Gary McKinnon

Gary McKinnon, Σκωτσέζος "hacker", γεννηθείς το 1966 στη Γλασκώβη. Συνελήφθη το 2002 και κατηγορείται, από την κυβέρνηση των Η.Π.Α., ότι διέπραξε τη «μεγαλύτερη επίθεση όλων των εποχών σε στρατιωτικά πληροφοριακά συστήματα» (97 υπολογιστές με ηλεκτρονικά αρχεία του Πενταγώνου, της N.A.S.A. και όλων των ενόπλων δυνάμεων των Η.Π.Α.), κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ Φεβρουαρίου 2001 και Μαρτίου 2002, αν και ο ίδιος ισχυρίζεται πως το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να βρει στοιχεία για τη συγκάλυψη υποθέσεων U.F.O. «Δεν έψαχνα για πράσινα ανθρωπάκια και ιπτάμενους δίσκους, δεν είμαι τόσο αφελής. Αναζητούσα αποδείξεις για την ύπαρξη αεροσκαφών εξωγήινης τεχνολογίας, μηχανική την οποία χρησιμοποιεί ο στρατός των Η.Π.Α., αφήνοντας τον υπόλοιπο κόσμο στο σκοτάδι της άγνοιας...», δήλωσε αργότερα. Η διείσδυση στα (υποτίθεται) «επτασφράγιστα» αρχεία, δεν υπήρξε δύσκολη υπόθεση: «Βρήκα στο διαδίκτυο ένα πρόγραμμα, το οποίο επιτρέπει στον χρήστη να βλέπει ποιοι υπολογιστές χρησιμοποιούν λογισμικό Windows και ποιοι από αυτούς προστατεύονται από κωδικό πρόσβασης. Κανένας από τους υπολογιστές των αμερικανικών υπηρεσιών δε διέθετε κωδικό ασφαλείας [...] Το ίδιο το Πεντάγωνο, σε επίσημη αναφορά του, παραδέχεται πως οι ετήσιες συνήθεις παραβιάσεις από hackers είναι περίπου 250.000. Είναι σαφές ότι με βλέπουν σαν τον αποδιοπομπαίο τράγο [...]». Όσο για τις προθέσεις του, είναι αφοπλιστικά ειλικρινής: «Δεν έκανα κάτι κακό. Κάποια στιγμή, μάλιστα, σκέφτηκα πως αφού με ανακάλυπταν (άλλωστε, ήθελα να με βρουν), ίσως να ήθελαν να με αξιοποιήσουν στις υπηρεσίες τους˙ συνήθως αυτό γίνεται με τους πολύ καλούς hackers...». 

Οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι των Η.Π.Α. υποστηρίζουν ότι οι δραστηριότητες του McKinnon προκάλεσαν ζημίες 700.000 δολαρίων και πως η ηλεκτρονική του εισβολή στη ναυτική βάση Earle (στο New Jersey), λίγο μετά την 11^η Σεπτεμβρίου, έθεσε εκτός λειτουργίας 300 υπολογιστές – εκθέτοντας, έτσι, σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια. Μετά από δικαστικό μαραθώνιο που ξεκίνησε το 2006, η Βουλή των Λόρδων ανακοίνωσε (στις 30.07.2008) πως η έκδοσή του στις Η.Π.Α. είναι εφικτή. Η υπεράσπισή του, προσπαθώντας να ακυρώσει την έκδοση (που θα είχε ως πιθανότατη συνέπεια κάθειρξη 60-70 ετών στο Guantánamo και χρηματικό πρόστιμο 2 εκατομμυρίων δολαρίων, δεδομένου ότι χαρακτηρίζεται «τρομοκράτης»), επικαλέστηκε τη διάγνωση (της ψυχιατρικής κλινικής του Πανεπιστημίου του Cambridge, υπογεγραμμένη από τον καθηγητή ψυχοπαθολογίας Simon Baron-Cohen) ότι ο McKinnon πάσχει από το σύνδρομο Asperger - μορφή αυτισμού. Στις 26.11.2009, το υπουργείο Εσωτερικών του «Ηνωμένου Βασιλείου» ανακοίνωσε πως επιτρέπει την έκδοση. Επόμενη κίνηση (και, ίσως, τελευταία ελπίδα) των υπερασπιστών του McKinnon θα είναι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο. 

 

Ο Gary McKinnon δεν είναι κάποιος φλογερός επαναστάτης, ούτε καν ένας ανυπάκουος αντιρρησίας˙ ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως "computer nerd" (κάτι σαν «σπασικλάκι μανιακό με τους υπολογιστές») και είναι ένας, μάλλον, «απολίτικος» άνθρωπος. Οι ενέργειές του, όσο κι αν φαντάζουν «αντισυστημικές», στερούνται πολιτικού υπόβαθρου ως προς τα κίνητρα. Παρά ταύτα, ένας από τους συλλογισμούς που μπορούμε να κάνουμε, είναι και ο εξής: από τη στιγμή που χιλιάδες hackers καταφέρνουν και παραβιάζουν τα «κλειδωμένα» κιτάπια κάποιων μηχανισμών (οι οποίοι θέλουν να αυτοπροβάλλονται ως απρόσβλητοι και πανίσχυροι), γιατί να μη θεωρήσουμε πως οι ίδιοι μηχανισμοί δεν είναι άτρωτοι γενικά (δηλαδή, και στα λοιπά πεδία); Ο McKinnon δεν πολυενδιαφέρθηκε να καλύψει τα ίχνη του και, γι’ αυτό, παγιδεύτηκε σχετικά εύκολα. Δε συμβαίνει, όμως, το ίδιο και με κάποιους αποφασισμένους, οι οποίοι διακινδυνεύουν διαρκώς την ίδια τους την υπόσταση για να καταφέρουν ταπεινωτικά πλήγματα (γοήτρου, κυρίως) στους τερατώδεις εξουσιαστικούς μηχανισμούς. Βέβαια, οι προσκυνημένοι επαΐοντες, οι δηλωσίες της καθημερινότητας, έχουν ήδη αποφανθεί εδώ και καιρό: πίσω από κάθε έμπρακτη (κυρίως βίαιη) αμφισβήτηση της εξουσίας κρύβονται έμμισθοι πράκτορες, χειραγωγούμενοι προβοκάτορες και τα συναφή. Τις θεωρίες αυτές, τις προωθεί και τις αναπαράγει, ασμένως και με προθυμία, η δωσίλογη καθεστωτική «αριστερά» και δη το περίφημο «κώμα του λαού»...