ΑΝΑΠΤΥΞΗ Ή ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ !
(...) Ανοιξιάτικη ευφορία προκαλούν στην τραπεζική αγορά η κατά 70% αύξηση των καθαρών κερδών της Alpha Bank στο πρώτο τρίμηνο του έτους (256 εκατ. ευρώ), καθώς και η ανακοίνωση του επιχειρησιακού σχεδίου της Εμπορικής (...) Η κερδοφορία της Alpha στο πρώτο τρίμηνο του έτους, όπως επισήμανε ο διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας, Δημ. Μαντζούνης, είναι ευθυγραμμισμένη με τους στόχους, όπως παρουσιάστηκαν την περασμένη εβδομάδα στο Βουκουρέστι και στηρίζονται τόσο στις εργασίες λιανικής όσο και στο δίκτυο της ΝΑ Ευρώπης (...) Στην Ελλάδα τα προ φόρων κέρδη από τη λιανική τραπεζική ανήλθαν σε 115,5 εκατ. ευρώ και ήταν αυξημένα κατά 23,6%, σε σχέση με το περσινό πρώτο τρίμηνο. Η εξέλιξη αυτή αντανακλά την κατά 23,85% αύξηση των εκταμιεύσεων στα στεγαστικά δάνεια (818 εκατ. ευρώ), καθώς και κατά 20,5% των χορηγήσεων καταναλωτικών δανείων (434 εκατ. ευρώ). Σημαντική συνεισφορά στις παραπάνω εξελίξεις είχε η προώθηση των στεγαστικών δανείων σταθερού επιτοκίου, καθώς και η εφαρμογή του προγράμματος συγκέντρωσης οφειλών όλα σε ένα και του προγράμματος επιβράβευσης των κατόχων πιστωτικών καρτών. Παρά τους υψηλούς ρυθμούς αύξησης των δανείων, ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας διαμορφώθηκε στο 13,7% (...) Στο στρατόπεδο της Εμπορικής Τράπεζας, όπως ανακοίνωσε ο διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας, Αντ. Κροντηράς, έθεσε τους στόχους για την επόμενη πενταετία. Σύμφωνα με αυτούς, προβλέπεται αύξηση των προ φόρων κερδών κατά 30% ετησίως, προκειμένου να φθάσουν τα 600 εκατ. ευρώ στο τέλος της περιόδου. Τα καθαρά έσοδα από τραπεζικές εργασίες προβλέπεται να αυξάνονται 11% ετησίως, ξεπερνώντας τα 1,7 δισ. ευρώ, σε σχέση με 988 εκατ. ευρώ το 2006. Η μέση απόδοση κεφαλαίων εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το 22%, σε σχέση με 6% που ήταν το 2006, ενώ η τράπεζα επιδιώκει να κατακτήσει μερίδιο, που αντιστοιχεί στο 10,55% της αγοράς (...) ("Ελευθεροτυπία", Σάββατο 28 Απριλίου 2007).
(...) Το χάσμα μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων εισοδηματικών στρωμάτων στην Ελλάδα παραμένει υψηλότερο σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωζώνης. Κι αυτό παρά την πρόοδο που έχει συντελεστεί, τόνισε χθες ο καθηγητής Πλούταρχος Σακελλάρης, πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (Σ.Ο.Ε.) (...) Ο ίδιος τόνισε ότι το ποσοστό των ατόμων που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις ήταν υψηλότερο στην Ελλάδα σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. των 25, επισημαίνοντας τη χαμηλή αποτελεσματικότητα των κοινωνικών μεταβιβάσεων (δίκτυο πρόνοιας) στη χώρα μας (...) ("Ελευθεροτυπία", Παρασκευή, 27 Απριλίου 2007).
