ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΕΙΣ...

«Θα ζήσετε περισσότερα χρόνια», μας έλεγαν. Έμοιαζε με υπόσχεση, αλλά ήταν μια απειλή.

Σκίτσο του "EL ROTO"
("EL PAίS" 26.II.2008)

ΥΠ.ΠΟ.ΧΩΡΗΣΗ ΤΑΚΤΙΚΗΣ

Σκίτσο του Τούρκου Ilker Çelen

Είναι γνωστό πως ο "Ευαγγελισμός" έχει κινηθεί δικαστικά κατά του Σάββα Ξηρού και, με αλλεπάλληλες αγωγές, ζητά 19.581,74 ευρώ ως "νοσήλια" για την περίοδο από τη σύλληψή του στις 29 Ιουνίου 2002 μέχρι τη μεταφορά του στις 2 Σεπτεμβρίου 2002 στα υπόγεια κελιά της 6ης πτέρυγας των φυλακών Κορυδαλλού.

Προ ημερών, επρόκειτο να συζητηθεί στο Πρωτοδικείο η αγωγή αυτή. Όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα "Κόντρα" (φύλλο 499, Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008), αυτήν τη φορά, ο Σάββας Ξηρός αρνήθηκε να παρευρεθεί και να υποστηρίξει την ανταγωγή του. Εμφανίστηκαν, όμως, οι δικηγόροι του "Ευαγγελισμού" και ζήτησαν αναβολή (δόθηκε για την 1η Οκτωβρίου 2009). Ο λόγος είναι προφανής: με τη "ζαχοπουλειάδα" εν εξελίξει και θέλοντας να αποφύγουν τη σύγκριση ανάμεσα στη μεταχείριση που "γεύθηκε" ο πολυσακατεμένος "τρομοκράτης" κι εκείνη που απήλαυσε ο αποτυχείς αυτόχειρ, ποντάρουν στο μόνο βέβαιο: ότι, στον τόπο ετούτο, τα πάντα λησμονούνται και ο κοινωνικοπολιτικός απόπατος δε στερεύει ποτέ.

Για τον "αξιότιμο κύριο" Χαράλαμπο Ρούσσο τα έχουμε ξαναπεί, το θράσος του δεν εκπλήσσει. Το δυστύχημα είναι πως, ο Ρούσσος δεν αποτελεί τη μελανή εξαίρεση, αλλά τον παγιωμένο κανόνα...

GALILEO GALILEI

Συνέβη στην "αιώνια πόλη": ο Joseph Ratzinger (δηλαδή, ο Πάπας Benedetto 16ος) "έφαγε πόρτα" στο Πανεπιστήμιο "Sapienza" της Ρώμης, όταν θέλησε να παρευρεθεί, για την έναρξη του νέου έτους, την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008. Διδάσκοντες και φοιτητές έκαναν λόγο για "αντικληρικαλική εβδομάδα", δηλώνοντας πως θέλουν να διαφυλάξουν τον λαϊκό (μη εκκλησιαστικό) χαρακτήρα της έρευνας και της επιστήμης.

Ακολούθησε "πόλεμος ανακοινώσεων" (το Radio Vaticana χαρακτήρισε "λογοκριτική" την απόφαση της πανεπιστημιακής κοινότητας), το θέμα πήρε διαστάσεις και η αντιπαράθεση επεκτάθηκε.

Το Vaticano έχει την υπόσταση αυτόνομου κράτους και θέτει τους όρους του εντός των ορίων του (αλλά και εκτός αυτών). Το ίδιο ισχύει και στο όρος Άθως, όπου η μοναστική κοινότητα αποφασίζει για το ποιος (και όχι ποια) θα εισέλθει στην επικράτεια που "της ανήκει". Η αδηφάγα Εκκλησία (Α.Ε.) διεκδικεί παγκοσμίως όλο και μεγαλύτερη εξουσία, όλο και μεγαλύτερο πλούτο και ισχύ. Το Πανεπιστήμιο "Sapienza" (σοφία) μας δείχνει τον δρόμο, αν και εμείς προτιμούμε να μνημονεύουμε τους "μακαριστούς"...

Ο Carlo Bernardini (καθηγητής Φυσικής στο "Sapienza") εξηγεί.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ GUANTANAMO...

