Το ψοφίμι και οι θαυμαστές του...
Ψόφησε
και το τελευταίο έγκλειστο χουντικό απολειφάδι, ο «στρατηγός» Νικόλαος
Ντερτιλής –καταδικασμένος σε ισόβια για τη δολοφονία (με πυροβολισμό στο
κεφάλι) του φοιτητή Μιχάλη Μυρογιάννη, έξω από το Πολυτεχνείο στις 18.11.1973.
Βέβαια, πολλά άλλα ομογάλακτα ασπόνδυλα κυκλοφορούν ανάμεσά μας, αλλά όλα
μπορούν να διορθωθούν. Παλαιοχουντικοί και νεοναζί έσπευσαν να αποδώσουν «φόρο
τιμής» στο αμετανόητο καθίκι, ενώ το γεγονός ότι οι νοσταλγοί και οι πολιτικοί
επίγονοι του καθεστώτος που εκπροσωπούσε ο εν λόγω ψοφόγερος «κοσμούν» (μαζί με
τα λοιπά λαμόγια) το χαμαιτυπείο της Πλατείας Συντάγματος, καταδεικνύει την
ποιότητα της μεγάλης μερίδας των «νοικοκυραίων». Ο Ντερτιλής απαξιούσε να
ζητήσει χάρη και διακήρυσσε ότι θα καταδεχόταν να αποφυλακιστεί μονάχα αν
ικανοποιούταν ο όρος που έθετε: «Μια και μόνη περίπτωση υπάρχει για να
εξέλθω από την φυλακή. Η Ελληνική Πολιτεία οφείλει «να αιτήση συγγνώμην από εμέ
διά τό διαπραχθέν υπό ταύτης δικαστικόν έγκλημα κατ΄εμού…»
«απόλυτη δικαίωση και αποκατάσταση». Μάλιστα, για να δείξει ότι δεν μπλοφάρει,
τον περασμένο Δεκέμβριο αρνήθηκε να παραστεί στην κηδεία του γιού του (ο ίδιος
ο Ρουπακιώτης είχε προσφερθεί να του δώσει άδεια), επιμένοντας στο «όλα ή
τίποτα» και με τους δικούς του όρους. Οι χρυσαύγουλοι τον είχαν τιμήσει και
παραμονές της περασμένης επετείου για το Πολυτεχνείο, διατρανώνοντας τη
βεβαιότητά τους ότι κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του 1973 ουδείς
αντικαθεστωτικός δολοφονήθηκε. Τον επόμενο μήνα, ο γνωστός και μη εξαιρετέος
Κασιδιάρης ζήτησε την αποφυλάκισή του «σε ένδειξη ανθρωπισμού». Κατά καιρούς,
διάφοροι ένοικοι της δεξιάς «πολυκατοικίας» είχαν εκφράσει την άποψη πως η
συνέχιση του εγκλεισμού των πρωταίτιων της δικτατορίας «δεν έχει κανένα νόημα»
-ένας από αυτούς είναι και ο Γιώργος Καρατζαφέρης, το δεκανίκι του
ρουφιάνου-αρχιδωσίλογου ΓΑΠ στην ψήφιση του πρώτου Μνημονίου τον Μάιο του 2010…
Σκίτσο
του Soloup, δημοσιευμένο στην
εφημερίδα «6 μέρες» [17.11.2012]
Φυσικά,
από τον συρφετό των «ανθρωπιστών» και θαυμαστών του χουντικού αποβράσματος δε
θα μπορούσε να απουσιάζει και η ρασοφόρα σκατίλα -συγκεκριμένα ο Μητροπολίτης
Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος (κατά κόσμον Αθανάσιος Λενής). Ο εν λόγω
«άγιος πατέρας», κάποτε ταγματάρχης της Βασιλικής Χωροφυλακής, είχε εκδηλώσει
ιδιαίτερο ενδιαφέρον («ανθρωπιστικό», βεβαίως-βεβαίως!!!) για την περίπτωση του
έγκλειστου χουντικού αποβράσματος. Στις 17.8.2011 πραγματοποίησε επίσκεψη στις
φυλακές Κορυδαλλού, ακολούθησαν σχόλια και δημοσιεύματα, ο ίδιος ένιωσε να
θίγεται με σφοδρότητα η υπόληψή του και αυθημερόν κατέθεσε τη μαρτυρία του εις
το προσωπικό του ιστολόγιο, δια να λάμψει η αλήθεια. Ιδού αποσπάσματα από το