Το 2006 η ελληνική οικονομία εξακολούθησε να αναπτύσσεται με υψηλό ρυθμό, που έφθασε το 4,3%. Η αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (Α.Ε.Π.) αναμένεται να συνεχιστεί με ελαφρά μόνο χαμηλότερο ρυθμό κατά το τρέχον έτος. Πρόκειται για σημαντική άνοδο του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος επί 14 έτη χωρίς διακοπή, δηλαδή για τη μακρότερη περίοδο συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης μετά τις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Ιδιαίτερα τα τελευταία δέκα χρόνια, κατά τα οποία ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης του Α.Ε.Π. διαμορφώθηκε σε 4,1% και του κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. σε 3,7%, οι αναπτυξιακές επιδόσεις της Ελλάδος ήταν μεταξύ των καλύτερων στη ζώνη του ευρώ, με αποτέλεσμα να υπάρξει σημαντική πρόοδος όσον αφορά τη σύγκλιση του βιοτικού επιπέδου της χώρας προς το μέσο όρο των περισσότερο ανεπτυγμένων οικονομιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στους υψηλούς ρυθμούς ανόδου του Α.Ε.Π. τη δεκαετία 1997-2006 συνέβαλαν κυρίως η αύξηση της εγχώριας ζήτησης και η ενίσχυση της παραγωγικής ικανότητας της οικονομίας μέσω επενδύσεων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Η άνοδος των επενδύσεων και της κατανάλωσης συνδέεται, μεταξύ άλλων, με την απελευθέρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος στη δεκαετία του 1990 και τη συμμετοχή της χώρας στη ζώνη του ευρώ, οι οποίες οδήγησαν σε μεγάλη μείωση του κόστους δανεισμού και σε ταχεία επέκταση των πιστώσεων (...) Η ελληνική οικονομία αντιμετωπίζει σοβαρό «έλλειμμα ανταγωνιστικότητας» και δεν έχει κατορθώσει να επωφεληθεί στον απαιτούμενο βαθμό από τις ευκαιρίες που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση και η αύξηση του μεγέθους των διεθνών αγορών. Την κατάσταση επιδεινώνουν σημαντικές αδυναμίες όσον αφορά το θεσμικό πλαίσιο και τις συνθήκες λειτουργίας των αγορών (με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, να μην ενθαρρύνονται οι ξένες άμεσες επενδύσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλουν αποφασιστικά στην ενίσχυση του εξαγωγικού προσανατολισμού της οικονομίας). Στις αδυναμίες αυτές περιλαμβάνονται η ύπαρξη ρυθμίσεων που παρεμποδίζουν τον ανταγωνισμό καθώς και την ευελιξία των αγορών εργασίας και προϊόντων, το υψηλό κόστος της επιχειρηματικότητας, το οποίο σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στα γραφειοκρατικά εμπόδια για την ανάληψη νέων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών και στη σχετικά υψηλή φορολογική επιβάρυνση (περιλαμβανομένων των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης) και η ανεπάρκεια υποδομών, ιδίως σε νέες τεχνολογίες. Επίσης, λόγω των αδυναμιών του εκπαιδευτικού συστήματος (συμπεριλαμβανομένης της επαγγελματικής κατάρτισης) παρατηρείται σημαντική αναντιστοιχία μεταξύ ζητούμενων και προσφερόμενων ειδικοτήτων στην αγορά εργασίας, ενώ ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας υστερεί έναντι των περισσότερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς το επίπεδο εκπαίδευσης και επαγγελματικής εξειδίκευσης (...) Από την ετήσια έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Νίκου Γκαργκάνα, "για την πορεία της ελληνικής οικονομίας".
Το χρήμα είναι κι αυτό ένα εμπόρευμα. Το «παράδοξο» είναι ότι όχι μόνον δεν το κατέχουν αυτοί που το παράγουν, αλλά ότι τους κατανέμεται ένα τόσο μικρό του μέρος, ώστε να είναι αναγκασμένοι να δανείζονται διαρκώς για να αγοράζουν αυτό που τους παρακρατείται. Σοφό σύστημα ο καπιταλισμός. Στάθης Σταυρόπουλος ("Ναυτίλος" - "Ελευθεροτυπία", Παρασκευή 20 Απριλίου 2007)
Η Ελλάς εις την λεωφόρον της ευημερίας και της ανάπτυξης. Όμως, προσοχή!!! Σύμφωνα με τον χρησιμότατο, τον άκρως απαραίτητο και δικαίως παχυλώς αμειβόμενο κύριον Γκαργκάνα, ελλοχεύουν ύπουλοι και διαβρωτικοί κίνδυνοι: οι συνταξιούχοι ζουν όλο και περισσότερα χρόνια, οι επιχειρήσεις επιβαρύνονται επαχθώς για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων τους... Ευτυχώς που υπάρχει ο χρηματοπιστωτικός τομέας και σώζει την κατάσταση - και, κατ' επέκτασιν, το γόητρο του έθνους. Πλέον, το σύνθημα των επαναστατημένων ραγιάδων του 1821 (Ελευθερία ή Θάνατος!) μπορεί να θεωρηθεί (και επισήμως) παρωχημένο...
