ΜΑΣΕΣ, ΞΑΠΛΕΣ...

Δύο ειδήσεις σχεδόν πανομοιότυπες, μέσα σε δύο ημέρες. Συκιές Θεσσαλονίκης και Κάτω Αχαΐα. Δύο κατασχέσεις (η μία από "δημόσιο" φορέα και η άλλη από τους συνήθεις ληστές), ουσιαστικά για το τίποτα.

Στις Συκιές Θεσσαλονίκης, τετραμελής οικογένεια κινδυνεύει να μείνει άστεγη καθώς η Τράπεζα Αττικής προσπαθεί να επιτύχει την κατάσχεση του (76 τ.μ.) διαμερίσματός της για ένα χρέος 1.716 ευρώ. Ο 57χρονος πατέρας (συνταξιούχος Δημοσίου) παραδέχεται πως υπήρξε από την πλευρά του κακοδιαχείριση των πιστωτικών καρτών και ζητά διακανονισμό για να πληρώσει την "εξωφρενική" οφειλή του, αλλά η τράπεζα αρνείται. Το διαμέρισμα (αξίας περίπου 120.000 ευρώ) που "χαλβαδιάζουν" οι λιμοκοντόροι τοκογλύφοι, αγοράστηκε το 1994 με δάνειο από άλλη τράπεζα και παραμένει υποθηκευμένο (δηλαδή, δεν έχει ακόμη εξοφληθεί). Στο δικαστήριο, το αίτημα της τράπεζας έγινε δεκτό και, παράλληλα, έχουν προστεθεί τόκοι και δικαστικά έξοδα. Ο πλειστηριασμός ορίστηκε για τις 12 Νοεμβρίου. Κατά τα’ άλλα, υποτίθεται πως απαγορεύεται η κατάσχεση της πρώτης κατοικίας για χρέη έως 10.000 ευρώ. Αυτά τα "ευαγή ιδρύματα", στα οποία όλες οι κυβερνήσεις (κυρίως, από "εκσυγχρονισμού" και δώθε) έχουν δώσει "γη και ύδωρ", καταδικάζονται κατ’ επανάληψη στα δικαστήρια για επιβολή παράνομων επιβαρύνσεων και καταχρηστικών όρων σε κάθε είδους συναλλαγές με τους πελάτες τους δεν πτοούνται και συνεχίζουν απτόητα: ό,τι απορρίπτουν τα δικαστήρια και οι υπουργικές αποφάσεις, οι κυριλέ μαφιόζοι το επαναφέρουν (και, μάλιστα, δριμύτερο, εν είδει τιμωρίας) με άλλη ονομασία και γαρνιρισμένο με περίτεχνη ορολογία (για να εμπνέουν το ανάλογο δέος). Είναι, δε, τόσο απύθμενο το θράσος τους, ώστε προσφεύγουν ακόμη και στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να νομιμοποιήσουν το νταβατζιλίκι τους. Βέβαια, οι κυβερνήσεις σφυρίζουν αδιάφορα, θεωρώντας πως με κάποιες (ανεφάρμοστες, στην πράξη) υπουργικές αποφάσεις έχουν πράξει το χρέος τους. Έτσι, όσοι εισβάλλουν στα συγκεκριμένα μαγαζιά και φεύγουν με το σακί γεμάτο τραπεζογραμμάτια (η επίσημη ονομασία αυτής της χαρτούρας) είναι άξιοι θαυμασμού και συγχαρητηρίων. Εδώ εμφανίζεται ο Βγενόπουλος και μου ρίχνει μια αγωγή (όχι ότι θα ασχολούταν μαζί μου, απλώς λέω…), αλλά κρύβομαι πίσω από την ανωνυμία και του λέω να φάει κοπριές… Δυστυχώς, υπάρχουν και οι βλακωδώς νομοταγείς που καταδιώκουν τους απαλλοτριωτές (εκ του "απαλλοτρίωση") των τραπεζών, νομίζοντας ότι έτσι συμβάλλουν στην τήρηση της ευνομίας και της ευταξίας (και της ευθυμίας, ενδεχομένως). Κάπως έτσι, βρέθηκε πίσω από τα σίδερα και ο Γιώργος Βούτσης - Βογιατζής και ο Γιάννης Δημητράκης νωρίτερα. Σε όλους αυτούς, τους απηνείς διώκτες των κοινωνικοπολιτικών παρανόμων, μια ευχή έχω να δώσω: να σας τα φάνε οι τράπεζες, ρουφιάνοι!!!

