ab irato

Στις 29.06.2009, ο απελθών εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γιώργος Σανιδάς εκδίδει γνωμοδότηση (κατόπιν αιτήματος της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής), σύμφωνα με την οποία: όλοι οι πάροχοι τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών (εταιρείες σταθερής ή κινητής τηλεφωνίας και υπηρεσιών Διαδικτύου) υποχρεούνται να αποκαλύπτουν στα όργανα της Δικαιοσύνης και σε κάθε προανακριτική αρχή (δηλαδή, ακόμη και σε έναν αστυνομικό) όλα τα στοιχεία των χρηστών, τα οποία θα χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας (υβριστικά κείμενα, παιδική πορνογραφία, κλπ.). Αυτό θα μπορεί να γίνεται με απλό αίτημα των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών και χωρίς προηγούμενη άδεια των ανεξάρτητων αρχών (Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων), αφού (σύμφωνα με τον Σανιδά) η εγκληματική συμπεριφορά δεν καλύπτεται από την έννοια των προσωπικών δεδομένων. Τα περί ου ο λόγος στοιχεία είναι: τα ηλεκτρονικά ίχνη, η ημέρα και ώρα του ηλεκτρονικού ίχνους, η διάρκεια της συνδιάλεξης, τα στοιχεία του προσώπου που βρίσκεται πίσω από το ηλεκτρονικό ίχνος, κ.ά. Όλα αυτά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος 47/2005 (βάσει των νόμων 2225/1994 και 311/2003), με τις οποίες προστατεύεται το απόρρητο της επικοινωνίας μέσω Διαδικτύου – διατάξεις που ο Σανιδάς θεωρεί αντισυνταγματικές. Βέβαια, ο ρέκτης εισαγγελέας αδιαφορεί και για το άρθρο 19 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο το απόρρητο παρακάμπτεται μόνο «[…] για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων.[…]» και όχι για απλά πλημμελήματα (π.χ. συκοφαντική δυσφήμιση ή απλή εξύβριση). Στην ίδια γνωμοδότηση τονίζεται (και αυτό συνιστά αντίφαση και ασάφεια σε σχέση με τα προηγούμενα) πως είναι αυτονόητο ότι ισχύει το απόρρητο όταν, μέσω ιστοσελίδας, κάποιος έχει δημιουργήσει ένα προφίλ στο οποίο η πρόσβαση γίνεται με συγκεκριμένους κωδικούς. Λίγες ημέρες μετά, ο Χρήστος Γεραρής (πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων) δηλώνει πως μόνο με αλλαγή της νομοθεσίας μπορεί να γίνει άρση του απορρήτου και πως η προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες προβλέπεται από τον νόμο 3471/2006. Στις 15.07.2009, η ΑΔ.Α.Ε. (με επιστολές της προς τον πρόεδρο της Βουλής και τον νέο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε) τονίζει τη διαφωνία της με τις μεθοδεύσεις του Σανιδά (παράκαμψη της δικαστικής αρχής και του Συντάγματος) και υπερασπίζεται την "προστατευτική σφαίρα του απορρήτου" όταν δεν πρόκειται για ιδιαιτέρως σοβαρά εγκλήματα. Πάντως, μετά τη "γνωμοδότηση Σανιδά", οι κυβερνοσμπίροι (Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος) έχουν ξεσαλώσει και βομβαρδίζουν τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών Internet με αιτήματα για αποστολή στοιχείων επικοινωνίας διαφόρων χρηστών – και μάλιστα, χωρίς την τήρηση της προβλεπόμενης από τον νόμο 2225/1994 διαδικασίας για την άρση του απορρήτου. Αφορμή για την κινητοποίηση αποτέλεσαν κάποιες μηνύσεις που κατετέθησαν και αφορούν σε αδικήματα πλημμεληματικού χαρακτήρα (απειλή, συκοφαντική δυσφήμιση, εξύβριση). Εντός του Ιουλίου, βάσει της "γνωμοδότησης Σανιδά" και τη χρήση της ως νομοθέτημα, ασκήθηκαν διώξεις από την Εισαγγελία Αθηνών σε διάφορες εταιρείες (Ο.Τ.Ε., Forthnet, Cosmote, Hellas On Line, Tellas, Vodafone, Wind) για «απείθεια και υπόθαλψη εγκληματία», επειδή αρνήθηκαν να αποκαλύψουν στοιχεία συνδρομητών τους. Βέβαια, για όλα αυτά, υπήρξε και η απαραίτητη ενδοκοινοβουλευτική προεργασία. Στις 10.03.2009, ο βουλευτής του Λ.Α.Ο.Σ. Αθανάσιος Πλεύρης (υιός του γνωστού ιδρυτή του κόμματος της 4^ης Αυγούστου) απηύθυνε ερώτηση προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Δένδια για το αν η κυβέρνηση «προτίθεται να προστατεύσει τους πολίτες από συκοφαντικά δημοσιεύματα και άλλες αξιόποινες συμπεριφορές πλημμεληματικού χαρακτήρα που τελούνται στο Διαδίκτυο, και ειδικά αν προτίθεται να επιτρέψει την άρση του απορρήτου όταν πρόκειται όχι μόνο για κακουργήματα αλλά και για απλά πλημμελήματα […]». Σε αγόρευσή του στη Βουλή (13.03.009), ο υιός Πλεύρης επιχειρεί να ευαισθητοποιήσει και τους υπόλοιπους συνχαραμοφάηδες που σιτίζονται στον "ναό της Δημοκρατίας": «[…] Τυχαίνει να είναι κυρίως τα πολιτικά πρόσωπα που γίνονται έρμαιο και βορά σ’ αυτούς τους διαδικτυακούς τόπους, χωρίς να μπορούν να προστατευθούν. […] Δεν είναι δυνατόν αυτήν τη στιγμή εσείς και οι υπουργοί που είναι δίπλα σας και σχεδόν όλοι όσοι είμαστε εδώ, όταν μπαίνουμε σε αναφορές στο Διαδίκτυο, να βρίσκουμε ύβρεις εναντίον μας και πράγματα τα οποία είναι ανυπόστατα. Στο Facebook ακόμα γίνονται ολόκληρες σελίδες, χωρίς να έχουμε δώσει καμία άδεια. Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα μέτρο που μπορεί να περιορίσει το πρόβλημα και θα ήθελα να το εκτιμήσετε. […]». Ο Πλεύρης διεκδικεί και υπερασπίζεται αυτό που οι χρυσοκάνθαροι τσογλαναράδες της εξουσίας θεωρούν αυτονόητο: να βρίσκονται μονίμως στο (κυριολεκτικό και φραστικό) απυρόβλητο – ό,τι κι αν πράττουν εις βάρος μας… Βέβαια, θα ήταν αφέλεια αν πιστεύαμε πως δε γίνονται καθημερινές παραβιάσεις του απορρήτου (η "περίπτωση Τσιπρόπουλου" είναι χαρακτηριστική) και συστηματικές παρακολουθήσεις – με την ανοχή ή συνενοχή όλων των προαναφερθέντων πρωταγωνιστών. Προφανώς, ο καβγάς γίνεται για το θεαθήναι – για να πειστούμε πως η δημοκρατία λειτουργεί, πως υπάρχουν θεσμοί που μας προστατεύουν. Αλίμονο, όμως, αν όλα αυτά νομιμοποιηθούν και μας επιβληθούν με τρόπο απροκάλυπτο και αδιαμφισβήτητο.

