Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ...

Ο ασφαλιστικός νόμος 1846/1951 (Αναγκαστικός Νόμος «Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων», Φ.Ε.Κ. Α΄ 179/14-21.6.1951) καθιέρωσε την πρόωρη (κατά 5 έτη) πλήρη συνταξιοδότηση των ανδρών (στην ηλικία των 60 ετών) και των γυναικών (στην ηλικία των 55 ετών) που εργάζονταν σε επαγγέλματα χαρακτηρισμένα ως "ιδιαζόντως βαρέα και ανθυγιεινά" (Β.Α.Ε.). Το σκεπτικό ήταν ότι «(…) η εφ’ ορισμένον διάστημα απασχόλησις εις επαγγέλματα "ιδιαζόντως βαρέα και ανθυγιεινά" επιφέρει πρόωρον φθοράν του οργανισμού και αδυναμία περαιτέρω απασχολήσεως από χρονικού σημείου προ του φυσιολογικού γήρατος (…)». Οι εργαζόμενοι στα Β.Α.Ε. επωμίστηκαν το μεγαλύτερο βάρος της πρόσθετης εισφοράς (3,6% επί των αποδοχών υπέρ Ι.Κ.Α. και 2% υπέρ των επικουρικών ταμείων, συνολικά 5,6%, εκ των οποίων 3,45% βαρύνουν τους ασφαλισμένους και 2,15% την εργοδοσία), με αποτέλεσμα ο κλάδος των Β.Α.Ε. να είναι διαχρονικά πλεονασματικός, χωρίς καμία επιβάρυνση του Ι.Κ.Α. από τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. Όλα αυτά συνέβαλαν στην απαλλαγή του κεφαλαίου από κάθε αστική ευθύνη (π.χ. αποζημίωση, καταβολή εξόδων νοσηλείας, κ.ά.) για τα εργατικά "ατυχήματα" που συνέβαιναν στους χώρους εργασίας, δεδομένου ότι τέτοια ζητήματα περνούσαν στην αρμοδιότητα των ασφαλιστικών φορέων. Επίσης, οι εργοδότες θεώρησαν πως το καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων τους επέτρεπε να μη βελτιώσουν τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, αποφεύγοντας και τις σχετικές δαπάνες. Το 1975 συγκροτήθηκε το πρώτο "Συμβούλιο Κρίσης Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων". Εν έτει 1984, (επί "σοσιαλισμού") δημιουργήθηκε το δεύτερο ομώνυμο Συμβούλιο, με αρμοδιότητες αποχαρακτηρισμού επαγγελμάτων που είχαν ενταχθεί στην κατηγορία των Β.Α.Ε. και του ανατέθηκε το έργο της γνωμοδότησης υπέρ προσφυγών των εργοδοτών κατά αποφάσεων του πρώτου Συμβουλίου. Το 2002 (επί "εκσυγχρονισμού") εμφανίσθηκε νέα επιτροπή, η οποία χαρακτήρισε "υπερμεγέθη" τον αριθμό των εργαζομένων (τους υπολόγισε σε 700.000) που υπάγονταν στα Β.Α.Ε. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο κλήρος έπεσε στην "επιτροπή Μπεχράκη" (επί "μεταρρύθμισης", πλέον) να μιλήσει για "στρεβλώσεις" του θεσμού των Β.Α.Ε., καθώς «(…) χιλιάδες εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται δικαίως ή αδίκως σε παραγωγική ηλικία με οτιδήποτε αυτό συνεπάγεται στην οικονομία του τόπου, ιδιαίτερα δε στην ανάπτυξη μαύρης εργασίας και ανεργίας και εισφοροδιαφυγής (…)». Όσο για την ανεπάρκεια των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, οι "φωστήρες" της επιτροπής αποφαίνονται πως «(…) είναι πιθανό κάποιες επιχειρήσεις να αποφεύγουν την εφαρμογή των θεσμοθετημένων όρων υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας, δεδομένου ότι και μετά τη λήψη σχετικών μέτρων δεν προβλέπεται η απαλλαγή τους από το πρόσθετο βαρύ ένσημο – εφόσον δεν υφίσταται διαδικασία εξαίρεσης από τα Β.