Στην Κάτω Αχαΐα, το Ι.Κ.Α. Πατρών (βασιζόμενο σε δικαστική απόφαση) κατέσχεσε την τραπεζαρία ενός 80ετούς γέροντα (συνταξιούχου του Τ.Ε.Β.Ε., με σύνταξη 450 ευρώ μηνιαίως), για οφειλές του ύψους 994 ευρώ. Η συγκεκριμένη τραπεζαρία αποτελείτο από ένα ξύλινο τραπέζι και τέσσερις ξύλινες καρέκλες – αντικείμενα τα οποία οι "ειδήμονες" (δηλαδή, ο δικαστικός κλητήρας και οι συν αυτώ) αξιολόγησαν με 145 ευρώ. Το σπίτι δεν μπόρεσαν να του το πάρουν (γκαντεμιά, ρε!!!), διότι δεν του ανήκει. Έτσι συμπεριφέρονται τα ασφα-ληστρικά ταμεία τα οποία απαιτούν άμεσα και έγκαιρα (αλλιώς, υπάρχει πρόστιμο) τον οβολό μας (ακόμη και για την πιο "ευτελή" επαγγελματική δραστηριότητα), κοινοί νταβατζήδες που μας δίνουν την υποδιαίρεση της υποδιαίρεσης από όσα μας έχουν κλέψει και "τζογάρουν" ανεξέλεγκτα (και ατιμώρητα, φυσικά) σε (σο)δομημένα ομόλογα και άλλα "τοξικά" τραπεζικά προϊόντα (να αποπατήσω τους νεολογισμούς σας γιάπικα σαπρόφυτα!). Έτσι, δεκάδες συνταξιούχοι έχουν αποβιώσει χωρίς να εισπράξουν το εφάπαξ, αφού η καθυστέρηση της καταβολής του φθάνει έως και τους 18 μήνες (στο Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων εκκρεμούν περίπου 12.500 αιτήσεις συνταξιοδοτηθέντων, απαιτούνται 500 εκατομμύρια ευρώ και υπάρχουν μόνο 33 εκατομμύρια). Αυτό περιμένει και ο συνταξιούχος στις Συκιές Θεσσαλονίκης, για να αποπληρώσει το στεγαστικό δάνειο, αλλά έσπευσε να τον προλάβει η τράπεζα. Άλλωστε, η προοπτική συνταξιοδότησης δεν εγγυάται απολύτως τίποτα: περιμένεις έως τα 60 – 65 (συχνά και περισσότερο), πρέπει να έχεις συμπληρώσει συγκεκριμένο αριθμό ενσήμων και ετών ασφάλισης (ακόμη και για την κατώτατη σύνταξη, ειδάλλως έχασες όσα έχεις πληρώσει), αναρωτιέσαι πόσο ακόμη θα ζήσεις μετά την ηλικία αυτή για να αποσβέσεις την υποχρεωτική "επένδυση" (συχνά τους τα αφήνουμε αμανάτι, ειδικά αν δεν υπάρχει σύζυγος ή απόγονοι), εν τω μεταξύ έχεις χάσει έναν σκασμό χρήματα στον (επίσης υποχρεωτικό) "κλάδο υγείας" (δεδομένου ότι, όποτε χρειάστηκε, καταδέχθηκαν να σου καλύψουν μόνο ένα πενιχρό ποσοστό των όποιων εξόδων), το εντελώς χαμένο (υποχρεωτικό και αυτό) χρονικό διάστημα (αμισθί, βεβαίως) που "αφιερώνουν" οι άρρενες στη μαμά (μητριά) πατρίδα, τελειωμό δεν έχει ο κατάλογος με τα "πλεονεκτήματα". Υπολογίζεται πως, λόγω της υπόθεσης με τα "δομημένα ομόλογα" (700 εκατομμύρια ευρώ "επενδύθηκαν" την περίοδο 2005 – 2006 και δεν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση για τη σημερινή αξία και τις ετήσιες "αποδόσεις" αυτών), οι κομματικώς διορισμένοι ερίφηδες που (υποτίθεται ότι) διοικούν τα ασφαλιστικά ταμεία κατάφεραν να απολέσουν το 45% των χρημάτων που τους εμπιστεύτηκαν (υποχρεωτικά, να μην ξεχνιόμαστε) οι ασφαλισμένοι. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση αρνείται επίμονα να δημοσιοποιήσει το ύψος των αποθεματικών των Ταμείων (η τελευταία ενημέρωση έγινε στις 31.12.2006) και η Πετραλιά (με το γνωστό ύφος της ξεπεσμένης και ξινισμένης κυράτσας) δηλώνει «αρκεί που γνωρίζω ΕΓΩ τα αποθεματικά…» - Άφεριμ!!! Πάντως, η εν λόγω θείτσα, καταδέχθηκε να μας ενημερώσει πως «(…) ποσό ύψους 1,3 δισ. ευρώ είναι επενδυμένο σε αμοιβαία κεφάλαια: 913 εκατομμύρια ευρώ στα δύο Αμοιβαία της "ΑΕΔΑΚ Ασφαλιστικών Οργανισμών", η σύνθεση των οποίων αποτελείται από Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου και Μετοχές Υψηλής Κεφαλαιοποίησης του Χ.Α.Α. και 400 εκατομμύρια σε Αμοιβαία Κεφάλαια εσωτερικού τα οποία διαχειρίζονται ελληνικές ΑΕΔΑΚ (…)». Όλα καλά, λοιπόν, αφού οι εγχώριοι χρηματιστές είναι άμεμπτου ηθικής. Είναι αξιοθαύμαστη η άνεση με την οποία κάποιοι ομιλούν για εκατομμύρια, δισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια ευρώ τα οποία (να μην ξεχνιόμαστε), αν και δεν τους ανήκουν, τα διαχειρίζονται κατά το δοκούν. Τεράστια χρηματικά ποσά, προϊόν πολυετούς και συστηματικής ληστείας που υφίστανται οι (υποχρεωτικώς) "ασφαλισμένοι" (οι οποίοι, συν τοις άλλοις, επιβαρύνονται και με την καθιερωμένη ετήσια αύξηση στο υπάρχον χαράτσι). Παράλληλα, η αδιαφορία και η γραφειοκρατική αγκύλωση οδήγησαν στην απώλεια περίπου 140 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό που θα μπορούσαν να πάρουν τα Ταμεία ως επιστροφή από τις (όλο και πιο κερδοφόρες) φαρμακοβιομηχανίες. Δεν πειράζει, όμως, οι διοικούντες είναι άρχοντες και χουβαρδάδες - με τα χρήματα των κορόιδων, βεβαίως…