Στις 30.06.2009, ο Ο.Τ.Ε. (ακριβέστερα, ο ιδιωτικοποιημένος Ο.Τ.Ε. Α.Ε.) στέλνει εξώδικο στο Ε.Δ.Ε.Τ. (Εθνικό Δίκτυο Έρευνας Τεχνολογίας) και του ζητεί να ελέγξει το Ε.Μ.Π. (Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο), διότι στις εγκαταστάσεις του φιλοξενείται το Indymedia Αθήνας (πρωτολειτούργησε τον Νοέμβριο του 2001 και αποτελεί τμήμα του ομώνυμου διεθνούς δικτύου αντιπληροφόρησης που δημιουργήθηκε τον Νοέμβριο του 1999 στο Seattle των Η.Π.Α.). Στο εξώδικο τονίζεται πως, βάσει υπογραφείσας σύμβασης, ο Ο.Τ.Ε. έχει παραχωρήσει στο Ε.Δ.Ε.Τ. οπτικές ίνες (στα πλαίσια προγράμματος που εξασφαλίζει στα ακαδημαϊκά ιδρύματα πρόσβαση στο Διαδίκτυο και στα δίκτυα της παγκόσμιας ερευνητικής κοινότητας) αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση εκπαιδευτικών κι ερευνητικών αναγκών. Προηγήθηκε σχετική καταγγελία του βουλευτή Σερρών του Λ.Α.Ο.Σ. Ηλία Πολατίδη (ερώτηση στη Βουλή, 18.06.2009) και η εργώδης κινητοποίηση του μονίμως κινδυνολογούντα (βουλευτή Θεσσαλονίκης του Λ.Α.Ο.Σ., βεβαίως-βεβαίως) και υστερικού πατριδοκάπηλου Κυριάκου Βελόπουλου. Στα κελεύσματα του Βελόπουλου πειθάρχησε πρόθυμα ο υφυπουργός Παιδείας Σπύρος Ταλιαδούρος, ο οποίος με επιστολή του (26.01.2009) προς το Ε.Μ.Π. απαίτησε από το συγκεκριμένο Α.Ε.Ι. να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα «ώστε να εντοπισθεί ο διαμετακομιστής και να σταματήσει η εκπομπή των συγκεκριμένων sites, η οποία προσβάλλει το δημοκρατικό μας πολίτευμα. […]». Το εξώδικο του Ο.Τ.Ε. βασίζεται μόνο στην καταγγελία του Πολατίδη, τα λεγόμενα του οποίου υιοθετεί πλήρως και αβασάνιστα («[…] σύμφωνα με τα λεγόμενα του εν λόγω βουλευτή, υφίσταται σαφής παραβίαση των όρων της συμβάσεως […]», αναφέρεται). Προς το παρόν, το Ε.Δ.Ε.Τ. αντιστέκεται σθεναρά (προς τιμήν του) και απαντά στον Ο.Τ.Ε. ότι, βάσει της σύμβασης, ο μοναδικός περιορισμός αφορά «τη μη εμπορική χρήση των υποδομών του δικτύου κορμού Ε.Δ.Ε.Τ. από τους 100 περίπου δημόσιους εκπαιδευτικούς/ερευνητικούς φορείς της χώρας και όχι θέματα ελευθερίας της έκφρασης μέσω Διαδικτύου. […]». Πάντως, ο Ο.Τ.Ε. επιμένει και στέλνει δεύτερο εξώδικο (07.07.2009), με το οποίο δίνει στο Ε.Δ.Ε.Τ. διορία πέντε ημερών για το κλείσιμο του indymedia – απειλώντας πως, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, θα κόψει όλες τις διαδικτυακές παροχές των Α.Ε.Ι. της χώρας. Τη σκυτάλη παίρνουν "αγανακτισμένοι πολίτες", με πρώτο τον (γνωστό και μη εξαιρετέο) ψυχίατρο Γιάννη Παπαδάτο (είχε "εξομολογήσει", με τις γνωστές μεθόδους, τον Σάββα Ξηρό στον "Ευαγγελισμό"), ο οποίος μηνύει το Athens Indymedia, τον πρύτανη του Ε.Μ.Π. κι έναν φοιτητή, για συκοφαντική δυσφήμιση και ηθική αυτουργία.