Α.Ε. (…) ». Με απλά λόγια (και όχι με τις παραπλανητικές ελληνικούρες των λιμοκοντόρων), η τήρηση κάποιων (στοιχειωδών, έστω) κανόνων υγιεινής και ασφάλειας δεν είναι αυτονόητη υποχρέωση των εργοδοτών, αλλά ευγενική παραχώρηση – άρα, έχετε να επιλέξετε ανάμεσα σε καθεστώς Β.Α.Ε. και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Τα ίδια τα μέλη της επιτροπής ομολογούν ότι δε διαθέτουν καμία επιδημιολογική μελέτη, ότι δεν ασχολήθηκαν με την καταγραφή επαγγελματικής νοσηρότητας και ότι δεν έγινε καμία επιτόπια έρευνα για κάποιο επάγγελμα. Επίσης, την πρόταση της Ελληνικής Εταιρίας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, να συμμετάσχει και μέλος της στην Επιτροπή την είχε απορρίψει η κυβέρνηση. Πώς αποφάσισαν; Με τη μέθοδο του δέντρου και τη μέθοδο του ψηλού-κοντού. Στη σελίδα 25 της Έκθεσης (η οποία χαρακτηρίζεται εμπιστευτική – γιατί άραγε;) αναφέρεται πως «(...) η κατανομή σε κατηγορίες γίνεται με βάση την κωδωνοειδή καμπύλη του Gauss για τα δάση. Κάποια δέντρα είναι ψηλά, κάποια χαμηλά και ανάμεσα στα άκρα υπάρχουν διαβαθμίσεις (...)». Αυτό σημαίνει "επιστημονική προσέγγιση"! Κι επειδή αυτό δεν τους αρκεί, προσθέτουν ακόμη έναν "ισχυρό επιστημονικό λόγο" (έτσι ακριβώς το χαρακτηρίζουν): «(...) Εάν, δηλαδή, κληθεί κάποιος να ξεχωρίσει από ένα πλήθος τους κοντούς από τους ψηλούς ανθρώπους, χωρίς όμως να διαθέτει ένα μέτρο για να μετρήσει το ύψος του καθενός, το μόνο που μπορεί να εφαρμόσει είναι η σχετική μεταξύ τους συγκριτική κατάταξη. Αυτό ακριβώς έκανε και η επιτροπή στην παρούσα κρίση: κατέταξε τις παραμένουσες στα Β.Α.Ε. ομάδες αρχίζοντας από την κλίμακα 1 (ελαφρότερη) μέχρι την κλίμακα 4 (βαρύτερη)»!!!! Βέβαια, ο καπιταλισμός έχει εξελιχθεί και με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Η σκληρή χειρωνακτική εργασία έχει περιοριστεί, όχι όμως και η εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας – σίγουρος τρόπος για την απόσπαση υπεραξίας. Παράλληλα, έχουν εμφανιστεί νέες εργασιακές παθήσεις (μυοσκελετικές διαταραχές, νευροψυχιατρικά συμπτώματα, κ.ά.). Το πόρισμα της επιτροπής (η οποία, αυτάρεσκα, αυτοαποκαλείται "Επιστημονική Επιτροπή για την Αναμόρφωση του Πίνακα των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων") προτείνει να εξαιρεθούν από τα Β.Α.Ε. 102 ειδικότητες , αλλαγές που αφορούν τους ασφαλισμένους που θα ξεκινήσουν να εργάζονται μετά την αναθεώρηση. Για τα επαγγέλματα που θα εξαιρεθούν, προβλέπεται αύξηση των ορίων ηλικίας (5 – 7 έτη), καθώς και μείωση μισθών και συντάξεων – αφού, με την εξαίρεση από τα Β.Α.