Η Αγία Τράπεζα...

Αδίκως διαμαρτύρεστε και υποπίπτετε στο ασυγχώρητο αμάρτημα του χυδαίου λαϊκισμού: η δωσίλογη κυβέρνηση των πράσινων ανδρείκελων διεκπεραιώνει στο ακέραιο την αποστολή της, βάσει σταθερού και ανυποχώρητου προγράμματος. Τουλάχιστον, να κατανοήσουν και οι τελευταίοι αφελείς αυτής της χώρας (διότι, η συντριπτική πλειονότητα προσέρχεται στις κάλπες ωθούμενη από ευτελή κι εμετικά μικροσυμφέροντα) πως οι εκάστοτε τρόφιμοι του χαμαιτυπείου της πλατείας Συντάγματος (και, εν γένει, τα ποικιλόμορφα και με πολιτικό προσωπείο διευθυντήρια) δεν είναι «υπηρέτες του λαού», παρά εντεταλμένοι αχυράνθρωποι των υπερεθνικών ελίτ και του παγκοσμιοποιημένου (πλέον) κεφαλαίου –και, δη, του τραπεζικού. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια λειτουργεί και η παρασιτική συμμορία του ΓΑΠ (Γλοιώδης Αυλικός Πλουτοκρατών) με τους ποικιλόμορφους θεσμοθετημένους κατασταλτικοί μηχανισμοί της. Έτσι, υπό την καθοδήγηση της επονομαζόμενης «τρόικας» (Δ.Ν.Τ., Ε.Ε. και Ε.Κ.Τ.) το υπουργείο Οικονομικών προχωρά στην (εσπευσμένη και κατεπείγουσα) κατάρτιση νομοσχεδίου για τη δημιουργία «Ταμείου Σταθερότητας του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος» -το οποίο προβλέπεται στο μνημόνιο (καλύτερα, μνημόσυνο) που έχει συνυπογράψει η δωσίλογη ψευδοκυβέρνηση (μαζί με τους ψευδοπατριώτες του Καρατζαφύρερ) και επικυρώθηκε στις 6 Μαΐου 2010 υπό τον βαρύγδουπο τίτλο «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ και το διεθνές νομισματικό ταμείο». Σύμφωνα με το υπό κατάρτιση νομοσχέδιο, τον πρώτο λόγο θα έχει η Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία θα αναλάβει τη στελέχωση του Ταμείου -το οποίο θα προικοδοτηθεί με 10 δισεκατομμύρια ευρώ (ποσό το οποίο, αν χρειαστεί, θα ενισχυθεί περισσότερο) προερχόμενα (όπως πάντα) από τη βίαιη φορολόγηση των υπηκόων. Υποτίθεται ότι αποστολή του συγκεκριμένου Ταμείου θα είναι να δοκιμάσει τις αντοχές των τραπεζών, προκειμένου να διαπιστώσει εγκαίρως τις ανάγκες τους για κεφάλαια –ανάγκες που θα προκύψουν μετά τις διαγραφές των επισφαλών απαιτήσεων (π.χ. δάνεια που δεν μπορούν να «εξυπηρετηθούν» λόγω αδυναμίας των δανειοληπτών) και θα δίνει το «φιλί της ζωής» στους μεγαλοσαράφηδες όταν οι διοικήσεις των τοκογλυφικών καταστημάτων θα δηλώνουν ότι δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες αυτές μέσω αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Ουσιαστικά, πρόκειται για μία ακόμη χαριστική ρύθμιση υπέρ των αδηφάγων αρπακτικών του χρήματος, περί ενός ακόμη μηχανισμού σωτηρίας των υπερκερδών του εγχώριου τραπεζικού συστήματος –μετά τα «πακέτα σωτηρίας» των δισεκατομμυρίων ευρώ (28 + 15 = 43) που έχουν ήδη διατεθεί για το χατίρι τους. Τι προβάλλεται ως αντάλλαγμα σε όλα αυτά; πιθανότητα η τράπεζα θα δίνει στο Ταμείο έναν αριθμό προνομιούχων μετοχών (αντίστοιχο με το ποσό της βοήθειας που θα λαμβάνει όταν αντιμετωπίζει πρόβλημα κεφαλαιακής επάρκειας) και θα αναλαμβάνει την υποχρέωση (στην περίπτωση που δεν επιστρέψει τα δανεικά μέσα στον προκαθορισμένο χρόνο) οι μετοχές αυτές να μετατρέπονται σε κοινές –αποκτώντας, έτσι, νέο στρατηγικό εταίρο: το Δημόσιο. Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, θα έχει τη μορφή ενός Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) και θα έχει κύριο μέτοχο το ελληνικό Δημόσιο (το οποίο θα διαθέσει τα απαραίτητα ποσά, αντλώντας από το πακέτο σωτηρίας των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ του δανεισμού), ενώ υπάρχει «κερκόπορτα» και για  «ιδιωτική συμμετοχή». Ένα είναι σίγουρο: τα λιμοκοντόρικα δουλικά του πολιτικού συστήματος δίνουν (για μία ακόμη φορά) επιτυχείς εξετάσεις στα αφεντικά τους, διαφυλάσσοντας με κάθε τρόπο τα συμφέροντα αυτών…

 Σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή 

(«Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 13.06.2010)

