Η "ζωή" συνεχίζεται...

"Solidarity with Jewish Activist" Σκίτσο του Βραζιλιάνου Carlos Latuff

Η "Β' Tselem" θεωρείται η μεγαλύτερη ισραηλινή μη κυβερνητική οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, στις 22.11.2009, συμπλήρωσε 20 χρόνια από την ίδρυσή της. Ακριβώς την ημέρα εκείνη, στην ιστοσελίδα της, δημοσιεύθηκε ένας απολογισμός θυμάτων της τελευταίας 20ετίας, τον οποίον πραγματοποίησε το «Ισραηλινό Κέντρο Ενημέρωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στις Κατεχόμενες Περιοχές». Τα αριθμητικά δεδομένα μιλούν για 8.881 νεκρούς από το 1989 μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου 2009 – εκ των οποίων, 7.398 Παλαιστίνιοι (τουλάχιστον 1.537 ανήλικοι) και 1.483 Ισραηλινοί (139 ανήλικοι). Από τους Ισραηλινούς νεκρούς οι 488 ήταν στρατιωτικοί ή αστυνομικοί και οι υπόλοιποι (995) πολίτες οι οποίοι σκοτώθηκαν (οι περισσότεροι) σε βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας μέσα στο Ισραήλ ή στα Κατεχόμενα. Ως τα πλέον πολύνεκρα χρονικά διαστήματα, καταγράφονται η Πρώτη Ιντιφάντα (1987-1993), η Δεύτερη Ιντιφάντα (άρχισε το 2000) και η επίθεση γενοκτονίας «Χυτό Μολύβι» που εξαπέλυσε ο σιωνιστικός στρατός κατοχής στη Γάζα (27.12.2008-18.01.2009 - με 1.387 νεκρούς Παλαιστίνιους, εκ των οποίων 320 ανήλικοι και 111 γυναίκες). Επίσης, τουλάχιστον 335 Παλαιστίνιοι βρίσκονται σήμερα σε ισραηλινές φυλακές (επ' αόριστον και χωρίς δίκη), υπό καθεστώς «διοικητικής κράτησης» και πάνω από 4.300 σπίτια Παλαιστινίων έχουν κατεδαφιστεί στη Δυτική Οχθη (στη θέση τους χτίζονται εβραϊκοί οικισμοί, για 500.000 έποικους). Στη Λωρίδα της Γάζας τουλάχιστον 6.240 σπίτια κατέστρεψε ή κατεδάφισε ο ισραηλινός στρατός μέσα στην προαναφερθείσα εικοσαετία (από τα οποία 3.540 καταστράφηκαν κατά την επιχείρηση «Χυτό Μολύβι») και ακόμα, σχεδόν στο σύνολό τους, παραμένουν ερείπια λόγω των απαγορεύσεων του Ισραήλ για εισαγωγή των απαιτούμενων οικοδομικών υλικών στην αποκλεισμένη Γάζα.

Σκίτσο του Ιρανού Mohammadreza Akbari

Κατά τ’ άλλα, υπάρχει «διεθνές δίκαιο» και οι ένοχοι πάντα λογοδοτούν – ενίοτε, δε, τιμωρούνται (όπως κάποιοι ξεπουπουλιασμένοι και ξεπεσμένοι, άρα και άχρηστοι πλέον, πρώην σύμμαχοι). Έτσι, στις 15.09,2009, ο (Νοτιοαφρικανός, εβραϊκής καταγωγής και θρησκεύματος) δικαστής Richard Goldstone, επικεφαλής ανεξάρτητης (με ή χωρίς εισαγωγικά το επίθετο) επιτροπής, παρουσίασε, στο Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (U.N.H.R.C.), την (575 σελίδων) έκθεσή του ("Goldstone Report"), με την οποία κατηγορούσε το Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου στη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησης «Χυτό Μολύβι» στη Λωρίδα της Γάζας. Η έκθεση αυτή, υιοθετήθηκε (στις 16.10.2009, στη Γενεύη) από το Συμβούλιο και, θεωρητικά, προέκυψε η δυνατότητα (και, λιγότερο, η πιθανότητα) να επικηρυχθούν ως εγκληματίες πολέμου ανώτατοι Ισραηλινοί πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι. Από τις 47 χώρες-μέλη του Συμβουλίου, 25 υπερψήφισαν την έκθεση (Ρωσία, Κίνα και Ινδία ανάμεσά τους), 6 την καταψήφισαν (Η.Π.Α., φυσικά, Ιταλία, Ουγγαρία, Ολλανδία, Ουκρανία, Σλοβακία), 11 απείχαν και 5 αρνήθηκαν να ψηφίσουν (ανάμεσά τους το "Ηνωμένο Βασίλειο" και η Γαλλία). Μέσω της εν λόγω έκθεσης, ο Goldstone καλεί το Ισραήλ και τη Χαμάς (την οποία επίσης κατηγορεί) να πραγματοποιήσουν αξιόπιστες έρευνες σε χρονικό διάστημα έξι μηνών και, αν δεν συμμορφωθούν, προτείνει να κινηθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες για τους διεθνείς εγκληματίες πολέμου. Μετά το ψήφισμα, επόμενοι σταθμοί της έκθεσης Goldstone είναι το Συμβούλιο Ασφαλείας και η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. στη Νέα Υόρκη - όργανα από τα οποία αποφασίζονται οι όποιες κινητοποιήσεις. Βέβαια, η σιωνιστική κυβέρνηση του Ισραήλ, έχει εξαρχής απορρίψει συλλήβδην την έκθεση ως «μεροληπτική και αναξιόπιστη» και τόνισε ότι θα κινητοποιούσε όλους τους φίλους στον Ο.Η.Ε., στις Η.Π.Α. και σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, ώστε, όπως δήλωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών, «η έκθεση αυτή απλά να θαφτεί...». Σημειωτέον ότι το Ισραήλ δεν είναι μέλος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και δεν μπορεί να παραπεμφθεί παρά μόνο με εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας, στο οποίο όμως οι Η.Π.Α. έχουν δικαίωμα βέτο. Και ο νοών νοείτω...