Ε., γίνεται δεκτό πως ο εργαζόμενος δεν υφίσταται πρόωρη φθορά του οργανισμού του. Κάποιες από τις ειδικότητες που προτείνονται προς εξαίρεση είναι: οι εργαζόμενοι στη φρύξη, κονιοποίηση και συσκευασία του ξηρού ασβέστη, οι εργάτες συσκευασίας απορρυπαντικών, οι εργαζόμενοι στην παραγωγή φαρμάκων και καλλυντικών, οι εργαζόμενοι σε τριβεία στις βιοτεχνίες χρωμάτων, οι εργαζόμενοι στις αποθήκες χημικών βιομηχανιών, οι εργάτες απασχολούμενοι σε φορτοεκφορτώσεις ξυλείας και σιδήρου, οι εργαζόμενοι σε βιομηχανίες εκρηκτικών υλών, οι εργαζόμενοι σε εταιρείες εμφιάλωσης υγραερίων, οι εργάτες παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα, οι ηλεκτροτεχνίτες, κ.ά. Πρόκειται για επαγγέλματα, των οποίων την ύπαρξη και το περιεχόμενο ούτε μπορούν να φανταστούν οι κουστουμαρισμένοι γραφειοκράτες "επιστημονικοί σύμβουλοι" της κυβέρνησης και του Σ.Ε.Β. Κι όμως, οι παχυλά αμειβόμενοι και παρασιτικώς θεωρητικολογούντες αποφασίζουν για τη ζωή όσων (σε καθεστώς πλήρους ανασφάλειας) πασχίζουν απλώς για τα προς το ζην. Φαίνεται, όμως, πως τα επαγγέλματα που αξίζουν αδρής αποζημίωσης και βαρβάτων επιδομάτων είναι του βουλευτή και του δικαστικού, του διευθυντή (γενικώς) και του κρατικοδίαιτου γραφειοκράτη (γενικότερα). Έτσι, με τη νέα λίστα (που θα φέρει, πλέον, τον τίτλο Β.Ε. – δηλαδή, κανένα επάγγελμα δε θεωρείται ανθυγιεινό) η κυβέρνηση κάνει ένα ακόμη δώρο στους επιχειρηματίες που απασχολούν προσωπικό, επιτρέποντάς τους να εξασφαλίσουν ακόμη φθηνότερη εργατική δύναμη. Οι δε παλαιότεροι εργαζόμενοι θα ζουν με τον φόβο της απόλυσης και την αντικατάστασή τους από νέους και χαμηλότερου κόστους. Και αν οι παλαιότεροι επαναπαυτούν λόγω της θολής κυβερνητικής υπόσχεσης ότι η νέα λίστα θα ισχύσει μόνο για τους νεοπροσληφθέντες (σκεπτόμενοι «από πίτα που δεν τρώω τι με νοιάζει κι αν καεί»), ας μη βασίζονται στην καλή διάθεση της εργοδοσίας διότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθούν άνεργοι ή να επεκταθεί το μέτρο και σε αυτούς (ο κάθε εργοδότης μπορεί να επικαλεστεί την "ισότητα των πολιτών έναντι του νόμου" και να απαιτήσει καθολική εφαρμογή της νέας λίστας Β.Ε., καταργώντας έτσι τα "προνόμια" των παλαιότερων). Οι "μεταρρυθμιστές", στην προσπάθειά τους για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη "αποψίλωση" της λίστας, μιλούν για «(...) καταχρηστική μεταχείριση του θεσμού που υπήρξε προϊόν πιέσεων των ίδιων των ενδιαφερομένων (…)». Σύμφωνα με τον νέο ορισμό, «(…) βαρέα επαγγέλματα είναι οι εργασίες εκείνες οι οποίες από τη φύση τους ή λόγω των συνθηκών και του τρόπου που παρέχονται απαιτούν μια εντελώς ασυνήθη ή εξαιρετική επίταση των σωματικών δυνάμεων ή μια εντελώς ασυνήθη ή εξαιρετική επίταση της προσοχής και των ψυχικών δυνάμεων του ανθρώπου, με συνέπεια να προκαλούν επιτάχυνση της γήρανσης (…)». Και τώρα, κύριοι "επιστήμονες", κλείστε το κλιματιστικό διότι είναι λίαν ανθυγιεινό...