Δεν είναι διόλου παράξενο που οι επαγγελματίες εθνοσωτήρες (και όχι μόνον αυτοί) έχουν λυσσάξει εναντίον του Athens Indymedia. Καταρχάς, είναι ένας αυθεντικός δίαυλος άμεσης πληροφόρησης σχετικά με θέματα (κινήματα, ρατσισμός, εργασιακά,…) που τα "επίσημα" (καθεστωτικά ή αγοραία) Μ.Μ.Ε. χειρίζονται με τον γνωστό τρόπο (αγνοούν, αποκρύπτουν, παραποιούν, διαστρεβλώνουν,…). Κυρίως, τους ενοχλούν οι διαρκείς και τεκμηριωμένες (με φωτογραφίες ή video) αποκαλύψεις περιστατικών (κάθε άλλο παρά "μεμονωμένων") εξουσιαστικής βίας και βαρβαρότητας: όταν οι τηλεοπτικοί σταθμοί παπαγάλιζαν την εκδοχή της αστυνομίας σχετικά με τη δολοφονία του νεαρού Γρηγορόπουλου, στο Athens Indymedia "ανέβηκε" ερασιτεχνικό video το οποίο παρουσίαζε τις πραγματικές συνθήκες του γεγονότος.

Το καλοκαίρι της τρομοϋστερίας (2002), το Athens Indymedia αντιστάθηκε στην κυρίαρχη αντίληψη και, σύντομα, έγινε στόχος των κυβερνομπάτσων. Ο Μάνος Σφακιανάκης, επικεφαλής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της ΕΛ.ΑΣ., επιχείρησε (με τον γνωστό ασφαλίτικο τρόπο) να διεισδύσει στο Athens Indymedia, αλλά έγινε εύκολα αντιληπτός.

Στην εκστρατεία εναντίον του Athens Indymedia πρωτοστατούν και διάφορα φασιστοsites και φασιστοφυλλάδες. Συγκεκριμένα, η ιστοσελίδα "Πατριωτικός Σύλλογος Θερμοπύλαι" δημοσιεύει (10.12.2008) τηλέφωνα και ηλεκτρονικές διευθύνσεις του Ε.Μ.Π., παρακινώντας σε διαμαρτυρίες. Επίσης, υπάρχει συγκεκριμένο blog (stop-indymedia.blogspot.com) που δημιουργήθηκε για να συμμετάσχει στην ιδιότυπη αυτή σταυροφορία.

Σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου

Μία από τις πλέον αισχρές και φαιδρές κατηγορίες που εκτοξεύονται εναντίον του Athens Indymedia (και όλων των Indymedia, γενικά), έχει να κάνει με την υποτιθέμενη χρηματοδότησή του από το Ίδρυμα του George Soros. Η σχετική φημολογία ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2002, όταν το Indymedia Αργεντινής αρνήθηκε να δεχτεί μια προσφορά υπολογιστών από το "Ινστιτούτο Ανοιχτής Κοινωνίας" το οποίο ελέγχει ο Soros. Οι γνωστές και βαρετές θεωρίες συνωμοσίας με πρωταγωνιστές εβραιοκομμουνιστές, αναρχικούς, μηδενιστές και υπονομευτές της ανωτερότητας του περιούσιου έθνους...