Σκίτσο του Βραζιλιάνου Carlos Latuff

Το πόσο αξιόπιστες και αποτελεσματικές είναι οι επιτροπές αυτού του είδους, έχει αποδειχθεί επανειλημένως. Στις 12.02.2009, ο Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε., Ban Ki-moon, ανακοίνωσε την έναρξη των ερευνών τετραμελούς επιτροπής (πρόεδρος της οποίας ήταν ο πρώην επικεφαλής της Διεθνούς Αμνηστίας, Ian Martin) για τη διερεύνηση εννέα περιπτώσεων ισραηλινών επιθέσεων κατά εγκαταστάσεων του Ο.Η.Ε. κατά τη διάρκεια της τελευταίας εισβολής στη Γάζα (27/12/08 – 19/01/09). Τελικά, η επιτροπή παρέδωσε την έκθεσή της τον Μάιο του 2009, και ο Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. είπε πως θα τη μεταβίβαζε στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Αν και η έκθεση ήταν σαφής ότι (για τις έξι από τις εννέα περιπτώσεις τις οποίες διερεύνησε) οι Σιωνιστές είχαν χτυπήσει εσκεμμένα τις εγκαταστάσεις του Ο.Η.Ε., ο Ban Ki-moon δήλωσε μεταξύ άλλων: «[...] η τετραμελής επιτροπή, δεν αποτελεί δικαστικό σώμα και δεν εγείρει ερωτήματα νομικών υποχρεώσεων [...] σε ό,τι δεν άπτεται των ζητημάτων με τα οποία καταπιάστηκε η επιτροπή, δεν είναι στους στόχους μου να προχωρήσω σε παραπέρα διερεύνηση [...] σκοπεύω να ασχοληθώ με τα περιστατικά τα οποία σχετίζονται με το προσωπικό του Ο.Η.Ε. στη βάση της κάθε περίπτωσης ξεχωριστά και μέσω διαλόγου με την κυβέρνηση του Ισραήλ [...]». Δηλαδή, ο ίδιος ο θύτης αποφασίζει (ή, τουλάχιστον, συναποφασίζει) αν θα κατηγορηθεί για τη διάπραξη αξιόποινων πράξεων. Πράγματι, ο Ban Ki-moon συναντήθηκε με τον ισραηλινό πρόεδρο Shimon Peres, του παρέδωσε περίληψη της έκθεσης και ο τελευταίος, όπως ήταν φυσικό, εξέφρασε τις επιφυλάξεις του. Σύμφωνα με την έκθεση, οι Σιωνιστές είχαν καταστρέψει 53 εγκαταστάσεις της Υπηρεσίας Αρωγής του Ο.Η.Ε. (U.N.R.W.A. - United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East), μεταξύ των οποίων 37 σχολεία (έξι εκ των οποίων χρησιμοποιήθηκαν ως καταφύγια από άμαχους), έξι ιατρικά κέντρα και δύο αποθήκες. Βέβαια, η έκθεση ασχολήθηκε μόνο με εννέα περιπτώσεις, γεγονός το οποίο αποδεικνύει (για μία ακόμη φορά) ότι ο Ο.Η.Ε. δεν ενδιαφέρεται να ζορίσει το Ισραήλ, αλλά απλώς να εισπράξει κάποια αποζημίωση και να αναγκάσει τους Σιωνιστές να είναι προσεκτικότεροι (μαζί του) στο μέλλον. Φυσικά, αν στη θέση του Ισραήλ ήταν το Ιράν (ή η Συρία, ή...), ο Οργανισμός Ηνωμένων Εχθρών θα είχε πιέσει με όλη του τη δύναμη και θα είχε κινήσει θεούς και δαίμονες. Ομως, τώρα, αρκούνται σε χάδια και φιλικές (ή, γονεϊκές) συστάσεις...

Σκίτσο του Ιρανού Salam Mohammadi