ανηρτημένο κείμενο, με τίτλο «Γροθιά στην υποκρισία. Η επίσκεψη στον Στρατηγό Ντερτιλή» (διατηρούμε την
ορθογραφία, τη στίξη, τη σύνταξη και τις τονισμένες φράσεις του πρωτοτύπου): «Μιά
αίτηση αδείας πρός το Υπουργείο Δικαιοσύνης για μια επίσκεψη ανθρωπιάς στον
πολιτικό κρατούμενο Στρατηγό Κ. Νικ. Ντερτιλή ήταν αρκετή για να αναδειχθή η
υποκρισία του κοινωνικού συστήματος της εποχής μας. Κατονομάζω ιδιαιτέρως
υποκρισία ενός αξιωματούχου της Κυβερνητικής Μηχανής, μερικών δημοσιογράφων καί
μερικών Μ.Μ.Ε., που εστράφησαν εναντίον μου με περισσή μανία! Σε μια περίπτωση
μάλιστα δεν εδίστασαν να με χαρακτηρίσουν καί "βασανιστή"!!!! Ποιό
άραγε είναι το αδίκημά μου; Ετόλμησα να θαυμάσω τον ηρωϊσμό ενός αξιωματικού
-πολιτικού κρατουμένου στον Κορυδαλλό-, όπως αναδύεται από μια Δήλωσή του, η
οποία είδε το φώς της δημοσιότητος. Αρνείται
να προδώσει τις Αρχές του και τίς ιδέες του και προτιμάει να τερματίσει τήν
επίγεια ζωή του μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου έχει συμπληρώσει ήδη τριάντα
επτά (37) χρόνια περιορισμού. Εθαύμασα λοιπόν τη Δήλωσή του καί
εζήτησα να τον επισκεφθώ στον τόπο της οδύνης του. ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ!
ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΕΩΣ ΤΟΥ! Εθαύμασα, επαναλαμβάνω, τον
ηρωϊσμό που περιέχει αυτή η από 16ης Απριλίου 2011 Δήλωσή του και εζήτησα ΜΟΝΟ
ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ να του σφίγξω το χέρι! Ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης κ. Γ. Πεταλωτής
χωρίς ίχνος ντροπής διέστρεψε
το περιεχόμενο της αιτήσεώς μου και προέβη σε δηλώσεις διά του Τύπου!
Έτσι εκ του μηδενός δημιουργήθηκε ένας σάλος! […] αποτόλμησα να
πραγματοποιήσω τήν επίσκεψή μου στον Κορυδαλλό σήμερα Τετάρτη 17 Αυγούστου,
γράφοντας στα παληά μου υποδήματα τίς λυσσαλέες αντιδράσεις των! Πηγαίνω σήμερα
στον Κυρυδαλλό όχι μόνο για να επισκεφθώ τον Στρατηγό Ντερτιλή, αλλά και για να
δώσω μια γροθιά στο κατεστημένο, δηλ. στους
φασιστο-χουντο-ψευδο-δημοκράτες της εποχής μας και στο νοθευμένο Δημοκρατικό
πολίτευμα των ημερών μας. Ώστε η επίσκεψή μου στον Κορυδαλλό
δεν αποτελεί μια ανθρωπιστική μόνο πράξη, αλλά και μια γροθιά στην ψευδεπίγραφη Δημοκρατία της
εποχής μας.
[…] Το καθήκον, πού έχω ως χριστιανός και μάλιστα ως Επίσκοπος του Χριστού,
νά εφαρμόζω πιστά τις εντολές του Κυρίου μας, δεν το διαπραγματεύομαι με κανέναν! Κατά τήν
ημέρα της Κρίσεως ο Κριτής μας θα μας είπει: "Ήμουνα στη φυλακή και δεν ήλθετε πρός με!" Δεν
θα μπορέσω τότε να δικαιολογηθώ, λέγοντας: "Κύριε, μόνο τους πολιτικούς
κρατουμένους δεν έπισκέφθηκα στη φυλακή τους, και τούτο διότι θα αντιδρούσε το
φασιστικό κατεστημένο της εποχής μου!". Όλοι είμαστε παιδιά του Θεού!
