Κυριακή 29 Απριλίου 2012

«Ανάπτυξη» [III]

Μία μόλις εβδομάδα πριν τη νέα εκλογική φαρσοκωμωδία, πολύς λόγος γίνεται και πάλι για την πολύφερνη «ανάπτυξη» με τους αναρίθμητους μνηστήρες και αγαπητικούς. Όσο για το ποια ανάπτυξη έχουν επιτύχει (εδώ και δεκαετίες) οι αυτόκλητοι «σωτήρες» και πορνοβοσκοί, το γνωρίζουμε άπαντες –και ας λένε τα λαμόγια ότι η χώρα είναι «ατμομηχανή ανάπτυξης». Πλέον, μέσα στον ορυμαγδό των απολύσεων και της πλήρους διάλυσης των εργασιακών σχέσεων υπέρ της εργοδοσίας (με αποτέλεσμα την αναδιανομή του πλούτου προς τα επάνω), ανθούν οι πάσης φύσεως τοκογλυφικές, σαράφικες και μαυραγορίτικες δραστηριότητες –σαφέστατη απόδειξη της τροχιάς εξαθλίωσης που ακολουθεί η αδούλωτη και ανυπότακτη τροϊκαλάνδη των Βαλκανίων. Στο συγκεκριμένο θέμα έχουμε αναφερθεί άλλες δύο φορές («Ανάπτυξη» I  και «Ανάπτυξη» II) και, όπως φαίνεται, το έργο δε θα εξαντληθεί με μια τριλογία. Όποιος και από τους δύο νεοδωσίλογους και αν εκλεγεί την επόμενη Κυριακή, απλώς θα πάρει τη σκυτάλη από τον εντεταλμένο λακέ Παπαδήμ(ι)ο και θα ακολουθήσει τον δρόμο της υποτέλειας και της εξάρτησης που ακολουθεί το νεοελληνικό κράτος εδώ και σχεδόν δύο αιώνες –και μας τον παρουσίασε με τον πλέον επίσημο (κι εκσυγχρονισμένο) τρόπο ο μούλος της αμερικανοεβραίας, ο ρουφιάνος αρχιδωσίλογος g.a.p.

Ως υστερόγραφο, παραθέτουμε την πολιτική διαθήκη του Δημήτρη Χριστούλα, ο οποίος προέβη στο αξιοπρεπέστατο απονενοημένο διάβημα στις 4 Απριλίου 2012: «Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη, που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι’ αυτή. Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικοφ, ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για την διατροφή μου. Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (πιάτσα πορέτο του Μιλάνου)».
Η πυρπόληση της σουλτανικής ναυαρχίδας από τον Κωνσταντίνο Κανάρη ενέπνευσε τον Τάσο Αναστασίου, με αποτέλεσμα αυτό το πολύ εύστοχο σκίτσο που δημοσιεύθηκε στην «Αυγή της Κυριακής» (25.03.2012). Αφιερώνεται σε όλους τους «μετριοπαθείς» και «νηφάλιους» καρπαζοεισπράκτορες της οικουμένης…

Ετικέτες

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Η συνήθης ξεφτίλα…

Σκίτσο του ισπανού Andrés Rábago García ("El Roto")


Η Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ. ΑΠΕΡΓΕΙ
ΑΠΟ ΤΙΣ 16:00 ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 21/4/2012
ΕΩΣ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 06:00 23/4/2012
ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΤΗΣ ΑΙΤΗΜΑΤΑ