Σκίτσο του Πολωνού Agim-Solaj

Ονομάζεται Χάικε Σράντερ (Heike Schrader), είναι δημοσιογράφος γερμανικής καταγωγής και βιώνει τον παραλογισμό και την κτηνώδη βία των εξουσιαστικών μηχανισμών. Η Schrader, μετέφρασε το βιβλίο του Σάββα Ξηρού ("Η Μέρα Εκείνη") και μετέβη στη Γερμανία για να το παρουσιάσει υπό τον τίτλο "Γκουαντάναμο α λά ελληνικά - Σύγχρονα βασανιστήρια στο κράτος-δικαίου". Στο βιβλίο του, ο Σάββας Ξηρός περιγράφει με λεπτομέρειες το πώς βασανίστηκε μετά τη σύλληψή του το καλοκαίρι του 2002 (παρά τον βαρύτατο τραυματισμό του) από τις ελληνικές αρχές ασφαλείας (κράτους-μέλους της Ε.Ε.) στη μονάδα εντατικής θεραπείας του "Ευαγγελισμού", προκειμένου να του αποσπαστούν καταθέσεις. Στις 10 Δεκεμβρίου 2007, η Heike Schrader συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Κολονίας, αφού η γερμανική αστυνομία είχε ενεργοποιήσει ένα παλιό ένταλμα εναντίον της. Σύμφωνα με το ένταλμα, κατηγορείται ότι από την άνοιξη του 1996 ως την άνοιξη του 1998 ήταν μέλος της (νόμιμης στη Γερμανία) πολιτικής οργάνωσης DHKP-C (Devrimci Halk Kurtuluş Cephesi /Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα-Μέτωπο / πρώην Devrimci Sol ή Dev Sol). Στο ένταλμα αναφέρεται κατά λέξη: «Η κατηγορούμενη ήταν σε φυγοδικία και καταζητούταν από το 2001». Την επομένη, προσήχθη στον ανακριτή του Ανώτατου Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Καρλσρούης ο οποίος την άφησε ελεύθερη με καταβολή χρηματικής εγγύησης και υπό τον όρο της υποχρεωτικής παρουσίας μία φορά την εβδομάδα στις Αρχές και της επιβλήθηκε απαγόρευση εξόδου από τη Γερμανία. Βέβαια, η Heike Schrader κάθε άλλο παρά φυγόδικη μπορεί να χαρακτηριστεί: είναι γνωστής διαμονής τόσο στη Γερμανία όσο και στην Αθήνα (με Α.Φ.Μ. στην εφορία), ενώ από το 2002 είναι παντρεμένη με Έλληνα. Εδώ και χρόνια είναι διαπιστευμένη στο ελληνικό υπουργείο Τύπου ως ανταποκρίτρια της εφημερίδας "Junge Welt". Στο χρονικό διάστημα που αναφέρεται στο κατηγορητήριο, η Heike Schrader ήταν δραστήρια στο Κέντρο Πληροφόρησης Ελεύθερων Λαών της Κολωνίας, έναν νόμιμο σύλλογο που υπερασπιζόταν τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία. Στα πλαίσια εκείνα, είχε και σχέσεις με το (νόμιμο τότε) DHKP-C. Η εφημερίδα "Kurtulus" που εξέδιδε η Heike Schrader απαγορεύτηκε, όπως και το DHKP-C, τον Αύγουστο του 1998.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΟΥΛΙΟΣ

Την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008, το Κ.Θ.Β.Ε. παρουσίασε το 33ο Λογοτεχνικό πρωινό. Τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο ποιητής Λευτέρης Πούλιος.

Τον ποιητή προλόγισε και παρουσίασε ο Αλέξης Ζήρας:

Ακολούθως, τρεις ηθοποιοί του Κ.Θ.Β.Ε. (Κορίνα Βασιλοπούλου, Χρήστος Γεωργίου, Γιώργος Καύκας) διάβασαν ποιήματα του Λευτέρη Πούλιου:

Τέλος, ο ίδιος ο Λευτέρης Πούλιος διάβασε ποιήματά του:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΟΥΛΑΣ

ARAB STRAP

ΔΕΣΜ(Ι)ΟΙ ΑΙΜΑΤΟΣ...