Υ.Γ. Τη Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008, ο 47χρονος διευθυντής της ιταλικής εταιρείας "Graziano Trasmissioni India" στην πόλη Νόιντα της Ινδίας (κοντά στην πρωτεύουσα Νέο Δελχί), πλήρωσε με τη ζωή του την απόφαση της επιχείρησης να απολύσει εκατοντάδες εργαζόμενους. Ο Λαλίτ Κισόρε Τσουνταρί πέθανε μετά από ξυλοδαρμό και λιντσάρισμα που υπέστη μέσα στο γραφείο του από εργαζόμενους που είχαν απολυθεί. Η διεύθυνση της εταιρείας (στο εργοστάσιο της οποίας κατασκευάζονται μηχανικά εξαρτήματα) είχε εμπλακεί σε μακρά εργασιακή διαφωνία με τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα την απόλυση εκατοντάδων από αυτούς...

"Διαδραστική εγκατάσταση" του Βασίλη Χατζόπουλου. Εκτέθηκε στα πλαίσια του 8ου Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών ("Πεδίο Δράσης 2008), στο πρώην στρατόπεδο Κόδρα, στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης.

ΒΑΡΙΑ Η ΚΑΛΟΓΕΡΙΚΗ...

Ποδοσφαιριστής αθηναϊκής Α.Ε. (δηλαδή, άκρως κερδοσκοπικής επιχείρησης), επαγγελματίας εδώ και 20 μήνες και μόλις 18 ετών, υπέγραψε συμβόλαιο (διάρκειας έως το 2012) που του εγγυάται ετήσιες αποδοχές 250.000 ευρώ (συν bonus συμμετοχών που θα φτάνουν τις 120.000 ευρώ στην περίπτωση που παίξει στο 70% των επίσημων αγώνων της ομάδας του). Η ρήτρα για να πάρει μετεγγραφή σε ομάδα του εξωτερικού ανέρχεται στα 10 εκατομμύρια ευρώ, ενώ για να αποκτηθεί από ελληνική ομάδα η Π.Α.Ε. στην οποία (κυριολεκτικά) ανήκει πρέπει να εισπράξει 15 εκατομμύρια ευρώ. Βέβαια, περί ιδιωτικής Α.Ε. πρόκειται και μπορεί να σκορπά τα δυσθεώρητα ποσά που προέρχονται από γνωστή μεγαλοεφοπληστρική οικογένεια. Υπάρχει, όμως, κι ένα άλλο θέμα: το γεγονός οι οπαδοί της ομάδας ("οπαδός, το απόλυτο μηδενικό", σύμφωνα με τον ευφυή ορισμό του Friedrich Nietzsche) δε σκανδαλίζονται και δεν αντιδρούν με την τόση πρόκληση. Κάποιος που, μόλις ενηλικιώθηκε, εξασφαλίζει (χωρίς υπερβολή) τα προς το ζην για τον υπόλοιπο βίο του γίνεται ίνδαλμα από εκείνους που φυτοζωούν (άνεργοι ή κακοπληρωμένοι) και δε βλέπουν οδό ουσιαστικής διαφυγής. «Νόμιμο, άρα ηθικό», όπως θα έλεγε και ο "παραιτηθείς" τραμπούκος πρώην υπουργός. Άλλωστε, όλοι όσοι ανέχονται ανάλογες καταστάσεις (σε όλα τα επίπεδα) νομίζουν πως βιώνουν (έστω, δι' αντιπροσώπων) ό,τι είναι απαγορευμένος καρπός για τους ίδιους. Εξάλλου, πολλές φορές, η "κορυφή" κατακτάται έρποντας...

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΝΤΙΚΑΤΑΒΟΛΕΣ...