Το συγκεκριμένο μήνυμα εμφανιζόταν στους τηλεοπτικούς δέκτες όταν το τηλεχειριστήριο επέλεγε τις θέσεις των τριών κρατικών τηλεοπτικών σταθμών (ΕΤ1, ΝΕΤ και ΕΤ3) από το απόγευμα του Σαββάτου. Ανελλιπώς, όπως είχε προαναγγελθεί; Όχι, βέβαια!!! Οι τσανακογλείφτες του κρατικοδίαιτου (και άκρως κομματικοποιημένου) φέουδου της Αγίας Παρασκευής έκριναν πως η απ’ ευθείας μετάδοση της (βρίθουσας των γνωστών αναμασημένων παπαρολογιών) προεκλογικής ομιλίας του (με τη βοήθεια της Παναγίας…) αυριανού πρωθυπουργού από το Ζάππειο, ήταν γεγονός μείζονος και κοσμοϊστορικής σημασίας που έπρεπε να καλυφθεί άμεσα. Έτσι, το πρωί της Κυριακής 22.04.2012 (αμέσως μετά τη «Θεία Λειτουργία», βεβαίως-βεβαίως…), η ΝΕΤ και η ΕΤ3 μετέδωσαν την ομιλία του Σαμαρά (υπό τον βαρύγδουπο τίτλο «Ζάππειο ΙΙΙ» –κάτι σαν sequel κινηματογραφικής παραγωγής)˙από κοντά και οι κρατικοί ραδιοσταθμοί μεταξύ των οποίων, μάλιστα, και το «Τρίτο Πρόγραμμα» -το οποίο, υποτίθεται, υπηρετεί τον Πολιτισμό…
Σχετικά με τους ανέξοδους λεονταρισμούς της Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ. έχουμε ξαναγράψει και δεν είναι η πρώτη φορά που η κρατική ραδιοτηλεόραση (επιμένουμε στον συγκεκριμένο επιθετικό προσδιορισμό, αντί του μη ισχύοντος «δημόσια») αυτοεξευτελίζεται κάνοντας εκπτώσεις στις απεργιακές της κινητοποιήσεις: κάτι ανάλογο συνέβη και με την περίπτωση «Ζάππειο Ι». Ανοίγοντας μια παρένθεση, να πούμε ότι το τηλεοπτικό πρόγραμμα των τριών κρατικών τηλεοπτικών σταθμών κατά το σαββατοκύριακο της πραγματοποιηθείσας απεργίας περιελάμβανε πολλές (και υψηλής ποιότητας) πολιτισμικές εκπομπές και ντοκιμαντέρ ιστορικής μνήμης για την αποφράδα επέτειο της απριλιανής δικτατορίας. Οι ερίφηδες της Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ. έκριναν σκόπιμο να τα στερήσουν όλα αυτά από τους τηλεθεατές (οι οποίοι πληρώνουν χαράτσι υπέρ Ε.Ρ.Τ. σε κάθε λογαριασμό της Δ.Ε.Η.) και να σερβίρουν τον λιγδιάρη Μεσσήνιο πολιτικάντη που προαλείφεται να γίνει το ανώτερο τροϊκανό σκυλάκι. Ενδεχομένως να έπραξαν το ίδιο και για να καλύψουν ομιλία του έτερου μνημονιακού δωσίλογου, του εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενου χυδαίου παιδοβούβαλου –αλλά δεν έχουμε ιδία γνώση. Από Δευτέρα, πάλι, οι οθόνες θα πλημμυρίσουν από τα γνωστά προεκλογικά εμέσματα και τη σχετική πλύση εγκεφάλου: λιμοκοντόροι τζουτζέδες με γυαλιστερά κοστούμια και πλουμιστές κότες με ταγιέρ (εντεταλμένα σαπρόφυτα που αυτοπροσδιορίζονται «δημοσιογράφοι») θα μονοπωλούν τα τηλεοπτικά προγράμματα με τους λογής θεσμικούς εγκληματίες κι επαγγελματίες απατεώνες που διεκδικούν μια θεσούλα στο χαμαιτυπείο της πλατείας συντάγματος…

Ας δούμε, όμως, την ανακοίνωση (αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της, στις 16:06 της Παρασκευής 20.04.2012) με την οποία η Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ. ανακοίνωσε την εν λόγω απεργία- οι υπογραμμίσεις και τα έντονα στοιχεία έχουν μεταφερθεί χωρίς επέμβαση ή παραποίηση και αποκαλύπτουν (για μία ακόμη φορά) το γελοίο του πράγματος:


Αγία Παρασκευή 20-4-2012
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ ζητάμε το αυτονόητο, να μπορούμε να εργαζόμαστε, να έχουμε αξιοπρέπεια και να παράγουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα προς όφελος της δημόσιας τηλεόρασης. Παρά τη μεγάλη υπομονή μας, την επαγγελματικότητά μας και τη διάθεση που έχουμε δείξει ούτως ώστε να κρατάμε τη δημόσια τηλεόραση σε ένα επίπεδο, δεν βρίσκουμε αρωγούς σε αυτή την προσπάθεια. Η κυβέρνηση έχει στοχοποιήσει τη δημόσια τηλεόραση και η Διοίκηση τη συνεπικουρεί είτε λαμβάνοντας λάθος μέτρα για το πρόγραμμα και το παραγόμενο έργο της ΕΡΤ, είτε προκαλώντας …. με τον εφησυχασμό της και την αδράνειά της, για τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Παρά τις υποσχέσεις και τις δημόσιες δεσμεύσεις της πολιτείας και της διοίκησης, ότι άμεσα θα επιλύσουν
1ον το πρόβλημα υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας
2ον το πρόβλημα της αναπροσαρμογής της εκτός έδρας αποζημίωσης
3ον το πρόβλημα του περιορισμού των εξαιρέσιμων στο10% της μισθολογικής δαπάνης
4ον το πρόβλημα της άμεσης πρόσληψης των συναδέλφων ΣΟΧ
και άλλα πολλά που έχουν καταγραφεί σε εξώδικα, επιστολές και ανακοινώσεις, τα προβλήματα παραμένουν άλυτα, με αποτέλεσμα να απαξιώνεται και να υποβαθμίζεται το παραγόμενο έργο της ΕΡΤ. Η εντατικοποίηση έχει ξεπεράσει προ πολλού κάθε όριο του νόμου, ιδιαίτερα τώρα κατά την προεκλογική περίοδο που οι συνεχόμενες παρανομίες της Διοίκησης δεν έχουν προηγούμενο, με αποτέλεσμα να εξαντλούνται οι εργαζόμενοι που εργάζονται χωρίς τις κατάλληλες συνθήκες υγιεινής, ασφάλειας και εφαρμογής των προγραμμάτων εργασίας που ο νόμος ορίζει.
Για τους λόγους αυτούς η ΠΟΣΠΕΡΤ προκηρύσσει 14ωρη στάση εργασίας από τις 16:00 του Σαββάτου 21-4-2012 έως τις 06:00 της Κυριακής 22-4-2012 και 24ωρη απεργία από τις 06:00 της Κυριακής 22-4-2012 έως τις 06:00 της Δευτέρας 23-4-2012 δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται να δοθεί καμία εξαίρεση.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
η υπομονή μας και οι αντοχές μας εξαντλήθηκαν.
Φτάνει πια ο εμπαιγμός !
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

- Κάτι καινούργιο;
- Οι μπαταρίες του τηλεχειριστηρίου.
Σκίτσο του Αργεντινού Bernardo Erlich.

Ετικέτες

Μάνα-κουράγιο!!!

«Τοπίο με την πτώση του Ίκαρου» (λάδι σε καμβά, 73 x 112 εκατοστά). Πίνακας περί τα 1560, αποδιδόμενος (με κάθε αμφιβολία) στον Pieter Bruegel τον Πρεσβύτερο (1525-1569).


Την Παρασκευή 20 Απριλίου 2012, στη 14η συνεδρίαση του έκτακτου στρατοδικείου που δικάζει τους κατηγορούμενους για συμμετοχή στην Ε.Ο. «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς», ο κατάλογος των μαρτύρων που είχαν προσκληθεί να καταθέσουν περιελάμβανε και το όνομα της Αθηνάς Τσάκαλου -μητέρας των απεργών πείνας (με αίτημα τη μεταγωγή των Γεράσιμου Τσάκαλου και Παναγιώτη Αργυρού από τις φυλακές Δομοκού στις φυλακές Κορυδαλλού) Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου. Η Αθηνά Τσάκαλου αρνήθηκε να καταθέσει στο τρομοδικείο των προειλημμένων αποφάσεων (αν και ήταν παρούσα στη δικαστική αίθουσα) και, άντ’ αυτού, έστειλε επιστολή η οποία κατατέθηκε από τον συνήγορο υπεράσπισης των παιδιών της. Αν μη τι άλλο, στην Αθηνά Τσάκαλου αξίζουν συγχαρητήρια και πλέριος σεβασμός, διότι είναι μάνα που συμπαραστέκεται άνευ όρων στα τέκνα της και, συν τοις άλλοις, είναι φανερό πως ποτέ δεν επιχείρησε να τα γαλουχήσει με την επικρατούσα νοοτροπία του «κάνε τη δουλειά σου και μη σε νοιάζει για τίποτε άλλο…» -όπως διακηρύσσουν οι γυμνοσάλιαγκες «νοικοκυραίοι», ραγιάδες και γραικύλοι. Ολόκληρη η επιστολή (όπως δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της εφημερίδας «Κόντρα»), έχει ως εξής:

ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
18-4-2012
«Κάθε εξεγερτική πράξη εκφράζει τη νοσταλγία για την αθωότητα και την έκκληση για την ουσία της ύπαρξης»
Αναρωτιέμαι για ποιο λόγο καλούνται στο δικαστήριο, οι γονείς των αναρχικών-επαναστατών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς; Αναρωτιέμαι γιατί με καλείτε; Να με ρωτήσετε αν γνωρίζω κάτι για αυτήν την οργάνωση; Να μου κάνετε ερωτήσεις για την προσωπική ζωή των παιδιών μου, να κάνετε το ψυχολογικό πορτραίτο τους, να σχηματίσετε άποψη για το οικογενειακό τους περιβάλλον; Να με ρωτήσετε αν συμφωνώ με τις δράσεις των παιδιών μου και της οργάνωσης γενικά; Να με βάλετε να σταθώ μπροστά σ’ αυτό το βήμα, όπου έχετε ακουμπήσει ένα μικρό βιβλιαράκι, και να με βάλετε να ορκιστώ σ’ αυτόν τον θεό που τον έχετε θέσει στην υπηρεσία της εξουσίας; Να φέρετε τους αναρχικούς επαναστάτες σε αμηχανία καθώς θα θέτετε στους γονείς ανούσιες ερωτήσεις; Να χαρείτε που μπορείτε να μας κάνετε να πιστέψουμε, όπως εσείς νομίζετε, πως είμαστε υπόλογοι και πρέπει να απολογηθούμε; Δηλώνω για μία ακόμα φορά πως δεν πρόκειται να ανταποκριθώ στο κάλεσμά σας. Και επειδή, όπως όλα δείχνουν, θα ακολουθήσει μια σειρά τέτοιων δικαστηρίων, λέω να μην ξανακάνετε τον κόπο να μου στείλετε κλήση γιατί η στάση μου θα παραμείνει ίδια. Δεν πρόκειται να παραστώ σ’ αυτό το δικαστήριο . Δεν πρόκειται να απαντήσω ποτέ σε καμία ερώτησή σας. Η δράση των παιδιών μου και των συντρόφων τους είναι και ήταν καθαρά πολιτική, αναρχική-επαναστατική και γι’ αυτό δεν χρειάζεται η διερεύνηση των παραμέτρων της προσωπικής τους ζωής. Η οργάνωση στην οποία ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη ότι ανήκουν, έχει διατυπώσει με απόλυτη σαφήνεια, καθαρότητα και τόλμη τις θέσεις της. Ο οποιοσδήποτε λόγος δικός μου θα είναι μικρός και ανάξιος. Και επειδή θέλω να κρατηθούν κάποια πράγματα καθαρά και δυνατά και επειδή δε θέλω να δώσω σε κανέναν την ικανοποίηση να ευτελίζει τα πάντα με ανόητες και περιττές ερωτήσεις γι’ αυτό διαλέγω τη θέση της μη παρουσίας μου. Αναφερόμενη σ’ αυτό το δικαστήριο, δε θέλω ν’ αφήσω μια φράση που συνεχώς με θέρμη και ένταση επαναλαμβάνεται, να αιωρείται στον αέρα ως πιθανή ένδειξη τόλμης και ευθύτητας. Είναι η φράση: Εμείς θα δικάσουμε διερευνώντας σε βάθος την υπόθεση. Που σημαίνει, ότι λέτε πως θα δικάσετε, αν μη τι άλλο, σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων σας, που σημαίνει ότι θα δικάσετε βάσει αποδείξεων και όχι συμπερασματικών ενδείξεων και με τη λογική της συλλογικής ευθύνης. Και αν αναφέρω αυτή τη φράση δεν είναι γιατί ελπίζω ξαφνικά σε θαύματα, αλλά γιατί κάποτε και ιδιαίτερα σε υποθέσεις όπως η επαναστατική δράση των ανθρώπων οι λέξεις πρέπει να έχουν βαρύτητα και ευθύνη. Παρ’ όλο που η μέχρι τώρα διαδικασία δεν προμηνύει τίποτα τέτοιο. Όλες οι ενστάσεις βασισμένες στην κοινή λογική, όπως η αναγνώριση των Κρατουμένων ως πολιτικών κρατουμένων, όπως το ορίζει το ίδιο το σύνταγμά σας, και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αναγράφεται και στο κατηγορητήριο, έχουν απορριφτεί έτσι απλά χωρίς λογικό υπόβαθρο. Η έννοια της πολιτικής ανάληψης