια αλλά, «χωριό που φαίνεται…».

Ιστορία 3^η: Την Τετάρτη 22 Οκτωβρίου ξανάρχίσε στις φυλακές Κορυδαλλού η δίκη για την υπόθεση του Ε.Λ.Α. Οι τέσσερις κατηγορούμενοι (Χρήστος Τσιγαρίδας, Κώστας Αγαπίου, Ειρήνη Αθανασάκη και Αγγελέτος Κανάς) καταδικάστηκαν σε πρώτο βαθμό βάσει της ναζιστικής θεωρίας της "συλλογικής ευθύνης". Συγκεκριμένα, ο Τσιγαρίδας ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για συμμετοχή στην οργάνωση (αν και δε μίλησε για συγκεκριμένες ενέργειες) και οι υπόλοιποι τρεις καταδικάστηκαν ως απλοί συνεργοί (επειδή «προσέφεραν ψυχική συνδρομή» στους άγνωστους δράστες). Εν συνεχεία, άλλο ομοβάθμιο δικαστήριο τους απήλλαξε – ακόμη και τον Τσιγαρίδα, μιας και δεν αποδείχθηκε τίποτα συγκεκριμένο εις βάρος του. Τώρα, το νέο έκτακτο τρομοδικείο (τύποις Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων) εκδικάζει τις δύο εφέσεις για την αποκαλούμενη "δίκη Ε.Λ.Α." στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού και όχι στο Εφετείο της Αθήνας, επικαλούμενο τη «φύση της υπόθεσης» και «λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας». Σα να λέμε, εκ προοιμίου ένοχοι…

Ιστορία 4^η (και η πλέον διαχρονική): Το ρεπορτάζ με τίτλο «Συγχωροχάρτια σε επίορκους της ΕΛ.ΑΣ.» δημοσιεύθηκε την Κυριακή 19 Οκτωβρίου, όχι σε φύλλο του αντιεξουσιαστικού ή εξωκοινοβουλευτικού χώρου, αλλά στην καθ’ όλα "έγκυρη" και "σοβαρή" (φιλοκυβερνητική και γνωστή για τις αγαθές της σχέσεις με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, αλαφουζοπαπαχελοφυλλάδα) "Καθημερινή" και υπογράφει ο Γιάννης Σουλιώτης. «(…) Από τα στοιχεία της Διεύθυνσης Προσωπικού του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας προκύπτει ότι κάθε χρόνο 4 – 5 κατά μέσον όρο αστυνομικοί που ελέγχονται για σοβαρά παραπτώματα, όπως εμπόριο ναρκωτικών, εκβιασμούς, απάτες, μαστροπεία, ακόμη και ανθρωποκτονία, επιστρέφουν στην ενεργό δράση αξιοποιώντας "κενά" στις ελεγκτικές διαδικασίες. Σε πολλές περιπτώσεις εισπράττουν και ως αποζημίωση όσους μισθούς αντιστοιχούν στους μήνες που τελούσαν σε διαθεσιμότητα ή αργία (…) Οι διατάξεις (Π.Δ. 22/1996) για τον πειθαρχικό έλεγχο αστυνομικών, ορίζουν ότι οι αποφάσεις των πειθαρχικών οργάνων της ΕΛ.ΑΣ. πρέπει να συμβαδίζουν με αυτές των ποινικών δικαστηρίων (…) Έχει κατ’ επανάληψη παρατηρηθεί, πολύκροτες υποθέσεις διαφθοράς μόλις κλείσουν τον δημόσιο κύκλο τους στα Μ.Μ.Ε. να καταλήγουν σε αθωωτικές αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων. Μεσολαβούν, άλλωστε, 2 – 3 ή και περισσότερα χρόνια μέχρι την ολοκλήρωση της ποινικής διερεύνησής τους, διάστημα ικανό να επιφέρει άμβλυνση των αρχικών εντυπώσεων. Σε κάποιες περιπτώσεις, το παζλ συμπληρώνουν "περίεργες" εξαφανίσεις βασικών μαρτύρων, καθώς και ανακλήσεις καταθέσεων, με συνέπεια την αθώωση των κατηγορουμένων λόγω ανεπαρκούς κατηγορητηρίου (…)». Σ’ αυτά τα πλαίσια, 25 από τους 29 κατηγορούμενους για υπόθεση διαφθοράς που αποκαλύφθηκε το 1997 (παράνομες "ελληνοποιήσεις", χρηματισμούς από ιδιοκτήτες οίκων ανοχής και χαρτοπαικτικών λεσχών, συμμετοχή σε διάφορα "κυκλώματα" και πολλές άλλες συναφείς "δραστηριότητες") απαλλάχθηκαν μετά από 11ετή (!!!) ανακριτική διαδικασία. Στην πορεία αυτή, οι τρεις δικογραφίες συγχωνεύθηκαν σε μία, πολλά αδικήματα παραγράφηκαν και οι εμπλεκόμενοι είχαν όλον τον χρόνο στη διάθεσή τους προκειμένου να "μαγειρέψουν" την έκβαση της υπόθεσης. Τελικά, θα καθίσουν στο εδώλιο μόλις τέσσερις: ο Ηλίας Λουκάς (πρώην σύμβουλος του τότε υπουργού Δημοσίας Τάξεως, Γιώργου Ρωμαίου), ο Ηλίας Γεωργιλές (πρώην διοικητής του περιβόητου Α.Τ. Ομόνοιας), ο πρώην αστυνομικός Α. Μητσιώνης (παλαιότερα καταδικασμένος και αθωωθείς σε δεύτερο βαθμό για υποθέσεις μαστροπείας και "ξέπλυμα μαύρου χρήματος", καθώς και μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη για την υπόθεση του Ε.Λ.Α.) και η ιδιοκτήτρια οίκων ανοχής Μαριάννα Πολίτου. Η έρευνα του εισαγγελέα Γεωργίου Γεράκη εστίασε και στα υπερβολικά χρηματικά ποσά (δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια, σε δραχμές τότε) που "επένδυαν" κάποιοι από τους κατηγορούμενους στο χρηματιστήριο. Έγινε λόγος για κατάχρηση των μυστικών κονδυλίων που παίρνει η ΕΛ.ΑΣ. από τα υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Δημόσιας Τάξης (για στρατολόγηση χαφιέδων, εξαγορά συνειδήσεων, κ.ά.), καθώς και για "ξέπλυμα μαύρου χρήματος" προερχόμενο από "κυκλώματα της νύχτας". Τελικά, έγινε δεκτό πως άπαντες οι "επενδυτές της Σοφοκλέους" χρησιμοποιούσαν ποσά προερχόμενα από αποταμιεύσεις, νόμιμα εισοδήματα, δωρεές, κ.ο.κ. Και, για να μην υπάρχουν παράπονα και υπόνοιες περί μεροληψίας ή προκατάληψης, αυτά συμβαίνουν σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια – όπως στο Κιλκίς, για παράδειγμα.

Γκε – γκε; (ή χρειάζεται και άλλη ιστορία;)