Η ΕΛ.ΑΣ. έχει λύσει εδώ και πολύ καιρό το όποιο πρόβλημα έλλειψης προσωπικού και, δη, μάχιμων μονάδων. Πρόκειται για νέους ορεξάτους, εθελοντές και πατριώτες. Μόνο κάποιοι (ευτυχώς, λίγοι) εθνικοί μειοδότες και ανθέλληνες διατυπώνουν καταφανώς ψευδή και συκοφαντικά συνωμοσιολογικά σενάρια, με προφανή σκοπό τον αποπροσανατολισμό του έθνους.

Το Σάββατο 17 Ιουνίου 2006, κάποιες δεκάδες χρυσαυγίτες εισέβαλαν στις εγκαταστάσεις της Ε.Τ.-3 (Θεσσαλονίκη, Λεωφόρος Στρατού). Στο συγκεκριμένο σημείο, βρίσκεται εγκατεστημένη (επί 24ώρου βάσεως) κλούβα των Μ.Α.Τ. Οι χρυσαυγίτες πέρασαν (στην κυριολεξία) μπροστά από τους ένστολους "φύλακες της τάξης" (οι οποίοι ισχυρίστηκαν πως δεν τους αντελήφθησαν) και εισήλθαν στον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό εν πλήρη εξαρτύσει (καδρόνια, ρόπαλα, κλπ.). Στο δικαστήριο ανακοινώθηκαν οι συνήθεις ποινές - χάδια...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ...

Προ ημερών, καθώς η πατρίδα (το τυφλό πλήθος) "πενθούσε", οι εργαζόμενοι στον Δήμο Ραχών Ικαρίας έπραξαν κάτι το οποίο θεωρήθηκε αξιοπερίεργο για τα εγχώρια ήθη: δε θρήνησαν τουλάχιστον, όχι δημοσίως) τον εκλιπόντα εκκλησιαστικό ηγέτη κι έκαναν εκείνο για το οποίο αμείβονται ανελλιπώς. Για άλλη μία φορά, το αυτονόητο θεωρήθηκε "γραφική" παρέκκλιση από τον νεοελληνικό κανόνα (και τρόπο ζωής) της κατ' επάγγελμα αργομισθίας και του εξ ιδεολογίας λιγδιασμένου παρασιτισμού...

ALAIN BADIOU

Ο τρέχων μήνας "μπήκε" παρέα με τον Alain Badiou, έναν από τους μαχητικότερους Γάλλους φιλοσόφους της εποχής μας - σε αντιδιαστολή με "σαλονάτους" καθεστωτικούς, τύπου Bernard-Henri Lévy.

Κεντρικός άξονας της φιλοσοφικής θεώρησης του Badiou είναι πως η φιλοσοφία αδυνατεί να στοιχειοθετηθεί ως αυτόνομη δραστηριότητα, αλλά περιβάλλεται από τέσσερα ετερογενή πεδία που λειτουργούν ως διαπλαστικοί όροι της δραστηριότητάς της: την επιστήμη, την τέχνη, τον έρωτα και την πολιτική. Σαφείς είναι και οι θέσεις του για τις Η.Π.Α., τον νεοφιλελευθερισμό και τις παγκόσμιες ολιγαρχίες. Πολύ χαρακτηριστική είναι και η άποψή του πως «Η ανθρωπότητα είναι ταυτόσημη με το μη ανθρώπινο στοιχείο της».

Αιχμηρότατος είναι ο Badiou και για τον συμπατριώτη του Γαλάτη εραστή.

Σύμφωνα με τον ψυχαναλυτή Δημήτρη Βεργέτη, ο Badiou είναι ο "φιλόσοφος του συμβάντος": «(...) Δεν είναι διόλου αυτονόητο ότι μπορεί κανείς να αποφανθεί για το καθεστώς ενός ιστορικού επεισοδίου. Τα κριτήρια απόφανσης, αποδεικνύει ο Μπαντιού, δεν είναι τυπικά και δεδομένα. Η απόφανση εμπλέκει τη βαθμίδα του υποκειμένου. Το υποκείμενο, όμως, δεν προϋπάρχει του συμβάντος υπό τη μορφή μιας κρίνουσας συνείδησης. Το υποκείμενο είναι αποτέλεσμα του συμβάντος. Με τη συγκεκριμένη έννοια ότι υπό τον αστερισμό του συμβάντος διαμορφώνονται νέοι όροι υποκειμενικοποίησης του κόσμου (...)» ("ΠΡΙΝ", Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008).