Η είδηση είναι ξεκαρδιστική και αξίζει να σχολιαστεί: μέλη της Π.Ο.ΑΣ.Υ. (Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων) υπέβαλαν μήνυση στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης κατά παντός υπευθύνου, διότι έμειναν απροστάτευτοι όταν δέχθηκαν επίθεση αντιεξουσιαστών στα εγκαίνια της 73ης Δ.Ε.Θ. Οι συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ. συμμετείχαν στην πορεία των Γ.Σ.Ε.Ε. , Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και των Ομοσπονδιών των Σωμάτων Ασφαλείας το βράδυ της 6ης Σεπτεμβρίου. Οι μηνυτές ζητούν τη διερεύνηση της υπόθεσης και απόδοση ποινικών ευθυνών στους υπεύθυνους που «έβαλαν ευθέως κατά της ζωής μας και της σωματικής μας ακεραιότητας και αμέλησαν να φροντίσουν για την προστασία των διαδηλωτών». Με απλά λόγια, οι μπατσοσυνδικαλιστές βάλλουν εναντίον των συναδέλφων τους που είχαν επιφορτιστεί με την "τήρηση της τάξης" τη βραδιά που η "μητρόπολη των Βαλκανίων" βίωνε την ετήσια φανφάρα της. Όλα αυτά, δεν αποκλείεται να αποτελούν συνέχεια της φαγωμάρας που σιγοβράζει εδώ και αρκετό καιρό στο μπατσοστρατόπεδο κι έχει χαρακτηρισθεί "συνδικαλιστικός εμφύλιος" για την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών. Πέρα από το γελοίο της ιστορίας και τη θυμηδία που προκαλεί η αναπαράσταση του σχετικού σκηνικού, μπορούμε να πούμε πως ισχύουν κάποια ρητά όπως "όλα εδώ πληρώνονται" ή "έχει ο καιρός γυρίσματα". Οι σμπίροι απαιτούν προστασία, διερεύνηση της υπόθεσης και απόδοση ποινικών ευθυνών και είναι λογικό: πρόκειται για δική τους υπόθεση και όχι για κάποιον που προσέκρουσε σε ζαρντινιέρα ή για κάποιον που φορούσε πράσινα παπούτσια. Και στις (πολύ συχνές) περιπτώσεις που κάποιοι (πάρα πολλοί) αμαυρώνουν ολόκληρο τον κλάδο τους, πάλι δεν αντιδρούν και δε ζητούν τη λήψη ουσιαστικών μέτρων - συχνά, δε, ανέχονται τα "κουκουλώματα" ή συναινούν σ' αυτά. Και, φυσικά, ποτέ δεν καταφεύγουν στη χρήση άσκοπης ή υπερβολικής βίας - όπως βεβαιώνει και κάποιος αξιότιμος εισαγγελέας. Πάλι καλά που δεν αγανακτούν και δεν απορούν με το γεγονός ότι συχνά γίνονται στόχος και τίθεται σε κίνδυνο η σωματική τους ακεραιότητα – ακριβώς όπως, προηγουμένως, έχουν κάνει οι ίδιοι σε κάποιους άλλους. Από την άλλη, δε θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι άλλο από την αργυρώνητη και κρατικοδίαιτη επίσημη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, παρά τη συμπόρευση με τους έμμισθους πραιτοριανούς λακέδες της εξουσίας – ας μη λησμονούμε τους ραβδισμούς των Μ.Α.Τ.ατζήδων σε μαθητές, φοιτητές, ακόμη και συνταξιούχους (όπως επί "εκσυγχρονιστή" Σημίτη). Το πιο πρόσφατο "κατόρθωμα" των παλικαράδων της ΕΛ.ΑΣ. είναι η πολυήμερη (άγαρμπη) παρακολούθηση συνδικαλιστή της Δ.Α.Κ.Ε. (δηλαδή, φιλοκυβερνητικός), εν όψει των εγκαινίων της Δ.Ε.Θ. Η δε Π.Ο.ΑΣ.Υ., ένα συνδικαλιστικό όργανο με άκρως συντεχνιακές διεκδικήσεις (κυρίως, οικονομικού προσανατολισμού), αν δε θέλει να είναι μόνιμος στόχος, μπορεί να διαλέξει: με την κοινωνία ή με τις κυβερνητικές (Σ.Ε.Β., διευθυντήριο Βρυξελλών, …) επιλογές – τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

Η ΠΥΓΜΗ ΤΟΥ ΠΥΓΜΑΙΟΥ...