[…] Όποια και αν είναι τα εγκλήματα ενός καταδίκου, έπειτα από ένα χρονικό
διάστημα, τόν αποφυλακίζουν! Πόσοι κατάδικοι σε δίς και τρίς ισόβια δεσμά
κυκλοφορούν ελεύθεροι σήμερα, διότι τούς απονεμήθηκε χάρις; Οι ποινές σκοπόν
έχουν τόν σωφρονισμό και όχι βέβαια την εξόντωση ενός ενόχου! […] Εθεώρησα γενναία τη Δήλωση αυτή καθ εαυτήν
ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΠΡΟΤΕΡΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ, στην οποία
και αναφέρθηκα. Δικαίωμά μου ήταν και είναι! Έγραφε λοιπόν ο Στρατηγός: Μιά καί
μόνη περίπτωση υπάρχει για να εξέλθω από τήν φυλακή. Η Ελληνική Πολιτεία οφείλει "να αιτήση
συγγνώμην από εμέ διά τό διαπραχθέν υπό ταύτης δικαστικόν έγκλημα
κατ΄εμού". […] Γροθιά,
λοιπόν, στη γροθιά! Επειδή μερικές φορές αυτό απαιτεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια!
Γροθιά στην υποκρισία! Γροθιά και στον κ. Πεταλωτή! Τόσο με την επίσκεψή μου
στον Κορυδαλλό, όσο και με το κείμενό μου αυτό θέλω να δώσω μια γροθιά στο
στομάχι του σύγχρονου φασιστο-χουντικο-ψευδο-δημοκρατικού κατεστημένου, που το
απαρτίζουν και το εκφράζουν τα αρχηγικά πολιτικά κόμματα, τα συγκροτήματα της
τηλεοράσεως, τα μεγαλοεκδοτικά συγκροτήματα, το κεφάλαιο, ο αρρωστημένος
-πολιτικοποιημένος- συνδικαλισμός κ.ά. […] Σήμερα εορτάζω την επέτειο
της εις Αρχιερέα χειροτονίας μου (17.08.1976) Πέρασαν τριάντα πέντε (35) χρόνια
μιας ταπεινής αρχιερατικής διακονίας πρός δόξαν του Θεού και ωφέλειαν των
ανθρώπων και μιάς απροσκύνητης πορείας! Στην πορεία μου ως Επίσκοπος ουδέποτε
έλαβα υπ όψιν τα πολιτικά φρονήματα όσων με επλησίασαν και εζήτησαν την αρωγή
μου. Μάχομαι τις ιδέες, αλλά αγαπώ τόν άνθρωπο! Είμαι οικουμενικός, διότι ανήκω
στο Χριστό! Δεν είμαι ούτε δεξιός, ούτε αριστερός, ούτε πράσινος, ούτε
γαλάζιος, ούτε κόκκινος, ούτε...ούτε.... ούτε! Είμαι απλώς ένας χριστιανός και
άρα ελεύθερος άνθρωπος και ελεύθερο πνεύμα! […] Εξ ανάγκης ξαναπήρα στα
χέρια μου πρός στιγμήν το καρυοφύλλι! Επανέρχομαι σύντομα στο πετραχείλι.».
Άφεριμ, δέσποτα!!! Αφού, λοιπόν, συμπονάς τους πολιτικούς κρατούμενους (και,
δη, τους αμετανόητους) περιμένουμε να λάβεις και άλλες πολλές παρόμοιες
πρωτοβουλίες και να γίνεις τακτικός επισκέπτης του Κορυδαλλού. Μάλιστα, μπορείς
να ξεκινήσεις ασχολούμενος με την περίπτωση του πολυτραυματία και
ακρωτηριασμένου Σάββα Ξηρού (είναι και παπαδοπαίδι), ο οποίος πάσχει και από
σκλήρυνση κατά πλάκας…