Και, για να λαϊκίσουμε ακόμη περισσότερο, θα σταθούμε σε δημοσίευμα με τίτλο «Η κρίση δεν άγγιξε τα χρυσά στελέχη» (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 13.06.2010. Από το εν λόγω ρεπορτάζ συνάγεται το συμπέρασμα ότι οι περισσότερες τράπεζες έχουν διατηρήσει σε δυσανάλογα υψηλά επίπεδα (συγκριτικά με τις ζημιές που ανακοινώνουν) τις αμοιβές (πάγιες ή έκτακτες) των υψηλόβαθμων στελεχών τους (ελληνιστί, golden boys and girls) –παρά το γεγονός ότι δε βρίσκονται στα επίπεδα των περασμένων ετών, αφού μειώθηκαν κατά μέσο όρο 22,74%. Και, έστω, να δεχτούμε ότι ο όμιλος M.I.G. του Βγενόπουλου (στον οποίον παρατηρούνται οι πλέον δυσθεώρητες αποδοχές χρυσοκάνθαρων) δεν ευνοήθηκε από τα κρατικά πακέτα σωτηρίας˙ δεν ισχύει, όμως, το ίδιο για την Εθνική, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, την Alpha Bank, την Eurobank, την Πειραιώς και την Αγροτική…

«Καταθέστε τις αποταμιεύσεις σας στις τράπεζες, για να εξασφαλιστούν οι συντάξεις των διευθυντικών τους στελεχών…». Σκίτσο του Ισπανού Andrés Rábago García ("El Roto").

Κι ενώ οι αγιογδύτες πλιατσικολόγοι της αγέλης των πράσινων τρωκτικών έχουν βάλει στο στόχαστρο τους μη έχοντες (προσβλέποντας στην απόλυτη εξαθλίωση αυτών), ο διορισμένος διοικητής του ευαγούς ιδρύματος που φέρει την αυτάρεσκη ονομασία «Τράπεζα της Ελλάδος» προτείνει επιθετικές (δηλαδή, ανεξέλεγκτες) αποκρατικοποιήσεις, όχι μόνο για δημοσιονομικούς και διαρθρωτικούς λόγους, αλλά και ως μέσο για να ενισχυθεί η ρευστότητα –ενδεχομένως για να επιτευχθεί μεγαλύτερη εισροή ρευστού στους ναούς της τοκογλυφίας. Σύμφωνα με τον Προβόπουλο, το δημόσιο χρέος έχει περιορίσει δραματικά τη ρευστότητα του συστήματος, με αποτέλεσμα αρκετές τράπεζες να λειτουργούν σε οριακό επίπεδο. Γι’ αυτό, συνιστά να χρησιμοποιηθούν ως αιχμή του δόρατος οι αποκρατικοποιήσεις, με σκοπό την προσέλκυση ξένων επενδυτικών κεφαλαίων –τα οποία θα αποκαταστήσουν (εν μέρει) την απολεσθείσα ρευστότητα του συστήματος. Έτσι, σε συνδυασμό και με την πλήρη «κινεζοποίηση» των εργασιακών σχέσεων, θα δημιουργηθεί το πλέον κατάλληλο περιβάλλον για να λάβει χώρα το πείραμα που θα θεωρείται επάξια το μεγαλύτερο σκλαβοπάζαρο της νέας εποχής. Παράλληλα, οι τράπεζες ενισχύονται διαρκώς και δύσκολα θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα ρευστότητας, όσο κι αν παρατηρείται συνεχής εκροή καταθέσεων από επιχειρήσεις και νοικοκυριά (μείωση κατά περίπου 16 δισεκατομμύρια ευρώ, σχεδόν 7%, το πρώτο τετράμηνο του 2010) και μεταφορά χρημάτων στο εξωτερικό ή σε τραπεζικές θυρίδες –λόγω της ανασφάλειας και του πανικού που προκαλούν οι (κάθε άλλο παρά αβάσιμες) φήμες για επικείμενη ελεγχόμενη πτώχευση της χώρας και επιστροφή σε εγχώριο νόμισμα. Το σενάριο είναι πάγιο: ακόμη κι αν το μεγάλο μέρος του πληθυσμού εξαθλιωθεί, χρειάζεται η ηγεσία του πεφωτισμένου κεφαλαίου για να επέλθει η ανόρθωση. Βέβαια, κάπως έτσι, σκέπτονταν οι «ανώτεροι» την εποχή του Λουδοβίκου 16^ου και του τσάρου Νικόλαου Β’….

Υ.Γ. Διαβάζουμε στην εφημερίδα «Κόντρα» (φύλλο 603, Σάββατο 19 Ιουνίου 2010) σε κείμενο με τίτλο «Χρήμα με ουρά στους τραπεζίτες»: «[…] Όπως αποκαλύπτεται από τις οικονομικές καταστάσεις της Eurobank, τον Απρίλη και το Μάη εκδόθηκαν ομόλογα ύψους 3.950 εκατ. ευρώ με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου. Τον Απρίλη η Eurobank δανείστηκε άλλα 720 εκατ. ευρώ σε ειδικά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Έτσι, μέσα σ’ ένα δίμηνο η τράπεζα των Λάτσηδων ενισχύθηκε με 4,662 δισ. ευρώ, τα οποία προστέθηκαν στο 1,025 δισ. που είχε ήδη λάβει μέχρι τα τέλη Μάρτη.».