ευθύνης συγχέεται με την ποινική ευθύνη κι αυτό βέβαια όχι από άγνοια και καθόλου τυχαία. Επισημαίνω λοιπόν αυτή τη φράση και θα φανεί στο τέλος της διαδικασίας αν το εννοείτε αυτό που λέτε. Η αλήθεια είναι πως από τότε που άρχισε η δίωξη των σύγχρονων αναρχικών επαναστατών, ανακάλυψα και πρόσεξα με ιδιαίτερη προσοχή έναν πίνακα. Είναι ο πίνακας του Bruegel, Τοπίο με την πτώση του Ίκαρου. Το πέταγμα του Ίκαρου έχει να κάνει με την επιθυμία του ανθρώπου να ξεφύγει από την έλξη του χώματος, να πετάξει. Να κυριαρχήσει και στον αέρα, να τον περπατήσει κι αυτόν … Είναι περηφάνια, αλαζονεία, ανυπακοή και διάθεση ν' αποδείξει πως ο άνθρωπος όλα τα μπορεί. Κι έρχεται τώρα ο ζωγράφος και βάζει σε πρώτο κυρίαρχο πλάνο τον γεωργό. Αφοσιωμένος στο όργωμα , στο χώμα, δεν τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο και σε δεύτερο πλάνο ο βοσκός κάπως πιο περίεργος αλλά κι αυτός κοιτάζει σε λάθος κατεύθυνση. Μετά το καράβι επιβλητικό να συνεχίζει το ταξίδι, κι εκεί στη γωνία ένα μικρό φτωχό ποδάρι του πνιγμένου Ίκαρου . Τέτοια αποκαθήλωση του Ικάριου εγχειρήματος δεν έχω ξαναδεί. Και μάλλον δεν είναι τυχαίο, δεν ξέρω τη φιλοσοφία του ζωγράφου ίσως να σημαίνει πως οι άνθρωποι οι σύγχρονοι ενός τολμηρού πειράματος είναι τόσο προσηλωμένοι στις συνήθειές τους, φοβούνται τόσο την αλλαγή και δεν τολμούν να αναγνωρίσουν ή να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο. Κοιτώντας τον πίνακα δεν δέχομαι αυτή την αποκαθήλωση. Τώρα που στη χώρα μας δικάζονται άνθρωποι που τολμούν ακόμα να πιστεύουν πως αν κάτι αξίζει σ’ αυτή τη ζωή είναι τα Ικάρια εγχειρήματα, όσο πόνο κι αν επιφυλάσσουν, όσος εγκλεισμός και καταδίκες κι αν τους επιβληθούν, θέλω να ελπίζω και να πιστεύω πως κάποτε οι άνθρωποι, οι σύγχρονοι αυτών των εξεγέρσεων θα βάλουν κάποια στιγμή σε πρώτο πλάνο και θα αναγνωρίσουν την αναγκαιότητα του πετάγματος.
Αθηνά Τσάκαλου
Υ.Γ. Κι αν στέλνω αυτό το σημείωμα είναι γιατί η επιμονή του δικαστηρίου να παρουσιαστώ είναι ιδιαίτερη και κυρίως γιατί δεν επιτρέπω στον εαυτό μου τη σιωπή. Η σιωπή ταιριάζει μόνο στους πεθαμένους και εφαρμόζεται στις μέρες μας σ’ αυτές τις δίκες, από τους απόλυτα υποταγμένους στις διαταγές της εξουσίας. Κι αν θέλετε πραγματικά να καταλάβετε ποιους ανθρώπους δικάζετε, διαβάστε το λόγο τους, δείτε τη στάση τους. Ο Χρήστος Τσάκαλος, ο Γεράσιμος Τσάκαλος, ο Παναγιώτης Αργυρού, βρίσκονται στην 12η μέρα απεργίας πείνας και δηλώνουν: «Οι τίγρεις της οργής είναι σοφότερες από τα άλογα της μάθησης»…. «Όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε ήδη νεκροί»… Στις 17 Απριλίου ξεκίνησαν την απεργία πείνας σε συμπαράσταση των συντρόφων τους και οι Γιώργος Πολύδωρος, Δαμιανός Μπολάνο, Χάρης Χατζημιχελάκης και τα υπόλοιπα μέλη του φυλακισμένου πυρήνα της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς θα ακολουθήσουν σε καθορισμένες ημερομηνίες.
«Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ. Στην αδιαπραγμάτευτη απόφαση μας να κάνουμε την καθημερινότητα μας επανάσταση μέσω της άμεσης δράσης και του αναρχικού αντάρτικου πόλης ξεκινήσαμε μια διαδρομή με αφετηρία χωρίς όμως τερματικό σταθμό».

Ετικέτες