Ξεχάστε τα ψεύδη περί αστυνομικής βίας και βαρβαρότητας. Όλα τα σχετικά είναι άθλια προπαγάνδα των κουκουλοφόρων και ιταμές συκοφαντίες όσων θέλουν να υπονομεύσουν τους θεάρεστους νόμους και την αξιοζήλευτη ευταξία του Ελλαδιστάν. Και όποιος έχει την παραμικρή αμφιβολία, μπορεί να συμβουλευθεί το πρόσφατο πόνημα του υφυπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Χηνοφώτη σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Περικλή Κοροβέση σχετικά με την ατιμώρητη βία της Ελληνικής Αστυνομίας. «Το Υπουργείο μας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στο θέμα της άψογης συμπεριφοράς των αστυνομικών προς τους πολίτες, ημεδαπούς και αλλοδαπούς και της πιστής εκτέλεσης των καθηκόντων τους, κυρίως σε ό,τι αφορά τον απόλυτο σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων, της διαφορετικότητας και της αξιοπρέπειας των πολιτών (…)». Ενίοτε, δε, προσφέρουμε και ζαρντινιέρες… Από την απάντηση του ναυάρχου, μαθαίνουμε ότι «(...) κατά το τρέχον έτος και έως 20 Ιουνίου, καταγγέλθηκαν στις αρμόδιες υπηρεσίες του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας έντεκα περιπτώσεις κακομεταχείρισης ατόμων από αστυνομικούς, οι οποίες διερευνώνται με ανάλογες διοικητικές εξετάσεις (…)». Εκείνο που δεν ομολογεί ο Χηνοφώτης, είναι ότι σχεδόν στις μισές καταγγελίες για κακομεταχείριση πολιτών από αστυνομικούς δεν προκύπτει ευθύνη των πραιτόρων. Συγκεκριμένα, αναφορικά με τις έντεκα προαναφερθείσες περιπτώσεις κακομεταχείρισης πολιτών από αστυνομικούς (ένστολους και μη), μόνο για μία "έχει ολοκληρωθεί η έρευνα" και (ω! τι σπάνιο!) δεν προκύπτουν ευθύνες αστυνομικού, οπότε τέθηκε στο αρχείο. Όσο για τις υπόλοιπες δέκα, σε τρεις περιπτώσεις δεν υπάρχει ποινική διάσταση, σε τρεις οι παθόντες υπέβαλαν εγκλήσεις σε βάρος αστυνομικών και σε τέσσερις διενεργήθηκαν προκαταρκτικές εξετάσεις οι οποίες εκκρεμούν στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές. Η ερώτηση του Κοροβέση είχε αφορμή στοιχεία του Ε.Π.Σ.Ε. (Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι) και πρόσφατης έκθεσης του Ο.Η.Ε., σύμφωνα με τα οποία, «(...) κατά την περίοδο 2003-2007ερευνήθηκαν πειθαρχικά 238 καταγγελίες κατά αστυνομικών για κακομεταχείριση και σχηματίστηκαν μόνο για 127 από αυτές ποινικές δικογραφίες. Οι υποθέσεις αφορούσαν 180 καταγγέλλοντες, εκ των οποίων 11 είναι Ρομά, 122 αλλοδαποί και 47 λοιποί Έλληνες πολίτες (…) Υπήρξαν 99 υποθέσεις χρήσης όπλων, για τις οποίες ένας αστυνομικός αποτάχθηκε, ένας καταδικάστηκε στο Εφετείο και εκκρεμούν 4 εκδικάσεις εφέσεων ύστερα από πρωτόδικη καταδίκη Από τη χρήση όπλων, 12 άτομα σκοτώθηκαν και άλλα 27 τραυματίστηκαν (…)». Το ίδιο διάστημα, η Ελλάδα καταδικάστηκε τέσσερις φορές από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για κακοποίηση πολιτών από αστυνομικούς και τρεις για παράνομη χρήση όπλων. Στην ερώτησή του ο βουλευτής αναφερόταν επίσης σε έξι περιστατικά ένστολης βίας σε βάρος Αφγανών προσφύγων στην Πάτρα, για τα οποία ο υφυπουργός δηλώνει "αναρμοδιότητα", καθώς στα πέντε είχαν εμπλακεί άνδρες του Λιμενικού, ενώ για το έκτο περιστατικό «(…) αναφέρεται ότι οι υπαίτιοι ήταν ένστολοι και κανείς από τους εξετασθέντες δεν μπορούσε να διευκρινίσει αν πρόκειται για προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας ή του Λιμενικού Σώματος (…)». Πάντως, από την πλευρά του, το υπουργείο Δικαιοσύνης δεν έδωσε καθόλου στοιχεία για τις σχετικές υποθέσεις που βρίσκονται υπό δικαστική διερεύνηση. Στα πλαίσια αυτά, δηλαδή της "άψογης συμπεριφοράς" των ένστολων, τοποθετείται και η "περιποίηση" που απήλαυσε στο Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας η δικηγόρος (και μέλος του Δ.Σ.Α.) Αικατερίνη Ματθαίου στις 13.08.2008. ‘Όπως καταγγέλλει η ίδια ("Κυριακάτικη Αυγή" 07.09.2008), βρέθηκε στο εν λόγω (πολλάκις αμαρτωλό) κωλοχανείο με την ιδιότητα της εξουσιοδοτημένης δικηγόρου Αιγυπτίου μετανάστη. Εκεί, κατηγορήθηκε για πλαστογραφία (σχετικά με κάποιο από τα έγγραφα του μετανάστη) και κρατήθηκε για 7 ώρες, αφού της αφαιρέθηκαν όλα τα προσωπικά της αντικείμενα – ακόμη και τα ρούχα της!!! Κράτησαν (δια της βίας και χωρίς να της απαγγελθεί καμία κατηγορία) μια γυναίκα 62 ετών και της συμπεριφέρθηκαν με άκρως εξευτελιστικό τρόπο, μέχρι που αφέθηκε ελεύθερη (μετά από 7 ώρες) κατόπιν προφορικής εντολής του εισαγγελέα εκτέλεσης ποινών (ας μην είμεθα αφελείς: φυσικά και δεν ξεκίνησε αυτεπάγγελτη έρευνα). Στη μάνα σας να συμπεριφερθείτε έτσι, σκατοσμπίροι!!!

Αλλά ας αισιοδοξούμε: σύντομα, όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο και σε αυτό θα συμβάλλει και η είσοδος των ιδιωτικών εταιρειών στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας. Άλλωστε,δεν αποκλείεται να βγει και ο στρατός στους δρόμους, όπως συνέβη πρόσφατα στην Ιταλία του Berlusconi.

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ...

Ο Άγγλος Ian Hibell υπήρξε μια θρυλική μορφή στον χώρο της ταξιδιωτικής (μη ανταγωνιστικής) ποδηλασίας. Ο Hibell, από το 1963 και μετά, έχοντας διανύσει σχεδόν 250.000 μίλια, ταξίδεψε με το ποδήλατο σε όλες τις ηπείρους, φτάνοντας και στις πιο απομακρυσμένες και αφιλόξενες περιοχές του πλανήτη. Ξέφυγε από ληστές, επέζησε από επιθέσεις πεινασμένων ζώων και σαρκοβόρων τροπικών μυρμηγκιών, γλίτωσε τον πνιγμό σε βάλτους και, γενικά, επιβίωσε μετά από κάθε του αναμέτρηση με τα στοιχειά της φύσης. Στην πατρίδα του τον αποκαλούσαν "ο σύγχρονος Marco Polo" - χαρακτηρισμός καθόλου υπερβολικός.
Έτσι, ο ατρόμητος εξερευνητής συνέχιζε να εμπλουτίζει την ψυχή του με μοναδικές εμπειρίες, μέχρι που έκανε το μοιραίο σφάλμα: επισκέφθηκε το "λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού" και το πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή, σε ηλικία 74 ετών. Όχι, δεν απεβίωσε λόγω υπερβολικής συγκινησιακής φόρτισης που προήλθε από τη γνωριμία του με τον υπέροχο νεοελληνικό πολιτισμό. Εφονεύθη (23.08.2008, στην Εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας, στο ύψος της Βαρυμπόπης) από εκπρόσωπο του ραγδαίως διαδεδομένου (όπως όλες οι επιδημίες) τύπου του "συμπλεγματικού γκαζιάρη ιθαγενούς αυτοκινητάνθρωπου". Άλλος ένας που "έζησε τον μύθο του" στην απαράμιλλη χώρα μας...

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

ΚΑΤΑΒΟΘΡΕΣ...

Έχε τον νου σου!!! Ετοιμάζονται να σε "δημεύσουν"...
Η κυβερνητική συμμορία, στην προσπάθειά της να βουλώσει τρύπες που άνοιξε μετά την επιδρομή της στον δημόσιο κορβανά, σκέφθηκε ότι θα μπορούσε να βάλει στο χέρι τις "κοιμισμένες" καταθέσεις (ακίνητοι λογαριασμοί επί 20ετία). Αυτό πρότεινε ο γελοίος ψευδοαντάρτης βο(υ)λευτής Γ. Μανώλης και ο αρχιλήσταρχος "τσάρος" βρήκε την ιδέα λαμπρή. Και, όλα αυτά, βάσει ενός κατοχικού νόμου του 1942. Πρόκειται για το Νομοθετικό Διάταγμα 1195, «περί παραγραφής υπέρ του Δημοσίου καταθέσεων παρά Τράπεζαις και άλλων τινών αξιών και απαιτήσεων» της 14ης Μαρτίου/10ης Απριλίου 1942. Έτσι, εκτός από τη ληστρική βουλιμία που επιδεικνύουν οι εκάστοτε κυβερνώντες, συντηρούν και χρησιμοποιούν τους κατάπτυστους κατοχικούς "νόμους" που θέσπισαν (εκτελώντας εντολές άνωθεν, βεβαίως) οι δωσιλογικές "κυβερνήσεις" των "νοικοκυραίων" και των μαυραγοριτών. Συν τοις άλλοις, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι "δημόσιος τομέας" (με την έννοια του κοινωφελούς") δεν υπάρχει στην "εκσυγχρονισμένη" Ελλάδα και ο πλούτος που διαχειρίζονται οι κρατούντες χρησιμεύει για τον προσωπικό πλουτισμό των ημετέρων. Τελικά (;), μετά τις αναμενόμενες αντιδράσεις, ο αρχικλέφτης προσπάθησε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, μιλώντας για "παρανόηση" και παρόμοια γλοιώδη. Αδίστακτοι ληστές, γλοιώδεις ψεύτες, γελοίοι κηφήνες, σιχαμερά σαπρόφυτα, ασύδοτοι χαραμοφάηδες και αποτυχημένα ανθρωποειδή - όπως όλοι του σιναφιού τους. Απεχθείς, όπως και όσοι τους αναδεικνύουν...

11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

ΙΣΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΑ;

Σκίτσο του Αργεντινού Carlos Loiseau
Τα ξημερώματα της Πέμπτης 28 Αυγούστου 2008, 36χρονος αστυνομικός της Υποδιεύθυνσης Αποκατάστασης Τάξης στη Θεσσαλονίκη (κοινώς, Μ.Α.Τ.ατζής) εντοπίστηκε με κλεμμένη μοτοσικλέτα. Συνελήφθη ύστερα από καταδίωξη και οδηγήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Καλαμαριάς. Η μοτοσικλέτα που οδηγούσε είχε κλαπεί από την περιοχή Χαριλάου έξι χρόνια νωρίτερα και στην κατοχή του μπάτσου βρέθηκαν κουκούλα, γάντια κι ένα στιλέτο. Την επομένη, ο λεβέντης οδηγήθηκε στην εισαγγελέα η οποία άσκησε εις βάρος του ποινική δίωξη για την κλοπή της μοτοσικλέτας και για αντίσταση κατά της Αρχής. Νωρίτερα, όταν του ανακοίνωσαν πως θα τον έφερναν πρόσωπο με πρόσωπο με γυναίκα που είχε πέσει θύμα βιασμού στην περιοχή της Καλαμαριάς, εκείνος επικαλέστηκε αδιαθεσία και ζήτησε να μεταφερθεί στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης για την παροχή των πρώτων βοηθειών. Τελικά, καταδικάστηκε σε τρία χρόνια κι έναν μήνα (με αναστολή, φυσικά) για τα αδικήματα της "αντίστασης κατά της Αρχής" και παραβάσεις του Κ.Ο.Κ., ενώ απαλλάχθηκε για την κλοπή της μοτοσικλέτας, λόγω παραγραφής. Επίσης, "θάφτηκε" (συναδελφική αλληλεγγύη, γαρ) η κατηγορία περί βιασμού.
Την ίδια περίοδο καταγράφονται και κάποια άλλα περιστατικά αστυνομικής σαπίλας, ενώ τα περισσότερα μένουν στην αφάνεια και κουκουλώνονται "υπηρεσιακώς". Αποκαλύπτεται υπόθεση κουκουλώματος διαρκείας με πρωταγωνιστή γλεντζέ ανώτερο αξιωματικό της Γ.Α.Δ.Α, καθώς και η συμμετοχή έτερου αστυνομικού σε κύκλωμα διακίνησης παιδικού πορνογραφικού υλικού. Κρίνοντας από την κατάληξη της πρώτης υπόθεσης, δε χρειάζεται και πολλή φαντασία για να υποθέσουμε την εξέλιξη και αυτών των περιπτώσεων...
Στις 5 Ιουνίου 2007, συλλαμβάνονται στο Παλαιό Φάληρο οι Μάριος Τσουραπάς και Χρυσόστομος Κοντορεβυθάκης, για απόπειρα εμπρησμού αυτοκινήτου της δημοτικής αστυνομίας, ενώ λίγο αργότερα συλλαμβάνεται και μια φοιτήτρια της Α.Σ.Ο.Ε.Ε. που αρνείται επίμονα τις κατηγορίες. Οι τρεις καταγγέλλουν τον άγριο ξυλοδαρμό τους κατά τον τριήμερο εγκλεισμό τους στα μπουντρούμια της Γ.Α.Δ.Α. και, χωρίς να τους απαγγελθεί κατηγορία, κρίνονται προφυλακιστέοι. Η δίκη τους διεξήχθη στις 11 Ιουλίου 2008, στο Μικτό Ορκωτό δικαστήριο της Αθήνας - δηλαδή, έμειναν 13 μήνες (και 6 ημέρες) προφυλακισμένοι. Οι συνειρμοί και οι συγκρίσεις προκύπτουν αβίαστα...